- זיך איינגעשריבן
- אפר. 12, 2024
- מעסעדזשעס
- 1,174
- רעאקציע ראטע
- 3,735
זונט איך בין אין קרעמל אריין געקומען האב איך קיין גרויס דגוש אויף נאמבער'ס פון מעסעדזשעס, אדער נאמבער'ס פון לייקס נישט געלייגט. די לעצטע שטיק צייט מערק איך זיך ריפרעשן דעם בלאט עטליכע מאל אמינוט, און קוקען ווי אייך האלט. אייש, אז מען שרייבט נישט ריקן זיך נישט די נאמבערס, האב איך אנגעהויבן קנאקען מעסעדזשעס אין די וועלט אריין אבי צו ריטשען טויזענט. (אזוי האב איך געקלערט)
איז עס ריכטיג איז דאס טאקע די סיבה, נערישע מעסעדזשעס ווייל איך וויל ריטשען טויזענט תגובה'ס ? נעה, דאס איז נישט איך, איך בין נישט די סארט. איי וואס יא, וואס האב איך זיך גענומען האקן תגובה'ס אין די וועלט אריין אויב נישט פאר די נאמבער? איך טראכט און טראכט וואס ברענט אין מיר די נאמבערס, אדער סתם תגובה'ס ? אדער גאר עפעס אנדערשט ?
און א שנירל האב איך געמערקט היינט און איך מיין אז נאך זיך גוט בודק זיין בחירון ובסדקין האב איך געטראפן די ענטפער. פארוואס ביסטו דא ? מיט א פאול וואס ליינט זיך ווי פאלגענד. "דערווייל וואס איך האב די מערסטע הנאה איז די comraderie און איבערגעגעבנקייט וויאזוי מ׳העלפט זיך ארויס איינע די צווייטע - ס׳דא א ווארימע געפיל פון מי כעמך ישראל" פון @שפרה לאווען איך הייב אן פילן אז דא צווישען אונזערע חבירים אין קרעמל קען מען זיין וואונערבעל און עס איז גארנישט, אדרבה עס פיהלט זיך גאר געשמאק.
מען דארף דא נישט אנהאלטן קיין פאסאד, מען קען זיין זיך. נישט ווערן געדזשאדזשט פאר די זיך וואס מען איז. ביסייד Besides די חומר וואס איז שוין עקסטערע קרעדיט. ווען עס איז שוין יא דא א רותחא צווישען צוויי ניקים, איז עס אויף א רותחא דאורייתא'דיגען אופן, און עולם כמנהגו נוהג. קיינער ווערט נישט אראפ אדער ארויף געקוקט. א יעדעס ווארט איז פיור Pure פון די טיפקייט פון א יעדענס נשמה, ממש דאס אחדות ווייב שפירט זיך אין א יעדעס ווארט דא. דאס איז די עכטע סיבה פארן ריפרעשן צו זעהן צו איינער פון די חבירים האבן געגעניצט א פרישער ווארט. אין וואס וואס מען קען זיך פארסמאקעווען מים קרים על נפש איפה.
איך וואלט ווען געוואלט שרייבן א לענגערע שנירל פאר מיין טויזענטסטע מעסעדזש, אבער די מוחין זענען איצטערט בלתתא, אבער מיר גרייטן זיך אויף א שיינע זאך פאר די ערשטע יארצייט וועלן מיר עס דאן משלים זיין.
איז עס ריכטיג איז דאס טאקע די סיבה, נערישע מעסעדזשעס ווייל איך וויל ריטשען טויזענט תגובה'ס ? נעה, דאס איז נישט איך, איך בין נישט די סארט. איי וואס יא, וואס האב איך זיך גענומען האקן תגובה'ס אין די וועלט אריין אויב נישט פאר די נאמבער? איך טראכט און טראכט וואס ברענט אין מיר די נאמבערס, אדער סתם תגובה'ס ? אדער גאר עפעס אנדערשט ?
און א שנירל האב איך געמערקט היינט און איך מיין אז נאך זיך גוט בודק זיין בחירון ובסדקין האב איך געטראפן די ענטפער. פארוואס ביסטו דא ? מיט א פאול וואס ליינט זיך ווי פאלגענד. "דערווייל וואס איך האב די מערסטע הנאה איז די comraderie און איבערגעגעבנקייט וויאזוי מ׳העלפט זיך ארויס איינע די צווייטע - ס׳דא א ווארימע געפיל פון מי כעמך ישראל" פון @שפרה לאווען איך הייב אן פילן אז דא צווישען אונזערע חבירים אין קרעמל קען מען זיין וואונערבעל און עס איז גארנישט, אדרבה עס פיהלט זיך גאר געשמאק.
מען דארף דא נישט אנהאלטן קיין פאסאד, מען קען זיין זיך. נישט ווערן געדזשאדזשט פאר די זיך וואס מען איז. ביסייד Besides די חומר וואס איז שוין עקסטערע קרעדיט. ווען עס איז שוין יא דא א רותחא צווישען צוויי ניקים, איז עס אויף א רותחא דאורייתא'דיגען אופן, און עולם כמנהגו נוהג. קיינער ווערט נישט אראפ אדער ארויף געקוקט. א יעדעס ווארט איז פיור Pure פון די טיפקייט פון א יעדענס נשמה, ממש דאס אחדות ווייב שפירט זיך אין א יעדעס ווארט דא. דאס איז די עכטע סיבה פארן ריפרעשן צו זעהן צו איינער פון די חבירים האבן געגעניצט א פרישער ווארט. אין וואס וואס מען קען זיך פארסמאקעווען מים קרים על נפש איפה.
איך וואלט ווען געוואלט שרייבן א לענגערע שנירל פאר מיין טויזענטסטע מעסעדזש, אבער די מוחין זענען איצטערט בלתתא, אבער מיר גרייטן זיך אויף א שיינע זאך פאר די ערשטע יארצייט וועלן מיר עס דאן משלים זיין.
לעצט רעדאגירט:
