מיר פארשטייען נישט מחלוקת פון צדיקים

אבער מיט דעם אלעם זאגן אונז חז"ל אז חכם עדיף מנביא..
די חז"ל זאגן "חכם עדיף מנביא" כדי צו ארויסברענגען די מעלה פון חכמה איבער נבואה. נבואה איז אַ מתנה פון הימל, אַ גילוי גאַשן וואס דער נביא באקומט אומעטום, ווי אַ שטראל פון דער אויבערשטער. חכמה, אויף דער אנדערער זייט, קומט דורך שטרענגער געלערנטקייט און געדאנקען אַרבעט, וואָס איז דערביי אַן אינטעלעקטואלע מעלות-שטייגער.

די טענה איז, אַז א חכם וואס קען דורך זיין אייגענע חכמה און שכל מקבל זיין און פאַרשטיין אַ מציאות איז מער וויכטיק ווי אַ נביא וואָס באקומט דעם גילוי פונעם אויבערשטן אָן צו דאַרפֿן זיך אנשטרענגען. די חכמה פארמאגט אייגנארטיגע מעלות ווייל עס איז פארדינט, געבויט אויף לייזער און לערנען, און קען אויך פירן צו מער געדויערדיקע פארשטאנען און רעזולטאַטן.

די חז"ל האבן געמיינט אז דער חכם קען אויך לעבן די תורה און פאַרשטיין איר אין טיפקייט, וועלכע קען געפינען לייזונגען און וועגן אפילו ווען קיין נבואה איז נישט פארהאן.

חז"ל זענען זיך מסביר מיטן משל "חכם עדיף מנביא" דורך פאַרגלייכן אַ נביא צו אַ מענטש וואס האט א שליסל צו א דלת וואָס ער האָט נישט געמאכט, און אַ חכם צו אַ מענטש וואָס האָט דערפינדן און געבויט דעם שליסל אַליין. דער נביא באקומט דעם שליסל פון הימל אומזיסט, אבער דער חכם דארף זיך שטערקן און אנשטרענגען צו מאַכן דעם שליסל פון גרונט אַרויף.

אַ צושפיל קען זיין: אַ נביא איז ווי איינער וואָס האט אַ מאַפּע צו אַ אוצר וואָס ער האָט באקומען, און ער גייט פשוט דערנאָך אָן פיל געדאנקען. דער חכם, אָבער, קען נישט האָבן אַ מאַפּע, אָבער דורך זיין קלוגשאַפט, געלערנטקייט, און געדולד, קען ער אויסרעכענען די ריכטיקע וועג צו געפֿינען דעם אוצר אַליין. די נביא קען זיין טאַקע חשוב אין אַ מאָמענט ווען עס איז דאַרף פאַר אַ ישועה, אָבער דער חכם קען אין פילע פאַלן אויפדעקן דורות-לאַנגע חכמות און ריכטיגע אינסייטס וואָס קומען פֿון זיין אייגענער אַרבעט.

די מעלה פון אַ חכם איז אויך, אַז ער קען לערנען און אָנטיילן זיין חכמה מיט אַנדערע, און אויפבויען אַ געזעלשאַפט וואָס איז געבויט אויף געדאנקען און שכל, וואָס קען לעבן דורכגיין אפילו אָן נבואה.
 
Back
Top