אין הכי טאקע
היימישער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- סעפ. 14, 2024
- מעסעדזשעס
- 36
- רעאקציע ראטע
- 210
- (סיפור אין פראזישע גראמען) -
סיפור אלכסנדר וחכמי הנגב
חלק א׳ - די צעהן שאלות
עס קלעטערט זיך וועגן און שטעגן דער מאן / וואס א וועלט שוין אריבערגעשפרייזט / אן ארמיי פון די שטערקסטע אין וועלט וואס פאראן / נאך אים אין מדבר זי רייזט / און חכמים ער טרעפט זיך אין נגב דארט ווייט / און שמועסט רעדט מיט זיי זיך אדאָרך / שאלות און טענות האט ער אנגעגרייט / און פרעגט זיי - אט זענען זיי האָרך:
אל״ף -
פון אָסט ביז דער וועסט - צו פון הימל ביז ערד - / וואס איז ווייטער? - מיר ענטפערט מיט זין! / ענטפערן זיי: / אסט פון וועסט! - פארוואס הערט: / מען קען דאס זעהן קלאר - לויט דער זון! / נאר חכמים פון אידן גאר אן אנדערער דעת: / אז ס׳ביידע די זעלבע ווייט גלייך - / אזוי שטייט אין תהילים קלאר שווארץ אויף ווייס! / און פון זון איז קיין ראיה קיין סך…
בי״ת -
״צו הימל צו ערד - זאגט מיר שוין וואס איר קלערט! / באשאפן וואס האט מען פון פריער??? / ענטפערן זיי: ״איר האט אודאי געהערט - / דעם פסוק וואס ברויך נישט קיין ביאור: / בראשית - אין אנפאנג באשאפן אט דאס - / שמים - דער הימל דער דאַך / און נאך דעם עס שטייט - ״את הארץ״ איר מאָס / דער ערד די באשאף נאכדעם גלייך
גימ״ל -
״זאגט - פינסטער און ליכט אויב אזוי - / באשאפן געווארן וואס ערשט? / ענטפערן זיי: ״קיין ענטפער גענוי - / אויף די שאלה דא איינער באהערשט! / שטעלט זיך די קשיה - ס׳משמע דאך קלאר - / אז פינסטער איז אנהייב געווען? / נאר זיי די חכמים געזארגט זיך ביז גאר / אז ער וויל צופיל וויסן אין זעהן.
דל״ת -
״א חכם דעם טיטל עס קומט זיך ווער? / ביטע אייער מיינונג זאגט היינט! / ענטפערן זיי: ״ס׳א שאלה נישט שווער / ס׳א משנה וואס זאגט מיט פארשטאנד: / איזהו חכם - א חכם איז דער - / וואס זעהט נישט בלויז יעצט און דעם באלד - / נאר א בליק נאכפאלגן וואס ווען ווער - / און תוצאות פון מעשים וואס פאלט
ה״א -
״אויב אזוי דאן זאגט שוין מיר אויך דאס - / ווער איז-זשע דער גיבור פון שטאט? / ענטפערן זיי: ״ס׳שטייט דאך קלאר דער באשלוס - / א משנה אויך פשוט און גראד: - / איזהו גיבור - א גיבור איז ער - / נישט מוסקלען נישט ארעם נישט האנט / די יצרים בייקומען א גבורה מער שווער - / ווי דורכברעכן א שטיינערנעם וואנט
ווא״ו -
״און ענטפערט שוין נאך איינס פון דעם סארט - / א רייכער באמת ווער הייסט? / ענטפערן זיי: אויך דא מיט איין איינציג ווארט: / ״ס׳א משנה שוין ווי דו פארשטייסט / איזהו עשיר - ווער איז דער גאר רייך - / נישט אוצרות נישט לאנד אן א שיעור / נאר דער וואס פארשטייט צו זעהן אלעס גלייך / צופרידן מיט וואס מען געבט דיר
זי״ן -
״יעצט זאגט - וואס טון זאל דער פון ערד / אז לעבן זאל גוט נישט פאר׳צער׳ט? / ענטפערן זיי יעצט אים איפכא פארקערט - / א תשובה ווי גארנישט ערווארט: / ״געלעבט הייסט דער איינער וואס גלייבט און פארשטייט - / אז ס׳א וועלט לופט געשעפטן דאס אלס / עס באמערקט אים גאר קיינער, קוים ער וואס באשטייט / און מאכט זיך געשטארבן פון אלץ
חי״ת -
״איז מאכט זיך להיפך א ווילדער פארלאנג / צו שטארבן… - יעצט וואס זאל ער טון? / ענטפערן זיי: פארשטייסט שוין יעצט דעם גאנג - / דער היפך פון אויבן האט זין - / א לעבן געשטארבן אן טעם און אן גלאנץ / אז פארנומען מיט זיך נאך און נאך / מען זעהט און מען הערט און מען שפירט זיך נאר אלץ - / ווי געשטארבן דער איינער א בראך
טי״ת -
״וואס זאל טון דער איינער אז ער וויל - / ביי מענטשן געפעלן גאר שטארק? / ענטפערן זיי אים א תשובה אין ציל: / אוועק שטיי פון מלך׳ס קעגנווארג! / אהא - אלכסנדר אן אנדערער צוגאנג - / ״מיין שיטה איז בעסער וואס דען - / זיך נאנט האלטן מיט שלטון איז אויך גאר א גאנג - / ווייל טובות טון מענטשן מ׳קען
יו״ד -
״און מיט וואוינען זאגט בעסער איז וואו - / דער ים צו יבשה - ווער ווייסט? / ענטפערן זיי: ״דער ענטפער זאג דו - / א סברא ס׳איז פשוט פארשטייסט - / אויפן שיף אויפן ים דארט קיין רוה דאך נישטא / מיט שטענדיגע שרעק פון תהום / און אז צום יבשה מען איז ענדליך דא / גומל מען בענטשט בקול רם
חלק ב׳ - די חכמים מיטן קעניג
״און יעצט אז געענטפערט די שאלות זוי שווער - / פארשט אויס דער כובש דער העלד - / ״ווער פון אייך זאגט מיר דער קלוגסטער איז ער? / דעם אמת פון מיר נישט פארשטעלט! / און די חבורה אינאיינעם פה אחת רופט אויס: / ״אלע דא זענען מיר גלייך! / ״דרינגען איר קענט דאס פון דעם דאָך ארויס - / געענטפערט מיר האבן איין זאך!
דער כובש זיין פנים טוישט נעמט זיי אפיר: - / א קשיה כ׳האב ס׳שטערט מיר פון לאנג! / ״וואס האט איר צום גריך און וואס האט איר צו מיר - / אז איר נעמט נישט אן מיין גריכיש גאנג?… / צו איז אייך נישט קלאר אז ס׳מזל מיט אונז - / דער גריך וואס די וועלט שלינגט אריין / שוין צייט איינערקענען צו אונזער געווינס / אז גאט איז מיט מיר זעהט שוין איין!
״הער זיך צו כובש דער גרעסטער פון וועלט / אן אנדערער צוגאנג אויך דא / ס׳טאקע פון גאט אבער זיין שטערער ער וועלט / דער שטן צושפילט אייך די שעה!… / דער מלך א בייזער זיי ווארנט מיט פארכט: / ״איך קען אייך דערמארדן מיט רעכט! / מורדים במלכות איר זענט - מיר גוט הארכט / איר אונטערטאנען ווי קנעכט!!!
זיי די חכמים געשראקן זיך נישט / פון מלך דער בייזער וואס שרייט / זיי האבן פון פריער דערויף זיך גערישט / און אן ענטפער זיי האבן שוין גרייט: / א צוזאג דו מלך צו אונז קליפ און קלאר / פארשפראכן האסט פארן געשפרעך / אז קיין שלעכט אונז פאסירן אפילו קיין האר / פאסט נישט א ווארט טון א ברעך
דעם מלך ס׳געפעלט זייער האלטונג ווי שטאל / חכמים מיט שכל גאר גאנץ / געקליידט זיי ווי שרים מיט פורפל פון וואל / און קייטלעך פון גאלד אויף די האלז. / ״איז הערדזשע חכמים אז אויב שוין אזוי - / ביטע ענטפערט מיר שוין נאך היינט - / דאס לענדל פון אפריקי צייגט מיר גענוי - / ווי גרייכט מען דאס ארט מיינע פריינד?
