כוואליעס ארטיקל רואה כעונה

[כוואליעס]

אין זיין רעגולערע ״כוואליעס״ קאלום אין די פערטע ״כוואליע״ פורים תשפ״ה טוט הרה״ג ר׳ @יששכר כץ אויף א נייע הלכה׳דיגע באגריף פון ״רואה כעונה״

קומט אריין אין דעם שנירל אויסצושמועסן אייערע געדאנקן איבער דעם נושא.

 

[מצליח]

ביי מתן תורה איז געווען אלע נשמות אפילו די היינטיגע נשמות ווען האנט שפראך איז שוין א שפראך, פארשטייט מען וויאזוי עס איז געווען אזא זאך ווי זען די קולות?

די סטייפלער האט געזאגט, (אזוי האב איך געהערט) אז א טויבער איז א שוטה ווייל מען קען אים נישט אנשרייען. און האנט שפראך קען מען קוויטשענען?

 

[מר שושני]

איך האב זייער הנאה געהאט פונעם חידוש.

ווען אלע תשובה ספרים זאלן ווען זיין אזוי געשמאק, וואלט איך אפשר געבליבן ביי די ספרים-שאנק פון שו"ת און קיינמאל פארבלאנדזשעט צו די מחשבה ספרים וואס איז נישט געמאכט פאר בחורים... ווער ווייסט...

 

[אלפא]

מיר קלינגט דעם געדאנק ענליך צו ד"ר מיכאל אברהם'ס חידושים איבער מצרף זיין מנין איבער Zoom, פרויען אלס עדות, אדער יוצא זיין חנוכה לעכט - פרסומי ניסא אויפן אינטערנעט, וכדו'.

ס'רירט אלץ אן די שאלות וויאזוי מ'דעפינירט די הלכה'דיגע קאנצעפטן און וויאזוי מ'קוקט אן די עטאס פונעם ספעציפישע הלכה.

איז די נושא פון 'שומע כעונה' פשוט די קאמיוניקאציע שבו - אזויווי דו ברענגסט ארויס?! אדער אפשר איז עס די געדאנק אז געוויסע זאכן זענען א חובת ציבור - ס'קען דאך נישט די גאנצע עולם זאגן די מגילה אויף איינמאל, פארדעם האט מען אינווענטעד דעם געדאנק/תירוץ 'שומע כעונה'?! און אפי' ביי עמי הארצים וואס קענען יוצא זיין ווען איינער זאגט זיי פאר - קען אויך זיין עס איז מער אזא לופ האול ענדערש ווי אן אפציעלע הלכה'דיגע קאנצעפט (רעדענדיג אין ארגינעלע בליק פון די חכמים וואס זענען דערמיט אויפגעקומען).

דא קומט יעצט אבער אודאי אריין די מעטא-הלכה'דיגע פראגע צו עס מאכט בכלל אויס די 'ארגינעלע עטאס' פונעם הלכה, מעגליך איינמאל עס איז אן אוועקגעשטעלטע קאנצעפט מעג מען עס שוין טוויסטן און דרייען כפי הצורך?!

אין אנדערע ווערטער, איך זע די גאנצע געדאנק פון שומע כעונה לכתחילה אלס אזא מהלך צו מאכן די זאך שטומען פארן ציבור (צו ווייל נישט יעדע קען די עברי, צו ווייל ס'קענען נישט אלע זאגן אינאיינעם), נאר מ'האט עס געגעבן א שיינע מאנטל. לפי זה דארף איך נישט אויפנייען נאך א מאנטל (-'רואה כעונה') פארן צופאסן די הלכה צו די היינטיגע אומשטענדן און צו זיין מער עמפאטיש און אינקלוסיוו. און נישט נאר וואס עס איז אומנייטיג, נאר עס העלפט גאר נישט - אין די חרדי'שע צירקלען. אויב עפעס מאכן 'נייע זאכן' נאר אויס ערגער...

והנראה לענ"ד כתבתי.