מילתא דבדיחותא

[פאלאצ'ינטא]

א ליטוואק קומט אהיים אין א תענית טאג און זאגט פאר זיין ווייב...

שפרינצא? איך פיהל נישט אזוי גוט. איך בין אינגאנצען פארחלש'ט איך מוז שוין אויספאסטען.

פיין ענטפערט זיין ווייב. נעם אביסעל וואסער מיט א שטיקעל לקח

ח"ו זאגט דער ליטוואק עס איז דאך פיקוח נפש, זיי מוחל גרייט מיר צו א סעודה כסעודת שלמה בשעתו.

איך וויל פיש, זופ מיט קניידלך, קוגל פלייש א פלעשעל בירה א פלעשל סודה

בשעתן צוגרייטן האט די ווייב אנגעפאנגיען פילען נישט אזוי גוט פארשטייט זיך אז דו שמעק פון די אלע מאכלים. רופט זי זיך אן צו איהם...

משה ? איך פיהל אויך נישט גוט איך דארף אויך עסען

פיין ענטפערט ער נעם אביסעל וואסער מיט א קליין שטיקל לקח.

פארוואס? פרעגט זי פארוואס מעגסטו עסן וואס דו ווילסט און איך מעג נאר עסען אביסעל לקח מיט וואסער?

עס איז דאך א תענית, ענטפערט דער ליטוואק און פרויען דארפען נישט מחמיר זיין