״אדוני המלך זאגן אלע איין ווארט / אהין דאך קיין וועג דא פאר אייך / חושך ווי נאכט א נעפל הערשט דארט / אריינגיין אין זיי איז נישט שייך!!! / ניין! נישט דאס האב איך פון אייך היינט געפרעגט / קיין ניין ביי מיר עקזיסטירט / אן עצה איך דארף שוין, זאפארט ווייזט דעם וועג / ניין זאג נישט פאר מען פראבירט!!!…
״איז הארכזשע צי מלך אן עצה פון אונז: / א אייזל פון ליביע זיך שאפט / זעהן אין דער פינסטער ביי אים קיין גרויס קונץ / ער וועט אייך דארט פירן מיט האפט - / און שטריקן גאר לאנגע לאזט ציען דעם וועג / אז צוריק ווען איר קערט זיך אהיים / וויסן וועט איר אין די פינסטער דעם וועג / אויב דער אייזל איז נישט בין החיים!…
חלק ג׳ - אין פרויען לאנד
אלכסנדר דער כובש ער גרייט זיך אין וועג / אן ארמיי שטארק ער זאמלט זיך איין / די פינסטערע בערג שפרייזט אין שטורעם געיעג / און אונטער די בערג קומט אריין. / א לאנד פון נאר פרויען ער גרייכט אין אן ארט / קיין מאן נישט אפילו דארט איין / ער וויל מיט זיי פירן מלחמה אויך דארט / און די מלכה קומט קעגן צו גיין
״הערשער דו פרעמדער פון איבער די בערג… / ברוכים הבאים אין לאנד / נאר אז מלחמה ווילסט האלטן מיט אונז ביי די קערג / הער אויס מיינע ווערטער דא היינט: / א סברא כ׳וועל זאגן בהשכל ודעת / פארוואס קעמפן מיט אונז נישט כדאי / ממא נפשך גיין וועסט ארויס דא צושפאס / און אפשר גאר אך און וויי
געווינסטו אונז ווייבער - וועט זאגן די וועלט / זעה נאר א קונץ האט באוויזן אט דער / וואס פארופט זיך דער גרעסטער און שטערקסטער העלד / פרויען געווינען האט ער / פארקערט אויב דו פאלסט ביי פרויען אין הענט /
בלייבן וועט דאס נישט קיין סוד / מענער קיין ווייבער בייקומען געקענט / זיין ביטער דיין שאנד און דיין שפאט!…
דער כובש דעם קאפ לאזט אראפ - זאגט אזוי - / עס הינגערט מיר אויך מיין ארמיי / ברויט כאטש טוט ברענגען איר מלכה איר פרוי / און די שטאט איך פארלאז און איך גיי / קומען די פרויען צוריק מיט א טיש / גאלדענע ברויטן אויך איר / פרוכטן מיט עפל גלאנציג און פריש /
נאר פון גאלד זיי געמאכט פאר א ציר…
זאגט אלכסנדר איך פארשטיי שוין אלץ קלאר / שפאס איר ווילט טרייבן פון מיר / קען מען דען עסן גאלד אזוי גאר / א מאכל כ׳בעט ברענגט מיר אפיר / די פרויען מיט שפאט אלע לאכן אים אויס / האט דאס דיר געברענגט דא אהער? / א שטיקלע ברויט פון אן ארימער הויז / דאס צו פארשטיין איז אונז שווער!…
אלכסנדר פארשטייט שוין וואס היינט קומט דא פאר / די פרויען אים איבערגעקלוגט / און גייט זיך ארויס מיט בושה ביז גאר / אויפן טויער פון לאנד שרייבט געשיקט: / ״איך אלכסנדר א טיפש ביז ערשט / געווען ביז געגרייכט דא אהער / צום לענדל אין אפריקי פון פרויען באהערשט / יעצט קלוגער געווארן כבין מער!
חלק ד׳ - אלכסנדר קומט אן צום גן עדן
און עס רייט אלכסנד אין די בערגער דארט / א גליק טרעפן אפשר וועט דאך / א טייכל אט פליסט ער גענענט צו דעם ארט / עס גייט דא א וואונדערליך גערוך / לייגט ער די פישלעך די צידה פון פאס / שווענקען פון זאלץ דא אין קוואל / און ס׳גייט דא א ריח פון אתרוג הדס / קיינמאל געהאט אזא פאל.
