קול קורא במדבר - @אלפא ווי ביזסטו?!

תרמב האט געשריבן:
איך ווייס נישט וואס עטס פארפירטס אזוי, בערך די זעלבע צייט וואס אלפא האט אויפגעהערט שרייבן האט שמייכעל אנגעהויבן שרייבן, עד ששקעה שמשו של זה האיר שמשו של זה...

:cool:
Click to expand...
Click to shrink...
אפ' נישט פאר א ווערטעל!
 
דר'עולם האט שוין אויסגעגאסן דא אלע קריעטיוועטי.
איז געבליבן פאר מיר צו רעדן פשוט'ע הארציגע דיבורים ריין פון הארץ ארויס,

אנחנו צריכים @אלפא כאן!

!we need @alfa here

אונז ברויך מיר האבן @אלפא דא!

אלפי חברי ה'קרעמל קרעכצן ארויס פון טיפן הארצן, מיט א געוואלדיגע בענקשאפט,
🎶קום ארויס פון באהעלטעניש... אונז ווילן מיר דיר זען (און ליינען,) אונז קעמיר נישט, אוי אלפא מסתתר...🎶
 
סאיז געווען א נארישקייט פון עפענען די שנירל, נאכן זעהן וויפיל love ער באקומט נאכן פעלן א שטיק צייט האב איך מורא ער גייט עס טוהן אפטער, ווער רעדט נאך אז אפשר גייען אנדערע גרויסע שרייבערס אים נאך טוהן.

.Please don’t do it again, don’t, don’t, don’t
IMG_4884.jpeg
 
גא"מ להנ"ל
הק' יצחק מנחם נחום טווערסקי
בן אאמו"ר הה"צ משפיקוב
וחתן מופת הדור רשכב"ה האינקוויזיטור הגדול מבעלז
אבד"ק ראווע רוסקא
וכעת בגלות בני ברק
המכונה פה @חוקר ודורש
 
ג"א מצטרף לקריאת קודש מחברי ורבני הקרמל.
@אלפא @אלפא ווי ביסטו?
קום ארויס פון באהלטעניש... איך וויל דיר זעהן וכו'... אלפא מסתתר....
 
דברי הספדי אויף אזא פארלוסט וואס איז געזאגט געווארן בבי מדרשי

ווער וועט אונז נאך געבן ווערק ווי @אלפא?

מען זיצט און מיינט אז ס'איז נאר א רגל’דיגער געשרייב, א ווארט, א שורה. אבער ווען עס נעמט זיך אוועק א קול וואס האט גערעדט פאר אונזער דור, וואס האט אויסגעדרוקט מחשבות וואס מיר זעלבסט האבן מורא געהאט אפצושפילן אפילו אין א געזיגטן חלום ווייסט מען אז ס'איז נישט קיין פשוטע פארלוסט.

@אלפא איז נישט געווען סתם א מחבר. נישט סתם א שרייבער. ער איז געווען דער קול אינעם שטיל. די אור אינעם טונקל. דער וואס האט גענומען דעם קרעמל און עס געגעבן לשון. ער האט ארויסגעברענגט וואס עס ברענט אינעם הארץ און דאס איבערגעזעצט אין קלארע ווערטער וואס האבן געקלאנגען ווייט ווײט.

ווי ביסטו?

“איכה ישבה בדד… העיר רבתי עם היתה כאלמנה” ווי ביסטו, @אלפא? ווי ביסטו פארשוואונדן, אזוי שטיל? פארוואס האסטו אונז איבערגעלאזט? פארוואס די וועלט, וואס דו האסט אזויפיל אריינגעלייגט אין איר, בלייבט יעצט אזוי ליידיג אן קיין קול?

“בכו תבכה בלילה ודמעתה על לחיה” דאס איז די מציאות. נאכט נאכטלעך ווערן שורות באשריבן מיט טרערן. אויף פאפיר, אויף סקרין, אויף הארץ. יעדער האט עפעס געהערט פון דיר, געליינט, ארויפגענומען, געלאכט, געוויינט. און יעצט שטיל!!!

