המכה לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו

נאכמער, וואו שטייט אז לא תסור מיינט דוקא איין דעה? קענסט פונקט אזוי אננעמען הרב עובדיה יוסף וועלכער האלט אז ס'גאר א חיוב זיך צו שאוערן אין די ניין טעג!
רבי עובדיה האט גערעדט פון אחב"י הספרדים, נישט פון אחב"י האשכנזים, און ער דערמאנט עס קלאר ביי זיין דרשה...

אגב קלארצושטעלן, מיינע ווערטער אז מ'דארף א שו"ע אדער א סמכות איז נישט געווען געוואנדן פאר אחב"י הספרדים, וואס ביי זיי איז מעגליך לכתחילה די מנהג ודין אנדערש.
און מיינע ווערטער איבער א שו"ע איד, זענען געווען געוואנדן אויף די ווערטער "ווי שטייט..." און נישט אויף די געדאנק פון יא אדער נישט גיין אין שאווער.
 
גערעכט, איך בין נישט קיין שארפע מענטש בטבע אדער במידות, איך האב נישט געזוכט אזוי ווייט דעם סארט אויסשפראך, ווי א וועג וויאזוי ארויסצוברענגען וואס איך וויל זאגן...
בֶעד טשאויס אפ ווארדס
 
רבי עובדיה האט גערעדט פון אחב"י הספרדים, נישט פון אחב"י האשכנזים, און ער דערמאנט עס קלאר ביי זיין דרשה...

אגב קלארצושטעלן, מיינע ווערטער אז מ'דארף א שו"ע אדער א סמכות איז נישט געווען געוואנדן פאר אחב"י הספרדים, וואס ביי זיי איז מעגליך לכתחילה די מנהג ודין אנדערש.
און מיינע ווערטער איבער א שו"ע איד, זענען געווען געוואנדן אויף די ווערטער "ווי שטייט..." און נישט אויף די געדאנק פון יא אדער נישט גיין אין שאווער.
פארקערט ער מאכט חוזק פון די אשכנזים וועלכע שאוערן זיך נישט אין די ניין טעג אבער ער זאגט בכלל נישט דארט אז נאר די ספרדים מעגן זיך שאוערן.

הער זיך איין, אויב ווילסטו דיך נישט שאוערן אין די ניין טעג, הברירה בידך. אבער זאגן אז הרב עובדיה רעדט נאר צו אחב"י הספרדים איז סתם אויסגעדרייט זיינע ווערטער.

און יא צוריק צו מיין פריערדיגע פאוינט. קענסט נאך אלץ מקיים זיין דעם לא תסור מיט'ן פאלגן אנדערע דיעות פון אנדערע פוסקים און נאכאלץ בלייבן עהרליך. אידישקייט איז געבויעט אויף אלע מיני קעגנזייטיגע שיטות פון איין עקסטריעם ביז די אנדערע, פון אינגאנצן אסור ביז מותר לכתחילה. און חוץ מזה זענען שטענדיג פארהאן מציאות וועלכע טוישן זיך כסדר און די תורה טוט זיך אדזשאסטן לויט די פרישע מציאות און דאס מיינט אז די תורה איז נצחיות.

נעם למשל אזא זאך ווי א קינד וועלכעס איז געבוירן אין די אכטע חודש וואס לויט חז"ל האט מען נישט געטארט מחלל שבת זיין ווייל יענע צייט איז עס ניטאמאל געווען א ספק חי, היינצוטאגס האט זיך די מציאות געטוישט און ס'איז גאר א מצוה צו מחלל שבת זיין און אויב איז מען נישט מחלל שבת דערפאר איז מען א געהעריגע רוצח!

וואס איז געווען אסור אין קראקע אין צייטן פונעם רמ"א איז היינצוטאגס מותר לכתחילה
און נישט נאר מותר לכתחילה נאר גאר א מצוה ווי הרב עובדיה יוסף איז מעורר. געדענק פונקט ווי די תורה איז נישט געבליבן סטאק אין חז"ל'ס צייטן איז עס אויך נישט געבליבן סטאק אין קראקע ביים רמ"א אויף זיין שרייב טישל!
 
א פרייליכן חודש ברודער! כווייס, כווייס, סאיז אב, כהאב עס נישט געמיינט...

