היינטיגע כלות געבן זיך אן עצה ב"ה

...You see what you wanto see
אוודאו סארקאסטיש, כ'מיין צו זאגן אז א שניעל איז שוין אזוי אסור ווי א שייטל ווען עס איז א שטוב טיכל!
ווייל די וואס מאכן א מצב 'זעהען' נישט א שניעל, זיי זעהען די האר וואס שטעקט זיך אפשר ארויס, און די וואס ווילן זייער
ווייבער זאלן זיך פשוט צודעקן די קאפ מאכן נישט אזא issue פון דעם.
 
אליעזר איז נישט געווען א שליח פאר קידושין?
אויב אזוי פארוואס האט זי נאר אנגעטון די טיכל ווען זי האט געטראפן יצחק? גלייך ווען אליעזר האט איר מקדש געווען פאר יצחק וואלט זי עס געדארפט אנטון.
 
אויב אזוי פארוואס האט זי נאר אנגעטון די טיכל ווען זי האט געטראפן יצחק? גלייך ווען אליעזר האט איר מקדש געווען פאר יצחק וואלט זי עס געדארפט אנטון.
זעהט אויס אז מדארף זיין צוגעדעקט נאר לעבן די מאן
 
אויב אזוי פארוואס האט זי נאר אנגעטון די טיכל ווען זי האט געטראפן יצחק? גלייך ווען אליעזר האט איר מקדש געווען פאר יצחק וואלט זי עס געדארפט אנטון.
זי איז געווען א ליובאוויטשע וואס דעקן צו די האר נאר נאכ'ן בעילת מצוה......
 
שוין אנגעוויזן פריער אז דאס איז א שטיק עם הארצות, דאס צודעקן די פנים פון רבקה האט גארנישט מיט די ענין פון כיסוי השערות

עכ"פ לגבי האר איז דאך קלאר אז די פראבלעם איז נאר פאר אנדערע נישט פארן מאן
 
שוין אנגעוויזן פריער אז דאס איז א שטיק עם הארצות, דאס צודעקן די פנים פון רבקה האט גארנישט מיט די ענין פון כיסוי השערות
ווי אז עס איז געווען נאך פאר די קידושין?
דאס ביזטו גערעכט ווען אליעזר איז נישט קיין שליח לקידושין אבער אויב אליעזר איז יא געווען א שליח לקידושין (א ברייטע נושא פאר זיך) איז עס שוין נאך די קידושין
עכ"פ לגבי האר איז דאך קלאר אז די פראבלעם איז נאר פאר אנדערע נישט פארן מאן
וואס איז הלכה היינט ווייס איך אויך איך בין נישט א גרויסע אמהארעטץ.....
 
פשטות המקרא אז די האר צודעקן איז געקומען פון א יראה awe בלע"ז דהיינו א יראה פון ריספעקט דוגמת יראת הרוממות, אזוי ווי ביים אריין גיין למקום קדוש

לגבי צו אליעזר איז געווען א שליח לקידושין טוט זיך שוין

אפילו על צד אז זי איז געוועהן מקודשת איז זי לכאורה נאכנישט מחיוב בכיסוי ביז זי ווערט א נשואה, וואס דאס איז חופה אדער ביאה
ס'איז מיר טאקע א חידוש ווי האט זיך אנגעהויבן אז ביי רוב חרדישע איז מען מקפיד אויף כיסוי גלייך נאך די חופה [יש נוהגין אפילו לפני החופה]
 
איך ווייס נישט וואסערע חומש ענק לערנען, אין מיין חומש שטייט ותתכס זי האט זיך צוגעדעקט (איר געזיכט / קערפער) גארנישט וועגן די האר
 
עס איז אינטערעסאנט וויאזוי מען מאכט דא גאנצע פלפולים פאר קידושין נאך קידושין, בעצם אין חז"ל איז נישטא קיין שום מקור לחלק בין בתולה לנשואה ווען עס קומט צו כיסוי השערות

דערפאר טאקע די ספרדים, כמנהג ארצות המוסלמים, האלטן באמת אז מיידלעך דארפן זיך פונקט אזוי צודעקן די קאפ. ביי אשכנזים איז דער מקור דער באקאנטער ראבי"ה אז די אלע ענינים האט מיט מנהג המקומות און אין אייראפע דעקן די מיידלעך זיך נישט צו (פיר אויס, לפי זה בזמנינו וכו' אקעי דער ערוך השולחן טענה'ט שוין דאס, אבער אויך נאר כלפי א ברכה דערקעגן נישט אויף די עצם כיסוי וואס איז שוין ברבות הימים פארהייליגט געווארן על פי הזוהר אפילו אינדערהיים).

(די פטור פון מיידלעך פון כיסוי איז דערגאנגען אזוי ווייט אז אין די זעלבע צייט וואס מען איז שטארק מחמיר ביי מענער נישט צו זאגן א דבר שבקדושה אין הוילן קאפ, זענען מיידלעך געבליבן סאם האו עקזעמפט פון דעם, אן קיין הסבר).

דער איינציגסטער מקור וואס מען וואלט געקענט זאגן אין חז"ל לחלק בין נשואה לבתולה איז פון די יוצאת בהינומא וואס איז געווען א אנדייטונג אז מען איז נאכנישט חתונה געהאט, מסתמא איז דא מפרשים וואס האבן דאס אפגעלערנט אז עס באדייט אפענע האר (וואס א בתולה קען דאס טון און א גרושה נישט), אבער לויט ר' משה'ס פעימאס פסק אז א גרושה מעג אויך קומט אויס ער האט זיכער נישט אזוי אפגעלערנט די סוגיא. אזוי צי אזוי איז דאך קלאר אפילו דארט אז א 'ארוסה' - אזוי ווי א טיפיקל כלה וואס גייט צו די חופה בימים ההם - מעג יא ארויסגיין בהינומא, ממילא באדייט דאס אז מיט קידושין האט דאס זיכער נישט און א ארוסה מעג גיין מיט אפענע האר.
 
עס איז אינטערעסאנט וויאזוי מען מאכט דא גאנצע פלפולים פאר קידושין נאך קידושין, בעצם אין חז"ל איז נישטא קיין שום מקור לחלק בין בתולה לנשואה ווען עס קומט צו כיסוי השערות

דערפאר טאקע די ספרדים, כמנהג ארצות המוסלמים, האלטן באמת אז מיידלעך דארפן זיך פונקט אזוי צודעקן די קאפ. ביי אשכנזים איז דער מקור דער באקאנטער ראבי"ה אז די אלע ענינים האט מיט מנהג המקומות און אין אייראפע דעקן די מיידלעך זיך נישט צו (פיר אויס, לפי זה בזמנינו וכו' אקעי דער ערוך השולחן טענה'ט שוין דאס, אבער אויך נאר כלפי א ברכה דערקעגן נישט אויף די עצם כיסוי וואס איז שוין ברבות הימים פארהייליגט געווארן על פי הזוהר אפילו אינדערהיים).

(די פטור פון מיידלעך פון כיסוי איז דערגאנגען אזוי ווייט אז אין די זעלבע צייט וואס מען איז שטארק מחמיר ביי מענער נישט צו זאגן א דבר שבקדושה אין הוילן קאפ, זענען מיידלעך געבליבן סאם האו עקזעמפט פון דעם, אן קיין הסבר).

דער איינציגסטער מקור וואס מען וואלט געקענט זאגן אין חז"ל לחלק בין נשואה לבתולה איז פון די יוצאת בהינומא וואס איז געווען א אנדייטונג אז מען איז נאכנישט חתונה געהאט, מסתמא איז דא מפרשים וואס האבן דאס אפגעלערנט אז עס באדייט אפענע האר (וואס א בתולה קען דאס טון און א גרושה נישט), אבער לויט ר' משה'ס פעימאס פסק אז א גרושה מעג אויך קומט אויס ער האט זיכער נישט אזוי אפגעלערנט די סוגיא. אזוי צי אזוי איז דאך קלאר אפילו דארט אז א 'ארוסה' - אזוי ווי א טיפיקל כלה וואס גייט צו די חופה בימים ההם - מעג יא ארויסגיין בהינומא, ממילא באדייט דאס אז מיט קידושין האט דאס זיכער נישט און א ארוסה מעג גיין מיט אפענע האר.
עי' מג''א סי' עה סק''ד שנושא ונותן בזה
 
Back
Top