- זיך איינגעשריבן
- פעב. 6, 2025
- מעסעדזשעס
- 183
- רעאקציע ראטע
- 1,511
- פונקטן
- 213
ס׳נישט קיין חידוש ווען די מח הייבט אָן בויען בנינים פון וויאזוי זאכן קענען גיין ראָנג, נאך איידער האסט אפילו אריינגעשטעקט א פינגער אין קאלט וואסער און גענומען די ערשטע שריט צו שאפן עפעס גוטס פאר זיך,
ווייל אויב האסטו א געזונטע כח הדמיון - דו ביזט א creative person, און אויב האט מען איינגעבאקן אין דיר פון קליינווייז אָן אז פון יעדע קליינע ריר וואס דו טוסט נישט ריכטיג & פאלגסט נישט גענוי דאס וואס מ׳האט דיר אויסגעלערנט, דעמאלס איז עק וועלט! און ס׳קומט א חרון אף חלילה אויף דיר, און אפשר אויך אויף גאנץ כלל ישראל… (דעמאלס איז נארמאל אז דיין מח וועט ארבעטן פונקט אזויווי מ׳האט עס געטרעינט, און וועט דיר ווארענען כסדר און דיר וועלן צוגרייטן זאלסט זיין prepared…)
מילא פרויען, איז דאך אפגערעדט וויפיל שיעורים פלעגן האקן און פארפירן אז זייער אויסגעשניטענע האלז אדער שמאלע קלייד איז וואס איז וואס איז גורם קענסער, און סאטמער רבי ז״ל האט געוויינט בכיות אויף די שרעקליכקייט פון בייהאָר, אבער אפילו אלס קינד האט מען אונז אזויפיל אנגעשראקן. די תהלים קארטלעך האבן געהאט ווארענונגען וועגן אמן יתומה - אז אויב דערמאנסטו זיך א מינוט צו שפעט צו זאגן אמן וועלן דיינע קינדער חלילה זיין יתומים… און אנדערע אזעלכע משוגענע אנשרעקענישן
טריט און שריט האט מען זיך געדארפט רישן אויפ׳ן ערגסטן: אויב וויל איך צופיקסן מיין האר שבת און בטעות רייס איך א האר, איז די שטראף צו שטארבן יונג (לויט די סאטמערע הלכות שבת וואס מ׳האט ביי אונז געלערנט ביי די זיבן יאר אלט)
און אויב הער איך אויס א לשון הרע׳לע און כ׳האב נישט די קוראזש אפצושטעלן די זאפטיגע שמועס און זיין די פרומע, וועל איך פארלירן אלע מיינע שווער אנגעהארעוועטע עולם הבא….
דאס זענען נאר א קליינע חלק פון די סטראשענישן און איך בין זיכער ס׳דא וואס קענען מיר דא ארויסהעלפן און צולייגן צו די ליסטע
איך פלעג זיך וואונדערן פארוואס מיין מח האט אזוי שנעל געקענט לויפן צו די worst case scenario ביי יעדע קליינע געשעהניש וואס איז ארויס פון די norm /עפעס אומגעווענטליך
כ׳האב געמיינט אז ס׳מיין שולד אז כ׳פלעג זיין אזא גרויסע זאָרגער…
ביז כ׳האב געהאט די ריכטיגע הילף צו היילן מיט somatic healing פון די אלע צורודערטקייטן וואס מ׳האט אריינגעלייגט אלע יארן ביז איך בין ארויס פון די סיסטעם.(יא, די ווערטל איז ריכטיג, מ׳קען ארויסגיין פון טאהש, אבער ס׳מיינט נישט אז טאהש גייט אטאמאטיש ארויסגיין פון מיר… אמת׳ע פרייהייט איז ווען מ׳איז אויסגעלייזט פון די טראומא וואס מ׳האט דורכגעמאכט. און אויף דעם האב איך געדארפט טרעפן די ריכטיגע שליחים צו העלפן)
היינט נאכט האב איך זיך אנגעטראפן אין דעם גוטן קליפ
when your mind starts catastrophizing
און ס׳האט מיר דערמאנט יענע פיינפולע זכרונות פון די צייטן ווען איך פלעג לעבן מיט אזא סארט פחד (נישט טאג טעגליך) אבער די מח פלעגט ווילד לויפן -נישט מער געדאכט- און גרינג זיך פארגעשטעלט דאס ערגסטע
Anyone relate?
