על כוס וויין מלא - לחיים!

[הויעכע פענסטער]

זיצט מיין פלומעניק - א אינגערמאן אין זיינע צוואנציגער יארן ביי מיין שבת טיש און ער זעהט אז איך בין זיך מסתפק מיט א $13 דאלערדיגען פלעשל פארן יום השישי ויכולו... רופט ער זיך אן: נע, כ’זעה דער פעטער פארשטייט נישט צו קיין וויין... און איך האב איהם צוגעשאקלט מיט’ן קאפ נא נא...
דאס קומענדיגען מאל ווען ער האט זיך געאורח’ט ביי מיר אויף א שבת האט איך געשאפט פון א לעצטיגע עלעגאנטע שמחה א ליידיגען פלעשל פון א הונדרעט דאללערדיגען וויין, און איך האב עס אנגעפילט מיט א פשוטען קדם וויין און איך האב עס געלייגט אויפן שבת טיש, און שטייצעך ער האט מקיים געווען דעם מוזגין כוס ראשון ושני בהידור רב, און טאקע כטוב לב הנעפיו ביין אמר לפעטער: יא כ’זעה אז דו פארשטייסט גאר גאר גוט צו א וויין, כ’זעה אז דו האסט א גוטע מבינות און א טעיסט און נישט אויפגעהערט צו זאגן שירה על היין...
אלזא אלע שר המשקים’ס וואס זענען אויך שר האופים’ס, באקט ווייטער ענקערע מבינות און די וויין סוחרים זאלן ווייטער מאכן געלט יעדע ערב שבת פון ענק.

לחיים אלע ספענדערס!!!!

 

[הק' לייביש שרייבער]

זיצט מיין פלומעניק - א אינגערמאן אין זיינע צוואנציגער יארן ביי מיין שבת טיש און ער זעהט אז איך בין זיך מסתפק מיט א $13 דאלערדיגען פלעשל פארן יום השישי ויכולו... רופט ער זיך אן: נע, כ’זעה דער פעטער פארשטייט נישט צו קיין וויין... און איך האב איהם צוגעשאקלט מיט’ן קאפ נא נא...
דאס קומענדיגען מאל ווען ער האט זיך געאורח’ט ביי מיר אויף א שבת האט איך געשאפט פון א לעצטיגע עלעגאנטע שמחה א ליידיגען פלעשל פון א הונדרעט דאללערדיגען וויין, און איך האב עס אנגעפילט מיט א פשוטען קדם וויין און איך האב עס געלייגט אויפן שבת טיש, און שטייצעך ער האט מקיים געווען דעם מוזגין כוס ראשון ושני בהידור רב, און טאקע כטוב לב הנעפיו ביין אמר לפעטער: יא כ’זעה אז דו פארשטייסט גאר גאר גוט צו א וויין, כ’זעה אז דו האסט א גוטע מבינות און א טעיסט און נישט אויפגעהערט צו זאגן שירה על היין...
אלזא אלע שר המשקים’ס וואס זענען אויך שר האופים’ס, באקט ווייטער ענקערע מבינות און די וויין סוחרים זאלן ווייטער מאכן געלט יעדע ערב שבת פון ענק.

לחיים אלע ספענדערס!!!!

Click to shrink...

פרןצופאל א פאל אבער עס איז בכלל נישט ריכטיג עס איז דא א געוואלדיגער חילוק, און א $13.00 באטעל איז נישט ווערט די $13.00 אויכעט נישט און א $100.00 באטעל קען זיין ווערט $70.00

 

[zugnur]

זיצט מיין פלומעניק - א אינגערמאן אין זיינע צוואנציגער יארן ביי מיין שבת טיש און ער זעהט אז איך בין זיך מסתפק מיט א $13 דאלערדיגען פלעשל פארן יום השישי ויכולו... רופט ער זיך אן: נע, כ’זעה דער פעטער פארשטייט נישט צו קיין וויין... און איך האב איהם צוגעשאקלט מיט’ן קאפ נא נא...
דאס קומענדיגען מאל ווען ער האט זיך געאורח’ט ביי מיר אויף א שבת האט איך געשאפט פון א לעצטיגע עלעגאנטע שמחה א ליידיגען פלעשל פון א הונדרעט דאללערדיגען וויין, און איך האב עס אנגעפילט מיט א פשוטען קדם וויין און איך האב עס געלייגט אויפן שבת טיש, און שטייצעך ער האט מקיים געווען דעם מוזגין כוס ראשון ושני בהידור רב, און טאקע כטוב לב הנעפיו ביין אמר לפעטער: יא כ’זעה אז דו פארשטייסט גאר גאר גוט צו א וויין, כ’זעה אז דו האסט א גוטע מבינות און א טעיסט און נישט אויפגעהערט צו זאגן שירה על היין...
אלזא אלע שר המשקים’ס וואס זענען אויך שר האופים’ס, באקט ווייטער ענקערע מבינות און די וויין סוחרים זאלן ווייטער מאכן געלט יעדע ערב שבת פון ענק.

לחיים אלע ספענדערס!!!!

Click to shrink...

אדרבה קום אריין מיט דעטאלן
וואסארא קדם וויין קען ווערן אויפגעטוישט מיט א טייערע וויין

זיי מזכה דעם ציבור
העלף דעם עולם שפארן אפאר טאלער

 

[טעלעפאן]

13 דאלער איז לכאורה א גוזמא, אבער פון 40 און העכער וועט פאר רוב מענטשן נישט אויסקומען צו פילן אן ריזיגע חילוק.

 

[האניג]

ס'איז זייער נאריש אוועקצומאכן עפעס וואס מען פארשטייט נישט דערצו.
יא, ס'איז דא א גרויסע חילוק צווישן א טייערע וויין און א ביליגע. יעדנ'ס צ'ונג איז אנדערש און יעדע וויין טרינקער האט א אנדערע טעיסט.

אז דיין נעפיו איז א שטולי מאכט עס נאכנישט די גאנצע אינדעסטרי פאר שקר. מען דארף פארשטיין צו א גלעזל וויין, יא, מאך חוזק, אבער דאס איז די מציאות.

ס'איז ווי ארט, וואס אגב איך אליינס פארשטיי לגמרי נישט דערצו, אבער איך גיי עס נישט אווערמאכן. מענטשן וואס ליגן דערין פארשטייען דערצו.

דערמאנט מיר פון מיין מגיד שיעור וואס האט געמאכט ליצי ליצנות פון סושי. ס'איז דעמאלטס געווען את נייע זאך און ער האט חוזק געמאכט אז מען רעדט זיך גאר איין אז ס'איז גוט... פוי! האט ער געשריגן פון טיפעניש פון הארץ מען עסט רויע פיש!
שבת טרעף איך אים ביים קידוש שלינגען הערינג...

 

[טעלעפאן]

אוודאי איז שייך אז ס'זאל זיין אזא איינער וואס פאר איהם מאכט עס יא דער אזוי גערופענע ריזיגע חילוק. אבער למען האמת וועט עס פאר רוב עולם ורוב גולם נישט מאכן קיין שום נפקא מינה.

איך בין נישט קיין מבין צו וויין. אבער בדרך כלל ווען דו וועסט מיר געבן א פערציג דאלארדיגן זייט ביי זייט פון א הונדערט פופציג דאלארדיגן וועל איך פילן א נ''מ, אבער ווען ס'איז נישט איינס לעבן אנדערן קענסטו מיר פארקויפן א גוטע פערציג דאלארדיגן אלס אן הונדערט פופציגדיגער.

