באהאלטן פון דער ווייב - איז דאס פארראט?

עס דערמאנט מיר איינע פון מיינע ערשטע תגובה'ס דא אין שטיבל וואס איך באטאן טאקע דא די נושא דער שנירל פארוואס זאגט אז מען ליגנט פאר זיין ווייב
WOWOW
איך האב עס ערשט יעצט געליינט

יעדע ווארט איז אזוי אמת און צום פאוינט!

האסט עס ארויס ווי א מומחה...
 
וואו זעהסטו א סתירה אין זיינע ווערטער? נישט נוגע פאר איר מיינט נישט אז ס'גייט איר נישט אן. נישט נוגע פאר איר מיינט אז ס'נישט אירע געשעפטן וואס ער טוט אינדרויסן, זיין פריוואטע רוחניות איז נישט אירע געשעפטן, און דאס אז ס'גייט איר יא אן אויף דעם ברויך זי גיין פאר העלפ און זיך לערנען עם צו אקצעפטירן, פונקט אזוי ווי מ'מוז זיך אויסלערנען צו אקצעפּטירן קינדער וואס זעען נישט אויס ווי די עלטערן ווילן. ס'שווער? יא! אבער דאס איז א חלק פון לעבן מיט א פארטנער


דו זאגסט אז ס'איז נישט אירע געשעפטן, אבער ס'גייט איר יא אן.
איז וואס איז? אויב ס'גייט איר אן, איז עס אירע געשעפטן. און אויב ס'איז נישט אירע געשעפטן – איז וואס גייט איר אן?

דו פרובירסט ארומצושפילן דעם לשון אז עס קען זיין עמעצנס סאך טיעפער אינערליכע ווייטאג וואס גייט זיי אן – אבער מדארף זיי נישט דערציילן דערוועגן ווייל ס'איז "נישט זייערע געשעפטן". דער פאקט אליינס, אז דו ווייסט אז ס'וועט זי באדערן אין הארץ אויב זי ווייסט דער אמת – ווייזט קלאר אז ס'איז נישט קיין קליינע זאך, און ס'איז יא איר ענין.

און אז דו זאגסט זי דארף גיין העלפן זיך אויסלערנען דיך אקצעפטירן – איז דאך דאס פונקט דער פונקט!
ווי קען זי זיך אויסלערנען אקצעפטירן, אויב זי ווייסט נישט דעם אמת?
וואס איז דאס? זי דארף גיין צו א קאוטש און רעדן איבער א מעשה וואס זי האט נישט קיין מושג אז ס'פאסירט?

דו זאגסט זי דארף זיין ווי די עלטערן וואס לערנען זיך אקצעפטירן קינדער. זייער גוט. אבער זיי ווייסן וואס די קינדער טוען. זיי האבן נישט קיין בליינד פערסעפשן און דערנאך זיצן אין טעראפי רעדנדיג וועגן א בלינדע איידלקייט.

און וואס איז טאקע די וויכטיגסטע זאך דא?
אז דיין גאנצע נקודה איז – אז ווייל זי איז נישט גרייט צו הערן, איז ער נישט שולדיג אז ער באהאלט.
דאס איז אזא טענה וואס איך האב שוין כמעט בארעכטיגט, אבער טוישט נישט די מציאות = פארראט.

א שטוב, א רילעשאנשיפ איז געבויט אויף אמת, נישט אויף partial access.
און אויב ס'איז טאקע ווי דו זאגסט, אז זי קען נישט אקצעפטירן – דאן קום ארויס פון קלאזעט, לייג אראפ די פאקטן, דיעל מיט דעים. אבער צו באהאלטן, און נאך זיך איידל מגין זיין אז "ס'נישט אירע געשעפטן..." – איז פארראט אין די פולסטע פארעם. הייסט: זי מיינט א שיינע ווארהייט, מיין מאן איז א... מיין מאן טוט כך וכך... און דו גיבסט איר א פאטש אין פנים.


לאמיר אפיר קראצן דעם דזשענעראל קאנטראקט וואס מ'ליינט פאר פאר'ן זיך קאמיטן און זעהן צו דאס איז איינע פון די זאכן וואס די פרוי האט פארלאנגט פון איר מאן, דאווענען דריי מאל א טאג? אדער וואטעווער, שטייט נישט דארט אזא זאך!

ווען מען האט חתונה, האט מען נישט געמאכט קיין ביזנעס קאנטראקט מיט א ליסטע פון פרטים. א מערידש איז א commitment – א התחייבות פון צוזאמען בויען א לעבן אויפן יסוד פון openness, respect און shared values.
דעיס דארף נישט זיין אויף א קאטראקט, אזוי ארבעט די וועלט

האסט עס געבולשיט אן זאגן פארוואס די האלסט אז ס'איז יא א סאליד קאמיטמענט... סא דעטס בולשיט...
איין מינוט, ווען דיין באנק האלט פארן צונעמען דיין הויז, און די "מוזט" נעמען א הלוואה, וועסטו זאגן אז איך האב נישט געהאט א טשויס סא איך בין נישט מחויב? - ניין העסטע שיינערהייט באצאלן.
דאס האב איך געמיינט, א קאמיטמענט איז א קאמיטמענט, נישט קיין חילוק וואס די סורקעמסטענסעס זענען
נישט גיין דאווענען (איך רעדט נישט פון ליגענט, וואס איז קלאר א נישט געזינטע זאך, איך רעדט דזשאסט פון נישט דאווענען) איז נישט קיין זאך וואס גייט מיר מאכן שלאפן ביים טאטען אויפן קאוטש, ס'גייט פלעין שווערער מאכן מיין שלום בית פאר נאו גוד ריסען, ס'פאר קיינעם נישט קיין טובה...
זייער שוין מסביר געווען דיין פוינט - באט עגעין, דאס טוישט נישט די פאקטן...

און דעיס וואס די זאגסט אז אויב מיין ווייב מיינט מיט אן ערנסקייט אז איך בון פון די סארט וואס דאווענט 3 מאל א טאג,
און אז איך טו עס נישט הייסט עס באשווינדעלט,

האסט עס זייער גוט געזאגט.. זי דארף דעי סארט! און איך בון פון דעי סארט...!

איך האב געדאווענט יעדען טאג פאר א לאנגע צייט..
דעיס וואס די לעצטע שטיק צייט דאווען איך נישט, מאכט עס מיר נאכנישט פאר א אנדערע סארט..

נאכמער.. וואס הייסט זי מיינט אז איך בון דעי סארט? בעיסט אן וואט?
כאפ מיך נישט אפן ווארט "סארט"
זי מיינט מיט אן ערענסקייט אז די גייסט שאקלען נענועים בשעתן זאגן די נשיא, און למעשה גייסטו טוהן עפעס אנדערש...

איך האב געמיינט איך וועל האבן דעי סארט מיט
  • די גרויסע דדים,
  • אן קיין איין פימפעל,
  • און זי גייט באקן יעדע וואך קאקאש קעיק..
איך האב עס נישט באקומען... איז דעיס פארראט?

איך בין צומישט,
האסט האסט געמיינט אז די גייסט באקומען שיינע בעבלעך (בעיסעד אן וואט? זי האט דיר געזאגט ביים 10 מינוטיגע בעשוי?)
אבער צוויי טעג שפעטער האסטע געזעהן אז זי האט דאס נישט, איא?
משא"כ זי ווייסט נאך אלס נישט עד היום הזה אז ראדני טוילעט איז דיין דאווען שטיבל
מייסטע סאיז עפעס א שווינדל ביזנעס, איך האב געמיינט אז די גייט האבן רידעכיגע בובעס, און זי האט נישט, סא איך גייניש דאווענען!
וואס שטייט און די קאמיטמענט פון רילעשאנשיפ? ווי @דער גאלדענער אדלער פרעיגט עינדליך
ווי גענפערט ענליך אויבן....
באט סיריעסלי חברה, איך דארף ענק קאנווינסטן אז דעיס איז יסוד פאר א ריעל מערידש?
קאממאן....
עגעין.. פארוואס לייגסטו די צוויי זאכן אריין און די זעלבע שורה?

סמארטפאון האב איך געבראכן די טראסט פון גאט (לויט די רעבנים)

און טשיטען האב איך געבראכן די טראסט פון מיין ווייב?🤔
איך רעד ווען דיין ווייב וויל נישט אז די זאלסט האבן א סמארטפאון.....
די חילוק איז נישט ווי גרויס אדער ווי קליין, די יסוד הדבר איז וואס דיינע אקטן האבן פאראורזאכט, געבראכן איינעמס טראסט אין דיר
נאכמער, מענטשן טוישן זיך ברבות הימים, היומען ביאינגס איוואלוון פאר וואטעווער ריזן. נישט יעדער איז א עייל שייף און א עייל נפיק.
אינעם קאנטראקט שטייט נישט צו מען מעג זיך טוישן צו נישט און אויך שטייט נישט וויפיל און וואס צו טוישן
מענטשן טוישן זיך, און מדארף זיך טוישן, דשאסט קיפ יור לייף פארטנער אין די לופ
לאז איר נישט מיט די אוטדעיטעד אינפא...
אין מיין האמבעלד אפיניאן, האט זיך דאס ווייבעלע גענומען איר חלק, און זי אפי' דעזערווט עס. ד.מ. אזוי, ווען דאס ווייבל זאל זיין אפן און הערן זיינע אנטשעואינגען און עס קאמיוניקירן מיט אן אויפריכטיגע הארץ און פארשטאנד קענען זיי קומען צו אן עמק השוה דאן אויב בריטשט ער איר טראסט ביסטו א בא בטענה. אבער כ''ז זי וויל נישט גארנישט הערן נאר ער זאל זיין וויאזוי זי וויל ער זאל זיין. בין איך מסופק צו עס איז א טראסט אישו. רעדער, אן החלטה צו האלטן די טעמפער נידעריג.
זאגסט א שטארקע נקודה
אבער לאמער דיר פרעגן, ווען די ביסט אין א ביזנעס, און דיין ביזעס פארטנער איז א אלדפעשאנעד זכר, נאך פון סענדז סטריט, און ער האלט נישט ביים טוישן גארנישט, ער וויל די ביזנעס זאלן ראנען אזוי ווי סאיז, ער וויל נישט הערן פון גארנישט.
און גיייסט הונטער זיין רוקן, און די שליסט א דיעל מיט נאכאיינעם, האסטו געבראכן די טראסט? יא
גערעכט מיט א גוטע אינישעטיוו צו האלטן די מצב אויף די רעדער, אבער די פאקטן זענען אז די מעשה וואס די האסט געטון איז ראנג, האסט געבראכן א קאמיטמעט/טראסט
פיין.. איך גיי קויפן פלעכטערס...
ווי האלסטע מיט די פלעכטערס?
אדער ביזטע שוין געלאפן צו קוגעלעך און ראבער בענד באליס?






מיין פיינעל פוינט:
ווען א מענטש באהאלט זאכן פון זיין ווייב - גרויס ווי קליין - איז עס א ברעכן דעם טראסט. טראסט איז נישט א דעטאל, טראסט איז דער פונדאמענט.
ווען מען נעמט ארויס די טראסט, בלייבט גארנישט איבער פון א רילעישנשיפ. דאס איז נישט קיין בין הזמנים דרשה, דאס איז פשוט לויט ווי מיר מענטשן ארבעטן.

יעדער מענטש האט שוואכקייטן, האט סטראגלס, האט שלעכטע טעג. אבער דער מינוט וואס דו טשוסט צו באהאלטן דעם אמת פון דיין לעבן פארטנער, האסטו אויפן פלאץ געמאכט אז דיין רילעישנשיפ ווערט עווענטשואלי א סטרוקטור פון אייער באקסעס, נישט קיין עכטע בנין.

און יא, איך פארשטיי אביסל די געפיל פאר די וואס טרעפן זיך אין אזא מצב.

וויפיל אינגערלייט זענען אריינגעפירט געווארן אין א חתונה אין א צייט ווען זיי האבן נאך נישט פארשטאנען וואס א קאמיטמענט מיינט? וויפיל זענען צוזאמען מיט א שותף וואס פארשטייט זיי נישט, אדער וויל זיי נישט פארשטיין? ווען די אשת חיל ווערט פארוואנדלט אין א אינערליכן שופט, פאליציאנט, אדער רב, דאן קען זיין אז דער מאן איז נישט אזוי איי איי, און וויל נישט באהאלטן - נישט ווייל ער וויל באהאלטן, נאר ווייל ער וויל נישט צעברעכן זיין שטוב.

אבער איך זאג: דווקא דער וואס שפירט אז ער קען נישט זיין אהנעסט, דארף כאפן דעם טיפן אמת. אז דאס נישט זיין אהנעסט - וועט מיט דער צייט צעברעכן דאס גאנצע געביידע. נישט היינט, נישט מארגן - אבער עס איז א צייט באמבע וואס ליגט אונטערן מאטראץ. אויב איז שוין שווער, זאל עס זיין שווער אויף אן אהנעסט וועג.


מיט לאוו
ברק
 
זאגסט א שטארקע נקודה
אבער לאמער דיר פרעגן, ווען די ביסט אין א ביזנעס, און דיין ביזעס פארטנער איז א אלדפעשאנעד זכר, נאך פון סענדז סטריט, און ער האלט נישט ביים טוישן גארנישט, ער וויל די ביזנעס זאלן ראנען אזוי ווי סאיז, ער וויל נישט הערן פון גארנישט.
און גיייסט הונטער זיין רוקן, און די שליסט א דיעל מיט נאכאיינעם, האסטו געבראכן די טראסט? יא
גערעכט מיט א גוטע אינישעטיוו צו האלטן די מצב אויף די רעדער, אבער די פאקטן זענען אז די מעשה וואס די האסט געטון איז ראנג, האסט געבראכן א קאמיטמעט/טראסט
ווען מיין ארבעט'ס שיתוףַ פיהרט זיך אויף אזוי צווייטן איך זיך משא''כ מיטן ווייב קען איך זיך נישט אזוי פשוט צוטיילן עס איז דא א ביידע מיט קינדער און נאך אישו'ס וואס ביי א שיתוף איז נישטא.
 
ווען מיין ארבעט'ס שיתוףַ פיהרט זיך אויף אזוי צווייטן איך זיך משא''כ מיטן ווייב קען איך זיך נישט אזוי פשוט צוטיילן עס איז דא א ביידע מיט קינדער און נאך אישו'ס וואס ביי א שיתוף איז נישטא.
איי עגרי
סאיז נישט שייך
אבער סטוישט נאך אלץ נישט די מציאות
 
ס׳איז שווער צו דיסעפוינטן די ווייב אויב זי מיינט אז איר מאן איז כך וכך און טוט כך וכך. איך פארשטיי ס׳איז שווער צו מאכן א דעקלעראציע איבער עפעס וואס ער טוט יא אדער נישט. אבער @ברק הכחול האט א שטארקע טענה, א מערידזש איז געבויעט אויף האנעסטי…

סאוי, איך מיין אז די ריכטיגע צוגאנג איז טאקע נישט מיטטיילן א יעדע דיטעל פון זיין סדר היום אויב ס׳נישט עפעס וואס ׳דארף׳ איר זיין נוגע. ליגנט איז נישט כדאי צו זאגן, אפילו זי כאפט אז ער באהאלט עפעס איז ענדערש צו זיין האנעסט און אפען מיט דעם אליין אז כ׳וויל נישט רעדן פון דאס און דאס.

און אין די זעלבע צייט איז די עיקר וואס ער דארף טון איז איר ׳צוביסלעך׳ איבערגעבן זיין השקפה. נישט מיטן חשבון איר צו טוישן (אויב וועט עס געשעהן דאן וועט עס געשען פון זיך אליין אלץ תוצאה פון עס באהאנדלען ריכטיג), פארקערט; מאך זיכער אז זי בלייבט מיט איר ספעיס, פארזיכער איר אז זי קען בלייבן אזוי ווי זי איז. נאר פשוט רעדן פון הארץ, שערן מיטן פלג גופא וויאזוי מ׳זעט און פיהלט איבער די וועלט, סיסטעם, רעליגע וכו׳
 
און אין די זעלבע צייט איז די עיקר וואס ער דארף טון איז איר ׳צוביסלעך׳ איבערגעבן זיין השקפה. נישט מיטן חשבון איר צו טוישן (אויב וועט עס געשעהן דאן וועט עס געשען פון זיך אליין אלץ תוצאה פון עס באהאנדלען ריכטיג), פארקערט; מאך זיכער אז זי בלייבט מיט איר ספעיס, פארזיכער איר אז זי קען בלייבן אזוי ווי זי איז. נאר פשוט רעדן פון הארץ, שערן מיטן פלג גופא וויאזוי מ׳זעט און פיהלט איבער די וועלט, סיסטעם, רעליגע וכו׳
נישט אייביג איז עס מעגליך
 
נישט אייביג איז עס מעגליך
כ׳בין נישט זיכער וואס דו מיינסט צו זאגן.
אבער, איך מיין אז ס׳איז אייביג (רוב פעלער) דא פלאץ אויף א קליינע פיצעלע התחלה. ובפרט אויב מ׳רעדט נישט למעשה׳דיג…

למשל, א קליינע קרעכץ ביי עפעס וואס מ׳וואלט ווען געדארפט זיין העכסט פריילעך… איז אויך עפעס.
 
