ווייל די פסוק קומט אויסלישסן "חשבונות" פון גוטס און שלעכטס, וכדו'. סיי אז היה כבר איז נישט ביינדינג, און סיי יהיה איז נישט קיין חשבון, דאס מיינט אז צו מבקש זיין און זיך אנעמען פארן נרדף קען נאר זיין דורך דין, און אלקים. אבער נישט פון הוי"ה וואס איז נישט מבקש גארנישט, ס'איז היה הוה יהיה אויף איינמאל, ווייל ס'איז למעלה פון צייט און פלאץ.
די פולע פסוק:
מַה שֶּׁהָיָה כְּבָר הוּא וַאֲשֶׁר לִהְיוֹת כְּבָר הָיָה וְהָאֱלֹקִים יְבַקֵּשׁ אֶת נִרְדָּף: