ואהבת לרעך "כמוך" טרעפן Love צו זיך

[הק' לייביש שרייבער]

איך וואלט רעקאמענדירט דאס בוך
The Five Love Languages פון Gary Chapman
זיין פסיכאלאָגיע איז אז יעדער מענטש האט א ליבע שפראך, און ער רעכנט אויס די פארשידענע ליבע שפראכן. די סיבה וואס מ׳פילט נישט ליבשאפט איינער צום צווייטן איז ווייל ביידע ספאוזן האבן אנדערע ליבע שפראכן. ער געבט עצות ווי מ׳קען דאס אראפשטעלן אין ארט.

Click to shrink...

זייער א פיינע בוך אבער צו זיין נושא איז דאס נישט רעלעוואנט לכאו'

 

[הק' לייביש שרייבער]

איך קען ארויסברענגן עטליכע משלים,

מען גיבט איר פאר יום טוב א בינטל קעש זיך צו קויפן א שיינע מלבוש לכבוד יום טוב, נאך אפאר שעה שאפינג קויפט זי א נייע ווייסע בענדענע וואס זי האט געטראפן פאר 80% off (אלס פרעשור פון די מאן אז זי "מוז" נעבעך עפעס קויפן).

פאר א וועקעישאן איז נישטא צו וועם צו רעדן (מיט חברטעס שוין איינמאל) מען רעדט שוין נישט אויב דארף מען צוטיילן די קינדער, די גאנצע שטאט דארף ליידן פאר מיין וואקאציע?

אין רעסטוראנט וועט זיין גענוג אפאר לעפלעך פון די מאן'ס פארשען, ס'איז א שאד, עס קען גיין אין גארביטש. (פאר א צווייטן פארגינט מען יא)

קיינמאל בעטן פון די מאן ארויסצוגיין ערגעץ, נאר ווען מען פילט א פרעשור, אז די מאן גייט זיך אפרעדן אז קיינמאל גיי מיר נישט אין ערגעץ (זי וויל זיין א וואוילע ווייב, אבער טעכניש, זי פארשטייט נישט וואס האט דאס מיט דאס)

די רעדע איז נישט אנבאלאנגט די קארגשאפט, דאס איז שוין א תוצאה.

Click to shrink...

עס איז אזוי קלאר אז איר סעלף ווירדע איז צוקנאקט אויף תולה ארץ. זי איז זיך נישט מוחל אז זי איז געבוירן געווארן פאר סיי וואספארא סיבה.

 

[קליינע צדיק'ל]

געבן, פארנעמען, עס איז היינו הך. דו האסט אריינגעטרעטן אין א נושא וואס נישט א שנירל קען עס היילן און אוודאי נישט קיין תגובה. אבער עס איז דא וואס צו טוהן. ווי שוין געשריבן אין די פארגאנגענהייט, יש תקוה, עס איז נישט פארפאלן.

אבער צום ערשט, זייט וויסן עס איז נישט די ליבשאפט וואס פעלט איר צו "געבן", עס איז מער די אהבה וואס פעלט איר צו "נעמען". זי האט עס קיינמאל נישט גענומען ממילא האט זי עס נישט. און אז זי האט עס נישט, ווי קען זי דיר געבן א זאך וואס זי האט נישט? (לויט ווי דו לייגסט עס אראפ). (איינער האט דא פריער דערמאנט "כמוך")

שטעלט זיך די ערשטע פראגע, פארוואס קען זי די ליבשאפט נישט נעמען?

עס קענען זיין 5 סיבות, אן אריינקריכן צו טיף (אריינקריכענדיג איז נאך אסאך מער).

1. אטעטשמענט (צוגעבינדן), פארוואונדעט, און טראומא. (די 3 זאכן זענען ווי 1 איינס. ווייל עס קומט פונעם זעלבן שורש. פארלאנגט אן עקסטערע שמועס)
2. נידעריגע זעלבסט-ווירדע
3. וואולנערביליטי
4. קאנטראל
5. אומפארענדיגטע ווייטאג (ריזענטמענט)

א יעדע איינס פון די 5 האט א 'דארום' און א 'ווארום'. כדי צו דערגיין וויאזוי עס צו אדרעסירן איז קודם כדאי צו דערגיין אין וועלכע פון די פריערדערמאנטע קאטעגאריעס איז גורם די מדה (זיין/איר) און דאן קען מען בס"ד ווירקן.

