יעדע פון די ווידיאס קען האבן א ארטיקל פאר זיך
די מעשה מיט די ערשטע ווידעא
פארלאנגט זיך 2 הקדמות, די ערשטע איז אז א יוד וואס איז געקומען פון א"י קיין טאהש ווייל די רעגירונג דארט האט אים געוואלט ארעסטירן, ווייל ער האט אדער יא אדער נישט שאדן געמאכט פאר א געשעפט און בית שמש וואס האט נישט געהאט קיין הכשר פון די ארטיגע וועד האישור, און מען האט נישט אנגענומען זיין טאכטער און סקול (אגב זון האט מען יא אנגענומען און חדר אדאנק ר' חיים ברוך לייפער פון די הנהלה פון חדר וואס האט אראפגעשטעלט א פוס קעגן די הנהלת הקהילה) האבן זיך א גרופע פון ארום 70 80 עלטערן צוזאמענגענומען און גע'חתמ'ט אז ווילאנג מען נעמט איר נישט אן וועלן זיי געבן די שכר לימוד פאר א דריטן (אויב איך מאך נישט קיין טעות איז עס געווען יחיאל דב וויינשטאק ביי וועמען מען האט אריינגעלייגט די געלט) און ווען זיי זענען גרייט איר צו אננעמען קענען זיי קומען אפנעמען די געלט פון אים,
הקדמה ב'
און די פריע ס' יארן ווען די קהילה האט אזויווי היינט געהאט די מאנאפאל אויף די הייזער מארקעט און שטעטל איז יעקב שמשון האס געגאנגען און געקויפט א דירה אנקעגען איבער די שטעטל א שטיק צייט שפעטער האט דוד שמחה האכהייזער ע"ה געוואלט אים נאכמאכן און ער פארהאנדלט אויף א הויז גלייך אינדרויסן פון שטעטל ישראל בנימין לאווען וואס האט בטבע געזוכט קאנטראל אויף אלעס אפילו אן וויסן פונקט וועלכע תועלת גייט אים ארויסקומען דערפון איז געגאנגן צום רבי'ן מסביר זיין די געפערליכע חורבן פון וואוינען אינדרויסן און ער האט פארלאנגט א איסור אויף זיך ארויסציען פון שטעטל וכך הוא שבת האט מען אויסגערופען אין ביהמ"ד אז ע"פ פקודת דעם רבי'ן טאר מען נישט וואוינען אינדרויסן און די איין יוד וואס איז שוין דארט האט רשות צו בלייבן מיטן תנאי אז איינמאל עס וועט זיין הייזער און שטעטל גייט ער צוריקגעקומען
ארום 10 יאר שפעטער אנפאנג פון די ע' יארן האבן אפאר יונגעלייט רוב פון זיי האבן געוואוינט און גאר קליינע דירות און זיי האבן נישט געקענט באקומען גרעסערע דירות און שטעטל זיך געקויפט הייזער אינדרויסן פון שטעטל
צווישן זיי זענען געווען 2 ברידער ישעי און אביגדור וויינבערגער
צוריק צו אונזער מעשה יענע טאג האט די סקול אהיים געשיקט מיידלעך פון וואס די משפחות האבן זיך ארויסגעצויגן פון שטעטל,
צווישן די מיידלעך איז געווען די טאכטער פון ישעי וויינבערגער די פרוי וואס האט זיי אהיימגעשיקט איז געווען מרת שווארץ אשת חזקי שווארץ
ישעי האט דעמאלטס געארבעט אין זיין טאטענס געשעפט און מאנטריאל און אביגדור האט געארבעט און די טאטענס געשעפט און טאהש
ישעי האט גערופן זיין ברודער אביגדור זאל אים העלפן צוריקלייגן זיין טאכטער און סקול,
אביגדור איז אריין אין סקול און געגאנגען צו די אפיס פון מרת שווארץ רעדן צו איר, מרת שווארץ האט גערופן פאליס אז ער סטראשעט איר מיט רציחה, אביגדור האט אפגעכאפט די גאנצע שמועס עס איז געווען מפורסם בשעתו איך געדענק נישט וואס די שמועס איז געווען אבער איך געדענק אז סטראשען איז נישט געווען דארט ניטאמאל קיין ווילדע ווערטער אויסטויש,
די ארעסט האט אויפגערודערט די שטעטל יענע נאכט איז געווען עפעס א מעמד (אפשר אויף טעכנאלאגיע? ) און שמואל דוד טויב מיט אלעזר קליין זענען דארט ארום טיילן צעטלעך מיט א בילד ווי מען קייטלט אים מיט דברי מחאה איינער האט זיך אויפגעשטעלט ביים מייק זיי ארויס שיקן (אפשר משה ראטמאן ?)
איך געדענק נישט פונקטליך די השתלשלות פון די נעקסטע פאר טעג אבער ערגעץ און די נעקסטע פאר טעג האט מען אויכעט געווארפן קינדער פון עלטערן פון די שכ"ל סטרייק אנפירער,
די גרופע וואס האט געפירט די שכ"ל סטרייק האט מחליט געווען אז מען גייט שיקן די מיידל פון א"י און סקול און אויב מען שיקט איר אהיים גייען אלע מאמעס קומען אהיימרופן זייערע טעכטער עס איז געווען דעמאלסט בערך %25 פון די תלמידות,
עס איז אזוי אנגעגאנגען פאר אפאר טעג ביז די סקול האט אוועקגעשטעלט גארדס ביים טיר נישט צו אריינלאזן די מאמעס האבן די עלטערן בכלל אויפגעהערט צו שיקן די טעכטער און עס האט זיך אנגעהויבן צו פארמירן אזעלכע כמו קלאסן ביי מענטשן אינדערהיים אנפאנג איז עס געווען טעמפארערי ביז די סקול וועט זיך בייגן אבער גאנץ שנעל איז עז געווארן פערמענאנט און די מוסד גייט אן ביז היינט,
אלעס לפי מיטב זכרוני אויב האב איך געמאכט א טעות ביטע פארעכטן
אויב די עולם איז אינטערסירט קען איך פארציילן די אנדערע צוויי
