ווער ביסטו אוקראינע - ווער ביסטו רוסלאנד?

[אין הכי טאקע]

פרק א׳

לאמיר זיך דערווייל האלטן קורץ און אויבערפלעכליך, לאז עס פליסן נאטורליך את אשר ישום השם בפי אגיד וואס עס קומט ארויס ווי עס שטייט און גייט אן איבעריגע גריבלונגען און פאקט אונטערזיכונגען ויהי רצון שלא אכשל בשגיאות וסילופים יתר על המידה.

איז אזוי. לאמיר היינט ארויף ברענגען א ברענעדיגער נושא, די פראגע פון וועגן אוקריינע רוסלאנד, דהיינו, וואס איז די מעשה דארטן, און ווער איז דאס אוקריינע בכלל; ווער ביסטו אוקריינע?

דאס צו מאכן קורץ און בערך׳דיג כפי ידיעתי, אוקריינע איז איינגעטיילט אין צוויי הויפט היסטארישע חלקים, און עס איז דוקה גאנץ פשוט זיי צו דערקענען אויף די מאפע. מערב פונעם דיענעפער און מזרח דיענעפער.

מיט ארום 12 הונדערט יאר צוריק זענען די ערשטע ״רוסן״ אנגעקומען צום שטח וואס איז היינט באקאנט אלץ קיעוו און דארטן אועפגעשטעלט א מלוכה, דאס איז דער ״קיעווער רוס״. די ״רוסן״ זענען נישט געקומען פון מאסקאווע אדער סעינט פעטערסבורג, ווייל די ביידע שטעט האבן אין יענע יארן נאך נישט עקזיסטירט, זיי זענען געווען וועלדער מחוץ ליישוב. די רוסן פון וואס מיר רעדן דא זענען געקומען פונעם צפון, פון א שטאט וואס הייסט נאווגאראד, דאס איז א שטאט אין די גרעניצן אינעם היינטיגן רוסישן רעפובליק, אבער אויך דא איז איז נישט דער מקור המקורות פון די רוסן, ווייל די עכטע רוסן זענען נארדישע סקאנדינעוויער, ד.ה. שוועדישע און נארוועגישע, נאנטע קרובים צו די דייטשע אומות.

דאס איז געווען אין א תקופה ווען נארדישע און דייטשע (גערמאנישע) אומות ארום דעם נארדישע ים, (דהיינו דער ים וואס איז צווישן האלאנד פראנקרייך דענמארק און ענגלאנד), האבן זיך צושפרייט איבער די לענג און ברייט פון אייראפא און אפילו ווייטער אזש ביז די גרעניצן פון אפריקא און אזיע, קאלאנאזירט ווייטע לענדער און זיך אויסגעמישט מיט די ארטיגע באפעלקערונגען. דער תקופה וואס האט א געהאלטן איבער 500 יאר, ווערט אנגערופן ביי די היסטאריקער, ״די פעלקער אויסוואנדערונג תקופה״, ווייל נישט נאר גערמאנישע שבטים האבן אויסגעוואנדערט, נאר אויך מאנגאליש-טערקישע שבטים האבן אויסגעוואנדערט פונעם ווייטן צפון מזרח פון די סיבירישע און צינור אל אזיאטישע פלוינען און זיך אויסגעשפרייט איבער דעם מער פרוכטבארן אייראפא, וואס א דוגמא פון זיי זענען די מדינות ווי טערקיי, בולגאריע, פינלאנד, עסטאניע, און אחרון חביב, דער היימישער אונגארן.

אבער מיר גייען צוריק צו די גערמאנישע פעלקער וואנדערונגען, ווייל דאס האט א שייכות מיטן מקור פונעם רוס. אט איז א טיילווייזער ליסטע פון באקאנטע נארדישע און גערמאנישע (דייטשישע) אויסוואנדערונגען וואס האט געפירט צום גרינדונג פון באקאנטע מדינות איבער אלע עקן פון אייראפא:

די לומבארדן (ממקור: לאנגע-בארדן) וועלעכע האבן באזעצט צפון איטאליע באקאנט אלץ לומבארדיע;
די וואנדאלן (ממקור: וואנדערערס) וועלעכע האבן באזעצט דרום שפאניע באקאנט אלץ אנדעלוסיע (ממקור: וואנדעלוסיע) און צפון מאראקא און אלדזשיריע;
די ״גוטן״ וועלעכע האבן אויסגעוואנדערט קיין מזרח אייראפע, וואס איז אין יענע יארן געווען אונטער דע רוימער, און האבן זיך לסוף צוטיילט און אין צווייען, די אסטרא-גוטן וועלעכע זענע געבליבן אינעם שטח ווי עס איז היינט דרום אוקריינע, און די וויזי (וועסט)- גוטן וועלעכע האבן אנגעהויבן ריכטן צוריק קיין מערב, קודם קיין דאקיע און פאנאניע (היינט רומעניע און אונגארן) ביז צום סוף האבן זיי דערגרייכט אזש קיין צפון שפאניע, און זענען געווען די וועלעכע האבן אריין געברענגט קריסטליכע קנאות אין שפאניע;
חלקים פון די שבטים אנגעלן און זאקסן וועלעכע האבן אויסגעוואנדערט כידוע קיין בריטאניע און געשאפן דעם אנגלישן קולטור אויפן אינזל;
די נארדן וועלעכע זענען אריבער געשווימען דעם אטלאנטיק און געגרינדעט איסלאנד און שפעטער אנטדעקט גרינלאנד און חלקים פון צפון אמעריקא וואו זיי האבן אויך באזעצט פאר א שטיק תקופה, הונדעטער יארן איידער קאלאמבוס.

האבן מיר הכלל, א שטיקל בילד פון די גערמאנישע שבטים, וויאזוי זיי האבן זיך צעשפרייט אין די לענג און די ברייט, און דאס זעלבע האט פאסירט מיט די ״רוסן״, להוי ידועה, אז אויך זיי זענען נישט קיין אנדערע נאר א גערמאנישער דייטשישער שבט, וואס אפילו זייער נאמען קלינגט דייטשיש, רויז-רויט, און דאס מאל האנדלט זיך עס פון א שבטפונעם אומגעגנט פונעם היינטיגן שוועדן, זיי האבן אנגעהויבן אויסוואנדערן קיין דרום אין א שטח וואו עס האבן געוואוינט ווילדע סלאווישע שבטים. סלאווישע שבטים זענען אין יענע יארן געווען עובדי אלילים און זיך ערהארבן א נאמען אלץ פעאיגע קנעכט און דינסטן, די ציוויליזירטע אימפעריעס ארום, פלעגן פון זיי כאפן אין די מאסן, גלייך ווי עס האט שפעטער פאסירט מיט די שווארצע, און זיי פארקויפט אין אנדערע מדינות פאר קנעכט און דינסטן, דערפאר איז א קנעכט אנגערופן געווארן שקלאוו, אדער סלעיוו, וואס שטאמט פון ״סלאוו״, און פון דארטן נעמט זיך דער כינוי לשון כנען אין רש״י און אנדערע ראשונים פאר די לשון פון די סלאוון.

זענען אבער געקומען די גערמאנישע נארדישע ״רוסן״ און איינגעפלאנצט די ערשטע קערנער פאר א נייער סארט סלאוו וואס א טייל פון אים איז פארגעברייטערט פארוואנדלט צו ווערן אין דעם גרויסן רוסישן בער.

די גערמאנישע רוסן האבן צוערשט געגרינדעט דעם שטאט נאווגאראוו, ווי פריער דערמאנט, אבער זיי זענען נישט געבליבן דא, זיי האבן געצויגן זייער הויפט שטאט אביסל מער דרום, אין א שטאט וואס האט שוין עקזיסטירט, א סוחרים שטאט געגרינדעט דורך די כוזרים, אזוי זאגט מען, און דא האבן די רוסן זיך באקוועם געמאכט און געפירט א מלוכה מיטן נאמען ״רוס״ אדער ״רוסאני״, היינט באקאנט ביי די היסטאריקער אלץ קיעווער רוס.

וולאדימיר׳ס חלום

הונדערט יאר איז אריבער, ויגדל הילד, און דאן האט געקעניגט איבערן ״רוס״ וולאדימיר דער גרויסער. וולאדימירן האט זיך גע׳חלום׳ט א חלום אז ער דארף אנהויבן גלייבן אין גאט, די שאלה נאר איז, אין וועלעכן פארעם, דער אידישער, דער מוסלעמענער, אדער דער קריסטליכער? און אויב דער קריסטליכער, שטעלט זיך ווידער די שאלה, וועלעכע, דער רוימישער קאטוילישע פונעם מערב, צו דער גריכישער ארטאדאקסישער פונעם מזרח, וואס איז וואו ער אייגענטליך געפונט זיך.

