מעדיטאציע - השקטה, ווי אזוי?

שטילער

היימישער קרעמלער
זיך איינגעשריבן
סעפ. 5, 2024
מעסעדזשעס
71
רעאקציע ראטע
146
שוין א לאנגע צייט וואס איך זיך ארום א מהלך זיך אויסצילערנען השקטה אויב איינער קען ארויף קומען מיט מהלכים וכו׳
ישר כח
 
לעצט רעדאגירט:
Practical meditation איז דא אסאך, אבער אויב דו ווילסט ארויס האבן די געדאנק פון "השקטה" זוך אויף די ביכער/ספרים פון אריה קאפלאן
 
Practical meditation איז דא אסאך, אבער איך ארויס האבן די געדאנק פון "השקטה" זוך אויף די ביכער/ספרים פון אריה קאפלאן
שוין געליינט מדטאציא היהדות פין עם אבער איך בין נאך נישט קלאר אויף למעשה
 
שוין געליינט מדטאציא היהדות פין עם אבער איך בין נאך נישט קלאר אויף למעשה
קען זיין אז ס'דארף טאקע א שטיקל קיצור פאר פראקטיק.

למעשה גערעדט, איז גוט קודם צו געדענקען א שטיקל גדר: מעדיטאציע "בפועל" איז אז מ'לערנט עס דורך פאקוס, דאס הייסט דורך א מאנטרא, א וויזואל, אדער מוזיק, וכדומה. אבער די ציל איז דווקא defocus, און נישט בויען השגות. דאס מיינט א פאקוס (concentration) צו נישט פאקוס'ן (lack of concentration).

Meditation איז געמאכט צו שטיל מאכן סיי וועלכע מחשבה וואס מאכט "גערודער", כדי מ'זאל קענען צו קומען צו פולע presence, אדער בעסער מגדיר געווען הייסט עס נוכחות, דהיינו מ'זאל זיין אזוי גרייט אז ס'זאל קענען רוהען אויף די מענטש ריינע unbiased עקספיריענס.

אבער פראקטיש פון מיין עקספיריענס, איז גוט אנצוהייבן מקל אל הכבד, סיי אין צייט און סיי אין פאקוס. ס'איז גרינגער אנצוהייבן מעדיטעיטן אויף א וויזואל, צו קוקן און אבזערווירן אויף עפעס אין איין פלאץ, למשל מ'כאפט אן עניטינג פאר די אויגן און מ'קוקט דערויף ברציפות. קענסט קודם טוהן איין מינוט אין טאג, שפעטער אפאר טעג/וואכן הייב אן עטליכע מינוט, אזוי בויט מען דאס ארויף לפי היכולת. מ'פראבירט ברצף, אבער טאמער מ'פארקוקט זיך אדער מ'פארקלאצט זיך, שטעל דיך נישט אפ, גיי גראד ווייטער. ענדערש פרעקטיס ווייניגער ווי איידער זיך פרעשורן צו וואקסן שנעל, ווייל מ'מאכט מער פראגרעס ווען ס'איז גרינג.

פון דארט הייב אן מעדיטעיטן אויף מיוזיק. דא ווערט עס מער דקות'דיג ווייל קול איז מער רוחני ווי ראיה. קומט אויס אז דיין פאקוס איז נאר אינערליך אין קאפ, דעמאלט וועט דאס גורם זיין מער שטילקייט אין קאפ, וואס דאס איז די מטרה, לעומת וויזואל מעדיטאציע וועט שטיל מאכן נאר פיזיקעל, ווייל ס'איז אויסער די מענטש. ווייטער איז די געדאנק צו אנהייבן ווייניג און צעביסלעך אויפבויען די מעדיטאציע. אזוי אויך ארבעט עס בעסער מיט מוזיק אן ווערטער. קומט אויס דו לאזט זיך מיטגיין מיט א מער דקות'דיגע רוהיגע קול, וועט די שטילקייט יעצט ווערן אפילו אין דקות'דיגע גערודער, דהיינו ס'מאכט שטיל די דמיונות און חשבונות וואס דרייען א קאפ.

מיט די tools און skills, קען מען עווענטועל אנהייבן מעדיטאציע אויף "שטילקייט" אליינס. דאס הייסט מ'אבזעווירט אינערליך אין קאפ די ארומיגע שטילקייט. יעצט איז די עפעקט נאך מער דקות'דיג, ווייל פאקוס אויף שטילקייט איז מעצמו שטילקייט, יעצט ווערט אויס פון די אלע איגאיסטישע אנדרייענישן, ממילא איז די פרעזענס און נוכחות נאך מער ריינער און קלארער.

והיינו השקטה.

צוביסלעך, וואס מער מ'געוויינט זיך צו צו די שטילקייט, הייבט עס אן ארבעטן פארקערט אויך, אז אפילו ווען מ'קען נישט רוהיגערהייט מעדיטעטן, לאמיר זאגן צווישן מענטשן, דאך מיט די צייט וועט מען קענען טוהן כמו מעדיטאציע, ווייל די קאפ קען שוין היינט צו טאגס קריעטן א שטילקייט אפילו מתוך גערודער, אבער דאס איז שוין א ווייטערע מדריגה.

מעדיטאציע שטילקייט איז נישט נאר א ביטול פון nothingness אליינס, און דאס איז אודאי נישט די end פון די ספיריטואלע ציל פון שטילקייט. די nothingness דארף קענען אנקומען צו אזא מין שטילע פלאץ אז דו הייבסט שוין אן צו זיין אין א פרעסענס פון oneness, דאס מיינט קיין שום אינפלוענס פון גארנישט, ניטאמאל די פאקוס פון שטילקייט. די אלטימעט ציל איז אז די שטילקייט ברענגט צו א פלאץ פון די קלארסטע פרעזענס, דאס מיינט לאזן פון זיך אליינס עקספיריענסן די oneness.

פארשטייט זיך אז מ'מעדיטעיט אין וואס מער א שטילערע פלאץ, וואס מער א גרינגערע פאזיציע, אינדערפרי איז גרינגער ווי סוף טאג, פארמאכטע אויגן איז די בעסטע, וכו' וכו'.
 
אויב איך פארשטיי גוט רעדט ער פון צוויי סארטן מעדיטעטיוו טעקניקס:

1 אבזערוון די מחשבות (מעין וויפאסאנא מעדיטאציע).
ער קאמביינד ער מיט מאנטרעס (פסוקים אדער דעקלערעישענס) וואס מען זאל זאגן איינמאל די מיינד ווערט שטילער.

2 זיך קאצענטרירן אויף א חפץ, למשל א זייגער

ביידע טעקניקס איז די מטרה צו פארשטילן די מיינד און אויסליידיגן די מחשבות
 
לעצט רעדאגירט:
אויב איך פארשטיי גוט רעדט ער פון צוויי סארטן מעדיטעטיוו פרעקטיקס:
1 אבזערוון די מחשבות (מעין וויפאסאנא מעדיטאציע)
2 זיך קאצענטרירן אויף א חפץ, למשל א זייגער

ביידע טעקניקס איז די מטרה צו פארשטילן די מיינד און אויסליידיגן די מחשבות
די פראבלעם וואס איך טרעף מיר מיט די ערשטע מהלך איז אז די מחשבות טראגען מיר אריין אין לאלא לענד פאר מיר איז גרינגער די צווייטע מהלך
 
אויב איך פארשטיי גוט רעדט ער פון צוויי סארטן מעדיטעטיוו טעקניקס:

1 אבזערוון די מחשבות (מעין וויפאסאנא מעדיטאציע).
ער קאמביינד ער מיט מאנטרעס (פסוקים אדער דעקלערעישענס) וואס מען זאל זאגן איינמאל די מיינד ווערט שטילער.

2 זיך קאצענטרירן אויף א חפץ, למשל א זייגער

ביידע טעקניקס איז די מטרה צו פארשטילן די מיינד און אויסליידיגן די מחשבות
מער פונקטליך, ער רעדט נישט פון צוויי סארטן. השקטה איז נאר דא איינס, ער רעדט נאר פון הדרגות פון די זעלבע זאך, ווי אזוי מ'דעוועלאפט די זעלבע זאך פון לעוועל צו לעוועל.

ס'מוז ארבעטן ביידע צוזאמען ווייל אז מ'הייבט אן די צווייטע פאר די ערשטע טויג נישט עכט.

אלעס אין מעדיטאציע איז איין דעוועלאפמענט, נישט קיין פרטית'דיגע מצבים
 
לעצט רעדאגירט:
די פראבלעם וואס איך טרעף מיר מיט די ערשטע מהלך איז אז די מחשבות טראגען מיר אריין אין לאלא לענד פאר מיר איז גרינגער די צווייטע מהלך
פאר דעם ברענגט ער דאס ארויס, אלס א געוואלדיגע כמו טיפּ, וואס איך האב נישט געהעריג באגעגענט ערגעץ אנדערש אזוי קלאר.

ער זאגט אז פאר די מעדיטאציע זאל מען אנערקענען אלעס, ספעציעל די רוישיגע גערודער און קאפ, פשוט עס אבזערווירן און אנקוקן נישט קיין חילוק ווי גערודעריג ס'איז. קוק עס אין פנים אריין ווי מ'זאגט, און דזשאסט לאז עס זיין, ממילא וועט דמיונות נישט פייניגן אזוי שטארק שפעטער.

דאס איז פשוט א הכנה פאר די מעדיטאציע, נישט די מעדיטאציע גופא. דערנאך גייט די השקטה אסאך גרינגער.
 
