לאמיר נעמען א לאנד ווי אמעריקע. דא איז נישטא קיין אקטיווע דרעפט, נאר אין א זמן מלחמה וכו'. דאס קומט אויס אז עס קענען זיין שווערע טויזענטער מענטשן אויף א פלאץ וואס קיינער פון זיי אדער גאר נאנטע משפחה/פריינט זענען אדער זענען געווען אין די מיליטער.
דאס מאכט אז אסאך מענטשן האבן נישט ממש א געפיל פאר א וועטעראן אדער מעמבער אוו סערוויס.
איינער וואס האט למשל א נאנטער וואס איז אפילו נאר א 911 ריספאנדער וועט אבער האבן מער א רעספעקט פאר אן אנדערע וואס איז יא, פשוט ווייל ער קען די זאך אביסל פון די נאנט.
אויב האט יענער א נאנטער וואס איז פארוואונדעט געווארן לייכט אדער פערמענאנט בשעת אין דינסט אדער גאר געשטארבן אין די ליין אוו דוטי דאן איז זיין כבוד און שעצונג פאר סיי וועלעכע מענטש אין פובליק סערוויס אסאך שטערקער.
יעצט, ווען עס איז געווען די וויעטנאמע מלחמה האט אמעריקע געמאכט א דרעפט, די אויסגאנג ווייסט יעדער איינער אז בשעת מעשה איז געווען גרויסע פראטעסטן אקעגן די דרעפט (כמעט אזוי היסטאריש ווי די קומענדיגע עצרת...), פארוואס האבן זיי זיך אקעגן געשטעלט? ווייל רוב האבן קיינמאל נישט געטון סיי וועלכע סארט פראנט ליין ארבעט. נישט זיי און נישט זייער באקאנטע, ממילא האבן זיי נישט קאנעקטעט צום פאקט אז מ'דרעפט די עולם צום דינסט. שפעטער האט זיך ארויסגעשטעלט נאך פראבלעמען וואס האט געטוישט פון פראטעסטן צו רייאטן און געטוישט די גאנצע בילד. אבער די מיליטער פון זייער זייט האט יא געפילט אז זיי דארפן "מען פאוער" ממילא האבן זיי נישט געזען קיין שום פראבלעם פון צווינגען די עולם. דא אין ניו יארק פאר א משל, איז רוב וואס האבן זיך צוגעשטעלט צום דרעפט מרצונם הטוב זענען טאקע געווען פאליציי און פייער לייט.
אנדערש איז אבער אין איזריעל וואס איז א קליינע לאנד, און דארט איז שוין יארן לאנג איינגעפירט אז מען דינט די מיליטער. אין דארט קומט אויס אז כמעט יעדער איז געווען אויפן פראנט ליין. כמעט יעדער דארט האט גאר נאנטע משפחה/פריינט וואס זענען שוין פאקטיש געשטארבן פארן לאנד. ממילא האבן זיי א נאטירליכע געפיל פאר די מיליטער.
כמעט יעדער זאג איך. ווייל אויסער איינער, די 'פרומע' ווי עס ווערט דארט גערופן. ער בענעפעטירט פון ווען די ארמיי באשיצט זיי, אין הארץ פילט ער א רואיגקייט פון סעפטי און זאגט איך וועל מיך גיין קיין מירון און עטץ גייטס צו די פראנט און פארזיכערט די לאנד.
עס גייט נישט אזוי.. זיי - די 'פרייע' און אנדערע - הערן דאס איז עס באדערט זיי, עס טוט זיי ווי, איך לייג מיך אריין אין לייבן גריב פאר דיך, איך האב נאנטע וואס זענען טויט אדער פארוואונדעט פאר זיין סעפטי, און דו קענסט נישט טון דיין טייל?
נעוואדע געבן זיי זיך אויס די צארן דארט אין די מאה שערים געגנט. איך וואלט לכאורה געטון דאס זעלביגע.
דאס מאכט אז אסאך מענטשן האבן נישט ממש א געפיל פאר א וועטעראן אדער מעמבער אוו סערוויס.
איינער וואס האט למשל א נאנטער וואס איז אפילו נאר א 911 ריספאנדער וועט אבער האבן מער א רעספעקט פאר אן אנדערע וואס איז יא, פשוט ווייל ער קען די זאך אביסל פון די נאנט.
אויב האט יענער א נאנטער וואס איז פארוואונדעט געווארן לייכט אדער פערמענאנט בשעת אין דינסט אדער גאר געשטארבן אין די ליין אוו דוטי דאן איז זיין כבוד און שעצונג פאר סיי וועלעכע מענטש אין פובליק סערוויס אסאך שטערקער.
יעצט, ווען עס איז געווען די וויעטנאמע מלחמה האט אמעריקע געמאכט א דרעפט, די אויסגאנג ווייסט יעדער איינער אז בשעת מעשה איז געווען גרויסע פראטעסטן אקעגן די דרעפט (כמעט אזוי היסטאריש ווי די קומענדיגע עצרת...), פארוואס האבן זיי זיך אקעגן געשטעלט? ווייל רוב האבן קיינמאל נישט געטון סיי וועלכע סארט פראנט ליין ארבעט. נישט זיי און נישט זייער באקאנטע, ממילא האבן זיי נישט קאנעקטעט צום פאקט אז מ'דרעפט די עולם צום דינסט. שפעטער האט זיך ארויסגעשטעלט נאך פראבלעמען וואס האט געטוישט פון פראטעסטן צו רייאטן און געטוישט די גאנצע בילד. אבער די מיליטער פון זייער זייט האט יא געפילט אז זיי דארפן "מען פאוער" ממילא האבן זיי נישט געזען קיין שום פראבלעם פון צווינגען די עולם. דא אין ניו יארק פאר א משל, איז רוב וואס האבן זיך צוגעשטעלט צום דרעפט מרצונם הטוב זענען טאקע געווען פאליציי און פייער לייט.
אנדערש איז אבער אין איזריעל וואס איז א קליינע לאנד, און דארט איז שוין יארן לאנג איינגעפירט אז מען דינט די מיליטער. אין דארט קומט אויס אז כמעט יעדער איז געווען אויפן פראנט ליין. כמעט יעדער דארט האט גאר נאנטע משפחה/פריינט וואס זענען שוין פאקטיש געשטארבן פארן לאנד. ממילא האבן זיי א נאטירליכע געפיל פאר די מיליטער.
כמעט יעדער זאג איך. ווייל אויסער איינער, די 'פרומע' ווי עס ווערט דארט גערופן. ער בענעפעטירט פון ווען די ארמיי באשיצט זיי, אין הארץ פילט ער א רואיגקייט פון סעפטי און זאגט איך וועל מיך גיין קיין מירון און עטץ גייטס צו די פראנט און פארזיכערט די לאנד.
עס גייט נישט אזוי.. זיי - די 'פרייע' און אנדערע - הערן דאס איז עס באדערט זיי, עס טוט זיי ווי, איך לייג מיך אריין אין לייבן גריב פאר דיך, איך האב נאנטע וואס זענען טויט אדער פארוואונדעט פאר זיין סעפטי, און דו קענסט נישט טון דיין טייל?
נעוואדע געבן זיי זיך אויס די צארן דארט אין די מאה שערים געגנט. איך וואלט לכאורה געטון דאס זעלביגע.
