רויע געפילן

[שגור]

דאס פינגער קיצלט זי וויל עפעס שרייבן...אבער ס'קעפל איז לעהר...
נישטא קיין געדאנקן... נישט בליציג און נישט דינערדיג...
גארנישט... ליידיג!...ליידיג?
מים אין בו... וואס איז זיכער איז זיכער... קיינע וואסער זעהט זיך נישט אן... טריקן!
אבער דארשטיג... עפעס זעהט מען דארט... וואסי דאס?
ס'ריקט זיך...ס‘איז לאנג... אוי! געוואלד! א שלאנג... נחשים ועקרבים יש בו... אוי אוי אוי יש בו...
מיט די ניגון פון איכה... אוי אוי אוי יש בו... די טאן פון די צווייטע חדש ימינו כקדם...
אוי אוי יש בו...עס שלענגלט זיך מחשבות...געוואלד עקרב'דיגע מחשבות...
טמאו את היכל קדשיך... די היכל איז דאך די מח... אוי אוי יש בו...
א וואונדער עס שרייבט זיך נישט?
אוי ווי עס שרייבט זיך... נאך ווי... אבער וואס שרייבט זיך...מים? ניין...
ווען עס איז ווען ליידיג וואלט גוט געווען... עס איז אבער געוואלד נחשים'דיג עקרבים'דיג...
סא לייג אראפ די פען...אקעי ביי,

 

[שגור]

למעשה אבער טאר מען בעצבות נישט זיין.
מיר האט די פריערדיגע ווערטער געווארפן אין טיפן עצבות אריין.
כאטש אנהייבנדיג שרייבן האב איך נישט געוואוסט וואס די קומענדיגע ווארט גייט זיין,
איז ארויס געקומען טרויעריגע ווערטער, כאטש מען שטייט שוין טיף אריין אין די זיבן נחמה וואכן, וואס טיט מען דא?.....אויסמעקן......אויסמעקן?....
קיינער וועט נישט קענען זעהן מיינע ווערק.... נו וועלן זיי נישט ווערן בעצבות...
יא אבער סיז דאך אמת... נו דאס איז די כלל אז בעצבות טאר מען נישט זיין,
איי עס איז אמת וואס איך שרייב/טראכט/רעד/טו,
ותשלך אמת ארצה אזא אמת ווארף אוועק, איך דארף נאר א אמת וואס מאכט מיר פרייליך וואס ברענגט אריין אין מיר שמחה, תקוה, גענדיגט מיט חלישות הדעת, פארטיג,
די אמת איז נאר אמת אויב עס ברענגט מיר נענטער צו דינען דעם אייבערשטן,
אויב ברענגט עס מיר צו עצבות, חלישות הדעת, יאוש,
אזוי ווי די אויבן דערמאנטע געשרייבאכטץ. דארף איך עס נישט, אראפ דערמיט.
נידער מיטן אמת, אויסמעק,
איך בלייב מיט ''דעם אמת'' אז דער אייבערשטער דארף מיך ווי אזוי איך קוק אויס,
און איך האב נאך א האפענונג, איך האב א פלאץ אויף די וועלט...
מיין מח קען נאך פיל ווערן מיט ''מים'' איך האב נאך תקוה פטור צו ווערן פון די נחשים ועקרבים ....
שוין איך דארף שוין לויפן ביי ביי,
אויב האט געקענט ארויס קומען אזעליכע ווערטער פון די פריערדיגע ארטיקל,
מיין איך אז מען דארף עס לאזן... נישט אויסמעקן... נאקעי, ביי ביי,

 

[האניג]

ביסט גוטע נייעס. איך האב דיך ליב.... די שענסטע איז ווען מ'שרייבט אן טראכטן.... פלעין!! שרייב!!! אלעס וואס קומט אויפן הארץ,, אלעס וואס קומט אויפן פינגער....

ס'איז א געשמאקע מהלך, איי לאוו איט!!!! איך פלאן נישט איבערצוקוקן וואס איך האב דא געשריבן פאר איך שיק עס ווייל איך קעיר נישט!... ס'איז די רויע געפילן אשכול

איך פיל ווי איך האב נישט ליב צו גיין אין א גרויסע שול איך האב סאושל ענקזייעטי, איך קען נאר זיין מיט חברים......

בין איך משוגע אז איך קאנעקט נישט מיט אסאך מענטשן... איך דיל מיט זיי אבער פארט ווער איך נישט נאנט??????


ניין!!!!!!!!!!!!!! איך בין נישט משוגע! אפשר יא??????? אבער איך האב מיט זיי זערא אין קאממאן... אונז לעבן אין אנדערע וועלטן..... סך הכל האמיר אונז ביידע צוויי פיאות, נו איז וואס????

סארי @שגור למפרע איך ווייס נאך יעצט נ ישט וואס איך האב דא געשריבן

דא אין קרעמל ליב איך אלעמען,,, מיט ענק האב איך אסאך אין קאממען

 

[חוקר ודורש]

שרייבן אן צוטראכטן???
ווי קען מען דען זאגן אזא זאך
אבער פון צווייטע זייט קוק ווי שיין דו שרייבסט אן צו טראכטן
שטעל זיך פאר ווי שיין וואלסטו געשריבן ווען דו טראכסט וואס דו שרייבסט
פון דריטע זייט אסאך מאל ווען מטארכט שניידט מען אסאך ווייל וואס וועט יענער זאגן און וואס וועט די דריטער טראכטן
וחוזר חלילה