- זיך איינגעשריבן
- מאי 31, 2024
- מעסעדזשעס
- 497
- רעאקציע ראטע
- 1,830
ווען מיין בחור’ל האט געהאלטן ערב זיין בר מצוה איז געווען די ערגסטע צייט אין מיין לעבן. מיין נישט אז איך האב געלעקט האניג ביז דעמאלס, אבער מיין גרעסטע טרייסט איז אלעמאל געווען אז איך געב מיינע קינדער א גוטע לעבן (אנשטאט מיר)
כ’וועל אפשר אריינגיין אן אנדערס מאל דערין, ווי נישט ריכטיג אזא געדאנקען גאנג איז, ווייל דיין קינד פילט נישט בעסער אויב דו נעמסט נישט קעיר פון דיר אויך, נישט קיין חילוק וויפיל דו וועסט אים געבן וועט ער נאך אלס ליידן פון דיינע וואונדן אומדירעקט אויב דו נעמסט נישט די מיטלען צו טון השתדלות אויך צו האבן א גוט לעבן.
סארי, צוריק צום ענין. ס’איז מיר געווען שווארץ, ווייל מיין זון האט בליעה’’ר א קעפל אויף די פלייצעס און ער האט גוט געוואוסט וואס ער וויל, אבער ס’נישט געווען פונקט אזויווי איך האב געוואלט,
און power struggles זענען פארגעקומען כסדר
ס׳האט צובראכן מיין הארץ אויף שטיקער זעענדיג ווי ס’טוט נישט נאר וויי מיין קינד נאר די גאנצע שטוב ליידט, ווען אזעלכע אינצידענטן קומען פאר (בקיצור ס’איז געווען ביטער)
די צרה איז געווען אז ביז דעמאלס איז מיין מח געפארן אין די זעלבע ריכטונג ווי מיין אייגענע חינוך:
My Way or the highway
איך האב געגלייבט אז ס’נאר דא איין וועג וואס איז גוט.
מיר קענען בשום אופן נישט ביידע זיין גערעכט: אויב דו ביזט גערעכט מיינט עס אז איך בין ראנג,
און אויב איך בין גערעכט מיז עס מיינען אז דו ביזט ראנג…
אזוי האב איך זיך געראנגלט טאגטעגליך מיט די אלטע פראגראמינג אין מיין מח, און ס׳האט געמוזט ווערן אפדעיטעד emergency,
אבער איך האב געציטערט צו גיין נאך הילף:
כ׳האב געפילט ווי די גרעסטע לאָזער.
וועמען קען איך אפילו געטרויען? אז יענער זאל מיר טאקע ארויסהעלפן (כ’האב זיך שוין געהאט ביטער אפגעברוהט פון unethical therapists
ממילא בין איך געווען stuck
אבער ווען ס’געקומען באו מים עד נפש האב איך ענדליך געזוכט הילף און בסייעתא דשמיא געווארן אויפגעראכטן
ס׳שווער מסביר צו זיין מיט ווערטער די חילוק וואס עס האט געמאכט פאר מיר, פאר מיין זון און פאר די גאנצע משפחה. ס׳האט מיר פשוט געראטעוועט מיין לעבן.
איך בין נייגעריג צו הערן אויב איינער פון ענק האט זיך שוין אמאל אנגעשטויסן אין אזא צרה
ווי די אלטע געדאנקען גאנג איז דיר געשטאנען אין וועג אויף אזא ביטערן אופן אז ס’האט דיר שיעור נישט חרוב געמאכט דיין לעבן
ס’איז זייער קאמען אין אונזער חינוך: אז עלטערן זאלן פילן ווי ס’נאר דא “איין וועג” וואס קען זיין גוט, און אלעס אנדערש מוז לגמרי זיין שלעכט,
און אויב איינער האט אן אנדערע מיינונג, מיינט עס כאילו ער זאגט איך בין ראנג,
און ווען איך האלט אנדערש פון א צווייטן, גלייב איך אז יענער איז ראנג
אמת איז אז יעדער קען זיין גערעכט פון זיין אייגענע קוק ווינקל. וואס איז ריכטיג פאר מיר איז לאו דוקא גוט פאר יענעם
די גמרא ברענגט אונז צענדליגע ביישפילן וויאזוי מ׳קען אנקוקן די זעלבע נושא אין פארשידענע אופנים און ס׳מאכט נישט קיינעם אומגערעכט (אלו ואלו דברי אלוקים חיים)
וואס האלסטו וועגן דעם?
