זיי דיך מסביר ביטע.
אז ס'איז געשריבן דורך מענטשן, דאן אויב איז עפעס נישט רעלאוואנט, דאן ווארף עס ארויס פון פענצטער.
אויב אבער האט עס גאט געשריבן דאן וויאזוי קען זיך עס טוישן?
האסט אן אפענע פסוק אז גאט געפעלט נישט אזא אקט און טיילט צי מיתה דערפאר. וויאזוי קען מען עס בכלל ספינען?
אז דו בעטסט אזוי שיין...
כ'האב אוודאי געמיינט בכלליות, אז טרעפן באדייט אין ספרי התנ"ך איז טאקע צוליב זייער נצחיות זייענדיג דאס ווארט פון גאט.
ספעציפיש בנוגע משכב זכר איז דער איסור פעסט און קלאר, אבער דער געדאנק איז רעלעוואנט דא אויך.
ס'איז דא איבער גענוג מקום אינערהאלב די אומזעבארע ארטאדאקסישע ליניעס אריינצולייגן מער דעליקאטיטעט און פארשטאנד אין דעם נושא.
אנגעהויבן, ווי שוין געשריבן, מיט'ן אוועקנעמען דעם מאראלישן וואג פונעם איסור - כ'מיין אז דו קענסט זיין אן ארטאדאקסישער איד און האלטן אז עבדות איז אוממאראליש, זע איך נישט פארוואס זאלסט מוזן האלטן אז משכב זכר איז אוממאראליש.
פארקערט, זאגן אז דער פסוק איבער משכב זכר איז "האמאפאביק", מוז לדעתי קומען פון א טיפן פארשטאנד אין דער קולטורעלער גייסט אין וואס דער פסוק איז געשריבן געווארן - א היבש רעפארמיסטישער געדאנק; אן ארטאדאקסישער איד זעט א געטליך ציווי נישט צו טון משכב זכר - און האט נישט עכט קיין מקור פאר מער.
והשנית, והוא העיקר: די תורה אסר'ט נישט צו האבן זעלבער-דזשענדער ''נייגונגען''. אין פאקט באשאפט גאט יערליך ארום ביז צען פראצענט מענטשן מיט די סארט נייגונגען.
א מענטש ווערט נישט קיין האמאסעקסואל מיט'ן עובר זיין אויף משכב זכר, ער ווערט אזוינס מיט'ן פארמאגן די נטיות.
און דאס איז פון די סאמע צילן פון דער להט"ב באוועגונג: אנערקענונג און גלייכבארעכטיגקייט פאר מענטשן מיט די נייגונגען.
און ווי געזאגט, וויאזוי א הומו דתי ספראוועט זיך איז שוין טעכנישע הלכות וואס ציט זיך אויף א גאנץ גרויסן ספעקטרום, אבער ער פארדינט אנערקענונג און אקצעפטירונג פאר זיין סעקסועלן אידענטיטעט.
כ'האף אז כ'בין גענוג קלאר.
במאמר המוסגר: דאס אלעס האט גארנישט מיט דעם פאליטישן חלק און די מאדנע פריאריטעטן וואס מ'טרעפט צומאל ביי דער ליבעראלער זייט פון פאליטיק.
די צווייטע אפשאן ארבעט בעסער...
