הלכהדיגע שאלה בענין השתלת שחלות - Ovarian Transplant

אגב, פארשער ארבעטן יעצט אויף סטעם צעלן וואס מען לייגט איבער פון איין מאן צום צווייטן און די בצים פון דעם מקבל מאכן זיי פאר זרע, כ'בין נייגעריג טאמער דאס גייט ווערן א מציאות אמאל, צו מ'גייט האבן די זעלבע שאלה אדער וועלן אפשר טייל אוסרים מתיר זיין וויבאלד ס'נאך בכלל נישט קיין זרע בשעת מ'גיבט עס איבער (די ען עי וועט ווייטער בלייבן פונעם תורם).
 
עס איז קלאהר
ווער עס האט נישט א נגיעה פארשטייט די
מתירים
די אוסרים זענען אזעלכע וואס זיכן אראפצורייסן
זיי קימערן זיך נישט מיט הלכה
מען קען עס זעהן השנאה לת״ח מבצבץ
מתוך כותלי כתביהם
זיי איז נישט גוט אבן יקרה , צפנת פענח ,
פרי השדה און נאך
ברענגטס נישט אהער א רמב''ם..


רבי לעבן? פוסטע רעטאריק תגובות קען איך לייגן הונדערט שטיק א שעה.. איר קענט ענפערן צום זאך פארוואס א פארטיגע ביצה זאל זיין אסור בהחלט, און שחליים פיל מיט ביציות זאל זיין מותר?
יא אדער ניין?

יעצט לגופו של ענין, איז דא אירע וואס טענה'ן ווי זעהט מען אז די תורה רעכענט זיך מיט די ען עי? איז חוץ מזה וואס איך האב שוין פריער ערווענט די טיפשות און פאלטשקייט פון די טענה, ווייל דער וואס וויל מחדש זיין א חילוק ''מדעת עצמו'' צווישן צוויי זאכן וואס די די ען עי זאגט אז זיי זענען יא גלייך, דער איז דער וואס דארף ברענגען א ראיה מפורשת אז די הלכה זאגט קעגן די ען עי אז זיי זענען טאקע נישט גלייך, און ווילאנג ס'איז נישט דא, פארשטייט כל בר בי רב דחד יומא אז מ'גייט נאכן מציאות, מ'דארף זיין א שוטה עצום אדער א געזונטער דריי קאפ שקרן און א קרוק צו טענה'ן אנדערש.

אבער בר מן דין אפילו יתעקש המתעקש והמתפתל אז דאך ווי זעהט מען אז די תורה קוקט אויף די ען עי? איז דער תירוץ זייער פשוט: די גמרא זאגט אין נדה דף ל''א ע''א תנו רבנן שלשה שותפין יש באדם, הקב"ה ואביו ואמו. אביו מזריע הלובן שממנו עצמות גידים וצפרנים ומוח שבראשו ולובן שבעין, אמו מזרעת אודם שממנו עור ובשר ושערות ושחור שבעין, והקב"ה נותן בו רוח ונשמה וקלסתר פנים וראיית העין ושמיעת האוזן ודבור פה והלוך רגלים ובינה והשכל.

יעצט לאמיר עס איבערטייטשן אויף אידיש: פונעם טאטענ'ס זרע קומט די עצמות גידים וכו', און פונעם מאמע'ס -דהיינו מביצה שלה- קומט די עור ובשר האר און שווארץ אפעל פון אויג . ממילא אז איך לייג אריין א ביצה פון איין פרוי אין די אנדערע פרוי, און זי האט א קינד, און איך וויל וויסן ווער איז די ריכטיגע מאמע? זאגט אונז די גמרא זייער קלאר: דער וואס האט די זעלבע עור ובשר האר און שחור פון אויג ווי דעם קינד, דער איז די מאמע !!!!
רוף עס וויאזוי די ווילסט, ''די ען עי''. אדער ''עור ובשר ושערות ושחור שבעין''. אבער ווער די ריכטיגע מאמע איז, ווייס מיר שוין זייער קלאר. און וועלכע פעולה פון די מאמע איז גורם דערצו? זאגט אונז אויך די גמרא זייער קלאר: אמו ''מזריע'' אודם וכו', דהיינו די ביצה אירע.