און ער קוקט און ער זעהט און פארשטייט שוין אלץ / ס׳קען גאר דאך אנדערש נישט זיין / אין קוואל פון גן עדן געשוואקען די זאלץ / פון דא מען קען צו איר אריין. / א מיינונג פאראן אז ס׳גארנישט די פיש / נאר זיין פנים געוואשן נישט מער / און איכא דאמרי דעם טייך נאכדערווישט / זיין מקור גרייכט און ס׳געשעט דאס אט הער:
און פלוצלינג א טויער זעהט פרעכטיג און שיין / אריין גיין ער וויל שוין דורך איר / א קול פון דער אנדערער זייט קלינגט קלאר און ריין: / ״קיין ארט דא נישטא דא פאר דיר!!! / א פלאץ וואו צדיקים בלויז זענען ערלויבט / צו זיצן פארברענגען אין דעם / דאס איז גאטס טויער - און דער וואס אים לויבט / קען דא אריין דורך אים
אלכסנדר ער שרייט ווי א קינד גאר צומישט: / ״כאטש איין זאך טוט מיר ארויס געבן / א חפץ גן עדן כ׳זאל האבן דערווישט / צו לערנען פון אייך ווי צו לעבן! / א האנט ווי פון פייער עס שטרעקט זיך ארויס / א קאפ א גלגולת דער האנט / דער מלך מיט שרעק כאפט און לאזט זיך ארויס /
צוריק הייבט אן גיין צו זיין לאנד
ווען בשלום ער גרייכט אהיים זיין פאלאץ / דעם קאפ נעמט אפיר טוט אים וועגן / מער ווי די גאלד פון זיין גאנצן שאץ / טוט זיי איין קאפ איבער וועגן / און ער פארשטייט אז די ענטפער בלויז האט / א חכם א גרויסע פון אידן / און ווירקליך ער ווייסט וואס עס שטעקט אין דעם סוד: / ״דאס קאפ איז מיט גארנישט צופרידן!
דעקט צו דעם אויג מיט זאמד און מיט ערד / אויפן וואגשאל שטעלט וועגט אים יעצט אפ / און ווינדער עס האט זיך אלץ איבערגעקערט / די גאלד וועגט שוין מער ווי די קאפ… / די חכמים זיי קוקן דעם מלך געזיכט /
ערקלערן דעם רמז דער פשט / פון גן עדן מען גיט אייך פארשטאנד און א זיכט / אז גאלד וועט נישט מאכן אייך זאט!
אז גאלד וועט נישט מאכן אייך זאט!!
סיפור אלכסנדר וחכמי הנגב
חלק א׳ - די צעהן שאלות
עס קלעטערט זיך וועגן און שטעגן דער מאן / וואס א וועלט שוין אריבערגעשפרייזט / אן ארמיי פון די שטערקסטע אין וועלט וואס פאראן / נאך אים אין מדבר זי רייזט / און חכמים ער טרעפט זיך אין נגב דארט ווייט / און שמועסט רעדט מיט זיי זיך אדאָרך / שאלות און טענות האט ער אנגעגרייט / און פרעגט זיי - אט זענען זיי האָרך:
אל״ף -
פון אָסט ביז דער וועסט - צו פון הימל ביז ערד - / וואס איז ווייטער? - מיר ענטפערט מיט זין! / ענטפערן זיי: / אסט פון וועסט! - פארוואס הערט: / מען קען דאס זעהן קלאר - לויט דער זון! / נאר חכמים פון אידן גאר אן אנדערער דעת: / אז ס׳ביידע די זעלבע ווייט גלייך - / אזוי שטייט אין תהילים קלאר שווארץ אויף ווייס! / און פון זון איז קיין ראיה קיין סך…
בי״ת -
״צו הימל צו ערד - זאגט מיר שוין וואס איר קלערט! / באשאפן וואס האט מען פון פריער??? / ענטפערן זיי: ״איר האט אודאי געהערט - / דעם פסוק וואס ברויך נישט קיין ביאור: / בראשית - אין אנפאנג באשאפן אט דאס - / שמים - דער הימל דער דאַך / און נאך דעם עס שטייט - ״את הארץ״ איר מאָס / דער ערד די באשאף נאכדעם גלייך
גימ״ל -
״זאגט - פינסטער און ליכט אויב אזוי - / באשאפן געווארן וואס ערשט? / ענטפערן זיי: ״קיין ענטפער גענוי - / אויף די שאלה דא איינער באהערשט! / שטעלט זיך די קשיה - ס׳משמע דאך קלאר - / אז פינסטער איז אנהייב געווען? / נאר זיי די חכמים געזארגט זיך ביז גאר / אז ער וויל צופיל וויסן אין זעהן.