דער אידישער האט ער נישט געוואלט אננעמען פאר א פשוטער סיבה, ווייל וואספארא פאלק איז דאס וואס האט ניטאמאל קיין לאנד

ווידער מוסלעמענער, זיי לאזן נישט שאשקענען, איז ווידער ניין.

און צווישן די צוויי קריסטליכע פראקציעס, איז דאך מער צוגענגליך זיך אנצושליסן מיט די ארטאדאקסישער יוונים, די יוונים זענען דרום פון קיעוו, קאנסטאנטענאפאל, דער רום פון די ביזאנטיער, מיט די גאנצע ״מזרח אימפעריע״, לייגט זיך דאך מער אויפן זינען אז אויך ער וואס וואוינט אינעם מזרח זאל זיך ליבערש אן שליסן צום קריסטהום פון מזרח רוים ווי איידער מערב רוים

פרק ב׳

איז געגאנגען וולאדימיר דער גרויסער, מלך פון קיעוו, פון דעם רוריק דינאסטיע, און אנגענומען דאס גריכיש ארטאדאקסישער קריסטליכער רעליגיע פון דער ביזאנטישער מזרח׳דיגער רוים - וואס איר עיר הבירה איז קאנסטאנטינאפאל, און דערמיט איז געגרינדעט געווארן דאס וואס איז שפעטער פארוואנדלט געווארן אין דער יסוד היסודות פון א שפעטעריגן רוסישן אימפעריע צו קומען. דא אין קיעוו האט זיך אויפגעשטעלט א ריזיגער קירכע מיטן נאמען סאפיע, וואס איז געווארן ווי דער בית המקדש פון אלע צפון סלאווישע גריכישע קריסטן וואס איז שפעטער באקאנט געווארן מיטן נאמען ״פראוויסלאנער״, אריינגערעכנט פוילין און דער ווייסרוסישער ליטא, וועלעכע זענען ממקור אויך סלאוואניער.

הונדעדעטע יארן איז אריבער, אין דער גרונד פון מזרח אייראפא בכלל און האט ווידער אמאל גענומען וואקלען, וואס האט עווענטואל געברענגט צום אנטערגאנג פון קיעוו אלץ פירער פונעם ניי געשאפענער רוסישן פאלק מיט איר ניי אנגענומענער רעליגיע, און צום אויפקום פון ״מאסקאווי״ אלץ נייער פירער פונעם רוסישן מורשה, אבער דאס מאל ביתר שאת.

די טארטארן קומען

וואס עס האט פאסירט איז אז די ״טאטערן״ זענען אנגעקומען, ווי דער צמח דוד שרייבט: ״בשנת תת״ר באו התתרים״. פון וואנעט זיי זענען אנגעקומען האט קיינער נישט געוואוסט, געזאגט האט מען פונעם מזרח, און ווי עס שטעלט זיך ארויס איז דאס געווען א ריכטיגער השערה. אלנפאלס, די טאטערן האבן אין א שטורעם איינגענומען די סלאווישע לענדער און אויפגעשטעלט טארטארישע חאנאטן (מלוכות) איבער גאנץ מזרח אייראפא און אין סיביר פון וואו זיי שטאמען לכאורה, א כיבוש וואס האט אנגעהאלטן עטליכע הונדערט יאר און דערשטיקט די בליה און וואוקס פון די קיעווער רוס. אט דעם כיבוש ווערט באצייכנט דורך שפעטעריגע רוסישע היסטאריקער אלץ דער ״טארטארישער יאך״.

האבן אבער צפון׳דיגע יורשים פון די קיעווער, די ווייס רוסישע ליטוואקעס, צו זייער מזל זיך גאנץ שנעל ארויס געזעהן פונעם טארטארישן יאך, און זיך צוזאמענגעשטעלט מיטן אן אנדערן סלאווישן אומה, די פאלאקן, און אינאיינעם אויפגעשטעלט א גרויסער פאראייניגטער מלוכה, באקאנט אין די היסטאריע אלץ ״דער ליטוויש (בעלארוסיש) פוילישער הערצאגטהום״.

גאנץ שנעל האט דער ליטוויש פוילישער הערצאגטהום איינגענומען שטיקער סלאווישע שטחים, און ענדליך איינגענומען קיעוו, קיעוו איז צוריק אונטער די סלאווישע פליגל ווי אמאל, באפרייט פון די בארבארישע טארטארן, די ווילדע ברואים פון העק וואו, אבער דאס מאל נישט אונטער א גריכישער ״ארטאדאקסישער״ (פראוואסלאווער) קריסטהום, ווי אמאל איידער די טארטארן, נאר אונטער א רוימיש ״קאטוילישער״ קריסטהום. וואס האט פאסירט? די פויליש ליטווישע סלאוון האבן מחליט געווען זיך אפצושאקלען פון דער טראדיצעאנעלער סלאוויש אדאפטירטער גריכישער קריסטהום, און זיך צו טשעפען צום קאטויליש רוימישן קריסטהום וואס אלע ״מאכערס״ פון מערב אייראפא דינען.

דער קיעווער פראוואסלאווער טראדיציע, דער סלאווישער אפצווייג פונעם גריכיש ארטאדאקסיע האט געהאלטן ביים שוועל פון אונטערגיין, און אייגנטליך נישט נאר דער סלאווישער ווערסיע, נאר דאס גאנצער גריכישער מזרח ארטאדאקסיע האט געהאלטן ביים אונטערגיין אפילו אין די מדינות ארום גריכנלאנד גופא. דאס האט פאסירט דערפאר וואס די לעצט ביסל רעשטלעך פונעם ביזאנטישן אימפעריע, וואס פלעגט גערופן ווערן, גריכיש רוים, אדער מזרח רוים, האט יעצט געהאלטן ביים כאפן איר לעצטער פאטאלער טויט קלאפ. טערקן, א פאלק פון ערגעץ ווייט, מען זאגט ערגעץ דארטן פון וואו די טאטערן קומען, זענען געקומען אין שטורעם און איינגענומען קליין אזיען און רוב באלקאנישע לענדער, דער לעצטער שלאכט איז פארגעקומען אין דער חשוב׳סטער שטאט פון סיי דער ביזאנטישן (גריכיש-מזרח רוימישער) אינפעריע, און סיי פונעם גריכיש ארטאדאקסישער רעליגיע.

א נייער פלאם האט אבער אויפגעפלאמט פארן גריכיש ארטאדאקסישער קירכע אין אייראפא, און דאס איז געקומען דורך די סלאוון, דהיינו די פראוואסלאווער, די יורשים פון דער קיעווער גריכישער קריסטהום. אבער דאס מאל איז עס נישט געקומען דורך קיעוו גופא איר ארץ המקור, נאר דורך אירע יורשים אינעם צפון מזרח, אינעם סאמען מערסט מזרחדיגן סלאווישער יישוב, מיט א באפעלקערונג פון ספק טארטארן ספק רוסן, דאס איז דער ניי אויפגייענדיגע הערצאגטהום פון מאסקאווי. מאסקאווע איז נאר וואס ארויס געקראכן פון אונטער די ״טארטארישער יאך״ ווי די רוסן רופן עס, אונטער וואס זי איז געווען איבער דריי הונדערט יאר, און יעצט איז זי גרייט געווען ארויף צו שטייגן לגדולה מעלה מעלה. אט די צפון-מזרח רוסן ביים וואלגא האבן שטרענג אנגעהאלטן די מסורה פון דער אלטער היים פון קיעוו און געבליבן טריי איר רעליגיע, און געבויט פראוועסלאווער גריכישע קירכעס.

דער נייער מאסקאוויטישער הערצאגטהום וועלעכע האבן אריבערגעליפערט די גאנצער רוסישער מסורה פונעם דרום דינעפער אהער צום צפון וואלגא זענען אצינד די פאן טרעגער פון גריכיש מזרח רוימישע ארטאדאקסיע, און נישט נאר דאס, עס איז געקומען אויפן געדאנק פארן מאסקאווישן מלך, אז צייט ער זאל ווערן א קייזער, און טאקע א רוימישער קייזער. איי ווי ווערט א מאסקאוויטער מלך א רוימישער קייזער? גאנץ פשוט, געדענקט האט זיך ווי מערב רוים איז צוזאמענגעפאלן, אבער איז ערזעצט געווארן דורך אירע צפון׳דיגע שכינים, די גערמאנער וועלעכע האבן געגרינדעט ״דער הייליגער רוימישער אימפעריע״ וואס איז בעצם נישט מער ווי א גערמאנישע מלוכה. קען פונקט אזוי מאסקאווע טון די זעלבע, אויפן פלאץ פונעם נאר וואס לעצט אונטערגעגאנגענער גריכיש מזרח רוימישער פעסטונג אין קאנסטאנטענאפול, קען רוסלאנד ווערן דער נייער צענטער איבערצונעמען די מזרח גריכיש רוימישער אימפעריע.

