שלש כיתות בהולכי סאפפע"ר

[שטייגער]

פאר די שטאטישע יודן וואס די ב"ב זענען אין קאנטרי, איז די נאכטמאל א סוגיא פאר זיך. כוואלט זיי איינגעטיילט אין 3.

מאנכע "גייען ארויס" צו טייערע רעסטוראנטען בדיבוק חברים און האקן א לעבן. איך האב עס נישט מיטגעהאלטן לייוו אבער איך הער אז די מאנהעטן אפסקעיל פרעס הייזער זענען דזשעם פעקד אין די זומער.

די צווייטע כיתה גייען צו די שטאטישע עס פלעצער - וואו מ'ברויך וועלן צווישן א טשיקן באדעם אדער א טשיקען סטעיק (וואטעווער דעט מיענס) - אבער בדיבוק חבירים וואו דאס עסן איז מער אזא פארברענג. זארג נישט, ס'איז צוגעשטעלט בהמה אויך פאר די רייט פרייס.

ווידער זענען דא וואס זיצן אליינס און קומען נאר לשם עסן. דאס איז מער שכיח ביי מיטל יעריגע מענטשן. ביי יונגעלייט איז עס ע"פ רוב די וואס זענען נישט אזוי סאשעל.

כ'ווייס נישט וויאזוי אנדערע פון כת ג' פילען, אבער פאר מיך איז עס א היפשע ציפ. כ'וואלט אויך געקענט באשטיין צו פארברענגען מיט שמועסן און לאכן נאך א טאג ארבעט. אבער וואס זאל איך טון איך בין נישט אזא סאשעל טייפ, און קיינער (וואס גייט עסן ביי די פלעצער) איז נישט אזוי נאענט צו מיר צו אינווייטן. און זיך אליין אינווייטן איז בושות.

וואס וויל איך דא ארויסברענגען?
קודם בין איך נייגעריג וויפיל פראצענט זענען אין יעדע כת.
2. וויאזוי קוקסטו אהן איינער וואס זיצט אליין.
3. וויאזוי וואלסטו ריעקטעד ווען איך פרעג דיך וואו דו גייסט עסן.
4. אז דו קענסט טון א גרויסע חסד מיט אינווייטן אזא איינער (קען זיין אלס א דריטער). און זייער מעגלעך אז דו וועסט אויך הנאה האבן.
5. אפשר קען איך טרעפן דא איינער זיך צו צאמפארן?


א הארציקע אפעטיט...

 

[שטייגער]

קודם, לויט וויפיל לייקס ס'קומט אריין אין די נעקסטע האלבע שעה זעהט מען וויפיל פארברענגען מיט קרעמל אזוי וואו מיר

 

[זמרי]

איך גיי עסן כמעט אייביג אליינס, געווענטליך נאך אפאר מינוט טרעפט מען מענטשן וואס זענען פרענדלי מענטשן און מפארברענגט אביסל בשעת מ׳עסט.
איך בין אויכט אביסל צוריקגעצויגן ווען ס׳קומט צו פרעמדע מענטשן, אבער טאמער איינער פון די טיש איז יא סאושעל און פרעגט עפעס אדער זאגט עפעס מאכט זיך זייער אפט אז צען מענטשן פון די טיש קענען שמוסען א לענגערע צייט אפילו קיינער קען זיך נישט.

אבער די אמת איז אז סווענדט זיך וועלכע שטאט. שוין אסאך מאל געגעסן אין וויליאמסבורג אין די מצב דארט איז ביטער, די ערשטע מאל איך וואק אריין קוקט א גרויסע חלק ציבור גראד אין די אויגן, אנפאנג האב איך געמיינט אז אפשר איז מיין זיפער אפען.., אדער מיין הויזן איז צוריסן, נאכן זעהן אז סאיז נישט מיין פראבלעם האב איך אביסל אפגעאטעמט, אבער איך האב מיך געפילט ווי א פטר חמור, ביז א קרוב איז צוגעקומען שטילערהייט זאגן אז אויב מגייט אן א הוט און רעקל איז עס פאני.

על כן טייערע אידן פון קרעמל, אויב זענט איר נישט א תושב אין וויליאמסבורג און פאלט אריין דארט פאר סיי וועלכע סיבה און ווילט עסן סאפיר זומער אין די ביליגע זאלן, ביטע נעמט אין אכט אויסצופאלגן די צוויי וויכטיגע תקנות

1) גייען מיט א הוט און רעקל. אז נישט גייסטו האבן אסאך אויגן וואס גייען מיט האלטן יעדע בייס אין די פלייש בשעת די עסט, אויכט גייען די בענקלעך ארום דיר בלייבן ליידיג צוליב סיבות שונות.

2) אויב ביסטו פינף אין צוואנציג יאר אלט מעגסטו נאר אנהייבן שמוסן מיט איינער וואס איז פינף אין צוואנציג, אויב גייסטו ווילן רעדן מיט איינער וואס איז אביסל עלטער גייט דיך יענער געבן בליקן, סאיז א תקנות המקום, די גייסט נישט טרעפן א טיש ווי צוואנציג ביז זיבעציג יעריגע חברה שמוסן צוזאמען, יעדע כיתה האט זיין פלאץ.

 

[שווארצע טייטס]

עס האט נישט מיט הוט און רעקל