לאמיר גיין אין א רייע.

1. אטעטשמענט. ווען א קינד ווערט אויפגעצויגן אין א מיליטערישע ווירטשאפט, אויפשטיין 7:15 זיך לייגן 8:45 מיינט עס אז דארט איז נישט פארהאן קיין פארשטאנד און אימאושענס צו דעם קינד'ס באדערפענישן. ער וועט באקומען אלעס וואס ער דארף האבן צום לעבן און אפי' ברייטערהייט, אבער וואס ער דארף נישט צום לעבן וועט ער דארפן צאלן א פרייז, צב"ש 10 בלאט גמרא, קלינען די קיטשען א וואך אין א צי, (ווער געדענקט די אויפפירונג צעטלעך מיט די סטאר סטיקערס דערויף). אויב איז עס געווארן אויסגעפירט מיט פלייס דאן וועט ער באקומען די בייק וואס אלע זיינע חברים פארן ארום אין די גאס.

וואספארא אפדריק דריקט עס אריין אינעם קינד'ס מוח די מהלך?

איך בעצם, פאר ווער און וואס איך בין, איז נישט ווערד די בייק. אנשטאט די גוי'טע זאל באקומען 50 דאלער פאר'ן קלינען די קיטשען באקום איך עס אין א בייק. אדער, אויב קען איך נישט 10 בלאט גמרא קומט מיר נישט קיין בייק ווייל? אני כשלעצמי, איך פאר ווער און וואס איך בין, איז נישט ווערד קיין בייק! א אינגל וואס קען 10 בלאט גמרא איז ווערד, אז נישט, בין איך נישט ווערד.

דאס מיינט אז די עלטערן מיט'ן קינד האבן נישט קיין שום אימאושענאל קאנעקשאן. א יעדע זאך וואס מען טוהט לטובת פונעם קינד איז א טראנזאקציע.

א שאד ער איז געבוירן געווארן, ער שטערט מיר מיין מנוחה, אדער ער גיט מיר נישט קיין נחת וכדו'. דאס איז נאך א סוד אין דיסקאנעקשאן. די משלים אליינס זענען אזויפיל, וא"א לפורטם כי רבים הם.

ווען א קינד איז דיסקאנעקטעד צו געפילן און לעבט אין טראנזאקציע מאוד איז ער קיינמאל נישט צופרידן פון זיך, ווייל מען איז קיינמאל נישט צופרידן פון איהם. ווי מער ער דעליווערט, אלץ מער דארף ער קענען (ווי אזוי זאגט די רבי אין חדר, יעצט אז דו האסט געקענט די גמ' דארפסטו כאפן גוטע פעטש, אז דו קענסט יא, פארוואס מאכט זיך דא און דארט אז דו קענסט נישט). און ווי אויך אויב האט ער געפעילט אין דעליווערי, איז ער דאך א דורכפאל איז מען דאך ווייטער נישט צופרידן פון איהם, איז ווי אזוי זאל זיין צופרידן פון זיך. (דאס איז נישט קיין נפק"מ אין די דזשענדער, אפי' איך שרייב בלשון זכר).

נאך א זאך אין דיסקאנעקשאן מיט וואס א קינד וואקסט אויף און פארלירט טראסט אין די וואס דארפן איהם ליב האבן און פראטעקטן, איז ווען ער איז אויפגעוואקסן אין אן אינקאנסיסטענד ענווייראמענט. דהיינו, ער איז אראפגעקומען פון באס (מער ווי איינמאל עס האט זיך געמאכט) און בומס, זיין מאמע איז נישט אינדערהיים, און קיינער ענטפערט נישט די בעלל ווען ער קלינגט! און הייבט אן וויינען ביז די שכנ'טע דערבארעמט זיך אויפ'ן קינד און נעמט איהם אריין אין שטוב, ביז זיינע עלטערן קומען אהיים. די מאמע קלינגט הערשט דעם שכן מברר זיין צי זי האט אפשר אריינגענומען איר יואלי'של ווייל זי האט פארגעסן פון איהם. (זיי זיך נישט טועה, איך רעד נישט פון קיין אביוז, איך רעד סתם אז דאס קינד איז א סעקאנדערי אייטעם, און נישט גענוג וויכטיג צו זארגן פאר זיין וואוילזיין). וואס זאגט עס פארן קינד'ס סובקאנטשעס מיינד? איך בין נישט ווערד קיין פיאסטער.