במילא ווען איינער גייט אייך נאכאמאל פרעגן די טיפשות'דיגע שאלה: ווי זעהט מען אז די תורה רעכענט זיך מיט די ען עי? זאלט איר עם ענפערן: גמרא נדה ל''א ע''א
 
לעצט רעדאגירט:
די ען עי איז נישט מער ווי א רעסיפי בוק. זאגן אז מען דארף זיך רעכענען מיט די ען עי איז ווי זאגן אז די בעה"ב פון א רעסעפי בוק איז די בעה"ב פון אלע געקעכטץ וואס מען מאכט דערפון.
 
ברענגטס נישט אהער א רמב''ם..


רבי לעבן? פוסטע רעטאריק תגובות קען איך לייגן הונדערט שטיק א שעה.. איר קענט ענפערן צום זאך פארוואס א פארטיגע ביצה זאל זיין אסור בהחלט, און שחליים פיל מיט ביציות זאל זיין מותר?
יא אדער ניין?

יעצט לגופו של ענין, איז דא אירע וואס טענה'ן ווי זעהט מען אז די תורה רעכענט זיך מיט די ען עי? איז חוץ מזה וואס איך האב שוין פריער ערווענט די טיפשות און פאלטשקייט פון די טענה, ווייל דער וואס וויל מחדש זיין א חילוק ''מדעת עצמו'' צווישן צוויי זאכן וואס די די ען עי זאגט אז זיי זענען יא גלייך, דער איז דער וואס דארף ברענגען א ראיה מפורשת אז די הלכה זאגט קעגן די ען עי אז זיי זענען טאקע נישט גלייך, און ווילאנג ס'איז נישט דא, פארשטייט כל בר בי רב דחד יומא אז מ'גייט נאכן מציאות, מ'דארף זיין א שוטה עצום אדער א געזונטער דריי קאפ שקרן און א קרוק צו טענה'ן אנדערש.

אבער בר מן דין אפילו יתעקש המתעקש והמתפתל אז דאך ווי זעהט מען אז די תורה קוקט אויף די ען עי? איז דער תירוץ זייער פשוט: די גמרא זאגט אין נדה דף ל''א ע''א תנו רבנן שלשה שותפין יש באדם, הקב"ה ואביו ואמו. אביו מזריע הלובן שממנו עצמות גידים וצפרנים ומוח שבראשו ולובן שבעין, אמו מזרעת אודם שממנו עור ובשר ושערות ושחור שבעין, והקב"ה נותן בו רוח ונשמה וקלסתר פנים וראיית העין ושמיעת האוזן ודבור פה והלוך רגלים ובינה והשכל.

יעצט לאמיר עס איבערטייטשן אויף אידיש: פונעם טאטענ'ס זרע קומט די עצמות גידים וכו', און פונעם מאמע'ס -דהיינו מביצה שלה- קומט די עור ובשר האר און אויג קאלירן. ממילא אז איך לייג אריין א ביצה פון איין פרוי אין די אנדערע פרוי, און זי האט א קינד, און איך וויל וויסן ווער איז די ריכטיגע מאמע? זאגט אונז די גמרא זייער קלאר: דער וואס האט די זעלבע עור ובשר האר און אויג קאליר ווי דעם קינד, דער איז די מאמע !!!!
רוף עס וויאזוי די ווילסט, ''די ען עי''. אדער ''עור ובשר ושערות ושחור שבעין''. אבער ווער די ריכטיגע מאמע איז, ווייס מיר שוין זייער קלאר.

במילא ווען איינער גייט אייך נאכאמאל פרעגן די טיפשות'דיגע שאלה: ווי זעהט מען אז די תורה רעכענט זיך מיט די ען עי? זאלט איר עם ענפערן: גמרא נדה ל''א ע''א
די פאקט איז אז די גאנצע עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט פון די צווייטע פרוי.
 
די פאקט איז אז די גאנצע עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט פון די צווייטע פרוי.
נאכאמאל, די גמרא זאגט זייער קלאר: דער וואס האט די זעלבע עור ובשר האר און אויג קאליר ווי דעם קינד, דער איז די מאמע !!!!
און די קלארע הארטער מציאות איז, אז די גאנצע ''מהות'' עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט פון די ''ערשטע'' פרוי.

איר מיינט אוודאי צו זאגן: די פאקט איז אז די גאנצע עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט ''ארויס'' פון די גוף פון די צווייטע פרוי. יא! דאס איז טאקע אמת...
 
לעצט רעדאגירט:
די פאקט איז אז די גאנצע ''מהות'' עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט פון די ''ערשטע'' פרוי.

איר מיינט אוודאי צו זאגן: די פאקט איז אז די גאנצע עור ובשר (און די גאנצע גוף) קומט ''ארויס'' פון די גוף פון די צווייטע פרוי. יא! דאס איז טאקע אמת...
ווען די גמרא האט געזאגט עור ובשר האט עס נישט געמיינט די 'מהות' פון די עור ובשר נאר די פליישיגע הויט און פלייש, סאו ברענג עס נישט אהער.

ועוד די פרוי'ס די ען עי איז קוע די מהות פון די גידין ועצמות אויך. ממילא איז פשוט אז חז"ל האבן נישט געטראכט פון די ען עי ווען זיי האבן געשריבן אמו מזרעת אודם
 
ווען די גמרא האט געזאגט עור ובשר האט עס נישט געמיינט די 'מהות' פון די עור ובשר נאר די פליישיגע הויט און פלייש, סאו ברענג עס נישט אהער.

ועוד די פרוי'ס די ען עי איז קוע די מהות פון די גידין ועצמות אויך. ממילא איז פשוט אז חז"ל האבן נישט געטראכט פון די ען עי ווען זיי האבן געשריבן אמו מזרעת אודם
אפשר קענט איר ביטע זיין אזוי גוט און מסביר זיין פון ווי אין דער וועלט איר נעמט, און נאך מיט אזא זיכערקייט אז די עור ובשר קומט פון די צווייטע?

ממה נפשך אויב דער ''די ען עי'' מיינט גארנישט, דעמאלטס רבש''ע אין הויכן הימל פון ווי זענט איר טאקע יא דערגאנגען און געלעזט דעם מורא'דיגן מיסטערי פון וועלכע מאמע די עור ובשר קומט? איר האט אפשר א באהאלטענעם טאקטיק וויאזוי מ'טוט דאס פעסשטעלן? אפשר אז מ'עסט א שטיקל פון ביידע און מ'זעהט צו ס'טעסט די זעלבע...? ביטע ביטע זאגט אונז אויס דעם סוד וויאזוי איר זענט דאס דערגאנגען מיט אזא זיכערקייט... נאך אלעם ווילן מיר דאך אלע ווערן קלוג...


נאר דער תירוץ רבותי איז: א שטעקען!! דהיינו ומקלו יגיד לו! מ'האט אפגעמאכט אז ''ס'איז מותר'' און פארדריי מיר נישט קיין קאפ מיטן אמת.

נאך א פשט אין שטעקן: די משנה זאגט אין ר''ה: נטל מקלו ותרמילו. וואס האלט מען אין א תרמילו? אסאך ביליאנען...
 
לעצט רעדאגירט:
די צוייטע מאמע איז די וואס גיבט דאס גאנצע מאטיריאל פאר די גוף פונעם קינד, אינקלודינג די אויגן און האר, עס ווערט אויסגעפארעמט לויט די אינסטרוקציעס וואס שטייט אינעם די ען עי וואס זי האט באקומען פונעם ערשטן. פארוואס איז אזוי פשוט אז מען גייט נאך די אינסטרוקציע בוך און נישט דער וואס באשאפט פאקטיש דאס קינד?
 
די צוייטע מאמע איז די וואס גיבט דאס גאנצע מאטיריאל פאר די גוף פונעם קינד, אינקלודינג די אויגן און האר, עס ווערט אויסגעפארעמט לויט די אינסטרוקציעס וואס שטייט אינעם די ען עי וואס זי האט באקומען פונעם ערשטן. פארוואס איז אזוי פשוט אז מען גייט נאך די אינסטרוקציע בוך און נישט דער וואס באשאפט פאקטיש דאס קינד?
זאג נאר? איר האט זיך גענומען צום פריער דערמאנטן רמב''ם טאקטיק?

אדער זענט איר פשוט א מלגלג על דברי חכמים וואס זאגן קלאר אז: מילתא דעבידא לגלויי לא משקרי אינשי? וועלכע פון די צווי?

אה! יעצט כאפ איך אייער פשעטל.. די צווייטע מאמע האט עס גענומען פונעם ערשטען און געגעבן פארן צווייטען. אבער נישט קיין נפק''מ, למעשה ווער האט עס געגעבן? שרייטס אלע הויעך: די צווייטע...

און עטס ווייסטס רבותי ווער עס גיט די זרע פארן קינד ביי הזרעה מלאכתית? דער דאקטער... פארוואס? וויל ער נעמט עס פונעם טאטען און ''געבט עס'' פאר די פרוי.... דא לאכט מען.. אבער הויעך....
 
לעצט רעדאגירט:
זאג נאר? איר האט זיך גענומען צום פריער דערמאנטן רמב''ם טאקטיק?

אדער זענט איר פשוט א מלגלג על דברי חכמים וואס זאגן קלאר אז: מילתא דעבידא לגלויי לא משקרי אינשי? וועלכע פון די צווי?
אנטשולדיגט אבער איך פאשטיי נישט וואס איר שרייט.

טראכט אריין, לכל היותר האט די ערשטע פרוי געגעבן א מיקראסקאפישע צעל, פון וואו איז צוגעוואקסן די אכט פונט וואס א קינד וועגט ביים געבוירן?
דאס גאנצע קומט פון די צווייטע פרוי!
 
אנטשולדיגט אבער איך פאשטיי נישט וואס איר שרייט.

טראכט אריין, לכל היותר האט די ערשטע פרוי געגעבן א מיקראסקאפישע צעל, פון וואו איז צוגעוואקסן די אכט פונט וואס א קינד וועגט ביים געבוירן?
דאס גאנצע קומט פון די צווייטע פרוי!
סאו איר ווילט טענה'ן אז תרומת ביצית איז 100% מותר? ווייל טראכט אריין, לכל היותר האט די ערשטע פרוי געגעבן א פיצי טייני אייעלע, און פון וואו איז צוגעוואקסן די אכט פונט וואס א קינד וועגט ביים געבוירן?
דאס גאנצע קומט דאך פון די צווייטע פרוי!
איך הער וואס איר פרעגט, אייער בעסטע אדרעס וואלט געווען ר' בנימין לאנדא. וואס האט פארארבעט מעשים אין די נו''ן יארן מיט הרב וואוזנער ועוד, צו פארשפרייטן פאר די וועלט די חומר הדבר פון תרומת ביצית. און אז איר רעדט שוין מיט אים, גיטס אים שוין אויך א פרעג פון ווי ער נעמט דעם וואזשנעם חילוק צווישן דעם און שחלות אין דער צייט וואס מציאות ווייזט פארקערט, מסכים?
 
סאו איר ווילט טענה'ן אז תרומת ביצית איז 100% מותר? ווייל טראכט אריין, לכל היותר האט די ערשטע פרוי געגעבן א פיצי טייני אייעלע, און פון וואו איז צוגעוואקסן די אכט פונט וואס א קינד וועגט ביים געבוירן?
דאס גאנצע קומט דאך פון די צווייטע פרוי!
גוטע קשיא, די פוסקים פונעם פאריגען דור האבן ג'אסרט ביצית, אבער נישט וועגן די ען עי, ווייל א מענטש איז נישט די ען עי. זיי האבן געהאלטן אז א פערטיגע ביצה האט שוין א שם זרע פון די ערשטע פרוי און קען שוין נישט ווערן זרע פונעם צווייטןץ און אויף דעם זאגט ר' בנימין, א מילתא דמיסתברא, אז שחלות איז אנדערש.
 
