- זיך איינגעשריבן
- סעפ. 14, 2024
- מעסעדזשעס
- 78
- רעאקציע ראטע
- 555
היינט אז מען זאגט רוחניות מיינט עס געהויבנקייט, רוחניות איז מלשון רוח, אזויווי רוח הקודש, רוח אלוקים, ד.ה. גייסטליך, איידל ווי לופט. ווידער אז מען זאגט גשמיות מיינט עס בהמיות, גראבקייט, גשמיות איז מלשון גשם, גשם איז ממשות, אין אראמיש אין אראביש איז גשם גוף.
גשם מיט רוח כאטש זיי זענען לשונות בהשאלה זענען זיי צוויי אלטע שותפים אין פסוק אויך אין איר ארגינעלע באדייט, נאר טאקע שותפים און נישט קעגנזאצן, ווייל גשם מיט רוח קומען אינאיינעם.
נאר אז די צוויי ווערן געניצט שוין בדרך משל שטעלט זיך ארויס דער היפך פונעם היינטיגן השאלה, נעמליך רוח סימבאליזירט שלעכטץ מלשון פוסטקייט (איידלקייט במובן דידן פארנעמט אפשר נישט קיין ארט אין פסוק), אזויווי רעות רוח, רעיון רוח, רועה רוח. אויך זיין ״ברודער״ קדים, וואס סימבאליזירט היינט מזרח און געטליכקייט (קדמו של עולם), סימבאליזירט אין פסוק דער היפך, אזויווי שדופות קדים, און אפרים וואס ווערט באשולדיגט אלץ נאכלויפן נאך פוסטקייט ווערט אנגערופן א ״רודף קדים״, וואס חוץ די מציאות אז ער איז טאקע געלאפן קיין מזרחו של עולם מיינט עס דא אז ער איז געווען א רודף רוח.
גשם ווידעראום סימבאליזירט אין פסוק דוקא אלץ שפע פון ידועת השם אזויווי ״ונדעה נרדפה לדעת את השם וכו׳ ויבוא כגשם לנו כמלקוש יורה ארץ״
קומט אויס למרבה האיראניע אז א ״מגושם״ בלשון השאלה אין פסוק׳ס צייטן וואלט געמיינט א מענטש מלא וגדוש בתורה ויראת שמים, און אן איש רוח להיפוך א פוסטער שטריק.
גשם מיט רוח כאטש זיי זענען לשונות בהשאלה זענען זיי צוויי אלטע שותפים אין פסוק אויך אין איר ארגינעלע באדייט, נאר טאקע שותפים און נישט קעגנזאצן, ווייל גשם מיט רוח קומען אינאיינעם.
נאר אז די צוויי ווערן געניצט שוין בדרך משל שטעלט זיך ארויס דער היפך פונעם היינטיגן השאלה, נעמליך רוח סימבאליזירט שלעכטץ מלשון פוסטקייט (איידלקייט במובן דידן פארנעמט אפשר נישט קיין ארט אין פסוק), אזויווי רעות רוח, רעיון רוח, רועה רוח. אויך זיין ״ברודער״ קדים, וואס סימבאליזירט היינט מזרח און געטליכקייט (קדמו של עולם), סימבאליזירט אין פסוק דער היפך, אזויווי שדופות קדים, און אפרים וואס ווערט באשולדיגט אלץ נאכלויפן נאך פוסטקייט ווערט אנגערופן א ״רודף קדים״, וואס חוץ די מציאות אז ער איז טאקע געלאפן קיין מזרחו של עולם מיינט עס דא אז ער איז געווען א רודף רוח.
גשם ווידעראום סימבאליזירט אין פסוק דוקא אלץ שפע פון ידועת השם אזויווי ״ונדעה נרדפה לדעת את השם וכו׳ ויבוא כגשם לנו כמלקוש יורה ארץ״
קומט אויס למרבה האיראניע אז א ״מגושם״ בלשון השאלה אין פסוק׳ס צייטן וואלט געמיינט א מענטש מלא וגדוש בתורה ויראת שמים, און אן איש רוח להיפוך א פוסטער שטריק.
לעצט רעדאגירט:
