תרתי דסתרי

[שעפטאל]

מ'הערט אמאל א תרתי דסתרי'דיגן ווארט פון א צדיק, ווי אזוי מ'דארף טראכטן, ווען איינס פון די צוויי מוז זיין אמונות הכרחיות.

לדוגמא:
פארן עבירה אדער מצוה זאל מען נישט טראכטן בכלל פון השגחה פרטית. אבער נאכן מצוה אדער תשובה פון די עבירה דארף מען גלייבן אז ס'נישטא קיין כוחי ועוצם ידי, די אייבישטער האט אלעס געפלאנט פון פריער, אזוי האט געמוזט זיין. (הרבה ספרי חסידות)

ווען ס'קומט צו חסד דארף מען ניצן כפירה און טראכטן אויב איך העלף איהם נישט וועט איהם די אייבישטער נישט העלפן. (ר' אביגדור מיללער?)

גלייבן דארף מען אז משיח קומט היינט, פלאנען (און בויען) דארף מען פאר טויזנט יאהר. (ר' מאטל מוויזניץ)

אין איין טאש דארף מען האבן דעם בשבילי נברא העולם, אין די צווייטע טאש דעם אנכי עפר ואפר (הרה"ק מריזן) [אקעי, אפשר זענען טאקע ביידע אמת]

ויבואו המוסיפים ויוסיפו..

 

[דער גאלדענער אדלער]

טוהן השתדלות אבער אלעס איז שוין אנגעשריבן פון אייביג אן (pre determined)

 

[וואלווי]

טוהן השתדלות אבער אלעס איז שוין אנגעשריבן פון אייביג אן (pre determined)

Click to shrink...

טוהן השתדלות און בטחון זענען "צוויי באזונדערע" זאכן הגם אז זיי שפילן זיך אויס צוזאמען.

השתדלות איז דיין אייגענע בליק אויף דיר, דהיינו ווי אזוי די מיינדסעט ארבעט אין א פראקטישע למעשה'דיגע וועג, אפגעזעהן ווער ס'איז די supreme מנהיג העולם, ווייל דאס אליינס אז א מענטש פארזיך דארף טוהן השתדלות איז פשוט א חלק פון יומעניטי. פונקט אזוי ווי מ'פארשטייט אז נישט ארבעטען קאראָפּט וועלטליכע סטאנדארטן.

בטחון איז די בליק אויף באשעפער, דהיינו אפגעזעהן פון מיין אחריות אלץ פראקטישע מענטש וואס דארף טוהן וואס ער האט צוטוהן למעשה, דאך ווייסט מען אז אונז זעמער זייער לימיטעד, און חוץ פון אונזערע אייגענע השתדלות ווייסט מען אז ס'דא א כח וואס פונקציאנירט וואס איז אנלימיטעד, און דאס אז ס'דא א לימיטעד כח און אן אנלימיטעד כח איז א זאך וואס נראה לעין.

טראכט פון אן ארבעטער מיט די ארבעטס געבער. די ארבעט'ס געבער איז די בָּאס און די נשמה פון די ביזנעס. ער טראגט די דאגות, סיי פון די ביזנעס בכלל און סיי אז די ארבעטער זאל טויגן. אלעס איז זיין פראבלעם אז ס'גייט ראנג. ווידער דער ארבעטער דארף טוהן זיין השתדלות, אנגעהויבן מיט גיין צום ערשטען אינטערוויו, אנקומען צום ארבעט באצייטענס, טוהן זיין ארבעט, אהיים גיין פינף אזייגער, און פארגעסן פון אלעס ביז די נעקסטע צופרי ניין אזייגער. דער בעל הבית איז דארט אויף טריט און שריט, קען נישט שלאפן בייטאג אפילו ער האט ארויס געטיילט די ארבעט צום ארבייטער. קומט אויס אז די בעל הבית איז די גורם פון די פרי-דעטערמענד דזשאב פאזיציע. און ס'איז בידו צו אנולירן די דזשאב פאזיציע ווען אימער ס'כאפט ים אן. ס'קען גאר זיין אז מתחילה האט ער נאר באשאפן די פאזיציע פאר איין יאר, דאס איז שייך אפילו דער ארבעטסגעבער האט מחליט געווען נישט צו דערציילן פאר די ארבעטער אז לימעטעד צו איין יאר. קענסט טענה'ען אז דער בעל הבית איז נישט גערעכט מיט באהאלטן די סוד, אבער דאך טוט דער ארבעטער זיין דזשאב מצדו. דאס מיינט אז לימעטעד און אָנלימיטעד זענען נישט קיין סתירה, ס'איז בלויז אווערלעפינג.

בטחון און השתדלות זענען בעצם צוויי באזונדערע מושגים אינגאנצען, וואס זעהט נאר אויס ווי סותרים. ס'נעמט פשוט צייט צו דעוועלאפן א ראציאנאלער פארשטאנד פון די נאטור און כאראקטעריסטיקס פון די צוויי מושגים, אז ס'איז פונקט ווי די ארבעטער און די ארבעטסגעבער געפינען זיך אויף איין פלאץ, אבער האבן אנדערע תפקידים און כוחות וואס זענען אווערלעפינג. און פונקט ווי א קינד קען נישט מבחין זיין צווישען די צוויי, אזוי איך נעמט ארבעט עקספיריענס צו דעוועלאפן דעם בליק.

 

[וואלווי]

טוהן השתדלות אבער אלעס איז שוין אנגעשריבן פון אייביג אן (pre determined)

Click to shrink...

ביז גירעכט מיט די נקודה אז ס'איז א פאראדאקס. אבער ס'כדי צו געדענקען אז פאראדאקס איז אנדערש ווי אפאסיט. אלס א כלל, אפאסיט מיינט סתם אזוי צוויי "פארקערטע" זאכן, משא"כ פאראדאקס מיינט צוויי באזונדער זאכן וואס "עקזיסטירן" צוזאמען.

דוק ותשכח, אז די גאנצע בריאה בכל פרטיה, סייענטיפיק בליק און סיי רוחניות'דיגע, פונקציאנירן באופן פאראדאקס, פונקט ווי מ'פארשטייט אז אפאסיטס אטרעקט, נאר מיט א טריט אריבער, אז די אטראקשאן עקזיסטירט אויף איין מאל, און דוקא דאס מאכט די וועלט ארבעטן.

-------------

די כלל איז גילטיג ביי אלע אדער רוב פעלער וואס @שעפטאל האט ארויף געברענגט. די אלע עובדא'ס וואס ער ברענגט זענען טאקע איבערגעגעבן געווארן באופן הזה אז ס'איז א פאראדאקס, און דאס מאכט עס א קרייעטיוו סיפור פון א צדיק ווייל אזוי דערהערט מען די מעסעדזש, אדער מ'קען עס טשעלענדזשן, ובכן איז עס אינטערסאנט. דאס זעלבע בענין בטחון והשתדלות, מ'וועט דאס נאר עקספלארן מצד די סתירה בליק שבו, ווייל ווער דען וויל האבן א דיסקאשאן וואס איז הונדערט פראצענט אמת ווי ס'איז נישטא א דייאלאג.

כן נראה לי כוונת פותח האשכול.

 

[נפשי]

כנראה לי, באופן כללי איזעס געווענליך נישט אמונה vs אמונה, נאר אמונה vs המעשה בפועל.

און די קאנטרעדיקשאן איז לכאורה א תוצאה פון די יסוד/סוד הבריאה וואס פון איין זייט איז ׳אין עוד מלבדו׳ ומאידך גיסא איז דא א וועלט מיט אָן א שיעור פרטים...

עכ״פ, לפי זה איז דער וועג וויאזוי א איד דארף לעבן איז מיטן וויסן/גלייבן דעם אמת לאמיתו (ע״פ חסידות איז דא א חילוק פון ׳אמת׳ און אמת ׳לאמיתו׳) און למעשה בפועל פירט ער זיך לפי וויאזוי די בריאה איז פרעזענטעד פארן מענטש - בקיצור, מ׳שפילט מיט די געים.