אוי וויי! מיר זענען אין מקאלען, טעקסאס, קאנצענטראציע קעמפ! יאנקי וויטריאל, פון קרית-יואל פובליק סעפטי, איז אונזער קאפאו-קאמאנדאנט! ער גרייט זיך אונז געבן הייסע שמוץ מיט זיין בעיסבאל-שטעקן! איך רעב יוד, דזשארעד קושנער, און משה מנהל'ס אן אייניקעל, וואס האט ליידער נארוואס אויפגעגעבן זיין ביז איצט באהאלטענע תפילין צו א בוכארישער בחור וואס האט נאך עטוואס בטחון, טיילן א באראק. מיר זענען נישט צום דערקענען! דורך די פיין, אונזער אויגן האָבן נישט קיין לעבן, דין ווי א פאפסטיק! מיר יאגען צו אונזער באראק בשעת די שמוץ פון וויטריאל רעגענען אויף אונזער מאגערע געביין!!! אבער דזשארעד געבט קיין דעקל נישט. געפיל האט פארלוירן עקזיסטאנץ! נאך זיין קינדער׳ס טויט אין די קאמערן! אחוץ עראבעלא, וואס איז צו רעכטס געשיקט געווארן, אין ארבעט אין די פרויען-קעמפ! איוואנקע ווידער, האט זיך באקערט צו קריסטנטום צו ראטעווען זיך! און איך, רעב יוד, האב זיך ווי דזשארעד׳ן אויך צוגעגעבן צום זעלבן גורל! אויך זעה איך בן שפירא אריבערשפרייזן אין א שורה, מיט א גרופע אין געשטרייפטע קליידער. אינאיינוועגס באמערק איך אויך דעם זינגער עדעם לעווין, וואס האט נארוואס אויסגעפינען אז אסימילאציע איז א ריינע בלאפ, נאך 80 יאר! זענען מיר צוריק דא! טראגיש! אונזער דאגה איז נאר, צי וועט מען קריגן מארגן עפעס בונדלעך אין אונזער שווארצע זופ? צו קענען דערלעבן נאך איין טאג אינעם גיהונם?! אדער אויסגיין איינמאל פאר אלעמאל צו אונזער אייביגער רוה!
לעצט רעדאגירט:
