מיינע נייע ברוינע שיך

המשך פון דעם שמועס
(אנטשולדיגט פארן פארדרייען פאר א רגע)

וואס טוט עטץ צו מיר
כ'גרייט זיך פאר די הייליגע נרות, אור הגנוז, למעלה מן הטבע. ס'איז דאך אזוי געשמאק צו לעבן אין די העכערע ספערן.

פארוואס באסט עטץ מיין באבל מיט אביסל טריקענע לאגיק און שכל?!

אבער דאך, דמיון איז גוט אפי' מ'ווייסט ס'איז דמיון.
ס'איז זאפטיג, ס'נעמט איבער דעם גאנצן מענטש!

גייט מיר נישט אהן וואס האט פאסירט. איך גיי אריינקוקן אין די לעכט, זינגן און טאנצן מיטן צדיקות! גלייבן אין ניסים! אוי גיי איך פיהלן גוט, קאוזי, ווארעם און הייליג! (#מיינע ברוינע שיך)
זעיטסעך אויס אז פון הימל וויל מען אזוי שטארק די ווארעמע הייליגע געפילן אפילו ס׳גייט אויפן חשבון אז מאנכע וועלן האבן ספיקות. שטעל זיך פאר אז אונז וואלטן געהאט די היסטאריע קליפ און קלאר, ס׳וואלט געווען זייער שווער זיך צו דיסקאנעקטן פון די טריקענע (א נס האט אויך די גשמיות׳דיגע עספעקט) היסטארישע געשעעניש וואס איז געשען אינעם עבר און פאקעסירן אויף וואס די הייליגע זמן מיינט פאר מיר און די השפעה דערפון אויף מיין יעצטיגע לעבן.
 
לכבוד הרב הצדיק הנחמד רבי @שעפטאל יאריך ימים:

איך האב א פראגע צו אייך וואס דרוקט מיר שוין א לאנגע צייט, און טראץ וואס איך בין חושש אז אזעלכע פשוט'ע קאנצעפטן ווי 'פראגע' און 'ענטפער' זענען שוין צו קליינליך פאר אייער ספיריטואלע גייסט, פארט וועל איך מיך נישט צוריקהאלטן פון פרעגן ווייל "אז מ'פרעגט נישט, ווייסט מען נישט!" האבן מיינע מלמדים (גראדע קיינמאל נישט) געזאגט...

ווארט נישט צו טרעפן א פראגע שיין ארויסגעשריבן, ווייל עס איז מיר שווער דאס אריינצולייגן אין פשוט'ע אותיות, אבער איך וועל פראבירן דאס מערסטע אראפצוגעבן וואס עס דרוקט מיר אויפ'ן הארץ, און זאל דיין הארץ שפירן מיינס...

איר זעט מיר אויס צו זיין געקנאטן פון גאר א ווייכער טייג, אזא סארט וואס זאפט איין בלויז די פנימיות פון דעם עולם און קימערט זיך נישט קיין סאך מיט וואס דער מאטריאליסטישער מוח האט צו פארקויפן. אזא לעבנסשטייגער איז דער חלום פון יעדן איד, און וואויל איז אייך אז איר לעבט אזוי.

"און יעצט קומט דער 'אבער'!" האט מיין מנהל שטענדיג געשריגן...
אבער - טייערער שעפטאל - צו קלערט איר נישט אז פונקט ווי איר זענט זיך מחיה מיט א חנוכה ליכטל אין א קאלטע ווינטער, איז זיך דער קריסטליכער פאטער וואס וואוינט א בלאק אוועק זיך מחיה מיט א גלעט אינעם ניטל בוים און א טענצל מיט זיין גירלפרענד וואס איז באקליידעט אין א רויטע ווייסע פעלץ און א שניי ווייסע רבי'שע בארד? איז ער דען היינט נישט געזיצן אויף א גוי'שע 'קרעמל' און אפגעלאכט פון זיינע אויפגעקלערטע פריינט וואס זענען חוקר צי משיח איז ווירקליך אויפגעשטאנען פון די טויטע?

מיר אלע פארמאגן א שעפטאל אין זיך... מיין נשמה לעכצט אויך זיך צו באפרייען פון אירע לאגישע קייטן און ארויפשוועבן גאר הויך ווי זי פלעגט טוהן אין מיינע בחור'ישע יארן, אבער ווען איך הייב אן דמיון'ען אז אפשר איז עס פונקט אזא דמיון ווי מיין קריסטליכע שכן, דאן פאל איך צוריק אראפ צו מיין מאטריאליסטישער גייסט.

איך ווייס אויך אז 'אין אני והוא יכולין לדור', און וואו ס'איז דא לאגיק איז נישטא קיין גאט, אבער וויאזוי דערגרייכט מען אהין???
 
כ'ווייס אויך נישט 🫣

מענטש איז מלא סתירות. ער נעמט אהן וואס ער וויל, ער נייגט דעם חשבון אין יענעם ריכטונג.

ס'מיינט נישט אז די לאגיק נעמט נישט איבער פון צייט צו צייט.
כ'האב פשוט שלום געמאכט מיטן מצב אז כ'בין סתירות'דיג און אומפארשטענדליך ווען ס'קומט צום core
-

דאס איז זיכער אז אייוואסקא איז א גרויסן פאקטאר אין דעם
 
ווען די גוי טראכט אז אזוי קאנעקט ער צו גאט, גאד פאר הים, אזוי וויל גאט אז ער זאל עם דינען, ער האט עם אריינגעלייגט אין די פאזישן.

פון מיך וויל גאט איך זאל עם זיכען און דינען אויף די פאזישן און וואס ער האט מיך געלייגט.

ס'ווערט נאר שווער ביים אראבער וואס הארגעט אנדערע, איז דעס וואס גאט וויל ער זאל טיהן?
 
מיר אלע פארמאגן א שעפטאל אין זיך... מיין נשמה לעכצט אויך זיך צו באפרייען פון אירע לאגישע קייטן און ארויפשוועבן גאר הויך ווי זי פלעגט טוהן אין מיינע בחור'ישע יארן, אבער ווען איך הייב אן דמיון'ען אז אפשר איז עס פונקט אזא דמיון ווי מיין קריסטליכע שכן, דאן פאל איך צוריק אראפ צו מיין מאטריאליסטישער גייסט.
מאובי תחכמינו: פאר דיין קריסטליכן שכן גייט נישט אן צו ס׳דמיון אדער נישט. אז ער להבדיל קען ענדזשויען זיין שקר אָן עס צו געבן א second thought, מעגסטו דאך זיכער אריינלעבן אין דיין אמת אָן איבערטראכטן אזוי פיהל… ס׳ווענטסעך פשוט אין דיר. א החלטה בלב; ובחרת בחיים!! (יא, יא… איך הער דיר מיין טייערע פריינד פרעגן; אבער דאס אליין… ווער זאגט? 😊)
 

בייגעלייגטע פיילס

  • שב.png
    שב.png
    164.3 KB · געזען: 24
כ'ווייס אויך נישט 🫣

מענטש איז מלא סתירות. ער נעמט אהן וואס ער וויל, ער נייגט דעם חשבון אין יענעם ריכטונג.

ס'מיינט נישט אז די לאגיק נעמט נישט איבער פון צייט צו צייט.
כ'האב פשוט שלום געמאכט מיטן מצב אז כ'בין סתירות'דיג און אומפארשטענדליך ווען ס'קומט צום core
-

דאס איז זיכער אז אייוואסקא איז א גרויסן פאקטאר אין דעם
איך מיין אז די סתירות איז א חלק עצמי פנעם מציאות מענטש.
קענסט עס רופן קליפת נוגע, עץ הדעת, יצר טוב /יצר הרע. אבער דאס מציאות פון א מענטש איז צו זיין פול מיט סתירות.
דער זעלבער מענטש איז איין טאג מלאך איין טאג גלח. און וויפיל עס שטערט אים, בלייבט ער דערמיט ווייל עס איז א חלק עצמי.
 
לעצט רעדאגירט:
ווען די גוי טראכט אז אזוי קאנעקט ער צו גאט, גאד פאר הים, אזוי וויל גאט אז ער זאל עם דינען, ער האט עם אריינגעלייגט אין די פאזישן.

פון מיך וויל גאט איך זאל עם זיכען און דינען אויף די פאזישן און וואס ער האט מיך געלייגט.

ס'ווערט נאר שווער ביים אראבער וואס הארגעט אנדערע, איז דעס וואס גאט וויל ער זאל טיהן?
שפתיים ישק!
 
  • שמייכל
רעאקציעס: 1yes
איך גיי אריינקוקן אין די לעכט, זינגן און טאנצן מיטן צדיקות! גלייבן אין ניסים! אוי גיי איך פיהלן גוט, קאוזי, ווארעם און הייליג!

דא קענסטו זעהן א ווידיאו ווי אזוי שעפטאל גרייט זיך צו הדלקות הנרות מיט א געשמאקע מקווה און מיט א ברען
 
מיין פראבלעם איז, אז ווען איך שפיר יא דעם באשעפער, בין איך מסופק אז אפשר איז עס א בלויזער דמיון. ווייל אנדערע רעליגיעס 'שפירן' אויך זייער גאט

ChatGPT said:​


דאָס איז אַ זייער ערנסטע און וויכטיקע שאלה, און עס ווייזט אויף דײַן אמת'ע זוכן צו דערגרייכן קלארקייט אין דײַן קשר מיט גאָט. דער אומזיכערקייט וואָס דו האסט – צי דיינע הרגשים זענען אמת אָדער בלויז אַ דמיון – איז נישט בלויז דײַן. פילע מענטשן וואָס זוכן רוחניות, זייַענדיק אין תורה אָדער אין אַנדערע סיסטעמען, פרעגן זיך די זעלבע.

איך וועל פאַרטיפן זיך אין די נושא און געבן אַ פּאָר געדאנקען וואָס קען דיר העלפֿן מיט דעם ספק:


1.​

קבלה און חסידות לערנען אַז אמת'ע הרגשים פון גאָט שטאמען נישט נאָר פון עמאָציעס, נאָר פון אַ טיפער קוואַל אין דער נשמה. דיינע הארץ-געפילן קענען ווערן צוגעבן צו אמת ווען זיי זענען צוזאַמען מיט לימוד, מעשים, און אַ גייסטישע עבודה.

די פראגע צו פרעגן זיך:

  • קומט מיין שפירונג פון דער נשמה – אַ פונקציע וואָס איז מקושר צו אלוקות? אָדער איז עס פּשוט אַ רושם פון פסיכאלאגיע אָדער אַ הומאניסטישע דערפאַרונג?
דער ענטפער:
נעמט אַ בייַשפּיל: אין אנדערע רעליגיעס, זענען רוב מענטשן וואָס "שפּירן" זייער גאָט גערעגט דורך עמאָציעס און סביבה. אין אידישקייט, איז דער עיקר צו פאַרבינדן זיך מיט דער אמת'ער מקור – נישט נאָר דורך געפילן, נאָר דורך מצוות, לימוד און אַ קשר מיט דער תורה, וואָס איז דער גילוי פון גאָט אין דער וועלט. דערמיט ווערן דיינע הרגשים אמת'דיגער, ווייל זיי זענען פאַרבונדן צו דער מקור.


2.​

די אמת'ע שייכות צו גאָט איז נישט בלויז אַ פערזענלעכע הרגשה, נאָר דאָס מוז זיין באַוואָרנט דורך תורה און מצוות. די אנדערע רעליגיעס קענען אָפּשפּיגלען געוויסע אמת'דיגע עלעמענטן, ווייל אַ מענטש קען האָבן רוחניות'דיגע פֿילונגען אין פאַרשידענע ראַמען. אָבער לויט קבלה, איז דער אמת'ער באשעפער בלויז דער וואָס האָט זיך מגלה געווען אין דער תורה. דעריבער, אַ געפיל וואָס שטיצט זיך אויף דעם יסוד פון דער תורה איז אַ מער אמת'דיגער געפיל.

פארוואזשע?

  • דער באשעפער האָט זיך מגלה געווען באמת, אין אַ וועג וואָס איז נישט שייך צו קיין אַנדער רעליגיע – מתן תורה, אַן אוניווערסאַלע גילוי פאר אַ גאנצע פאָלק, נישט נאָר אַ יחיד.
  • אנדערע רעליגיעס קענען אויך האָבן "געפילן," אָבער זיי בויען זייערע סיסטעמען אויף דמיון אָדער אָפט פּשוט מענטשלעכע פסיכאָלאָגיע. אידישקייט, ווי דער אייבערשטער האָט געגעבן אין דער תורה, גייט העכער דמיון – עס איז פאַרבונדן צו אַ גילוי וואָס איז מחייב יעדער נשמה.

3.​

עס איז נישט חכמה צו פאַרלאָזן זיך בלויז אויף געפילן, ווייל געפילן קענען ווערן געפֿירט דורך סביבה, מוזיק, אָדער אַ שטאַרק רעדע. אפילו אין אידישקייט קען מען פילן "רוחניות" אין אַ מצב וואָס איז נישט אינגאנצן אמת.

ווי אזוי קען מען וויסטן צי עס איז אמת?

  • האט עס א שייכות צו דער תורה? אויב דיין הרגשה פירט דיר צו ווערן מער מחויב צו גאָט דורך מצוות, לימוד תורה און מעשים טובים, איז עס מער מסתבר אַז עס איז אמת.
  • איז עס עקסטערן אָדער פנימיות? ווען דו שפירסט דער באשעפער, פרוביר צו פרעגן זיך: "איז דאָס אַ פּרט וואָס קומט פון אינעווייניק, פון מיין נשמה, אָדער נאָר אַ חיצוניות'דיגער רעגע?"

4.​

קבלה לערנט אַז אמת'ע רוחניות איז נישט געבונדן צו עקסטרעמע געפילן, נאָר צו אמתדיקע עבודה. אין אַנדערע רעליגיעס איז רוחניות אָפט געבונדן צו דראַמאַטישע אָדער עמאָציאָנאַלע ערפאַרונגען, אָבער אין אידישקייט איז עס טיפער און רוהיקער.

  • מצוות: מצוות ברענגען דבקות אין דער באשעפער. דאָס איז אַ וועג וואָס איז מער טיפער און מער נצחי ווי נאָר אַ עמאָציאָנאַלער רעגע.
  • התבוננות: די געדאנקען וואָס קבלה לערנט – ווי, למשל, אַז דער באשעפער איז אין יעדער פרט פון דער בריאה – פירן צו אַן אמת'דיקער קשר מיט גאָט, נישט נאָר צו אַ רגע'דיגער געפיל.

5.​

אַ פּראָבע אויף א שפירונג איז צו זען צי עס ברענגט דיר צו אַקציע:

  • טוט דער געפיל מאכן דיר מער מחויב צו דיינע מצוות, דיין לימוד, און דיינע מעשים?
  • איז דער געפיל זעטיק און רואיג, אָדער איז עס בלויז אַ דראַמאַ?
  • ברענגט עס שלום אין דיין נשמה אָדער מאכט עס מער בלבול?

6.​

עס קען זיין אַ גוטע געדאַנק צו אַרײַנלייגן דיין הרגשה אין אַ קאָנטעקסט פון עבודה. למשל:

  • ווען דו שפירסט דעם באשעפער, זאָג אַ פּסוק אָדער דאַוון אַ קליינע תפילה. פרוביר צו פאַרבינדן די הרגשה מיט אַ מצווה.
  • פרוביר צו לערנען אַן ענין אין קבלה אָדער חסידות וועגן דבקות און זען צי עס פאַרשטאַרקט דעם קשר.

א סיום:​

דיין שאלה איז דער ערשטער שריט צו אמת. דער באשעפער איז דאָך דער אמת'ער מקור, און ווען דיין הרגשה איז געבונדן צו תורה, מצוות און עבודה, קען זי ווערן מער אמת'דיג.

וואָס מיינטסטו? ווילסטו פרובירן די וועג פון התבוננות און זען אויב די ספק ווערט קלארער?
 
ווען די גוי טראכט אז אזוי קאנעקט ער צו גאט, גאד פאר הים, אזוי וויל גאט אז ער זאל עם דינען, ער האט עם אריינגעלייגט אין די פאזישן.

פון מיך וויל גאט איך זאל עם זיכען און דינען אויף די פאזישן און וואס ער האט מיך געלייגט.

ס'ווערט נאר שווער ביים אראבער וואס הארגעט אנדערע, איז דעס וואס גאט וויל ער זאל טיהן?
אויב אזוי איז אך און וויי פאר א גר צדק...
 
איהם האט דער אייבערשטער געלייגט אין די פאזישן פון זיכן דעם אמת, און עס נאך גיין, און ער דינט אויך דעם אייבערשטן
אויב אזוי, וויאזוי שטימט דיין פראזע:
פון מיך וויל גאט איך זאל עם זיכען און דינען אויף די פאזישן און וואס ער האט מיך געלייגט.
דו זוכסט דען נישט דעם אמת?
 
איך פראביר דו בעסטע, אין סא פאר האלט איך אז אידישקייט איז דאס אמת
 
מיין פראבלעם איז, אז ווען איך שפיר יא דעם באשעפער, בין איך מסופק אז אפשר איז עס א בלויזער דמיון. ווייל אנדערע רעליגיעס 'שפירן' אויך זייער גאט

ChatGPT said:​


דאָס איז אַ זייער ערנסטע און וויכטיקע שאלה, און עס ווייזט אויף דײַן אמת'ע זוכן צו דערגרייכן קלארקייט אין דײַן קשר מיט גאָט. דער אומזיכערקייט וואָס דו האסט – צי דיינע הרגשים זענען אמת אָדער בלויז אַ דמיון – איז נישט בלויז דײַן. פילע מענטשן וואָס זוכן רוחניות, זייַענדיק אין תורה אָדער אין אַנדערע סיסטעמען, פרעגן זיך די זעלבע.

איך וועל פאַרטיפן זיך אין די נושא און געבן אַ פּאָר געדאנקען וואָס קען דיר העלפֿן מיט דעם ספק:


1.​

קבלה און חסידות לערנען אַז אמת'ע הרגשים פון גאָט שטאמען נישט נאָר פון עמאָציעס, נאָר פון אַ טיפער קוואַל אין דער נשמה. דיינע הארץ-געפילן קענען ווערן צוגעבן צו אמת ווען זיי זענען צוזאַמען מיט לימוד, מעשים, און אַ גייסטישע עבודה.

די פראגע צו פרעגן זיך:

  • קומט מיין שפירונג פון דער נשמה – אַ פונקציע וואָס איז מקושר צו אלוקות? אָדער איז עס פּשוט אַ רושם פון פסיכאלאגיע אָדער אַ הומאניסטישע דערפאַרונג?
דער ענטפער:
נעמט אַ בייַשפּיל: אין אנדערע רעליגיעס, זענען רוב מענטשן וואָס "שפּירן" זייער גאָט גערעגט דורך עמאָציעס און סביבה. אין אידישקייט, איז דער עיקר צו פאַרבינדן זיך מיט דער אמת'ער מקור – נישט נאָר דורך געפילן, נאָר דורך מצוות, לימוד און אַ קשר מיט דער תורה, וואָס איז דער גילוי פון גאָט אין דער וועלט. דערמיט ווערן דיינע הרגשים אמת'דיגער, ווייל זיי זענען פאַרבונדן צו דער מקור.


2.​

די אמת'ע שייכות צו גאָט איז נישט בלויז אַ פערזענלעכע הרגשה, נאָר דאָס מוז זיין באַוואָרנט דורך תורה און מצוות. די אנדערע רעליגיעס קענען אָפּשפּיגלען געוויסע אמת'דיגע עלעמענטן, ווייל אַ מענטש קען האָבן רוחניות'דיגע פֿילונגען אין פאַרשידענע ראַמען. אָבער לויט קבלה, איז דער אמת'ער באשעפער בלויז דער וואָס האָט זיך מגלה געווען אין דער תורה. דעריבער, אַ געפיל וואָס שטיצט זיך אויף דעם יסוד פון דער תורה איז אַ מער אמת'דיגער געפיל.

פארוואזשע?

  • דער באשעפער האָט זיך מגלה געווען באמת, אין אַ וועג וואָס איז נישט שייך צו קיין אַנדער רעליגיע – מתן תורה, אַן אוניווערסאַלע גילוי פאר אַ גאנצע פאָלק, נישט נאָר אַ יחיד.
  • אנדערע רעליגיעס קענען אויך האָבן "געפילן," אָבער זיי בויען זייערע סיסטעמען אויף דמיון אָדער אָפט פּשוט מענטשלעכע פסיכאָלאָגיע. אידישקייט, ווי דער אייבערשטער האָט געגעבן אין דער תורה, גייט העכער דמיון – עס איז פאַרבונדן צו אַ גילוי וואָס איז מחייב יעדער נשמה.

3.​

עס איז נישט חכמה צו פאַרלאָזן זיך בלויז אויף געפילן, ווייל געפילן קענען ווערן געפֿירט דורך סביבה, מוזיק, אָדער אַ שטאַרק רעדע. אפילו אין אידישקייט קען מען פילן "רוחניות" אין אַ מצב וואָס איז נישט אינגאנצן אמת.

ווי אזוי קען מען וויסטן צי עס איז אמת?

  • האט עס א שייכות צו דער תורה? אויב דיין הרגשה פירט דיר צו ווערן מער מחויב צו גאָט דורך מצוות, לימוד תורה און מעשים טובים, איז עס מער מסתבר אַז עס איז אמת.
  • איז עס עקסטערן אָדער פנימיות? ווען דו שפירסט דער באשעפער, פרוביר צו פרעגן זיך: "איז דאָס אַ פּרט וואָס קומט פון אינעווייניק, פון מיין נשמה, אָדער נאָר אַ חיצוניות'דיגער רעגע?"

4.​

קבלה לערנט אַז אמת'ע רוחניות איז נישט געבונדן צו עקסטרעמע געפילן, נאָר צו אמתדיקע עבודה. אין אַנדערע רעליגיעס איז רוחניות אָפט געבונדן צו דראַמאַטישע אָדער עמאָציאָנאַלע ערפאַרונגען, אָבער אין אידישקייט איז עס טיפער און רוהיקער.

  • מצוות: מצוות ברענגען דבקות אין דער באשעפער. דאָס איז אַ וועג וואָס איז מער טיפער און מער נצחי ווי נאָר אַ עמאָציאָנאַלער רעגע.
  • התבוננות: די געדאנקען וואָס קבלה לערנט – ווי, למשל, אַז דער באשעפער איז אין יעדער פרט פון דער בריאה – פירן צו אַן אמת'דיקער קשר מיט גאָט, נישט נאָר צו אַ רגע'דיגער געפיל.

5.​

אַ פּראָבע אויף א שפירונג איז צו זען צי עס ברענגט דיר צו אַקציע:

  • טוט דער געפיל מאכן דיר מער מחויב צו דיינע מצוות, דיין לימוד, און דיינע מעשים?
  • איז דער געפיל זעטיק און רואיג, אָדער איז עס בלויז אַ דראַמאַ?
  • ברענגט עס שלום אין דיין נשמה אָדער מאכט עס מער בלבול?

6.​

עס קען זיין אַ גוטע געדאַנק צו אַרײַנלייגן דיין הרגשה אין אַ קאָנטעקסט פון עבודה. למשל:

  • ווען דו שפירסט דעם באשעפער, זאָג אַ פּסוק אָדער דאַוון אַ קליינע תפילה. פרוביר צו פאַרבינדן די הרגשה מיט אַ מצווה.
  • פרוביר צו לערנען אַן ענין אין קבלה אָדער חסידות וועגן דבקות און זען צי עס פאַרשטאַרקט דעם קשר.

א סיום:​

דיין שאלה איז דער ערשטער שריט צו אמת. דער באשעפער איז דאָך דער אמת'ער מקור, און ווען דיין הרגשה איז געבונדן צו תורה, מצוות און עבודה, קען זי ווערן מער אמת'דיג.

וואָס מיינטסטו? ווילסטו פרובירן די וועג פון התבוננות און זען אויב די ספק ווערט קלארער?
מיין פראבלעם איז, אז ווען איך שפיר יא דעם באשעפער, בין איך מסופק אז אפשר איז עס א בלויזער דמיון. ווייל אנדערע רעליגיעס 'שפירן' אויך זייער גאט

ChatGPT said:​


דאָס איז אַ זייער ערנסטע און וויכטיקע שאלה, און עס ווייזט אויף דײַן אמת'ע זוכן צו דערגרייכן קלארקייט אין דײַן קשר מיט גאָט. דער אומזיכערקייט וואָס דו האסט – צי דיינע הרגשים זענען אמת אָדער בלויז אַ דמיון – איז נישט בלויז דײַן. פילע מענטשן וואָס זוכן רוחניות, זייַענדיק אין תורה אָדער אין אַנדערע סיסטעמען, פרעגן זיך די זעלבע.

איך וועל פאַרטיפן זיך אין די נושא און געבן אַ פּאָר געדאנקען וואָס קען דיר העלפֿן מיט דעם ספק:


1.​

קבלה און חסידות לערנען אַז אמת'ע הרגשים פון גאָט שטאמען נישט נאָר פון עמאָציעס, נאָר פון אַ טיפער קוואַל אין דער נשמה. דיינע הארץ-געפילן קענען ווערן צוגעבן צו אמת ווען זיי זענען צוזאַמען מיט לימוד, מעשים, און אַ גייסטישע עבודה.

די פראגע צו פרעגן זיך:

  • קומט מיין שפירונג פון דער נשמה – אַ פונקציע וואָס איז מקושר צו אלוקות? אָדער איז עס פּשוט אַ רושם פון פסיכאלאגיע אָדער אַ הומאניסטישע דערפאַרונג?
דער ענטפער:
נעמט אַ בייַשפּיל: אין אנדערע רעליגיעס, זענען רוב מענטשן וואָס "שפּירן" זייער גאָט גערעגט דורך עמאָציעס און סביבה. אין אידישקייט, איז דער עיקר צו פאַרבינדן זיך מיט דער אמת'ער מקור – נישט נאָר דורך געפילן, נאָר דורך מצוות, לימוד און אַ קשר מיט דער תורה, וואָס איז דער גילוי פון גאָט אין דער וועלט. דערמיט ווערן דיינע הרגשים אמת'דיגער, ווייל זיי זענען פאַרבונדן צו דער מקור.


2.​

די אמת'ע שייכות צו גאָט איז נישט בלויז אַ פערזענלעכע הרגשה, נאָר דאָס מוז זיין באַוואָרנט דורך תורה און מצוות. די אנדערע רעליגיעס קענען אָפּשפּיגלען געוויסע אמת'דיגע עלעמענטן, ווייל אַ מענטש קען האָבן רוחניות'דיגע פֿילונגען אין פאַרשידענע ראַמען. אָבער לויט קבלה, איז דער אמת'ער באשעפער בלויז דער וואָס האָט זיך מגלה געווען אין דער תורה. דעריבער, אַ געפיל וואָס שטיצט זיך אויף דעם יסוד פון דער תורה איז אַ מער אמת'דיגער געפיל.

פארוואזשע?