ס׳איז שווער צו דיסעפוינטן די ווייב אויב זי מיינט אז איר מאן איז כך וכך און טוט כך וכך. איך פארשטיי ס׳איז שווער צו מאכן א דעקלעראציע איבער עפעס וואס ער טוט יא אדער נישט. אבער @ברק הכחול האט א שטארקע טענה, א מערידזש איז געבויעט אויף האנעסטי…

סאוי, איך מיין אז די ריכטיגע צוגאנג איז טאקע נישט מיטטיילן א יעדע דיטעל פון זיין סדר היום אויב ס׳נישט עפעס וואס ׳דארף׳ איר זיין נוגע. ליגנט איז נישט כדאי צו זאגן, אפילו זי כאפט אז ער באהאלט עפעס איז ענדערש צו זיין האנעסט און אפען מיט דעם אליין אז כ׳וויל נישט רעדן פון דאס און דאס.

און אין די זעלבע צייט איז די עיקר וואס ער דארף טון איז איר ׳צוביסלעך׳ איבערגעבן זיין השקפה. נישט מיטן חשבון איר צו טוישן (אויב וועט עס געשעהן דאן וועט עס געשען פון זיך אליין אלץ תוצאה פון עס באהאנדלען ריכטיג), פארקערט; מאך זיכער אז זי בלייבט מיט איר ספעיס, פארזיכער איר אז זי קען בלייבן אזוי ווי זי איז. נאר פשוט רעדן פון הארץ, שערן מיטן פלג גופא וויאזוי מ׳זעט און פיהלט איבער די וועלט, סיסטעם, רעליגע וכו׳
איזיער סעיד דען דאן Easier said than done !
פשוט ווי אויס געשמועסט, אפי' דו ווילסט איר נישט טשענדזשען, וויל זי דו זאלסט זיין וויאזוי זי האט זיך געדמין'ט אז דו וועסט זיין. און ווען דו ביסט נישט אזוי איז איר א שטארקע לעט דאון
 
@ברק הכחול שכח פארן ריספאנדען... שוק א שכח פאר דיין ווייב אויך ;)
און דעיס וואס די זאגסט אז אויב מיין ווייב מיינט מיט אן ערנסקייט אז איך בון פון די סארט וואס דאווענט 3 מאל א טאג,
און אז איך טו עס נישט הייסט עס באשווינדעלט,

האסט עס זייער גוט געזאגט.. זי דארף דעי סארט! און איך בון פון דעי סארט...!

איך האב געדאווענט יעדען טאג פאר א לאנגע צייט..
דעיס וואס די לעצטע שטיק צייט דאווען איך נישט, מאכט עס מיר נאכנישט פאר א אנדערע סארט..
כאפ מיך נישט אפן ווארט "סארט"
זי מיינט מיט אן ערענסקייט אז די גייסט שאקלען נענועים בשעתן זאגן די נשיא, און למעשה גייסטו טוהן עפעס אנדערש...
איך וויל זיכער מאכן אינז זענען אויף די זעלבע פעידזש.. ווייל דא ⬆️ איז מיין עיקר נקודה..

איך בין נישט איינער וואס האט געטוישט השקפה און איך באהאלט עס פון די ווייב.. כ'בין אביסל אנדערש ווי אסאך מענטשן דא און קרעמל..

איך ווייס נישט ווי אויף די וועלט איך שטיי..

איך בין א מאמין, איך גלייב און שכר ועונש, און איך ווייס אז מ'גייט מיר שמייסן אויבן,
אבער סאם האו מיין קאמפלאצירטע גוף געט נישט קיין דעם פאר די עתיד.
איך גיי מיר נישט ממש אויסטוען נאקעט, כ'האף די כאפסט מיין מצב..

פארדעים בון איך נישט אינטערעסירט צי אפדעידטן מיין ווייב ווי איך האלט, וואס זאל איך איר זאגן?

ס'נישט ווי איך האב עפעס געטוישט השקפה, און איך קען עס ציביסלעך אינטערדאסן אינדערהיים קלארערהייט, און זעהן ווי ס'טראגט מיר..

איך ווייס אליינס נישט וואס איך וויל.. פארוואס זאל איך איר אריינברענגן און דו דזשאנגל פון מיינע אינרליכע ספק ספיקא'ס???

איך בין מקנא די פרומע מענטשן וואס - זיי גלייבן מיט א שטארקייט און גאט - און זיי זענען קלאר דערונען - און טוען זיינע מצוות!!
און די סעים טיים בון איך מקנא די פרייע וואס גלייבן נישט - און זיי זענען קלאר דערונען - און טוען וואס זיי ווילן!!

איך בין נישט דאס און נישט דאס...

ווי אזוי זאגט מען אזאנס פאר א פרוי??

נ.ב. קען זיין איך האב אפאר מאל איבערגעשריבן די זעלבע נקודה, אבער ס'איז סטרעיט פון הארץ
 
נישט אייביג איז עס מעגליך
א פרוי איז אסאך מער סענסעטיוו און עס וועט איר מער ווייטוהן 'אז' דו האסט באהאלטן מער ווי 'וואס' די האסט באהאלטן, און אויב זי וועט אויסטרעפן וועט זי ווערן resentful און חושד זיין און וועט נישט וועלן הערן פון גארנישט, פון צווייטן זייט, To introduce slowly אז מען איז open minded,וואס מען האלט, גלייבט... מיט אסאך אסאך PROOF האט מען א גרויסע chance אז זי ווערט עס אננעמען און אמאל נאך באמת זיין אויף די same page און אין עקסטרעמע פעלער נאך וועלן ווערן מער אפן, מען דארף האבן אסאך patiance עס קען נעמען צייט אבער עס איז פיל מער ווערד.
עס איז טאקע שווער זיך איינצוהאלטן פון טוהן וואס עס גליסט זיך behind her back אבער עס איז א שאד צו פארלירן דער chance פון עס טוהן איין טאג צוזאמען מיט איר!
מען דארף נישט זיין קיין מלאך און מוזט איר נישט זאגן יעדער זאך וואס דו וואטשסט אין קיאסק און ווי ערנסט די דאוונסט אבער באהאלטן גרויסע זאכן איז א שאד.
עס איז דא א קורצע וועג אבער א לאנגע און עס איז דא א לאנגע וועג אבער א קורצע...
 
איך בין נישט איינער וואס האט געטוישט השקפה און איך באהאלט עס פון די ווייב.. כ'בין אביסל אנדערש ווי אסאך מענטשן דא און קרעמל..

איך ווייס נישט ווי אויף די וועלט איך שטיי..
דיין הנהגה אינדרויסן פון שטוב און אז ס׳איז זאכן וואס איז נישט נוגע די שטוב, האט עס דאך גארנישט מיט איר קיין שייכות.

און אויב אימעדזשענט זי זיך אז דו ביזט ארויס היינט אין גאס און דו ביזט אויפן וועג צום אוועל אפיס פאר אן אודיענץ ביים פרעזידענט… וואס שטערט דיר? לאז איר חלום׳ען זיסע חלומות… (ווי לאנג זי פרעגט נישט דירעקט עכ״פ).

יעצט בענין ׳השקפה׳. זאגסט אז דו האסט נישט געטוישט.. אבער ס׳משמע פון דיינע ווערטער אז עפעס אין דיין צוגאנג דערצו האט זיך יא געטוישט.

די שאלה איז, ׳וואס׳?

און דאס איז וויכטיג צו קענען מיטטיילן און זיין אויף איין פעידזש מיטן ווייב.

אבער פריער דארפסטו זיין זיכער און קלאר מיט דיר אליין. דאס גיבט איר די רואיגקייט אז זי האט א שטארקע מאן א גברא.

דאס:
איך בין נישט דאס און נישט דאס...

קען מען זאגן אויף צוויי אופנים, ס׳ווענטסעך אין די תנועה וויאזוי מ׳זאגט עס.

אויב לייגט מען עס אראפ, יוש, כ׳בין אזוי צומישט. איך ווייס נישט גארנישט… דאן איז לכאורה טאקע בעסער איר נישט צו זאגן גארנישט דערוועגן.

מאידך גיסא. קען מען קומען צום טיש מיט אזא זיכערקייט און א קלארקייט איבער דאס וואס מ׳האלט, אז ס׳נישט שייך צו וויסן געוויסע זאכן. (מ׳קען אויך אריינווארפען דעם תכלית הידועה שנדע שלא נדע).
 
קודם שלום עליכם,
איך זעה א נייע נאמען בין איך נייגעריג וואס נאך ער האט געשריבן, און איך זעה ס'דא אסאך פיינע זאכן דא פון דיר דא..
איך גיי מיר נעמען צי די ארבעט, ס'מיר א כבוד אז דיין ערשטע מעסעדזש נאך 3 חדשים איז געווען צי מיר 😍
אבער פריער דארפסטו זיין זיכער און קלאר מיט דיר אליין.
און דעי שורה ליגט די הינט באגראבן..
 
Back
Top