@אלפא האט נישט געדרוקט. ער האט נישט גערעדט. ער האט גערירט. און ווען א מענטש קען אזוי צו די טיפענישן, צו די פערצטער, ווען ער קען אנטפלעקן די אמערע אינערליכע וואס מיר האבן אינזינען אבער קיין לשון נישט דאס איז נישט בלויז א כשרון. דאס איז א שליחות.

“צדיקים דומין לבוראם” ווען אזא קול נעמט זיך אוועק, פארגייט א וועלט. נישט קיין וועלט פון ציוויליזאציע, נאר א וועלט פון אמת. פון טראנספארמאציע. פון עצם תוכן.

ווער וועט אונז צוריקגעבן די פנינים?

די וועלט איז פול מיט קאליר. ווערטער. ווידערקול. א וועלט פון רעיונות. אבער אז מען טרעפט איינער וואס רעדט אויף אזא שפראך, וואס מאכט דער רעדנער שטיין שטיל, וואס ברענגט א טיפעניש אין א שטיקל הומאר און א שלאג אינעם הארץ אין א שורה ליכטיגקייט, דאס איז הייליג. און אזא הייליגקייט קען מעןננישט איבער מאכן.

“אוי לו לאותו האיש שאבד ואין תמורתו” ס׳איז נישטא ווער צו לייגן אין פלאץ. נישט ווייל מען וויל נישט, נאר ווייל מען קען נישט. ער איז נישט געווען איינער פון. ער איז געווען דער איינציגער.

א חורבן, וואס מיינט מיר דארפן זיך מתבונן זיין.

ווען אזא קול שווייגט, ווערט אונז געבליבן נאר דעם מחשבה. דאס הארץ וויינט. ס׳פרעגט זיך: וואס האבן מיר געטוהן? וואס האבן מיר פארפעלט? ווי אזוי איז אזא מכה געפאלן אויף אונז?

מיר ווייסן נישט די חשבונות. אבער ווען א געקליבענע פעדער ווי @אלפא ווערט אויסגעריסן אזוי פלוצלונג, בלייבט מען איבער מיט א געשריי, א געוואלד, א קוראה. א בליק אריין אין זיך. א רעד צו דער אמת. א קלורער אינערלעכער: "מה חטאנו, מה פשענו?"

דאס לעבנס ווערק

@אלפא האט נישט באשאפן סתם מחק. ער האט באשאפן ארכיטעקטור. זיין ווערק איז געווען אינטעליגענט, היימיש, שארף, חסידיש, אמת'דיג, איבערגעטינקט מיט מחשבה, ריעון. די וואס האבן געליינט האבן געטרונקען פון אים. די וואס האבן נישט געליינט קענען נישט פארשטיין וואס פאר א ליכטיגקייט איז זיי פארלוירן.

נאך אלעמאל…

“קול ברמה נשמע, נהי בכי תמרורים, רחל מבכה על בניה… מאנה להנחם על בניה כי איננו” מיר ווילן נישט קיין נחמה. מיר ווילן נישט קיין אויפרייס. מיר ווילן אים צוריק. די קול. די לעכט. די טיפקייט. די רעכטע ווערטער אין די רעכטע מינוט.

אבער...

אזוי ווי @אלפא אליין וואלט געשריבן, צווישן די שורות:

דו ווייסט… ווען עס בלייבט נאר א קול אינעם הארץ דאס איז נישט קיין שווייגן. דאס איז א המשך.

דו ביסט נאך דא. אין אונזערע טרערן. אין אונזערע געדאנקען. אין אונזערע אמאליגע שורות וואס דו האסט געמאכט פאר תמידים כסדרם.

און אין יעדע צייט וואס א מענטש וועט זיך נעמען א טיף הארץ און שרייבן א אמת דארט ביסטו.

לעולם לא תשתוק.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top