ווייל אויב האסטו א געזונטע כח הדמיון - דו ביזט א creative person, און אויב האט מען איינגעבאקן אין דיר פון קליינווייז אָן אז פון יעדע קליינע ריר וואס דו טוסט נישט ריכטיג & פאלגסט נישט גענוי דאס וואס מ׳האט דיר אויסגעלערנט, דעמאלס איז עק וועלט! און ס׳קומט א חרון אף חלילה אויף דיר, און אפשר אויך אויף גאנץ כלל ישראל… (דעמאלס איז נארמאל אז דיין מח וועט ארבעטן פונקט אזויווי מ׳האט עס געטרעינט, און וועט דיר ווארענען כסדר און דיר וועלן צוגרייטן זאלסט זיין prepared…)
מילא פרויען, איז דאך אפגערעדט וויפיל שיעורים פלעגן האקן און פארפירן אז זייער אויסגעשניטענע האלז אדער שמאלע קלייד איז וואס איז וואס איז גורם קענסער, און סאטמער רבי ז״ל האט געוויינט בכיות אויף די שרעקליכקייט פון בייהאָר, אבער אפילו אלס קינד האט מען אונז אזויפיל אנגעשראקן. די תהלים קארטלעך האבן געהאט ווארענונגען וועגן אמן יתומה - אז אויב דערמאנסטו זיך א מינוט צו שפעט צו זאגן אמן וועלן דיינע קינדער חלילה זיין יתומים… און אנדערע אזעלכע משוגענע אנשרעקענישן
טריט און שריט האט מען זיך געדארפט רישן אויפ׳ן ערגסטן: אויב וויל איך צופיקסן מיין האר שבת און בטעות רייס איך א האר, איז די שטראף צו שטארבן יונג (לויט די סאטמערע הלכות שבת וואס מ׳האט ביי אונז געלערנט ביי די זיבן יאר אלט)
און אויב הער איך אויס א לשון הרע׳לע און כ׳האב נישט די קוראזש אפצושטעלן די זאפטיגע שמועס און זיין די פרומע, וועל איך פארלירן אלע מיינע שווער אנגעהארעוועטע עולם הבא….
דאס זענען נאר א קליינע חלק פון די סטראשענישן און איך בין זיכער ס׳דא וואס קענען מיר דא ארויסהעלפן און צולייגן צו די ליסטע
איך פלעג זיך וואונדערן פארוואס מיין מח האט אזוי שנעל געקענט לויפן צו די worst case scenario ביי יעדע קליינע געשעהניש וואס איז ארויס פון די norm /עפעס אומגעווענטליך
כ׳האב געמיינט אז ס׳מיין שולד אז כ׳פלעג זיין אזא גרויסע זאָרגער…
ביז כ׳האב געהאט די ריכטיגע הילף צו היילן מיט somatic healing פון די אלע צורודערטקייטן וואס מ׳האט אריינגעלייגט אלע יארן ביז איך בין ארויס פון די סיסטעם.(יא, די ווערטל איז ריכטיג, מ׳קען ארויסגיין פון טאהש, אבער ס׳מיינט נישט אז טאהש גייט אטאמאטיש ארויסגיין פון מיר… אמת׳ע פרייהייט איז ווען מ׳איז אויסגעלייזט פון די טראומא וואס מ׳האט דורכגעמאכט. און אויף דעם האב איך געדארפט טרעפן די ריכטיגע שליחים צו העלפן)
היינט נאכט האב איך זיך אנגעטראפן אין דעם גוטן קליפ
when your mind starts catastrophizing
און ס׳האט מיר דערמאנט יענע פיינפולע זכרונות פון די צייטן ווען איך פלעג לעבן מיט אזא סארט פחד (נישט טאג טעגליך) אבער די מח פלעגט ווילד לויפן -נישט מער געדאכט- און גרינג זיך פארגעשטעלט דאס ערגסטע

Anyone relate?
לעצט רעדאגירט: