מיט'ן זאגן אזוי נעמט מען שוין אוודאי אן אז עס איז געווען א מבול, און די סדרי הטבע זענען געטוישט געווארן, דאן קען מען זאגן אז די טבע פון די פאסילס זענען אויך געטוישט געווארן.
די פראבלעם איז נאר אז עס איז נישטא קיין זכר פון קיין מבול, נישט אין די די.ען.עי. פון יעדע בעל חי (אינקלודינג מענטשן) אין וועלעכע מען וואלט געדארפט זעהן אז בעלי חיים פון די זעלבע סארט, וואלטן ווען געדארפט האבן רעלעטיוו ענדליכע די.ען.עי. איינס צו די אנדערע אויב יעדער שטאמט טאקע פון איין איינציגע פאר וואס האט געלעבט פינף טויזנט יאר צוריק, און עס איז נישט אזוי.
בכלל שטימט נישט די נומערן וויפיל פון יעדע חי' ס'איז היינט דא, מיט וויפיל ס'איז מאטאמאטיש מעגליך צו ווערן פון פינף טויזנט יאר רעפראדוקציע. ווי אויך זעהט מען אז די בעלי חיים וואס אויבן אויף זעהט אויס ווי זיי האבן נישט קיין שייכות אבער מען זעהט פון די פאסילס אז זיי שטאמען פון די זעלבע משפּחה, האבן פונקט גאר ענדליכע די.ען.עי.
שוין אפגערעדט פון די גיאלאגישע רעקארד וואס דארט וואלט מען ווען געדארפט זעהן ריזיגע באווייז פון אזא איווענט, אבער אינני, נישטא קיין זכר.
ווי אויך איז נישט מסתבר צו אננעמען אז די טבע איז נשתנה געווארן אנדערשט ביי די פאסילס פון די מער פשוט'ע בעלי חיים ווי ביי די קאמפליצירטע, און ביי זיי זאלן די טעסט'ס ווייזן אז זיי זענען מיליאנען יאר עלטער ווי די מער קאמפליצירטע, און מען זאל קלאר זעהן א גראדואלע טויש פון מער סימפל בעלי חיים וואס זענען גאר אלט, און ווי יונגער ס'ווערט ווערט עס אלץ מער און מער קאמפליצירט. און מען זעהט קלאר ווי איין מין ווערט פארוואנדלט מיט די צייט און א צווייטע מין.
חוץ פון דעם וואס די טיעפקייט וואס די פאסילס זענען באגראבן, שטימט פונקט מיט די פרעדיקציע וואס די פארשער רעכענען אויס ווי טיעף ס'דארף זיין אויב איז עס אזוי אלט. ס'הערט זיך נישט לאגיש צו זאגן אז די מבול האט באגראבן די פאסילס פינקט אזוי טיעף וויפיל ס'איז ערווארטעט פון עפעס וואס איז אזוי אלט צו זיין. אויב ווייזן די רעדיא-מעטריק טעסטינג אז עס איז זעקס הונדערט מיליאן יאר אלט, דאן ליגט עס פונקט אזוי טיעף וויפיל מען וואלט ערווארטעט פון עפעס וואס איז באגראבן געווארן זעקס הונדערט מיליאן יאר צוריק צו זיין.
אין פאקט גייט עס אז די פארשער באשליסן "אונז גייען יצט זוכן פאסילס פון צוויי הונדערט און פיפציג מיליאן אלט. ווי גייט מען עס טרעפן?", און זיי מאכן א פרעדיקציע ווי טיעף אזא פאסיל דארף צו ליגן באגראבן, און מען גראבט דארטן, און ויהי לפלא! מען טרעפט עס טאקע דארט! און ווען מען טעסט עס (נישט נאר מיט קארבאן 14, מען טעסט עס מיט אסאך עלעמענטן וואס יעדע איינס פון זיי האט אן אנדערע רעיט ווי שנעל עס דיקעיד, סאו פון יעדע עלעמענט דארף זיין אן אנדערע מאס) קומט עס אויס צו זיין פונקט אזוי אלט ווי ערווארטעט. כדי דאס זאל געשען דארף זיך די טבע זיך טוישן אנדערשט ביי יעדע עלעמענט...
(גראדע איז דאס אויך ווי אזוי מען פרעדיקט ווי צו גראבן צו טרעפן קוילן און אויל.. מען מעסט וויפיל מיליאנען יאר עס דארף נעמען פאר קוילן זיך צו פראדעצירן, און מען רעכנט אויס וויפיל יאר עס איז שוין אריבער פון דאמאלטס, און ווי טיעף א זאך וואס ס'איז אזוי אלט דארף צו ליגן, און מען גראבט, און מען טרעפט עס טאקע...)
און בכלל ווי שוין געזאגט איז בכלל נישט אזוי אומפראבעבל פאר לעבן צו עוואלווען אונטער די מעקעניזעם פון עוועלוציע (נאך דערצו אז פאר עוועלוציע איז דא
באווייז) .ס'איז לכאורה מער אומפראבעבל אז ס'זאל האבן געווען א מבול און ס'זאל פלוצלינג ווערן אפגעווישט אלע ריזיגע באווייז וואס דאס וואלט ווען געדארפט איבערלאזן, און אנשטאט דעם זאל נאך אריינפאפן באווייז דערקעגן.
ממילא כדי צו מאכן אזא קלעים אז נשתנה הטבע, דארף מען האבן א סיבה דערצי, ביזדערווייל איז נישטא אזאנס.