אדער יא😜

זיץ איך מיר היינט אין מקווה, בינעך שוין באלד דורכגעקנעטן מיט ווייסע פינגער (יא דאס וואסער האט געטראפן עפעס א וועג זיך אונטער צו שמוגלען מיין הויט🙄 סווארט אים נאך א ערנסטע אפען טאלק...), גרייט אריינגעווארפן צו ווערן אין איינס פון די טעפ וואס בעט זיך מיט טרע... וואס??... נעווערמיינד...
מ'לאזט דיר אריין אין א מענער מקוה?
ס'שטימט נישט מיט דיין בילד...
 
פארקערט ער מאכט חוזק פון די אשכנזים וועלכע שאוערן זיך נישט אין די ניין טעג אבער ער זאגט בכלל נישט דארט אז נאר די ספרדים מעגן זיך שאוערן.

הער זיך איין, אויב ווילסטו דיך נישט שאוערן אין די ניין טעג, הברירה בידך. אבער זאגן אז הרב עובדיה רעדט נאר צו אחב"י הספרדים איז סתם אויסגעדרייט זיינע ווערטער.

און יא צוריק צו מיין פריערדיגע פאוינט. קענסט נאך אלץ מקיים זיין דעם לא תסור מיט'ן פאלגן אנדערע דיעות פון אנדערע פוסקים און נאכאלץ בלייבן עהרליך. אידישקייט איז געבויעט אויף אלע מיני קעגנזייטיגע שיטות פון איין עקסטריעם ביז די אנדערע, פון אינגאנצן אסור ביז מותר לכתחילה. און חוץ מזה זענען שטענדיג פארהאן מציאות וועלכע טוישן זיך כסדר און די תורה טוט זיך אדזשאסטן לויט די פרישע מציאות און דאס מיינט אז די תורה איז נצחיות.

נעם למשל אזא זאך ווי א קינד וועלכעס איז געבוירן אין די אכטע חודש וואס לויט חז"ל האט מען נישט געטארט מחלל שבת זיין ווייל יענע צייט איז עס ניטאמאל געווען א ספק חי, היינצוטאגס האט זיך די מציאות געטוישט און ס'איז גאר א מצוה צו מחלל שבת זיין און אויב איז מען נישט מחלל שבת דערפאר איז מען א געהעריגע רוצח!

וואס איז געווען אסור אין קראקע אין צייטן פונעם רמ"א איז היינצוטאגס מותר לכתחילה
און נישט נאר מותר לכתחילה נאר גאר א מצוה ווי הרב עובדיה יוסף איז מעורר. געדענק פונקט ווי די תורה איז נישט געבליבן סטאק אין חז"ל'ס צייטן איז עס אויך נישט געבליבן סטאק אין קראקע ביים רמ"א אויף זיין שרייב טישל!
נאכאמאל. מיינע ווערטער איז נישט געוואנדן אויב יא שאווער אדער נישט, אדער אויב לחומרא אדער לקולא, זאל יעדער זיך פירן וויאזוי ער האט מקבל געווען פון זיינע אבות אדער רבי'ס, אן אויב איז ער היינט מקבל אנדערש זאל אים וואויל באקומען.
מיינע ווערטער גייען ארויף אויף "ווי שטייט?" און אויף חוזק מאכן פון שו"ע ונושאי כלים להלכה, אויב איינער האלט אז היינט נעמט מען אן אנדערש, אדער אז ביי אים איז די דין אנדערש, זאל ער עס ארויפברענגען פון ווי ער נעמט עס, און אויב האלט ער זיך אלס בר סמכא און ער אליינס מאכט אפ די הלכה, זאל ער שרייבן כאטש א טעם, אבער ביטע נישט מיט חוזק אויף די הייליגע ווערטער פון אונזערע רבי'ס נ"ע.

און אגב, דאס וואס איך האב געשריבן איבער, יא איד, נישט איד, וכדו', האב איך ח"ו נישט געמיינט אוועקצומאכן א איד אלס נישט איד, נאר אזוי ווי דא איז אלעס בעילום שם, ווייס איך נישט אויב ס'איז דא דא גוים (עכטע גוים) וואס רעדן פשוט אידיש...
 
דא זיצן אידן אויפ'ן אינטערנעט שלא לצורך פרנסה און מ'טראגט נאך דאגות פון זיך שאוערן אין די ניין טעג, די אבסורדיטי דערפון איז laughable. מילא אז איינער וויל מתאבל זיין אויף ירושלים און זיך נישט ווייקן אין מקווה/שוויץ ווי ס'שטייט אין שו"ע פארשטיי איך, אבער דאס טאר נישט קומען אויפ'ן חשבון פון זיך שאוערן, א מושג וואס האט ניטאמאל עקזיסטירט אין ר' יוסף קארו'ס צייטן אז ער זאל וואוסן עס צו אסר'ן. ווען ר' יוסף קארו רעדט פון רחיצה מיינט ער וואס אין ענגליש הייסט א bathhouse, וואו מ'גייט זיך ווייקן שעות פאר פלעזשור, וואו די רבי'ס פלעגן גיין אין קארלסבאד און מארינבאד פארברענגען גאנצעטע וואכן, אוודאי גייט מען דאס אסר'ן משום אבלות, אבער סתם נעמען א שאווער?! וואט די העק? מה ענין שמיטה אצל הר גריזים?
 
לעצט רעדאגירט:
מה ענין שמיטה אצל הר סיני?
ס'איז דא א שייכות כמבואר בפסוקים גם האחרונים וההיינטיגע, וגם מבואר אז ווי באלד היינט שוויצט מען מער מפי כמה סיבות קען מען מתיר זיין,
 
מה ענין שמיטה אצל הר סיני?
ס'איז דא א שייכות כמבואר בפסוקים גם האחרונים וההיינטיגע, וגם מבואר אז ווי באלד היינט שוויצט מען מער מפי כמה סיבות קען מען מתיר זיין,
די האלטסט שוין ביי מתיר זיין, איך זעה נאך נישט די איסור, ס׳שטייט נישט אין ערגעץ אז מען דארף שטינקען פארן בית המקדש, די איסור רחיצה איז ווי @אלעזר זאגט נאר אויף זיך גיין ווייקען כעין מען גייט היינט שוויצן, דהיינו מען גייט זיך ווייקען אין א באד לשם טשיללן, מען צינד אן קול מבשר מיט א קאקע-קאולע (פארשטייט זיך דעי מיט רב לאנדאוס הכשר) מיט א ציגערעטעל, פון דאס רעדט מען.

אבער סתם זיך אפציוואשען פון די שוויץ איז קיינעם נאך נישט בייגעפאלן צי אסרן, איז טראכט יעצט פארוואס זאל מען נישט מאכן א נייע חיוב פאר די ניין טעג ווי למשל אז מען דארף נעם אלטע מילך און אנשמירן די פיאות מיט עס, און דער נאך נעמען א קאנטעינער הערינג און עס שפריצן אויפן בית השחי און בית הערוה, אה די לאכסט, הא, ווייל די פארשטייסט אליינס אז ס׳מאכט נישט קיין סענס, אותו דבר מיט שאwערן, ס׳איז א פשוטע הומען באדערפעניש און נישט דאס האט מען גע׳אסרט.
 
@צוויי פליז ווער נישט פארלוירן פון קיינעם. קרעמל האט פרייהייט פון ווארט, דו האסט דעם פילסטן רעכט צו מסביר'ן אז מ'טאר נישט שאוערן.

אגב. שלום עליכם! שכח פארן צוגעבן מיט תגובות!
 
אזוי האלט טאקע די בית יוסף, און די ספרדישע פירן זיך אזוי.
דאכט זיך די רמ"א זאגט אנדערש, און לויט די פוסקים פירן מיר זיך אזוי, און ווי געשריבן פסקנן דיינים אז ס'איז דא א 'היתר' אויב מ'ברויך,
היתר מיינט נישט אז מ'דארף פילן גילטי, נאר מ'מעג וויסן אז איך מעג פאר סיי וועלכע סיבה זאל נאר זיין,

אגב. איך ווער נישט פארלוירן פון קיינעם, און איך זיך נישט דא מסבירן אויב מ'מעג יא אדער מ'טאר נישט. איך קאמענטיר פשוט אויף תגובות וואס זאגן אז ס'איז נישטא קיין צד איסור ודומיהן.
 
@צוויי פליז ווער נישט פארלוירן פון קיינעם. קרעמל האט פרייהייט פון ווארט, דו האסט דעם פילסטן רעכט צו מסביר'ן אז מ'טאר נישט שאוערן.

אגב. שלום עליכם! שכח פארן צוגעבן מיט תגובות!
פארלוירן טאר מען נישט ווערן אפילו ווען ס׳נישטא קיין פרייהייט פון ווארט
 
די אלע היתרים גייען אויך אן ביי א א ריכטיגע אבל?
אויב יא, פארוואס גייען אבלים נישט אין שאוער?

איך גיי אויך, נאר איך זוך נאך די ריכטיגע תירוץ.
 