איך קען אזוי שרייבן און שרייבן. הזמן יכלה והם לא יוכלו.

איז וואס געשעט:

1. איך בין נישט ווערד די אהבה (אטעטשמענט)
2. אהבה איז נישט קיין עכטע זאך וואס איך קען זיך פארלאזן דערויף
3. ווי מער מענטש איך בין אלץ מער וועט עס מיר וויי טוהן
4. די מענטשן וואס האבן (דארפן) מיך ליבן וועלן מיר פארלאזן.

און מיט די אפברינגינג וואקסט מען אויף נישט צו ליבן און נישט צו ווערן געליבט. (נישט ליבן און נישט ווערן געליבט איז ווייטער איין שורש. איינער וואס ליבט נישט, ווערט נישט געליבט. וכן להיפך).

איצטערט אז מיר פארשטייען דאס און דאס קען זיין די סיבה פארוואס דו טרעפסט זיך אין אזא מצב קען מען עס שוין אדרעסירן. אבער פאר מען אדרעסירט דאס, לאמיר פארשטיין די עפעקטן און די דעוועלאפמענטס וואס דער געוועזענער קינד / היינטיגער עדאלט האט זיך ערווארבן.

1. דיסטראסט אין איפעקשאן.
פארוואס איז ער/זי גוט צו מיר, וואס גייט מיר דאס קאסטן. דאס איז נישט ווייל איך בין באליבט באהבה שאינה תלויה בדבר. עס קען נישט זיין, עס עקזיסטירט דאך נישט.
2. אימאושענאל שאטדאון.
אנשטאט באקומען די הרגשה פון אפענקייט און געשמאק ווען מען שפירט יא די ווארעמקייט און די קאנעקשאן, וועלן די מענטשן ווערן נאמב, נערוועיז, און אפי' אויפגערעגט.
3. סאבאטאזש אין מערידזש (אינטעמעסי)
זיי וועלן זיך פיזיש, און גייסטיש זיך אנטזאגן פונעם ב"ב אן קיין שום אנגעזעענע סיבה.
4. אן אוואוידענס ביהעיווער.
זיי ווערן אריינגעטון אין זיך, ווערן ביזי מיט זיך אליינס רוב צייט פונעם ליבן טאג. פרובירן זיך צוריקצוהאלטן פון רעדן סתם דברים של מה בכך מיט'ן מאן/ווייב כדי נישט אריינצוגיין אינעם טרעפ פון אימאושענס/איפעקשאן. זיי וועלן זיך אליינס אן עצה געבן מיט כל מה שביכולתם, למשל פרובירן ווי ווייניגער צו עסן נאכטמאל אין שטוב, די ווייב זאל ח"ו אריינפאקן פרישטאג, ער וועט זיך ענדערש קויפן א סענדוויטש אין גראסערי ווי איידער זי זאל איהם אנגרייטן, וכו'.

און ע"כ ווי אזוי גיב איך זיך אן עצה? העי, ביסט נאך נישט פערטיג מיט'ן פראבלעם. עס גייט נאך ווייטער. וואס מען האט אויסגעשמועסט ביז אהער איז נאר איין סיבה פון די 5.

דער ענטפער איז אין דיר, א יעדע פאל איז אנדערש.

אבער די ערשטע סטעפ צו העלפן איז אינדענטיפיצירן, דאן קען מען גיין ווייטער מיט געוויסע מהלכים. איינע פון זיי איז אן אינטערסאנטער טעראפי וואס רופט זיך EMDR. מען קען עס נאכקוקן דא. אולי וועל איך נאך שרייבן דערוועגן עט סאום פוינט.

Click to shrink...

WOWOW
מומחיות!!!
אזוי אמת, קלאר, און פארשטענדליך

דו האסט א ריזיגע פארשטאנד אין דער סוגיא!!!

 

[הק' לייביש שרייבער]

WOWOW
מומחיות!!!
אזוי אמת, קלאר, און פארשטענדליך

דו האסט א ריזיגע פארשטאנד אין דער סוגיא!!!

Click to shrink...

מיין טעלעפאן פאר אפוינטמענטס איז 845-414-1100

 

[הק' לייביש שרייבער]

איך זיך די מגיים דער תגובה איז אזוי גוט. עס האט נאר מער טעותים פון וויפיל ווערטער עס האט. עס איז געשריבן געווארן פון בעט דריי פארטאגס. איך בעהט אייך איבער. איך האב אבער געשפירט אז דאס דארף אן עמערזשענסי ענטפער. עס האט נישט געקענט ווארטן.

Click to shrink...

@שמעקעדיג האט שוין אויסגעכאפט ער האט עס פערפעקטעד מיט זיין פונקטליכקייט.

 

[הק' לייביש שרייבער]

WOWOW
מומחיות!!!
אזוי אמת, קלאר, און פארשטענדליך

דו האסט א ריזיגע פארשטאנד אין דער סוגיא!!!

Click to shrink...

בעצם וואס מיר האבן דא געשריבן איז נאר אויפן שפיץ גאפל. עס איז נאך טיפער און ברייטער. גאנצענע ביכער און ךאליציעס פון ביכער קען מען שרייבן און נאך אלץ נישט האבן אראפ געקראצט דעם סורפעס. Surface

 

[קליינע צדיק'ל]

מיין טעלעפאן פאר אפוינטמענטס איז 845-414-1100

Click to shrink...

פאר איין מינוט בין איך שוין געווען עקסייטעט דיך צו דייעלן....

 

[קליינע צדיק'ל]

איך ווייס נישט צו עס ווערט שוין ערגעץ אויסגעשמועסט דא, עס איז שוין געווארן אריינגעווארפן דא דארט, אבער דא וויל איך עקסלוסיוולי דעבאטירן דאס.

דיסקלעימער: איך בין נישט קיין מענטל העלטה פראפעסאר, און איך בין נאך קיינמאל געגאנגען אין ערגעץ פאר הילף, ביטע טאלערירן מיין ארימע פארשטענדעניש און וויסנשאפט.

איז אזוי, ס'איז דא קינדער וואס זענען אויפגעוואקסן געווארן אונטער שווערע עלטערן, און אלס תוצאה, זענען זיי אויפגעצויגן געווארן אן אזא מין מושג פון love, זיי זענען געמאכט פון פלאסטיק און זייער גאנצע לעבן איז טעכניש און פארטיג. קאלט.

זיי האבן נישט קיין טראמא, זיי זענען נאך אפילו אין גוטן מיט די עלטערן - טעכניש - אבער אן קיין געפילן. (זאל איך עס רופן פוילישע אפשטאמיגע?)

אזעלכע קינדער פארלאנגען נישט love, ווייל זיי אליינס פארמאגן דאס נישט אויף זיך זעלבסט, און אוודאי קענען זיי עס נישט געבן פאר אנדערע, אין א בחינה פון ואהבת לרעך כמוך, אז ס'איז נישט דא דער כמוך איז דאך נישטא קיין אהבה לרעך.

ווידער זענען דא אנדערע וואס זענען אויפגעוואקסן מיט ארדענטליכע עלטערן, מיט געפילן, און נאך די חתונה זוכן זיי צו קאנעקטן ווי געזונטע מענטשן.

יעצט פלונית א' פון אונזער געשיכטע, אין די ערשטע תקופה נאך די חתונה פאלגט זי אלעס זייער טעכניש , אזוי ווי די טיטשער האט אויסגעלערנט, מאכט א נאוט פאר'ן מאן אין זיין פרישטאג איך האב דיך אזוי ליעב וכו'.

דער מאן ווערט פרייליך און גיבט צוריק, און צו זיין וואונדער, זי רעאגירט נישט דערצו, זי זאגט ס'פעלט נישט אויס, א שאד דיין צייט און געלט וכו', זי וויל אים נישט מאכן שווער ארבעטן פאר זיך.