מער פונקטליך, ער רעדט נישט פון צוויי סארטן. השקטה איז נאר דא איינס, ער רעדט נאר פון הדרגות פון די זעלבע זאך, ווי אזוי מ'דעוועלאפט די זעלבע זאך פון לעוועל צו לעוועל.
ער שרייבט "גם אפשר להשתמש להשקטה בהבטה על שעון" משמע אז דאס איז נאך א טעקניק.
איך פארשטיי אז דאס איז א אנדערע סארט טעקניק ווי די פריערדיגע. די ערשטע איז אבזערווירן די מחשבות, לאזן לויפן פריי ביז עס פארשטילט זיך. די צווייטע איז קאנצענטרירן אויף א זאך וואס רוקט זיך נישט.
 
השקטה איז די מטרה- משקיט זיין די מיינד. ער שרייבט "גם אפשר להשתמש להשקטה בהבטה על שעון" משמע אז דאס איז נאך א טעקניק
ער מיינט צו זאגן אז אויב די עצם השקטה איז שווער, דעמאלטס הייב אן דורך הבטה אויפן זייגער.
אבער ultimately דארף די השקטה זיך דעוועלאפן צו 100% השקטה.

(הונדערט פראצענט איז נאכ'ן שטארבן...
אבער נישט געזארגט, א יעדער איז זוכה דערצו..)
 
ער שרייבט "גם אפשר להשתמש להשקטה בהבטה על שעון" משמע אז דאס איז נאך א טעקניק.
איך פארשטיי אז דאס איז א אנדערע סארט טעקניק ווי די פריערדיגע. די ערשטע איז אבזערווירן די מחשבות, לאזן לויפן פריי ביז עס פארשטילט זיך. די צווייטע איז קאנצענטרירן אויף א זאך וואס רוקט זיך נישט.
נאך דיין פארעכטן, קוק מיין רעספאנס נאכאמאל
 
איך האב אמאל געהערט אז ער האט געהאט געשריבען אויף די נושא אסאך נאר עס איז פארלוירען געווארען ביים קריג
צווישן אלע זיינע ספרים איז דא זייער אסאך אויסגעשפרייט דערוועגן.

מן הסתם זענען דא שרייבערס היינט וואס האבן דאס מער צאמגענומען
 
@וואלווי איך זעה נישט אז ער שרייבט אז די אנדערע איז נאר אויב עס איז שווער און אלץ א ערשטע לעוועל. איך פארשטיי אז עס איז צוויי אנדערע סארטן טעקניקס און ביידע ברענגען אלטימעטלי צו השקטה. די ביידע סארטן טעקניקס איז אויך איינגעפירט אין היינטיגע מעדיטאציע פרעקטיקס
 
שוין געליינט מדטאציא היהדות פין עם אבער איך בין נאך נישט קלאר אויף למעשה
אעפ"כ איז גוט צו בלעטערן אין זיינע ספרים מפעם לפעם, ווייל די מהות פון השקטה קלערט ער שטארק אויס. מעדיטאציע איז נישט קיין ידיעה, ס'איז א השגה, קאפלן שרייבט נישט ידיעות און ביאורים סתם, זיינע ווערק זענען השגות, און מעדיטאציע איז אויך השגות.

מ'מוז עס נישט לערנען, נאר ס'איז זייער בייהילפיג צו "פארשטיין" וואס מ'טוט.
 
@וואלווי איך זעה נישט אז ער שרייבט אז די אנדערע איז נאר אויב עס איז שווער און אלץ א ערשטע לעוועל. איך פארשטיי אז עס איז צוויי אנדערע סארטן טעקניקס און ביידע ברענגען אלטימעטלי צו השקטה. די ביידע סארטן טעקניקס איז אויך איינגעפירט אין היינטיגע מעדיטאציע פרעקטיקס
ביסט גערעכט אז ס'איז צוויי "טעקניקס" און ער שרייבט טאקע "גם אפשר".

מיין כוונה איז אז בעצם איז מעדיטאציע שטילקייט, און נישט קיין חילוק וועלכע מהלך דו ניצט, אדער די סדר פון די מהלכים מ'נוצט, די נקודה איז די דעוועלאפמענט פון שטילקייט.

זיין "גם" מיינט נישט אדער אדער, ס'מיינט נאך עצות (גם איז טייטש "אויך", נישט "אדער"). די זעלבע מיט אלגעמיינע טעקניקס, ס'איז געווענליך נישט "דאס אדער דאס". יעדער קען נאר טוהן ווי אזוי ס'ארבעט פאר עם, מ'קען מישן וואס מ'וויל, מ'קען צוטיילן וואס מ'וויל

אזוי האב איך "פארשטאנען" זיין כוונה.
און לויט דעם פארשטענדעניש האב איך געשריבן די לאנגע תגובה אויבן.
עיי"ש
 
Back
Top