  • דער באשעפער האָט זיך מגלה געווען באמת, אין אַ וועג וואָס איז נישט שייך צו קיין אַנדער רעליגיע – מתן תורה, אַן אוניווערסאַלע גילוי פאר אַ גאנצע פאָלק, נישט נאָר אַ יחיד.
  • אנדערע רעליגיעס קענען אויך האָבן "געפילן," אָבער זיי בויען זייערע סיסטעמען אויף דמיון אָדער אָפט פּשוט מענטשלעכע פסיכאָלאָגיע. אידישקייט, ווי דער אייבערשטער האָט געגעבן אין דער תורה, גייט העכער דמיון – עס איז פאַרבונדן צו אַ גילוי וואָס איז מחייב יעדער נשמה.

3.​

עס איז נישט חכמה צו פאַרלאָזן זיך בלויז אויף געפילן, ווייל געפילן קענען ווערן געפֿירט דורך סביבה, מוזיק, אָדער אַ שטאַרק רעדע. אפילו אין אידישקייט קען מען פילן "רוחניות" אין אַ מצב וואָס איז נישט אינגאנצן אמת.

ווי אזוי קען מען וויסטן צי עס איז אמת?

  • האט עס א שייכות צו דער תורה? אויב דיין הרגשה פירט דיר צו ווערן מער מחויב צו גאָט דורך מצוות, לימוד תורה און מעשים טובים, איז עס מער מסתבר אַז עס איז אמת.
  • איז עס עקסטערן אָדער פנימיות? ווען דו שפירסט דער באשעפער, פרוביר צו פרעגן זיך: "איז דאָס אַ פּרט וואָס קומט פון אינעווייניק, פון מיין נשמה, אָדער נאָר אַ חיצוניות'דיגער רעגע?"

4.​

קבלה לערנט אַז אמת'ע רוחניות איז נישט געבונדן צו עקסטרעמע געפילן, נאָר צו אמתדיקע עבודה. אין אַנדערע רעליגיעס איז רוחניות אָפט געבונדן צו דראַמאַטישע אָדער עמאָציאָנאַלע ערפאַרונגען, אָבער אין אידישקייט איז עס טיפער און רוהיקער.

  • מצוות: מצוות ברענגען דבקות אין דער באשעפער. דאָס איז אַ וועג וואָס איז מער טיפער און מער נצחי ווי נאָר אַ עמאָציאָנאַלער רעגע.
  • התבוננות: די געדאנקען וואָס קבלה לערנט – ווי, למשל, אַז דער באשעפער איז אין יעדער פרט פון דער בריאה – פירן צו אַן אמת'דיקער קשר מיט גאָט, נישט נאָר צו אַ רגע'דיגער געפיל.

5.​

אַ פּראָבע אויף א שפירונג איז צו זען צי עס ברענגט דיר צו אַקציע:

  • טוט דער געפיל מאכן דיר מער מחויב צו דיינע מצוות, דיין לימוד, און דיינע מעשים?
  • איז דער געפיל זעטיק און רואיג, אָדער איז עס בלויז אַ דראַמאַ?
  • ברענגט עס שלום אין דיין נשמה אָדער מאכט עס מער בלבול?

6.​

עס קען זיין אַ גוטע געדאַנק צו אַרײַנלייגן דיין הרגשה אין אַ קאָנטעקסט פון עבודה. למשל:

  • ווען דו שפירסט דעם באשעפער, זאָג אַ פּסוק אָדער דאַוון אַ קליינע תפילה. פרוביר צו פאַרבינדן די הרגשה מיט אַ מצווה.
  • פרוביר צו לערנען אַן ענין אין קבלה אָדער חסידות וועגן דבקות און זען צי עס פאַרשטאַרקט דעם קשר.

א סיום:​

דיין שאלה איז דער ערשטער שריט צו אמת. דער באשעפער איז דאָך דער אמת'ער מקור, און ווען דיין הרגשה איז געבונדן צו תורה, מצוות און עבודה, קען זי ווערן מער אמת'דיג.

וואָס מיינטסטו? ווילסטו פרובירן די וועג פון התבוננות און זען אויב די ספק ווערט קלארער?
און וואזשע וועט ער ענטפערן פארן גוי וואס פרעגט דיזע קושיא?
 
Back
Top