וואס פאר א זיסע סיפור!
איך מיין אז מיר זענען אלע משה יוסף׳ס גילגול, אדורכגעגאנגן די זעלבע ניסיונות און מען שטארקט זיך, ב״ה יום יום, מ׳זיצט אין טוילעט און מ׳סקראולט אינסטעגראם אין מען מאכט היסח הדעת, דער אויסגעווארטער בן דוד מעג שוין קומען, יא, ער מעג שוין קומען. די מציבה לייגער זאגן טאקע אז מיר זענען נישט מסיח דעת אבער זיי ווייסן נישט אז מען איז שוין אנגעקומען צום ענדגילטיגן היסח הדעת, מיר זענען טיף אין תחת, וַיִּסְעוּ מִמַּקְהֵלֹת וַיַּחֲנוּ בְּתָחַת, וַיִּסְעוּ מִתָּחַת וַיַּחֲנוּ בְּתָרַח, מ׳סקראולט און מ׳סקראולט, מ׳פארט און מ׳פארט ווייטער און ווייטער, מ׳שטעלט זיך נישט אפ פאר א מינוט.
לֹא הַמֵּתִים יְהַלְלוּ יָהּ, משה יוסף איז נעבעך געשטארבן מיטן פליפ פאון אין טאש און מיט זיינע צעטלעך, אבער מיר וועלן לויבן גאט פון היינט ביז אלעמאל, מען איז אנגעקומען צום ניינטן נאָט גאר, ניצחנו ונצח, הפלא ופלא, כן מסיחים דעת מן המשיח, יוסי גרין׳ס קשיא איז ענדליך פארענטפערט.