אומר ועושה, זייט דעמאלט האבן די מאסקאוויטעשע מלכים אנגעהויבן זיך רופן קייזער, וואס אין רוסיש קלינגט עס ״צאר״. און כיאה וכיאות פאר די נאכפאלגער פון רוימישע קיסרים האבן זיי זיך אנגעהויבן צושפרייטן, איי נעמען פרישע לאנד, דאס איז געטון געווארן דורך די קאזאקן, און מאסקאווע איז פון א קליין הערצאגטהום ביים עק אייראפא ביי די גרעניצן פון א או ענדלאזער טארטארן לאנד וואס ציט זיך אן א סוף אינעם מזרח, פלוצלינג פארוואנדלט געווארן אין אזא אומדערהערטער ריזיגער שטח. די קאזאקן האבן זיך געריכטן דאס פנים קיין מזרח, און גלייך ווי מיט אפאר הונדערט יאר צוריק האבן די פרעמדע מזרח מענטשן געשטורעמט קיין מערב און איינגענומען די סלאוון, האבן יעצט די סלאוון רוסן געטון פארקערט, געשטורעמט קיין מזרח און איינגענומען די ווילד פרעמדע מזרח׳ידע שטחים, די לענדער פון די טארטארן גופא ווי קיין אייראפעיער האט ביז יעצט נישט געוואגט איבער צו טרעטן מחמת שמועות מפחידות וואס עס טוען זיך אפ אין טארטארישע לענדער איבער מזרח פון די מאסקאוויטע לענדער. מאסקווי האט אין א פארצויגענע תקופה פון איבער הונדערט יאר איינגענומען דער גאנצער ענדלאזער שטח פון צפון אזיען.

און וואס האט פאסירט מיט קיעוו אין איר גאנצער שטח ארום, דורך אויס די יארן פונעם אויפבויאונג פון א ניי רוסישער קייזעראט ביים צפון מזרח עק פון אייראפא?

קיעוו איז געבליבן אונטער די קאטוילישע סלאוון, די ליטווישע רוסן און פאלאקן, אבער די אלע שטחים מזרח דרום פון קיעוו, כאטש וואס זיי זענען געווען אונטער די זעלבע ממשלה, אבער דאס איז געווען א שטח אן הנהגה, א הפקר לאנד, דא האבן באזעצט קאזאקן, ד.ה. מענטשן וואס לעבן זיך זייער אייגן ארגאניזירטער לעבן זיך אריינפייפענדיג אינעם געזעץ. אט די קאזאקן פון די ״ווילדע פעלדער״ האבן נישט געוואלט אננעמען דעם קאטוילישן רעליגיע, זיי האבן זיך טריי געהאלטן צום אלטן קיעווער גריכישער רעליגיע גלייך פון די מאסקאווער, און דאס הייס פראקטיצירט, טראץ די פאלאקישער קענעגרייך האט דאס נישט ערלויבט.

און אט דא קומט אריין באגדאן כאמילעצקי

פרק ג׳

בוגדאן כאמילעצקי האט מיט שוים אויף זיינע ליפן געשוואוירן אז ער גייט צוריק ברענגען דעם קיעווער טראדיציע צו זיין לאנד וואס איז אצינד אונטערגעווארפן אונטער די קאטאליקן און זייערע אידישע הויף אידן און שטייער איינמאנער. אזויווי די ווילדע פעלדער איבערן דיענעפער וואו די קאזאקן האבן באוואוינט און געטון ככל אשר יחפץ ליבם האט זיך געפונען צווישן דאס לאנד קרים וואס איז געווען באהערשט דורך א טארטאריש חאנאט, וואס טאקע דאס איז געווען דער עיקר סיבה פארוואס די פוילישע הערשער האבן זיך נישט צופיל געמישט אין דעם געגנט חוץ שטייערן, האבן די פרייע לייט, די קאזאקן, געמאכט א בונד מיט די טארטארן און ערקלערט קריג קעגן דעם פויליש קאטוילישער רעדזשים, און זיך ארויס געלאזט אין א ווילדער פלינדער, געהארגעט און געפליקט ווי די וועלף און טיגערס.

ויהי בתום ימי המלחמה, חאמילעצקי האט אויפגעשטעלט א קאזאקן מלוכה מיטן נאמען ״דער זעפאראדזשער סיטש״ וואס האט געהאט אומקלארע גרעניצן, ווייל דער מלחמה מיט פוילין האט אנגעהאלטן יארן לאנג, אבער אז חאמילעצקי האט אריין געמישט דעם צארישן מאסקווי, דער אויפגעקומענער בער, זענען צוביסליך די אלע רוסאנישע שטחים דרום פון פוילין, ד.ה. סיי דעם ווילדן שטח מזרח דיענעפער און סיי דער ציוויליזירטע מערב פונעם דיענעפער אריינגערעכנט קיעוו, וואהלין און גאליץ (היינט מזרח גאליציע) אריינגענומען אונטער די שיץ פונעם צארישן רוסלאנד. דאס איז דער אנהייב פון אן אוקרייאיניש (דרום רוסאנישער) באפעלקערונג אונטער דער מלכות פונעם מאסקאווער קייזער (צאר). דער רוסישער קייזעראט האט געבויט שטעט אין די שטחים איבער מזרח דיענעפער, דארטן וואו עס איז אמאל געווען די ווילדע פעלדער וואו די קאזאקן האבן ארום געוואויווערט, צוביסליך האבן זיי אויך איינגענומען דעם טארטארן לאנד פון דעם קרימער האלב אינזל. אויס ווילדע פעלדער, אויס קאזאקן, און אויס טארטארן, נאר אויפגעבויטע שטעט אונטער דעם רוסישן קייזער ווי עס פאסט פאר א לאנד אונטער א קייזעראט.

אזוי זענען די שטחים פון דעם אוקרייניש רוסאנישער באפעלקערונג, פון דעם ווילדן קאזאקן לאנד אינעם מזרח, דורך די געוועזענע פוילישע קאלאניעס קיעוו, וואהלין גאליציע ביז די קארפאטן רוס, אלץ געווארן א טייל פונעם צארישן אימפעריע.

ווידער איז קיעוו און די אוקרייאינישע שטחים געווארן פארכאפט, דאס מאל נישט דורך ווילד פרעמדע טארטארן, און נישט דורך קאטוילישע סלאוון, נאר דורך אייגענע ברידער פון זעלבן רעליגיע און און ענדליכער לשון נאר אולי מיט עטוואס טארטאריש בלוט אין די אדערן.

הונדעטער יארן איז אוקרייאינע -די ארגינעלע מוטער לאנד פון די רוסן- געווען אונטער דער הערשאפט פון דעם צאריש רוסישער הערשאפט, ביז די גרויסע רוסישע רעוועלוציעס, דאן איז געלונגען פאר עטליכע רעגיאנען אונטער דעם צארישן רוסלאנד זיך אפצוטיילן, און צווישן זיי איז אויך געווען אוקריינע, אוקראינע איז צום ערשטן מאל ארויף אויף די מאפע אלץ א ישות פון א מדינה, אבער נישט קיעוו איז געווען איר הויפט שטאט נאר חארקעוו, אבער באלד דערנאך האט קיעוו צוריק באקומען איר אלטער קרוין, קיעוו איז געווארן הויפט שטאט פון דעם ניי געבוירענעם אוקריינע, א לאנד אנטוויקלט דורך דעם צארישן רוסלאנד, אבער שטענדיג געהאלטן זייער אייגענעם גייסט און רוסישן דיאלעקט, דאס איז דער אוקרייאיניש רוסאנישער שפראך.

נישט לאנג האט אנגעהאלטן דער אלט-נייער מדינה, די באלשעוויקן האבן איר איינגענומען, און באלד איז זי צוריק געווארן א טייל פונעם רוסישן בער, אבער רוסישער בער האט געטוישט פנים, מער נישט דער צארישער בער, נאר דער סאוויעטישער בער (ראטן פארבאנד). אינאיינעם מיט נאך אנדערע מדינות, פון מדינות אין אייראפע ביז מדינות אינעם הארץ פון דעם ווילדן אזיע, ביז ווען מיט זיבעציג יאר שפעטער ווען דער ראטן פארבאנד איז אונטערגעגאנגען איז אוקרייאינע ווידער אמאל ארויף אויף די פאליטישע מאפע. דאס איז דער אן הייב פון א מאדערנער אוקרייאינע, די גרעסטע לאנד אין אייראפא, אבער עד היום איז פארבליבן דער שפאלט אין אוקרייאינע, די באפעלקערונג מזרח פונעם דיענעפער, דארטן וואו עס האבן אמאל באוואוינט די באנדעס אויף די ווילדע פעלדער איז געבליבן טריי צו מוטער רוסלאנד, ווידער מערב פון אוקראינע, דארטן וואו עס איז געווען ציוויליזירט איידער דער צארישער איינעמונג, זענען מער מערב וועלט געשטימט.

און יעצט קומט פוטין....