דל״ת -
״א חכם דעם טיטל עס קומט זיך ווער? / ביטע אייער מיינונג זאגט היינט! / ענטפערן זיי: ״ס׳א שאלה נישט שווער / ס׳א משנה וואס זאגט מיט פארשטאנד: / איזהו חכם - א חכם איז דער - / וואס זעהט נישט בלויז יעצט און דעם באלד - / נאר א בליק נאכפאלגן וואס ווען ווער - / און תוצאות פון מעשים וואס פאלט
ה״א -
״אויב אזוי דאן זאגט שוין מיר אויך דאס - / ווער איז-זשע דער גיבור פון שטאט? / ענטפערן זיי: ״ס׳שטייט דאך קלאר דער באשלוס - / א משנה אויך פשוט און גראד: - / איזהו גיבור - א גיבור איז ער - / נישט מוסקלען נישט ארעם נישט האנט / די יצרים בייקומען א גבורה מער שווער - / ווי דורכברעכן א שטיינערנעם וואנט
ווא״ו -
״און ענטפערט שוין נאך איינס פון דעם סארט - / א רייכער באמת ווער הייסט? / ענטפערן זיי: אויך דא מיט איין איינציג ווארט: / ״ס׳א משנה שוין ווי דו פארשטייסט / איזהו עשיר - ווער איז דער גאר רייך - / נישט אוצרות נישט לאנד אן א שיעור / נאר דער וואס פארשטייט צו זעהן אלעס גלייך / צופרידן מיט וואס מען געבט דיר
זי״ן -
״יעצט זאגט - וואס טון זאל דער פון ערד / אז לעבן זאל גוט נישט פאר׳צער׳ט? / ענטפערן זיי יעצט אים איפכא פארקערט - / א תשובה ווי גארנישט ערווארט: / ״געלעבט הייסט דער איינער וואס גלייבט און פארשטייט - / אז ס׳א וועלט לופט געשעפטן דאס אלס / עס באמערקט אים גאר קיינער, קוים ער וואס באשטייט / און מאכט זיך געשטארבן פון אלץ
חי״ת -
״איז מאכט זיך להיפך א ווילדער פארלאנג / צו שטארבן… - יעצט וואס זאל ער טון? / ענטפערן זיי: פארשטייסט שוין יעצט דעם גאנג - / דער היפך פון אויבן האט זין - / א לעבן געשטארבן אן טעם און אן גלאנץ / אז פארנומען מיט זיך נאך און נאך / מען זעהט און מען הערט און מען שפירט זיך נאר אלץ - / ווי געשטארבן דער איינער א בראך
טי״ת -
״וואס זאל טון דער איינער אז ער וויל - / ביי מענטשן געפעלן גאר שטארק? / ענטפערן זיי אים א תשובה אין ציל: / אוועק שטיי פון מלך׳ס קעגנווארג! / אהא - אלכסנדר אן אנדערער צוגאנג - / ״מיין שיטה איז בעסער וואס דען - / זיך נאנט האלטן מיט שלטון איז אויך גאר א גאנג - / ווייל טובות טון מענטשן מ׳קען
יו״ד -
״און מיט וואוינען זאגט בעסער איז וואו - / דער ים צו יבשה - ווער ווייסט? / ענטפערן זיי: ״דער ענטפער זאג דו - / א סברא ס׳איז פשוט פארשטייסט - / אויפן שיף אויפן ים דארט קיין רוה דאך נישטא / מיט שטענדיגע שרעק פון תהום / און אז צום יבשה מען איז ענדליך דא / גומל מען בענטשט בקול רם
חלק ב׳ - די חכמים מיטן קעניג
״און יעצט אז געענטפערט די שאלות זוי שווער - / פארשט אויס דער כובש דער העלד - / ״ווער פון אייך זאגט מיר דער קלוגסטער איז ער? / דעם אמת פון מיר נישט פארשטעלט! / און די חבורה אינאיינעם פה אחת רופט אויס: / ״אלע דא זענען מיר גלייך! / ״דרינגען איר קענט דאס פון דעם דאָך ארויס - / געענטפערט מיר האבן איין זאך!
