סנישט קיין סוד אז סאיז דא אסאך אידן וואס גלייבן נישט זה בכה וזה בכה יעדער אויף זיין דרגא.
סדא וואס גלייבן אין גארנישט, ממש אטעאיסטן, סדא וואס גלייבן יא איז א גאט, נאר נישט אז ער הערט תפילות, סדא סתם סקעפטיקער, ועוד ועוד. אסאך פון די אידן קומען דאך אין ביהמד יעדן טאג און דאווענען, צו ווייל זיי זענען געצווינגן אדער ווייל זיי טוען עס פון געוואוינהייט.
איך בין נייגעריג צו הערן פון די סארט אידן, וואס טוען זיי למעשה ביים דאווענען. צו זאגן זיי למעשה ווארט ביי ווארט מיט כוונה? אויב נישט, סתם זיצן און זאגן ווערטער פאר א האלבע שעה? א וועיסט פון צייט ניין? וואס טראכטן זיי בשעת זיי זאגן ברוך אתה ה'?
סדא וואס גלייבן אין גארנישט, ממש אטעאיסטן, סדא וואס גלייבן יא איז א גאט, נאר נישט אז ער הערט תפילות, סדא סתם סקעפטיקער, ועוד ועוד. אסאך פון די אידן קומען דאך אין ביהמד יעדן טאג און דאווענען, צו ווייל זיי זענען געצווינגן אדער ווייל זיי טוען עס פון געוואוינהייט.
איך בין נייגעריג צו הערן פון די סארט אידן, וואס טוען זיי למעשה ביים דאווענען. צו זאגן זיי למעשה ווארט ביי ווארט מיט כוונה? אויב נישט, סתם זיצן און זאגן ווערטער פאר א האלבע שעה? א וועיסט פון צייט ניין? וואס טראכטן זיי בשעת זיי זאגן ברוך אתה ה'?