שלום עליכם חברים, אזוי ווי איר הערט, ס'טוט זיך א ויתרצצו און מיין בויך... לאמיר גיין גלייך צום פינטל,
עכט קען איך אנפילן גאנצעטע בלעטער וואס ס'באדערט מיר, אבער איך וויל עס האלטן קורץ,
איך פארלאז מיך, אז מרעדט דא צו קלוגע יודן וואס ליינען צווישן די שורות, אדער זענען אין דעם מצב, יעצט צום ענין:
איך בין א יונגערמאן מיטעלע 20'ער חתונה געהאט מיט 4 קינדער, און יעדן שטיק צייט איז א מישמאש ביי מיר אין די קישקעס...
וואס וויל איך זיין? בין איך צופרידן יעצט? און וויאזוי וויל איך און מיין משפחה אויסקוקן און 10 יאר פון יעצט?
איין טאג וויל איך זיין א פרייע פויגל, קוקן וואס איך וויל, איך וויל נישט האבן נאך קינדער צי קענען אינדזשויען לייף, טוישן מיין ווייב (איך בון נישט מצליח און דעים זארגסט ענק נישט), בעיסקלי איך בין נישט ציפרידן מיט מיין יעצטיגע מצב, איך וויל זיין פריי!!
פון די אנדערע זייט, איז דא טעג וואס איך טראכט.. קאמאן... דו גייסט נישט און ערגעטס
דיין עלסטע איז זיבן דו גייסט זיי נישט ארויסנעמען פון די סיסטעם, און וואס זאגסטו פאר דיין ווייב? פאר דיין משפחה?
גיי זעטס דיך לערנען, באקום א שמחת החיים, און לאז זאכן לויפן,
און איך טראכט אויך אז איך וויל דאך האבן ווען איך בין זעכציג א טיש מיט קינדער און אייניקלעך, בקיצור יודיש נחת
בקיצור אזוי בין איך יעדע פאר וואכן אין א אנדערע מאוד.
איך גיי דא ענדיגן. כ'האף ס'אביסל קלאר, אויב נישט פרעגטס ביטע, איך וועל מיר טרייען אויסציקלארן און די קימענדיגע שנירעלעך
(קודם בין איך קלארער.. שרייבען העלפט)
איינער פילט מיך?
וואס טוט מען?
עכט קען איך אנפילן גאנצעטע בלעטער וואס ס'באדערט מיר, אבער איך וויל עס האלטן קורץ,
איך פארלאז מיך, אז מרעדט דא צו קלוגע יודן וואס ליינען צווישן די שורות, אדער זענען אין דעם מצב, יעצט צום ענין:
איך בין א יונגערמאן מיטעלע 20'ער חתונה געהאט מיט 4 קינדער, און יעדן שטיק צייט איז א מישמאש ביי מיר אין די קישקעס...
וואס וויל איך זיין? בין איך צופרידן יעצט? און וויאזוי וויל איך און מיין משפחה אויסקוקן און 10 יאר פון יעצט?
איין טאג וויל איך זיין א פרייע פויגל, קוקן וואס איך וויל, איך וויל נישט האבן נאך קינדער צי קענען אינדזשויען לייף, טוישן מיין ווייב (איך בון נישט מצליח און דעים זארגסט ענק נישט), בעיסקלי איך בין נישט ציפרידן מיט מיין יעצטיגע מצב, איך וויל זיין פריי!!
פון די אנדערע זייט, איז דא טעג וואס איך טראכט.. קאמאן... דו גייסט נישט און ערגעטס
דיין עלסטע איז זיבן דו גייסט זיי נישט ארויסנעמען פון די סיסטעם, און וואס זאגסטו פאר דיין ווייב? פאר דיין משפחה?
גיי זעטס דיך לערנען, באקום א שמחת החיים, און לאז זאכן לויפן,
און איך טראכט אויך אז איך וויל דאך האבן ווען איך בין זעכציג א טיש מיט קינדער און אייניקלעך, בקיצור יודיש נחת
בקיצור אזוי בין איך יעדע פאר וואכן אין א אנדערע מאוד.
איך גיי דא ענדיגן. כ'האף ס'אביסל קלאר, אויב נישט פרעגטס ביטע, איך וועל מיר טרייען אויסציקלארן און די קימענדיגע שנירעלעך
(קודם בין איך קלארער.. שרייבען העלפט)
איינער פילט מיך?
וואס טוט מען?