לעצט רעדאגירט:
אז דו גייסט עניוועי, צו וואס ברויכסטו א תירוץ? ווילסט דוקא אריין גיין אינעם ראית גנב ותירץ עמו?
 
לעצט רעדאגירט דורך א מאדעראטאר:
אז דו גייסט עניוועי, צו וואס ברויכסטו א תירוץ? ווילסט דוקא אריין גיין אינעם ראית גנב ותירץ עמו?
אז דו גייסט עניוועי, וואס ברויכסטו צוקומען צו אונטערדרוקן שו"ע מיט "ווער הייסט?" אדער "דארף איך דען זייער היתר". אז דו האלטסט נישט פון זיי דעמאלט וואס איז דיין רעזענטמענט..? אז דו האלטסט אז זיי זענען מאניפולעיטארס דעמאלטס פארוואס קוקסט אויף צוריק? לאך דיך אויס און גיי ווייטער.

נאר לאזן לעבן און נעמען א שאוער איז פשוט אז היינט איז אנדערש, (אויך וועש טוישן פלעגט מען אמאל א וואך ממילא איז געווען א שמחה). דארפסט נישט צוקומען צו "ווער פרעגט עם בכלל" וכדומה. רעזענטמענט איז געווענליך א סימן פון גילט ווען מ'קען זיך נישט ארויסזעהן פון די "שטרענגע" שולחן ערוך טראומא, וואס אזוי דארף מען כסדר דערמאנען "איך דארף נישט זײער היתר".

שטעל דיך אפ איין מינוט און טראכט. חז"ל געבען אונז מער היתרים ווי מיר קענען זיך פארשטעלן. חז"ל קומען אויף מיט היתרים אפילו אקעגן די פשטות פון פסוקים, קוק זיי נאך וועסטו זעהן זייער קריעטיוויטי. קענסט דיך שאוערן קלארערהייט ע"פ הלכה און צופרידענערהייט. דארפסט נישט צוקומען צו הרב עובדיה מתיר זיין. ווען די רמ"א וואלט אזוי געשוויצט ווי אונז שוויצן, און די סטאנדארטן וואלט געווען ווי היינט אז מ'איז מער צוגעוואוינט צו ריינקייט, וואלט ער ניטאמאל אנגערופן דעם בית יוסף צו ווער פרעגן א שאלה, ער וואלט גראד אריין אין שאוער ביי זיך אין שטוב. (און אזוי פסק'נט מען היינט ביי די אשכנזים, נאר כ'האב מורא דאס צו זאגן ווייל אז די מ'הערט די ווערטער "פסק" אדער "היתר" וועט מען נישט נעמען קיין שאוער אויס מורא אז מ'צווינגט דיך יא צו נעמען...)

אנשטאט אנקוקן די שאוער דיסקאשען ווי מ'באהאלט פון דיר עפעס, אדער מ'וויל דיך צווינגען, קוק אויף די שאוער אליינס אז ס'פשוט אזוי אז די הלכה איז געשריבן געווארן מתחילה נאר באופן מ'קומט נישט צו עקלדיגקייט, ובפרט בימים ההם ווען מ'האט זיך נישט געשאוערט סתם אזוי.

א שאד אז ווען מ'איז טראומעטייזד פירט מען מערכות מיט חז"ל אויף זאכן וואס זיי האבן קיינמאל נישט אינטענדעד און קיינמאל נישט געמיינט. קוק אויף שולחן ערוך מיט קאמאן סענס וועסטו זעהן קאמאן סענס אין שו"ע. אז מ'קוקט מיט ריספעקטפול עטיטוד בענעפיט מען פון וואס זיי זאגן און דאס מאכט גרינגער די לעבן ווייל אלע לופהאול'ס האט זייער סיגנעטור, און זיי זענען געקומען די ערשטע צו אויסטייטשן תורה לויט די צייטן און פיקסן הלכות לויט די צייטן.
 
לעצט רעדאגירט:
שאוער'ס איז טאקע א שוועריקייט היינטיגע צייטן.

אבער נישט עסן קיין פליישיג, איז היינט אנדערש ווי אמאל, א גרינגע עינוי.
ווען כ'האב געזאגט פאר מיין משפחה אז כ'האב אנגעגרייט א סיום פאר די 9 טעג האט זיי אזוי געקווענקלט פרעגענדיג אויב איך קען עס אפשטיפען פאר נעקסטע וואך, זיי ווילען נישט פארפאסן א געשמאקע מילכיגע סאפּער..
 
Back
Top