דיין זיפער איז אפן

דאס וואס איך טוה געווענדליך ווען איך טרעף א לאקש אויף איינעמ'ס בארד, איז אז איך מערק אן אויפ'ן אינצידענט מיט זייער א טעכנישע טאן.

ווען יענער הערט די בדרך-אגב'דיגע טאן און די טעכנישע פרצוף וועט ער שפירן אז ס'נישט קיין גאנצע עסק.
 
אונטערעסאנט
זייט די אשכול האלט איך אין איין אנכאפן מיין זיפער זיכער מאכן אז ס'איז צוגעמאכט
יאפ איך אויך, נישט נאר וואס איך האלט און איין טשעקן מיין איך האב אויך אנגעהויבן טשעקן אלע מיינע ארימיגע כסדר
 
פארשטיי איך נישט די גאנצע מדובר דא.
דאס איז פשוט אז מיטן גיין הויזן מאכט עס שווער צו ארויסגיין אויב מען וויל נישט אראפציען די גאנצע הויזן.

האבן די שנייערס אויפגעקומען מיט א פאטענט צו מאכן א לאך ביי יענע מקום. למעשה סתם א לאך איז געווען אום פראקטיק, און נישט קלאסיש. איז מען אויפגעקומען צו לייגן א זיפער. גיטע עצה.

יעצט, וואס איז די בושה אז איינער האט דאס געלאזט אפען, הן בדוקא און זיכער בטעות? און נאך מער וואס איז די בושה אז מען זאגט פאר א צווייטן האלוא דיין זיפער איז אפען? סך הכל זענען מיר אזוי אפגעהיטן פון אן עבירה אז מען וויל אפילו נישט זאגן פאר איינעם איבער זיין זיפער. פשי-אה.

מענין לענין באותו ענין. נאכן זיצען פאר א לענגערע צייט, מאכט זיך אז די אינטערהויזן קלעבט זיך צו, זאב איך אז עס איז אן אימבאטאמטע עסק פאר רוב עס צו אפקלעבן, פארוואס? נישט יעדע ריר דארף מיינען די ערגסטע. ודוק והבין היטב.
 
יעצט, וואס איז די בושה אז איינער האט דאס געלאזט אפען, הן בדוקא און זיכער בטעות? און נאך מער וואס איז די בושה אז מען זאגט פאר א צווייטן האלוא דיין זיפער איז אפען? סך הכל זענען מיר אזוי אפגעהיטן פון אן עבירה אז מען וויל אפילו נישט זאגן פאר איינעם איבער זיין זיפער. פשי-אה.
יא, אזוי דערווייטערט זענען מיט פון עריות...
 
מענין לענין באותו ענין. נאכן זיצען פאר א לענגערע צייט, מאכט זיך אז די אינטערהויזן קלעבט זיך צו, זאב איך אז עס איז אן אימבאטאמטע עסק פאר רוב עס צו אפקלעבן, פארוואס? נישט יעדע ריר דארף מיינען די ערגסטע. ודוק והבין היטב.
פארדעם גייט מען רבינו טעם'ס
 
וכבר היה מעשה:
ר' מענדל פוטערפאס איז אמאל געווען אין מקוה, ווען א פרומער בחור'ל האט זיך שטארק צוגעדעקט מיטן האנטוכ'ל.
גייענדיג צו די מקוה (מיט שטארק פארמאכטע אויגן - אריינהאקנדיג אין ר' מענדל), געבט ר' מענדל א מאך אויף דעם בחור'לס האנטוך 'אה, דאס, דאס האב איך אויך'.... ודפח"ח
 
וכבר היה מעשה:
ר' מענדל פוטערפאס איז אמאל געווען אין מקוה, ווען א פרומער בחור'ל האט זיך שטארק צוגעדעקט מיטן האנטוכ'ל.
גייענדיג צו די מקוה (מיט שטארק פארמאכטע אויגן - אריינהאקנדיג אין ר' מענדל), געבט ר' מענדל א מאך אויף דעם בחור'לס האנטוך 'אה, דאס, דאס האב איך אויך'.... ודפח"ח
כמים פנים אל פנים..
 
איך בין געשטאנען אפאר טאג צוריק און א סטאר ביים רעדעשסטער און א ליין און איינער או פראנט פון מיר האט געהאט א אפענע טיר, איך האב למעשה נישט געהאט די באלס עם צוזאגן דארט אונמיטען די ליין…
 
אלס חתן און די שבע ברכות בין איך געגאנגען אפוואשן מיין האנט נאכן לייגן תפילין מיט די שטריימל אויפן קאפ
איך האב געזען יעדער קוקט מיר אן.. כ'האב געטראכט אקעי.. און דעי שול איז א חתן פאני..
 
אלס חתן און די שבע ברכות בין איך געגאנגען אפוואשן מיין האנט נאכן לייגן תפילין מיט די שטריימל אויפן קאפ
איך האב געזען יעדער קוקט מיר אן.. כ'האב געטראכט אקעי.. און דעי שול איז א חתן פאני..
די עולם האט געקוקט ווייל דא ביי אינז פירט מען זיך אז די חתונה נאכט איז עס אפן און און שבה ברכות איז פארמאכט און ביי דיר האט מען געזען פארקערט…
 
Back
Top