דער כובש זיין פנים טוישט נעמט זיי אפיר: - / א קשיה כ׳האב ס׳שטערט מיר פון לאנג! / ״וואס האט איר צום גריך און וואס האט איר צו מיר - / אז איר נעמט נישט אן מיין גריכיש גאנג?… / צו איז אייך נישט קלאר אז ס׳מזל מיט אונז - / דער גריך וואס די וועלט שלינגט אריין / שוין צייט איינערקענען צו אונזער געווינס / אז גאט איז מיט מיר זעהט שוין איין!
״הער זיך צו כובש דער גרעסטער פון וועלט / אן אנדערער צוגאנג אויך דא / ס׳טאקע פון גאט אבער זיין שטערער ער וועלט / דער שטן צושפילט אייך די שעה!… / דער מלך א בייזער זיי ווארנט מיט פארכט: / ״איך קען אייך דערמארדן מיט רעכט! / מורדים במלכות איר זענט - מיר גוט הארכט / איר אונטערטאנען ווי קנעכט!!!
זיי די חכמים געשראקן זיך נישט / פון מלך דער בייזער וואס שרייט / זיי האבן פון פריער דערויף זיך גערישט / און אן ענטפער זיי האבן שוין גרייט: / א צוזאג דו מלך צו אונז קליפ און קלאר / פארשפראכן האסט פארן געשפרעך / אז קיין שלעכט אונז פאסירן אפילו קיין האר / פאסט נישט א ווארט טון א ברעך
דעם מלך ס׳געפעלט זייער האלטונג ווי שטאל / חכמים מיט שכל גאר גאנץ / געקליידט זיי ווי שרים מיט פורפל פון וואל / און קייטלעך פון גאלד אויף די האלז. / ״איז הערדזשע חכמים אז אויב שוין אזוי - / ביטע ענטפערט מיר שוין נאך היינט - / דאס לענדל פון אפריקי צייגט מיר גענוי - / ווי גרייכט מען דאס ארט מיינע פריינד?
״אדוני המלך זאגן אלע איין ווארט / אהין דאך קיין וועג דא פאר אייך / חושך ווי נאכט א נעפל הערשט דארט / אריינגיין אין זיי איז נישט שייך!!! / ניין! נישט דאס האב איך פון אייך היינט געפרעגט / קיין ניין ביי מיר עקזיסטירט / אן עצה איך דארף שוין, זאפארט ווייזט דעם וועג / ניין זאג נישט פאר מען פראבירט!!!…
״איז הארכזשע צי מלך אן עצה פון אונז: / א אייזל פון ליביע זיך שאפט / זעהן אין דער פינסטער ביי אים קיין גרויס קונץ / ער וועט אייך דארט פירן מיט האפט - / און שטריקן גאר לאנגע לאזט ציען דעם וועג / אז צוריק ווען איר קערט זיך אהיים / וויסן וועט איר אין די פינסטער דעם וועג / אויב דער אייזל איז נישט בין החיים!…
חלק ג׳ - אין פרויען לאנד
אלכסנדר דער כובש ער גרייט זיך אין וועג / אן ארמיי שטארק ער זאמלט זיך איין / די פינסטערע בערג שפרייזט אין שטורעם געיעג / און אונטער די בערג קומט אריין. / א לאנד פון נאר פרויען ער גרייכט אין אן ארט / קיין מאן נישט אפילו דארט איין / ער וויל מיט זיי פירן מלחמה אויך דארט / און די מלכה קומט קעגן צו גיין
״הערשער דו פרעמדער פון איבער די בערג… / ברוכים הבאים אין לאנד / נאר אז מלחמה ווילסט האלטן מיט אונז ביי די קערג / הער אויס מיינע ווערטער דא היינט: / א סברא כ׳וועל זאגן בהשכל ודעת / פארוואס קעמפן מיט אונז נישט כדאי / ממא נפשך גיין וועסט ארויס דא צושפאס / און אפשר גאר אך און וויי
געווינסטו אונז ווייבער - וועט זאגן די וועלט / זעה נאר א קונץ האט באוויזן אט דער / וואס פארופט זיך דער גרעסטער און שטערקסטער העלד / פרויען געווינען האט ער / פארקערט אויב דו פאלסט ביי פרויען אין הענט /
בלייבן וועט דאס נישט קיין סוד / מענער קיין ווייבער בייקומען געקענט / זיין ביטער דיין שאנד און דיין שפאט!…
דער כובש דעם קאפ לאזט אראפ - זאגט אזוי - / עס הינגערט מיר אויך מיין ארמיי / ברויט כאטש טוט ברענגען איר מלכה איר פרוי / און די שטאט איך פארלאז און איך גיי / קומען די פרויען צוריק מיט א טיש / גאלדענע ברויטן אויך איר / פרוכטן מיט עפל גלאנציג און פריש /
נאר פון גאלד זיי געמאכט פאר א ציר…
זאגט אלכסנדר איך פארשטיי שוין אלץ קלאר / שפאס איר ווילט טרייבן פון מיר / קען מען דען עסן גאלד אזוי גאר / א מאכל כ׳בעט ברענגט מיר אפיר / די פרויען מיט שפאט אלע לאכן אים אויס / האט דאס דיר געברענגט דא אהער? / א שטיקלע ברויט פון אן ארימער הויז / דאס צו פארשטיין איז אונז שווער!…
אלכסנדר פארשטייט שוין וואס היינט קומט דא פאר / די פרויען אים איבערגעקלוגט / און גייט זיך ארויס מיט בושה ביז גאר / אויפן טויער פון לאנד שרייבט געשיקט: / ״איך אלכסנדר א טיפש ביז ערשט / געווען ביז געגרייכט דא אהער / צום לענדל אין אפריקי פון פרויען באהערשט / יעצט קלוגער געווארן כבין מער!