גוטע קשיא, די פוסקים פונעם פאריגען דור האבן ג'אסרט ביצית, אבער נישט וועגן די ען עי, ווייל א מענטש איז נישט די ען עי. זיי האבן געהאלטן אז א פערטיגע ביצה האט שוין א שם זרע פון די ערשטע פרוי און קען שוין נישט ווערן זרע פונעם צווייטןץ און אויף דעם זאגט ר' בנימין, א מילתא דמיסתברא, אז שחלות איז אנדערש.
אנטשולדיגט מיר זייער, אבער מיט איינעם וואס שעמט זיך נישט צו שרייבן אפן און גראב א סברא א מינוט שפעטער, פונקט פארקערט ווי ער האט געזאגט אינגאנצן איין מינוט פריער, מיט אזא איינעם איז נישטא וואס צו טענה'ן.

איך זאג אייך אז פון די גמרא אמו ''מזריע'' אודם וכו' זעהט מען קלאר פון וועלכע מאמע'ס ביצה דאס קינד איז נוצר געווארן. טענה'ט איר - קעגן די לשון הגמרא - אז מזריע אודם וכו' מיינט נישט ביצה, נאר גידול כל הגוף. (וואס איז אגב לכו''ע נאר ווי אן אינקעבעטער, וואס פאר דעם זענען דאך אסאך מתיר השתלת רחם). זאג איך אייך צוריק אז אויב אזוי דארף דאך מותר זיין תרומת ביצה אויך? גיט איר תוך כדי דיבור א צו צוריק, אז די ביצה איז יא אין כלל פון אמו מזריע אודם... וויאזוי זאגט יענער? גיי דריי דיין קאפ און מיין אז ס'איז מיינס...

גלייבטס מיר איך בין גרייט מפלפל צו זיין מיט אייך א גאנצע נאכט, אבער נאר אז איר טוישט נישט ארום אייער נקודה יעדע סקונדע.

ואתכם הסליחה.
 
לעצט רעדאגירט:
א פרומער בני יואלער פון קרית יואל ארויס מיט א קונטרס להיתר איבער די שחלות מיט פייער קעגן די אוסרים אז זיי בויען אויף מינות וכפירה פון סייענטיסטן קעגן חז"ל

די גאנצע פרשה איז אינטערסאנט, די אויפגעקלערטע שטעלן זיך מער אויף די צד האוסרים, און די פרומע אויף די זייט פון די מתירים..
 

בייגעלייגטע פיילס

ווען א קונד האט דעם טאטענס אויגן קאליר אנדערש פון די מאמעס איז די קונד א פארטוישט קונד
קאליר האב איך נישט געמיינט זיך צו שטעלן אויף קאליר, אין די גמרא שטייט דען קאליר? איך האב געמיינט בעיקר דעם זעלבן ''מהות''

יעצט שטעלט זיך די שאלה: וועלכע מהות עור ובשר שערות ושחור שבעין פון די צוויי מאמעס איז דומה צום קינד, וואס דאס איז לויט די גמרא דער קלארער מכריע פון וועמענ'ס ביצה דאס קינד איז נוצר געווארן, וואס דאס איז לויט די גמרא אויך דער קלארער מכריע ווער די מאמע איז. קומט דער באשיינפערליכער מציאות פון די ען עי און טוט קלאר אנצייגן מיט די פינגער אז די מהות פונעם קינד'ס עור ובשר שערות ועין איז אינגאנצן דומה צום ערשטן מאמע.

יעצט צו גיין טענה'ן אז ווער זאגט אז איידענטיקעל די ען עי צייגט אויפן זעלבען מהות? איז די זעלבע ווי צו טענה'ן פאר איינעם וואס איז איינגעשפארט אין א צימער אן פענסטערס ווי עס קומט גארנישט צו קיין טאג ליכט, און ער נוצט זיין טעלעפאון צו וויסן דעם זייגער פאר די מצוות היום והלילה, אז ווער זאגט אז יעצט איז טאקע זעקס אזייגער צופרי? האסט א ראיה פון די תורה אז מ'קען זיך רעכענען מיט א דיזדשיטעל זייגער...?
איך דארף נישט קיין שום ראיה אויף דעם, ווייל די תורה האט מיר בלויז געזאגט בייטאג זאלסטו בלאזן שופר אדער לייגן תפילין, אבער די תורה האט מיר נישט אנגעצייגט וואזוי צו וויסן ווען ס'איז טאג, ממילא סיי וועלכער מציאות ס'זאגט מיר אז יעצט איז טאג, איז עס טאג לכל מצוות שבתורה שצריכים יום.