 

[אלס ווייסער]

אודה ולא אבוש, איך בין גאנץ א שוואכער מבין אויף וויין, הגם איך גלייך עס צו טרונקען און דייקא *נישט* אויף קידוש ווען מען גיסט אריין ס'גאנצע בעכער אין איין שאס, אויך איז מיר זייער שווער צו טרונקען וויין פון א בעכער אדער פלעסטיק קאפ, איך פיל באמת דעם חילוק אין טעם, עם כל זה וועל איך און רוב וואס טרונקן גענוג אפט פילן א ריזן חילוק צווישן א גאר ביליגן און א מענטשליכן וויין.

עס איז ווי זאגן אז מען זאל אריינגיסן Sunny D אין א גאלדן פלאו באטל און זאגן אז עס טעיסט דאס זעלבע, צו מען קען פארנארן דעם מוח איינמאל אדער צוויי מאל אז דאס איז די ריכטיגע סחורה? מעגליך, דער כוח הדמיון (נאכדערצו ביי אזא טיפע געטראנק ווי וויין) שפילט א גרויסער חלק אינעם טעם אבער אין די לאנג טורם מאכט דער מוח אפ אז דער וויין איז נישט גוט (איך האב עס שוין געהאט ביי טייערע וויינען אויך, נישט אלעס וואס איז טייער מיינט עס אז יעדער גלייכט דאס), יעצט צו מען שפירט באמת א חילוק צווישן א $40 און א $100 וויין? איך רעד מיך איין אז יא, עס איז דא א געוויסע בעטעמ'טקייט און געשמאקע אראומע און א געשמאקע פולע טעם וואס בלייבט אינעם גומען וואס א $40 פלעשל האט געווענליך נישט (און די וואס יא גייען געווענליך ארויף אין פרייז מיט די צייט...) אבער לכאורה נישט ביי די יודן וואס שלינגען אראפ א גאנץ פלעשל אויפאמאל.

 

[הק' לייביש שרייבער]

אודה ולא אבוש, איך בין גאנץ א שוואכער מבין אויף וויין, הגם איך גלייך עס צו טרונקען און דייקא *נישט* אויף קידוש ווען מען גיסט אריין ס'גאנצע בעכער אין איין שאס, אויך איז מיר זייער שווער צו טרונקען וויין פון א בעכער אדער פלעסטיק קאפ, איך פיל באמת דעם חילוק אין טעם, עם כל זה וועל איך און רוב וואס טרונקן גענוג אפט פילן א ריזן חילוק צווישן א גאר ביליגן און א מענטשליכן וויין.

עס איז ווי זאגן אז מען זאל אריינגיסן Sunny D אין א גאלדן פלאו באטל און זאגן אז עס טעיסט דאס זעלבע, צו מען קען פארנארן דעם מוח איינמאל אדער צוויי מאל אז דאס איז די ריכטיגע סחורה? מעגליך, דער כוח הדמיון (נאכדערצו ביי אזא טיפע געטראנק ווי וויין) שפילט א גרויסער חלק אינעם טעם אבער אין די לאנג טורם מאכט דער מוח אפ אז דער וויין איז נישט גוט (איך האב עס שוין געהאט ביי טייערע וויינען אויך, נישט אלעס וואס איז טייער מיינט עס אז יעדער גלייכט דאס), יעצט צו מען שפירט באמת א חילוק צווישן א $40 און א $100 וויין? איך רעד מיך איין אז יא, עס איז דא א געוויסע בעטעמ'טקייט און געשמאקע אראומע און א געשמאקע פולע טעם וואס בלייבט אינעם גומען וואס א $40 פלעשל האט געווענליך נישט (און די וואס יא גייען געווענליך ארויף אין פרייז מיט די צייט...) אבער לכאורה נישט ביי די יודן וואס שלינגען אראפ א גאנץ פלעשל אויפאמאל.

Click to shrink...

ווען מ׳טרינקט וויין, איז עס נישט נאָר וועגן טרינקען, עס איז וועגן געניסן פון די פֿאַרשיידענע זאכן וואָס דער וויין אָפפערט. דאָ זענען די זאַכן וואָס מ׳זאָל אָפט אויפמערקן ווען מ׳טרינקט אַ גלעזל וויין:

1. שמעק: דער ערשטער זאך צו טאן איז שמעקן דעם וויין. פאר א גוטער דערפארונג זאָל מען נעמען א ביסעלע צייט צו שמעקן די פארשיידענע ריחות. אין א בעסערער וויין קען מען שמעקן פרוכט ווי עפּל, טרויבעס, און מאל בלומען. אין געוויסע פאלן קען מען אפילו שפירן א קליינע ריח פון האלץ, ספעציעל ווען דער וויין איז געווען לאַנג אין א האָץלץ־פאַס.

2. געשמאַק: דער הויפט זאך איז ווי דער וויין טאַץקע טעיסט ווען מ׳טרינקט עס. מ׳וועט שפירן טעמים ווי זיסקייט, א ביסל זויערטקייט, און מאל א פיצל קליין ביטער. בעסערע וויינען וועלן אפירטראגן מער טעמים, און מ׳וועט קענען שפירן ווי זיי זיך מישן אין א הארמאניע.

3. טעקסטור: די וועג ווי דער וויין פילט זיך אויפן גומע איז אויך וויכטיג. איין וויין קען זיין לייכט און דין, בשעת א צווייטער קען זיין רייך און שווערער. דאס רופט מען די ״באדי״ פון דעם וויין. ביליגע וויינען זענען אפט מער פשוט און לייכט, בשעת טייערע וויינען קענען פילן מער ״קרעמיג״ און רייך.

4. נאכ-טעם: נאך דעם וואס מ׳האָט געשלעקט דעם וויין, קען מען נאך עטלעכע סעקונדעס שפּירן ווי דער טעם בלייבט אויף דער צונג. גיכערע וויינען וועלן אפט האָבן א לענגערער נאָך־טעם וואס בלייבט און גיט א באזונדערע געשמאק נאָך דעם וואס מ׳האט שוין געשלונגען.

5. האלץ טעם: אין געוויסע וויינען, וואס זענען געווען לאנג אין האלץ פאסן, קען מען שפּירן א קליינעם טעם פון האלץ אדער א ביסל נאסן. דאס איז געוויינטלעך א סיגנאל פון אַ מער טייערער און אולטימאַטישער וויין.

ווען מ׳טרינקט וויין, איז עס מער ווי נאָר טרינקען — עס איז א דערפארונג וואס מ׳דארף געניסן. יעדער חלק פון דעם גלעזל וויין, פון דער ריח ביזן נאכגעשמאק, קען העלפן געבן א בעסער געדאנק ווי גוט דער וויין טאַקע איז.

 

[האניג]

@לייביש לייביש, אוי האסטו עס גוט אראפגעלייגט... ס'שפירט זיך ווי איך האלט יעצט א גלעזל וויין אין האנט...

פון וויין האט מען הנאה מיט אלע 5 חושים:
האלטן די גלעזל אין האנט, א מין תאוה דאס...
די גן עדן שמעק...
די צונג! אה ס'האט דאך אלע טעמים... א גלעזל וויין, וואס קען זיין בעסער פאר די גומען
הנאה האבן פון קוקן אויף דעם הערליכן קאליר...
די געשמאקע גערויש וואס עס הערט זיך ווען די וויין גיסט זיך אריין אינעם גלעזל... א פארגעניגן פאר'ן נפש...

לחיים!

 

[חוקר ודורש]

מיין פעטער זאגט אז ער קען א סאך מער הנאה פון די וועלט פון מיך, וויל איך טרינק נישט יעדע וויין וויל עס איז נישט די ריכטיגע grape וואס איך טרינק, משא"כ ער וואס האט נישט די פראבלעמעם ( - ליין קיין איידעלע צינג), קען ער טרונקען וואס ער וויל און דארף זיך נישט לאזן קאסטן.