חלק ד׳ - אלכסנדר קומט אן צום גן עדן
און עס רייט אלכסנד אין די בערגער דארט / א גליק טרעפן אפשר וועט דאך / א טייכל אט פליסט ער גענענט צו דעם ארט / עס גייט דא א וואונדערליך גערוך / לייגט ער די פישלעך די צידה פון פאס / שווענקען פון זאלץ דא אין קוואל / און ס׳גייט דא א ריח פון אתרוג הדס / קיינמאל געהאט אזא פאל.
און ער קוקט און ער זעהט און פארשטייט שוין אלץ / ס׳קען גאר דאך אנדערש נישט זיין / אין קוואל פון גן עדן געשוואקען די זאלץ / פון דא מען קען צו איר אריין. / א מיינונג פאראן אז ס׳גארנישט די פיש / נאר זיין פנים געוואשן נישט מער / און איכא דאמרי דעם טייך נאכדערווישט / זיין מקור גרייכט און ס׳געשעט דאס אט הער:
און פלוצלינג א טויער זעהט פרעכטיג און שיין / אריין גיין ער וויל שוין דורך איר / א קול פון דער אנדערער זייט קלינגט קלאר און ריין: / ״קיין ארט דא נישטא דא פאר דיר!!! / א פלאץ וואו צדיקים בלויז זענען ערלויבט / צו זיצן פארברענגען אין דעם / דאס איז גאטס טויער - און דער וואס אים לויבט / קען דא אריין דורך אים
אלכסנדר ער שרייט ווי א קינד גאר צומישט: / ״כאטש איין זאך טוט מיר ארויס געבן / א חפץ גן עדן כ׳זאל האבן דערווישט / צו לערנען פון אייך ווי צו לעבן! / א האנט ווי פון פייער עס שטרעקט זיך ארויס / א קאפ א גלגולת דער האנט / דער מלך מיט שרעק כאפט און לאזט זיך ארויס /
צוריק הייבט אן גיין צו זיין לאנד
ווען בשלום ער גרייכט אהיים זיין פאלאץ / דעם קאפ נעמט אפיר טוט אים וועגן / מער ווי די גאלד פון זיין גאנצן שאץ / טוט זיי איין קאפ איבער וועגן / און ער פארשטייט אז די ענטפער בלויז האט / א חכם א גרויסע פון אידן / און ווירקליך ער ווייסט וואס עס שטעקט אין דעם סוד: / ״דאס קאפ איז מיט גארנישט צופרידן!
דעקט צו דעם אויג מיט זאמד און מיט ערד / אויפן וואגשאל שטעלט וועגט אים יעצט אפ / און ווינדער עס האט זיך אלץ איבערגעקערט / די גאלד וועגט שוין מער ווי די קאפ… / די חכמים זיי קוקן דעם מלך געזיכט /
ערקלערן דעם רמז דער פשט / פון גן עדן מען גיט אייך פארשטאנד און א זיכט / אז גאלד וועט נישט מאכן אייך זאט!
אז גאלד וועט נישט מאכן אייך זאט!!
דיינע גראמען זענען מתוק מדבש! ש׳כח פארן מיטטיילן.