א הארטער קלארער מציאות וואס איז ערפינדען געווארן הונדערט יאהר צוריק, איז פונקט אזא מציאות ווי א מציאות וואס שטייט שוין זייט דער בורא האט באשאפן די וועלט.
נאר אסאך מאל הייסט די תורה אז איך זאל איגנארירן דעם נייעם מציאות, למשל ביי עדות, איז די תורה קובע אז על פי שנים ''עדים'' יקום דבר, און נישט דורך א ווידיאו. קיין שוטה וועט נישט טענה'ן אז די תורה פארלייקענט דעם מציאות אז ווען איך זעה א מענטש וואקן אויפן גאס דורך א ווידיאו, איז באמת א ספק צו ער וואקט טאקע... נאר די תורה זאגט אונז קלאר אז די קענסט נאר מחייב זיין איינעם דורך מענטשליכע עדות.

יעצט ווען די תורה זאל מיר ערגעץ מגלה זיין וויאזוי צו בודק זיין איידענטיקעל מהותים, הייסט עס אז די תורה זאגט מיר אז נאר אזוי, און נישט דורך אנדערע מציאות'ער ווי למשל ''די ען עי''. אבער אז די תורה דערמאנט דאס קיינמאל נישט, און איך וויל גיין בודק זיין איידענטיקעל מהותים, איז סיי וועלכער מציאות א ראיה אויף איידענטיקעל מהות.
פארוואס? ווייל דאס איז דער מציאות !!!!!
פון ווייסטו? ווייל דאס איז דער מציאות !!!!!!

מ'דארף נישט קיין ראיות אויף א מציאות, פונקט ווי מ'דארף נישט קיין ראיה אז די זוהן שיינט אינמיטן העלן טאג.
 
לעצט רעדאגירט:
יעצט צו גיין טענה'ן אז ווער זאגט אז איידענטיקעל די ען עי צייגט אויפן זעלבען מהות? איז די זעלבע ווי צו טענה'ן פאר איינעם וואס איז איינגעשפארט אין א צימער אן פענסטערס ווי עס קומט גארנישט צו קיין טאג ליכט, און ער נוצט זיין טעלעפאון צו וויסן דעם זייגער פאר די מצוות היום והלילה, אז ווער זאגט אז יעצט איז טאקע זעקס אזייגער צופרי? האסט א ראיה פון די תורה אז מ'קען זיך רעכענען מיט א דיזדשיטעל זייגער...?
איך דארף נישט קיין שום ראיה אויף דעם, ווייל די תורה האט מיר בלויז געזאגט בייטאג זאלסטו בלאזן שופר אדער לייגן תפילין, אבער די תורה האט מיר נישט אנגעצייגט וואזוי צו וויסן ווען ס'איז טאג, ממילא סיי וועלכער מציאות ס'זאגט מיר אז יעצט איז טאג, איז עס טאג לכל מצוות שבתורה שצריכים יום.
(y)
 
הבנתי.

כנ״ל, לכאורה הדבר פשוט להיתר לויט די אלע פוסקים וואס זענען מתיר תרומת ביציות. די שאלה איז נאר ווער איז די מוטער? לענ״ד אין מנוס פון די מסקנא אז אזא קינד האט צוויי מאמעס.

Dual Motherhood.pdf
קײנע פון די עמבּעדעד לינקס װערן נישט געעפנט בײ מיר אין דער PDF. עני פּאסעבילעטי מען קען דא צוברענגען די עקספּליסיט לינקס?
 
לעצט רעדאגירט:
ווען עס קומט צו רעדן וועגן השחלת שחלות, לדעתי, פעלט זיך אויס צו אויסקלארן א געוויסע פונקט.

צום ערשט מוז עס ווערן צעטיילט. עס זענען פארהאן צוויי, גענצליך אנדערע, זייטן צו דער טעמע, איינס איז דאס מציאות און דער אנדערע איז הלכה. אויף צו וויסן וואס דאס מציאות איז, איז פארהאן בלויז איין וועג, נעמליך, גיין לערנען, ליינען און שטודירן די אנאטאמיע פון דער רעפראדוקציע סיסטעם פון א פרוי, דער פיזיאלאגיע פון דער אייער-צעל אנטוויקלונג און דער וואוסנשאפט פון גענעטיקס. איידער זיי ווערן אויסגעפירט, איז נישט מעגליך זיך צו פאררופן א קענער אין דעם פעלד.

פון דער אנדערע זייט איז פארהאן הלכה, וואס דאס איז דער רעליגיעזע באציאונג צו דער ספעציפישע מעדיצינישע באהאנדלונג, ווי אזוי מיר, אלס רעליגיעזע אידן, וועלן זיך באציען צו דעם פראצעדור. צי קענען מיר דאס ערלויבן? ווי אזוי וועלן מיר זיך באציען צו א קינד וואס איז געבוירן אלס רעזולטאט פון אזא סארט פראצעדור? אויף צו קענען אריין רעדן אין דעם געביט, אנדערש ווי ווען עס קומט צו רעדן איבער דער פיזיאלאגיע דערפון, פאדערט זיך א ברייטע קענטעניס אין הלכה און אין רעליגיעזע פארשריפטן.

די אלע בעלי תשובות וועלכע האבן זיך צאמגעשריבן גאנצעטע תשובות – ווי לאנג זיי האבן נישט קיין קענטעניס אנבאלאנגט דער פיזישע הינזיכט דערפון, איז זייערע ווערק ווערד ווייניגער פון די פאפיר אויף וועלכע זיי שלענגלען זיך. ווען דער גמרא האט אויסגעארבעט צו צוויבל איז א זאך וואס איז זרעו כלה אדער נישט, האט דער גמרא נישט אפיר געזוכט קיין אגדתא גמרות אדער פארבארגענע זוהר הקדוש'ס אויף צו באשליסן וואס דער פיזיאלאגיע דערפון איז.

פון דער אנדערע זייט אבער איז נישט ריכטיג צו עפענען דאס מויל און רעדן איבער וואס דער הלכה וואלט ווען געדארפט זיין אין אזא פאל, דערוייל וואס די קענטעניס אין הלכה איז קלענער פון וואס דאס פארשטאנד קען דערגרייכן. נאך מער, טאמער איז איינער אויפגעקלערט און האלט בכלל אז הלכה איז נישט אזוי וויכטיג נאכצופאלגן און עס ברויך זיין מער בויגזאם און צושטעלענד, עס קען זיין אז ער איז גערעכט, אבער וויבאלד דאס איז זיין שטעלונג אנבאלאגט הלכה, ווי אזוי קען ער אריין רעדן אין דעם הינזיכט? לאז דאס איבער פאר די וועלכע גייען נאך הלכה און פאלגן נאך אירע פרינציפן מיטן גאנצן הארץ.

צו קענען רעדן אדער שרייבן איבער דער הלכה פון אזא מעדיצינישע באהאנדלונג, פאדערט זיך א פולקאמע פארפליכטונג צו הלכה און צו קענען שרייבן איבער דער פיזישע געביט דערפון, פאדערט זיך א גענצליכע ווידמונג צו די מאדערנע און נייעסטער וואוסנשאפט וואס מיר ווייסן איבער דעם.

די וואס ווילן זיך אריינטוהן אין וואס דער הלכה איז, דארפן, אויסער האבן א ברייטע באקאנטשאפט אין הלכה, אויך וויסן וואס דאס מציאות איז און קענען נישט נוצן גמרא אדער הלכה זאלן זיי אנצייכענען וואס דאס מציאות איז. דעריבער וועלן זיי מוזן גיין ליינען און דורכקוקן די נייעסטע שטודיעס און אנטדעקונגען אין דעם פעלד.

הלוואי זאל זיין איינער וואס קען סיי דער סייענס דערפון און האט גלייכצייטיג אן אומצוויידיטיגע פארפליכטונג צו הלכה, בלויז אזא איינער קען אונז ריכטיג אנווייזן וואס דער ווילן פון ג-ט איז אין אזא פאל.
 
לעצט רעדאגירט:
Back
Top