כ’וועל אפשר אריינגיין אן אנדערס מאל דערין, ווי נישט ריכטיג אזא געדאנקען גאנג איז, ווייל דיין קינד פילט נישט בעסער אויב דו נעמסט נישט קעיר פון דיר אויך, נישט קיין חילוק וויפיל דו וועסט אים געבן וועט ער נאך אלס ליידן פון דיינע וואונדן אומדירעקט אויב דו נעמסט נישט די מיטלען צו טון השתדלות אויך צו האבן א גוט לעבן.
סארי, צוריק צום ענין. ס’איז מיר געווען שווארץ, ווייל מיין זון האט בליעה’’ר א קעפל אויף די פלייצעס און ער האט גוט געוואוסט וואס ער וויל, אבער ס’נישט געווען פונקט אזויווי איך האב געוואלט,
און power struggles זענען פארגעקומען כסדר
ס׳האט צובראכן מיין הארץ אויף שטיקער זעענדיג ווי ס’טוט נישט נאר וויי מיין קינד נאר די גאנצע שטוב ליידט, ווען אזעלכע אינצידענטן קומען פאר (בקיצור ס’איז געווען ביטער)
די צרה איז געווען אז ביז דעמאלס איז מיין מח געפארן אין די זעלבע ריכטונג ווי מיין אייגענע חינוך:
My Way or the highway
איך האב געגלייבט אז ס’נאר דא איין וועג וואס איז גוט.
מיר קענען בשום אופן נישט ביידע זיין גערעכט: אויב דו ביזט גערעכט מיינט עס אז איך בין ראנג,
און אויב איך בין גערעכט מיז עס מיינען אז דו ביזט ראנג…
אזוי האב איך זיך געראנגלט טאגטעגליך מיט די אלטע פראגראמינג אין מיין מח, און ס׳האט געמוזט ווערן אפדעיטעד emergency,
אבער איך האב געציטערט צו גיין נאך הילף:
כ׳האב געפילט ווי די גרעסטע לאָזער.
וועמען קען איך אפילו געטרויען? אז יענער זאל מיר טאקע ארויסהעלפן (כ’האב זיך שוין געהאט ביטער אפגעברוהט פון unethical therapists
ממילא בין איך געווען stuck
אבער ווען ס’געקומען באו מים עד נפש האב איך ענדליך געזוכט הילף און בסייעתא דשמיא געווארן אויפגעראכטן
ס׳שווער מסביר צו זיין מיט ווערטער די חילוק וואס עס האט געמאכט פאר מיר, פאר מיין זון און פאר די גאנצע משפחה. ס׳האט מיר פשוט געראטעוועט מיין לעבן.
איך בין נייגעריג צו הערן אויב איינער פון ענק האט זיך שוין אמאל אנגעשטויסן אין אזא צרה
ווי די אלטע געדאנקען גאנג איז דיר געשטאנען אין וועג אויף אזא ביטערן אופן אז ס’האט דיר שיעור נישט חרוב געמאכט דיין לעבן
ס’איז זייער קאמען אין אונזער חינוך: אז עלטערן זאלן פילן ווי ס’נאר דא “איין וועג” וואס קען זיין גוט, און אלעס אנדערש מוז לגמרי זיין שלעכט,
און אויב איינער האט אן אנדערע מיינונג, מיינט עס כאילו ער זאגט איך בין ראנג,
און ווען איך האלט אנדערש פון א צווייטן, גלייב איך אז יענער איז ראנג
אמת איז אז יעדער קען זיין גערעכט פון זיין אייגענע קוק ווינקל. וואס איז ריכטיג פאר מיר איז לאו דוקא גוט פאר יענעם
די גמרא ברענגט אונז צענדליגע ביישפילן וויאזוי מ׳קען אנקוקן די זעלבע נושא אין פארשידענע אופנים און ס׳מאכט נישט קיינעם אומגערעכט (אלו ואלו דברי אלוקים חיים)
וואס האלסטו וועגן דעם?
