אין פאריגע וואכעדיגע פרשה איז דא א בפירושע לאו, לא תעוננו:
וז"ל של רש"י; לשון עונות ושעות שאומר יום פלוני יפה להתחיל מלאכה שעה פלונית קשה לצאת
ווי כ'פארשטיי פון רש"י טוהט די תורה אונז אנזאגען אז מ'טאר נישט גלייבן אדער זאגן אז געוויסע צייטען - טעג אדער שעות - איז מער מוצלח'דיג אדער דאס פארקערטע.
מיין וואונדער איז, ווען מ'גייט ארויס אויפ'ן חרד'ישע גאס הערט מען אפט צווישען צוויי אידן וואס וועלן דערמאנען אינמיטן א שמועס, ס'זאל זיין אין די ריכטיגע מינוט בשעה טובה אא"וו.
מענטשען זוכען נישט צו מאכען שמחות געוויסע טעג אין די יאר ווייל די טעג איז נישט קיין גוטע טעג וכו'
ארייצומופען אין א נייע דירה און א גוטע טאג וואס ווייזט אויף הצלחה.
אינטערסאנט צו וויסען פארוואס חרדים זענען אזוי באאנפלוס פון זאכען וואס די תורה בעהט זיך צו אוועק שטיין פון דעם?
וז"ל של רש"י; לשון עונות ושעות שאומר יום פלוני יפה להתחיל מלאכה שעה פלונית קשה לצאת
ווי כ'פארשטיי פון רש"י טוהט די תורה אונז אנזאגען אז מ'טאר נישט גלייבן אדער זאגן אז געוויסע צייטען - טעג אדער שעות - איז מער מוצלח'דיג אדער דאס פארקערטע.
מיין וואונדער איז, ווען מ'גייט ארויס אויפ'ן חרד'ישע גאס הערט מען אפט צווישען צוויי אידן וואס וועלן דערמאנען אינמיטן א שמועס, ס'זאל זיין אין די ריכטיגע מינוט בשעה טובה אא"וו.
מענטשען זוכען נישט צו מאכען שמחות געוויסע טעג אין די יאר ווייל די טעג איז נישט קיין גוטע טעג וכו'
ארייצומופען אין א נייע דירה און א גוטע טאג וואס ווייזט אויף הצלחה.
אינטערסאנט צו וויסען פארוואס חרדים זענען אזוי באאנפלוס פון זאכען וואס די תורה בעהט זיך צו אוועק שטיין פון דעם?
לעצט רעדאגירט: