1. איך האב עטליכע מאל געהערט פון הרב ברוך מרדכי אזרחי זצ"ל אז ווען דער ראב"ד שרייבט לא נהיר ולא צהיר ולא בהיר, איז עס ווארום לא נהיר ולא צהיר וואלט נישט גענוג געווען.
דא האט מען גענומן א גאר שוואכן יסוד, און אויף דעם געבויט א בנין פון צוברעקלטע ציגן, באהאפטן דורך וואסערליכע פעך, און דערנאך געטרוקנט אויף א פייכן טאג. אן די שארפע אויסדרוק, וואלט איך דאס נישט ארויס געברענגט.
2. די אריגינעלע שרייבער האט געברענגט עטליכע טענות, אבער די יסודות אויף וואס זיין טענות זענן האט ער געהאפט דו וועסט אננעמן אליינס.
ער האט געוואלט אז יעדער זאל מסכים זיין אז 'חתימת התלמוד' האט נישט קיין שום תוקף אין תורה, און יעדער מעג טון פונקט ווי תנאים און אמוראים האבן געטון, נאר עס פעלט זיי אביסל 'קוראדזש'. ממילא האלט ער אז מ'קען מבטל אדער משנה זיין תקנות שנתפשטו בכל ישראל, אדער ווידער מאכן נייע תקנות לעת הצורך.
האט ער געלערנט די מראי מקומות אין דער ענין? עס זעט אויס אז נישט, ווארום ער ברענגט זיי נישט צו, און ניטאמאל זייער טענות שלא משמם. וואס פארא דרך ארץ קומט עס אז עס איז אזוי געשריבן פון אומוויסענדקייט? מיינט ער טאקע אז ער איז די ערשטע אנצוקומן מיט די קשיאס? אלס בחורים האבן אסאך פון אונז געספראוועט דערמיט. נאר איינער וואס האט אביסל צוטרוי האט געטראפן די תירוץ. מ'האט געלערנט די רמב"םס, די קדמת העמק, ר' אלחנן ווסרמן אויף די נושא, דער ביאור הגר"א, און נאך און נאך. ווען מ'קומט אבער מיט פארטיגע מסקנות פון 'קוראדזש', האט מען שוין פארמאכט די טיר צו די אלע מראי מקומות.
3. לאמיר גייען א טריט ווייטער. עס רעדט זיך יעצט פון קוראדזש, כאילו די וואס זענן מתיר אלסדינג איז 'ארויס פון קאמפארט זאון'. איז עס דען טאקע אזוי? א מענטש וואס לעבט צווישן גוים א גאנצע צייט, און אין זיין רעליגיע מעג א פרוי נישט דינן אלס ראביי (צו נעמן איין משל), איז זיין 'היתר' ארויס פון קאמפארט זאון? אדער גאר פארקערט, דאס איז זיין קאמפארט זאון, און ענדליך האט ער געבראכן זיין cognitive dissonance און געשטימט זיין שיטה מיט זיין לעבן שטייגער (נישט פארקערט)?
ועוד, א מענטש וואס גייט אריין אין א געפאר פאר א העכערן תכלית, איז א העלד. ווען אבער א צענערלינג נעמט זיין טאטענ'ס קאר און דרייווט הונדרעט מפ"ש אויף דער 42, איז ער נישט קיין העלד, נאר איינער וואס פארשטייט נישט די געפאר דערפון. ווען מיר טרעפן א רב וואס איז גרייט אוועק צו מאכן אלסדינג, דארף מען ערשט קוקן צו זיין לעבן, אדער כאטש זיין תורות, זענן ערנסט. האט ער עכט געזוכט דער אמת? נעמט ער טאקע אחריות פאר די קשיאס און ראיות? אדער האט ער לייכטזיניקייט צו די סוגיא, און ער פארלייגט זיך אויף זייטיגע עניינים אדער לאזונגן (כחא דהתירא עדיף!!!) אנצוקומן ווי ער צילט? יא, פיל היינטיגע חרדישע 'תשובות' זענן אנגעפיקעוועט מיט לייכטזיניקייט אויך, אבער די אלע 'קוראדזשפולע' רבנים זענן גארנישט בעסער אין דער געביט. קוק נאכאמאל די קאנסערוואטיבע תשובה אויף דרייוון שבת אין ביהמ"ד.
ועוד בו שלישיה, אפילו ווען מיר וועלן נאכגעבן זיין קלעים אז די 'מתירים' האבן קוראדזש, דאס מיינט נישט אז די אוסרים קומן נאר פון א מאנגל פון קוראדזש. עס קען גאר זיין אז זיי האלטן טאקע ווי זיי זאגן, נישט ווייל זיי האבן עפעס מורא.
4. 'אין לך צמצום גדול מזה', הייסט'ס די ווארט 'טפשות' מעג מען נישט שרייבן, אבער דאס יא. פארוואס? איך ווייס נישט ווי אלט דו ביסט, אבער איך געדענק גוט די מעשה פון די עירוב אין ב.פ.. איך וויל נאר נישט אריין גייען אין די פאליטיק דערפון, ווייל עס איז נישט נייטיג. דאס איז דעמאלס געווען פשוט אז רוב רבנים האבן ארויס געשטעקט די נאז פון לאך, געשמעקט די ווינט, און איינגעזען אז דא וועט דער היתר זיגן העכער די איסור, און ממילא האבן זיי זיך צוגעשטעלט. אדער וועגן די 'דעת תורה' פון דער קארלסבורגער רב (די זעלבע בלאף ווי די פארקערטע 'דעת תורה' פון סאטמאר), אדער ווייל די ווייבער האבן געהאט די אויבער האנט. עס האט זיי נישט געקאסט קיין פיאסטער. די שרייערס אין וויליאמסבורג זענן א באנדע פגעים רעים, אבער זיי האבן עכט נישט קיין כח אויף קיינעם.
5. לגבי די חלב עכו"ם זעט אויס א טעות בהבנת הנקרא. דער פותח האשכול איז, כנראה, אויפגעוואקסן אין א שטיבל ווי די מילך פון די קאמפאניס איז חזיר טרייף. איין שיינם טאג האט ער זיך אנגעטראפן מיט דער פרי חדש. געמיינט האט ער אז דער פרי חדש איז געווען אין די זעלבע באבל ווי אים, און איז ארויסגעבראכן דערפון. ממילא האט ער געטראפן א 'שינוי' אין די תורה. לא מיניה ולא מקצתיה. דער פרי חדש האט נישט געליטן פון דיין פראבלעמן, ער האט געלערנט די גמרא אזוי, און דעריבער איז אזוי ארויס געקומן. ווידער דער חתם סופר האט געלערנט אנדערש, ויצאו שתי שיטות. קיין שום שינוי האט נישט פאסירט, און נאר אן אויבערפלעכלע בליק קען אין דעם איינזען א שינוי.
איז חלב עכו"ם מותר? גיי ווייס. א מחלוקת הפוסקים און פערטיג. קיינער האט נישט די אויבערהאנט.
6. די איינציגסטע זאכן וואס האבן זיך געטוישט, מאנכע גאר לקולא, זענן די זאכן וואס האבן ווייניג צו טון מיט 'פסק', און זענן מער נישט ווי רעצעפטן. אמאל איז שייטלעך געווען אסור, כשיטת הני פוסקים. פלוצלונג איז עס געווארן מותר איבעראל. פארוואס? אה"נ די פסק איז אריבער פון דער באר שבע צו דער שלטי גיבורים, אבער ביידער גייען מיט די אלטע דרכי הפסק. קיינער פון זיי נעמט נישט די רעכטן פון די חכמי הש"ס און פסקנן איבער וואס איז שוין דארט געפסקנ'ט געווארן.
7. פאר דער וואס קען עפעס היסטאריא, איז די גאנצע מחלוקת די נקודה אויף וואס די קאנסערוואטיווע באוועגונג איז אוועק פון ארטאדאקסיא. די קאנסערוואטיווע שרייבן זייער 'תשובות', און זייער מהלך איז מער ווייניגער געבויט אויף דעם אז חכמי הש"ס האבן גארנישט קיין רעכט מער ווי 'פרעצעדענט', און במקום צורך גדול קען מען עס אוועק שטופן. הרב דוד ווייס (הלבני) האט טאקע געוויזן קוראדזש מיט דעם וואס ער איז ארויס פון דארט ווען זיי זענן אריבער די ליניע, לדעתו. די וואס זענן געבליבן (איך האב דארט געהאט משפחה מעמבערס) האבן גארנישט געוויזן קיין קוראדזש.