שוין, עס גייט דורך אפאר יאר, קינדער געבוירן, מען וואשט וועש, קאכט באקט, א גאנצע בעל הבית'טע, אבער ווען ס'קומט צו א רילעישאנשיפ, זי ווייסט נישט וואס מען וויל פון איר, זי טוט דאך אלעס, און ווען מען קען נישט, קען מען דאך טעכניש נישט.

נאכן פרובירן אויפקלערן, וועט זי עדדן צו איר אינסטרוקציעס אז דאס און דאס וואס איר מאן האט איר געזאגט לייגט מען צו, אבער דער מאן איז נישט קיין נער און פילט ווייטער די זעלבע, דער פרוי איז נישטא.

איז דא העלפ דערצו?

איך רעד נישט פון טראמא, איך רעד פון אויסלערנען א מענטש דו קענסט דיך ליב האבן, פארגינען זיך צו קויפן עפעס שיין ווייל דו האסטיך ליב, נישט ווייל דיין מאן האט געהייסן וכו'. באקומען א טעם און זיסקייט צו זיך אליינס.

און אטאמאטיש קענען נאכדעם געבן און פארנעמען love.

Click to shrink...

איך ווייס נישט אויב איך בין גערעכט אבער איך פיל אז דאס איז א צרת רבים און דא ליגט די הינט באגראבן פאר אסאך וואס מוטשען זיך.....

אבער בין נישט זיכער אז איך בין גערעכט ווייל למעשה טראכט יעדער לויט זיין מציאות און מצב......

בכל אופן איז א פעינפול סיטועישין

 

[הק' לייביש שרייבער]

בכל אופן איז א פעינפול סיטועישין

Click to shrink...

עס איז דא הילף. ווארט נישט די פעין זאל דיך אויפעסן.

 

[אומר מעט]

לויט ווי עס זעהט אויס פון די ווערטער פון די שואל קומט מיר אויס אז דער ווייב זאגט אז זי איז צופרידן. נאר דער מאן שטייט פון די זייט און עס טוט עם שטארק וויי אז זיין ווייב קען נישט שפירן די געשמאקע געפילן פון אהבה און צופרידנקייט.
דאס דערמאנט מיר פון אן אלטן לייט-באלב וויץ. וויפול פסיכילאגן נעמט צו טוישן א לייט-באלב? נאר איינס אבער ער דארף זיך אליין וועלן טויש!!!
בדרך כלל איז זייער שווער צו צוקוקן ווי א נאנטער מוטשעט זיך. אזאש עס איז אפט מאל גרינגער אליינס צו האבן די יסורים ווי מיטהאלטן ווי יענער גייט עס אדורך. אבער דער מציאות איז אז מען קען נישט טוישן יענעם!
אין אזא פאל קען מען טוהן איינס פון די צוויי אדער געבן חיזוק און מיטגעפול און ארויס ברענגן ווי חשוב יענער איז ביי דיר און אזוי אביסל העלפן יענער אין זייער שוועריקייט. אדער א צווייטע מהלך איז דא, צו נאך מער שווערער מאכן זייער מצב ביז יענער ברעכט אונטער און זוכט הילף. (יש סכנה בגו! כמובן מאליו).
עס איז וויכטיג צו באטאנען אז דער וואס לעבט מיט איינעם אין אזא מצב דארף זיך אליינס כסדר מחזק זיין. דער געפילן פון א צווייטער איז נישט דיין שולד. עס איז א מצוה צו זיין שיין צו א צווייטער אבער אן צופיל הארץ ווייטאג . פראביר ווייטער צו לעבן א געשמאקער לעבן און ווער נישט אראפ געשלעפט וועגן יענעמס שוועריקייטן.
דאס וואס דער מצב איז משפיע אויף דער מאנ'ס לעבן, דארף מען באטראכטן יעדער שוועריקייט באזונדער. ווען מען וויל האבן איין תירוץ אויף א גאנצע בינטל שאלות דארף מען זיין א גרויסע גאון דאס צו צוטרעפן. פאר פשוטע מענטשן איז געווענטליך גרינגער צו פארענטפערן איין שאלה אויף אמאל.