הלכהדיגע שאלה בענין השתלת שחלות - Ovarian Transplant

איר קומט מיט דעם נאמען, און מיט יענעם נאמען. לאמיר זעהן וואס הרב וואוזנער אליין שרייבט אין זיין בריוו צו ר' שלמה באכנער:

''ואינם מתעסקים כלל בדברים הפסולים שהן תרומת זרע, או תרומת ביצית, או פונדקאית, או השתלת שחלות, מהדברים שכבר פרסמנו בעבר שהוא הרס היחס בישראל ואיסור חמור להתעסק בזה או לסייע לזה''


איך בין נאר נייגעריג צו ווען די מעשה איז ווען פארקערט, אז ער זאל מתיר זיין, און איך זאל ווען זאגן דעם תירוץ וואס איר זאגט, וואספארא געלעכטער'ס דא וואלט ווען געווען פון דעם.
דו מאכסט סתם ליצנות וואס ברענגטסטו סתם א געטייפטו בריו וואס זאגט גארנישט
 
הגאון ר' שלמה זלמן אויערבאך זצ''ל
הגאון ר' נתן געשטעטנער זצ''ל
הגרי''ש אלישיב זצ''ל
הגאון ר' ישראל יעקב פישער זצ''ל
הגאון ר' יחזקאל ראטה זצ''ל
הגאון ר' ניסים קרליץ זצ''ל
הגאון ר' מאיר בראנסדארפער זצ''ל

די אלע זענען געווען גאונים אדירים, וואס האבן געשריבן שווערע הונטערטער תשובות בהלכה בכל מקצועות התורה, וואס כל בית ישראל ומורה הוראה שלהם, האבן אנגענומען זייערע פסקים. און קיינער פון די מתירים וואס קומען נישט צו לקרסולי רגליו פון אפילו אחד מהם, זענען בכח מחולק צו זיין אויף זיי.
ובפרט אן קיין שום נימוקים פון ש''ס ופוסקים, נאר אלעס איז געבויעט אויף א משענת קנה רצוץ פון עפעס א חילוק דק וקלוש, מצוץ מהאצבע.
און אפילו אויף א רוב רובו פון היינטיגע פוסקים קענען זיי נישט חולק זיין, בדברים חמורים כאלה. אחרי רבים להטות.

און די בושה איז נעבעך זייער גרויס, ווייל אונטער אלעם שטייט נעבעך נישט מער ווי א גרויסער טעראר פון שוחד ממון. כידוע לכל.
איך פארשטיי בכלל נישט וואס דו רעדטס דו גאנצע איסור פון תרומות ביצים איז נישט גיבועיט אויף ש"ס ופוסקים
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
איך פארשטיי בכלל נישט וואס דו רעדטס דו גאנצע איסור פון תרומות ביצים איז נישט גיבועיט אויף ש"ס ופוסקים
און למעשה האבן אלע גדולי ישראל פאר די קרוק מתיר גיווען און זיי האבען געהאלטען אז מען דארף נישט קענען פונקטליך די סייענס
 
איך האב געלערנט איינמאל דעי שנירל, איך קען טאקע ניצן חזרה.

אבער די קענטעניסן פון די עולם דא איז געוואלדיג, ווי אזוי זאגט חיימאו? איך האב די זכיה צי לעבן מיט ענק אין איין דור!

פיין, געקאמפלימענט, יעצט קען איך פרעגן אפאר שאלות פשוט בעסער צי פארשטיין:

  1. פארוואס האט די מעסעדזש פון @בינה ודעת נישט אזא 50 לייקס מינומום? ס'גיסט זיך קלארקייט דערפון.
  2. וואס איז למעשה די הלכה'דיגע שאלה דא? לעטס סעי ס'הייסט די קינד פון תורם, וואס באדערט מיר עס הלכה'דיג, חוץ האלטן טרעק אז דאס קינד וואס געבוירט אזוי זאל נישט חתונה האבן מיט די עריות פונעם תורם,
  3. אם תמצה לומר ס'קען זיין א פראבלעים, אויף וועם ליגט די בורגען צי עס אויפווייזן? ווען איינער וויל עס טון דארף ברענגן א ראיה אז ס'איז מותר? אדער אויב איינער וויל אים אסר'ן דארף ער ברענגן א ריאה ס'אסור?
  4. איך דארף פארשטיין @קץ דוחק'ס מעסעדזש דא אין ארדער צי פארשטיין די הלכה'דיגע שאלה? אדער ס'איז דזשאסט א געשמאקע שטיקל סייענס?
 
די משנה איז קלאהר אין נדה כ״א,
המפלת כמין חיה תשב לזכר..,תשב לנקבה
מען האט אין ימי חז״ל אויך
געוויסט אז א חלק פונעם וולד קומט פון די מוטער
מאטעריעל , צי מען רופט עס , זרע, ביצית, חומר,
DNA נישט קיין נפקא מינה דער נאמען פון די מוטער חלק.
עס איז אלץ גיוועהן קלאהר אז פון מוטער׳ס
חלק קען נישט ארויס קומען א חיה אדער א בהמה
די משנה לערנט אונץ אז צי הייסן די מוטער און זיין טמא לידה , דארף נישט זיין דער וולד פון איהר מאטעריעל , ווייל איך גיי נאך לידה
די וואס גיבוירט דאס קינד , זי איז די מאמע
לכל דבר.
 
איינער רעכנט דא אויס ,מונה והולך פון כמה
מורי הוראה כולם זכרונם לברכה
זיי זענען אלע אין עולם העליון , און ער ווייס ווי אזוי
זיי וואלטן גיפסקנ׳ט
די שאלה איז דאך נישט גיוועהן הלכה למעשה
בחייהם , ממילא איז עס סתם דערמאנט שמות.
אויך די הערה אז היינטיגע קענען נישט מחולק
זיין , איז א פלא , פאר וואס נישט
אז היינטיגע זעהן די הלכה אנדערש , קען מען
זיך פארלאזן , אין לך אלא כהן שבימיך
 
די כוחא דהיתרא פון די גרויסע פוסקים להיתר
וואס בויען אויף דברי ראשונים , איז כדאי לסמוך פאר דער וואס האט א פראבלעם לא עלינו , און דאס איז זיין וועג פון אויפשטעלן דורות מיט זיין זיווג.
קען קומען א איש בליעל , מחוסר בינה ודעת , און
איבער דרייען די וועלט , און זאגן ניין ! ,דו טארסט
נישט , גיי זיך גט׳ן , אדער שטארב אהנע קינדער!
עפעס א מין אכזריות אז עס ווילט זיך זאגן אשר לא
מזרע ישראל המה ,
די זענען נישט מתלמידיו של אברהם אבינו
און נישט מזרע אהרן אוהב שלום ורודף שלום .
 
קען קומען א איש בליעל , מחוסר בינה ודעת , און
איבער דרייען די וועלט , און זאגן ניין ! ,דו טארסט
נישט , גיי זיך גט׳ן , אדער שטארב אהנע קינדער!
עפעס א מין אכזריות
דאס איז זיכער אז דער הלכה איז גארנישט אזוי גלאטיג ווי די מאכסט עס! עס איז דא גרויסע רבנים (וואס לעבן נאך יעצט!) וואס קענען נאך אזוי גוט לערנען ווי דיך און זיי שרייען אז עס איז אסור! מען ווערט נישט קיין איש בליעל אכזר אז מ׳האלט דער הלכה איז אנדרעש ווי די טראכסט.
 
איך פארשטיי נישט דיין קריטיק. מיין ראיה פון תוספות איז נישט מער וואו צו ווייזען אז זיי האבען נישט א פראבלעם מיט די מושג פון multiple parents, אז א מענטש קען האבן מער ווי איין טאטע--און הוא הדין מאמע.
באמת ביסטו גערעכט; כ'האב נאר געמײנט צוזאגן אז אײנס ס'קען זײן ס'איז א חילוק צװישן צװײ טאטעס און צװײ מאמעס, אזױ װי רב מײזלס װיל טאקע זאגן. צװײ, אז זיך צו דרינגען פון די 'בר מאה פפי וחדא נאנאי' קומט נאר צובאפעסטיגן אז לענײן זנות, ד.ה. לגנאי באטראכט מען װי דאס קינד האט צװײ טאטעס. און ממילא אפשר די זעלבע צװײ מאמעס אױכעט.
 
וודאי
די הלכה איז נישט גלאטיג, אזוי ווי פיעל הלכות
און עס פארשטייט יעדער , אז עס ווערט א שאלה
פרעגט מען , און ווער עס האט א רב לקולא ,קען
זיך פארלאזן , און מען קומט נישט ארויס בחנית
ובחרב , אזוי ווי איין שרייער דא , וואס פארפירט בלי בינה ודעת ,
די קול קורא׳ס פון די רבנים , ברענגט אויך נישט
כבוד ,פאר קיינעם ,
די וואס זענען פארקאכט אין דעם ענין פיהלן נישט
דעם בזיון התורה , זייער אייגענע כבוד ווערט מזולזל , בבחינת אין בשר המת מרגיש באיזמל.
 
  • לייק
רעאקציעס: Dna
הגאון ר' שלמה זלמן אויערבאך זצ''ל
הגאון ר' נתן געשטעטנער זצ''ל
הגרי''ש אלישיב זצ''ל
הגאון ר' ישראל יעקב פישער זצ''ל
הגאון ר' יחזקאל ראטה זצ''ל
הגאון ר' ניסים קרליץ זצ''ל
הגאון ר' מאיר בראנסדארפער זצ''ל

די אלע זענען געווען גאונים אדירים, וואס האבן געשריבן שווערע הונטערטער תשובות בהלכה בכל מקצועות התורה, וואס כל בית ישראל ומורה הוראה שלהם, האבן אנגענומען זייערע פסקים. און קיינער פון די מתירים וואס קומען נישט צו לקרסולי רגליו פון אפילו אחד מהם, זענען בכח מחולק צו זיין אויף זיי.
ובפרט אן קיין שום נימוקים פון ש''ס ופוסקים, נאר אלעס איז געבויעט אויף א משענת קנה רצוץ פון עפעס א חילוק דק וקלוש, מצוץ מהאצבע.
און אפילו אויף א רוב רובו פון היינטיגע פוסקים קענען זיי נישט חולק זיין, בדברים חמורים כאלה. אחרי רבים להטות.

און די בושה איז נעבעך זייער גרויס, ווייל אונטער אלעם שטייט נעבעך נישט מער ווי א גרויסער טעראר פון שוחד ממון. כידוע לכל.
כאטשיג ווי געזאגט בין איך נישט אויסגעקאכט אין די הלכה'דיגע שאלה, אבער היות שרייבסט אזא ריזיגע ליסטע פון פריערדיגע גדולי ישראל וואס האבן עס גע'אסרט, האב איך גענומען צייט איבערצוקוקען די בריוון וואס מען האט מפרסם געווען, און דוכט זיך אז מיר האבן נישט קיין בפירושע פסק אויף די שאלה.

הגאון ר' שלמה זלמן אויערבאך זצ"ל - קוק איבער די בריוו פון הגאון ר' עזריאל אויערבאך, וועסטו זעהן אז ער רעדט נישט בפירוש אויף השתלת שחלה, נאר ער ווייסט אז ער האט זייער מחמיר געווען אין די ענינים, און ער האט קוים געוואלט מתיר זיין אפילו IVF וואס איז היינט אנגענומען במחנינו אלס א היתר גמור. אבער די רבנים המתירים האלטן אז השתלת שחלה קען גאר זיין גרינגער ווי IVF.

הגרי"ש אלישיב זצ"ל - קוק איבער די בריוו פון הגאון ר' עזריאל אויערבאך, וועסטו זעהן אז ער רעדט נישט בפירוש אויף השתלת שחלה, נאר ער ווייסט אז ער האט זייער מחמיר געווען אין די ענינים, און ער האט קוים געוואלט מתיר זיין אפילו IVF וואס איז היינט אנגענומען במחנינו אלס א היתר גמור. אבער די רבנים המתירים האלטן אז השתלת שחלה קען גאר זיין גרינגער ווי IVF, ואדרבה, ר' בנימין לאנדא טענה'ט אז ער ווייסט בפירוש אז הגרי"ש אלישיב האט יא מתיר געווען השתחלת שחלה, (אויף וואס הרב מ"א אייזנשטיין טענה'ט אז יענע עדות איז נישט באגלייבט, אבער ר' בנימין לאנדא מעג האלט אז עס איז יא נאמן). און דאס זעלבע זאגט הגאון ר' יוסף ישראל אייזנבערגער שליט"א אז ער ווייסט בפירוש אז הגרי"ש אלישיב האט מתיר געווען.
און אין די בריוו פון הרב נחום אייזנשטיין זעהט מען קלאר אז ער האט נישט געהערט בפירוש פון הגרי"ש אלישיב קיין איסור אויף השתלת שחלה, ער פארשטייט נאר אז עס איז נישט קיין חילוק. (נאר בשם א צווייטן ברענגט ער וואס יענער זאגט אז ער האט געהערט).

הגאון ר' נתן געשטעטנער זצ"ל - אין שו"ת להורות נתן חי"ג (סי' צ"ה ביז צ"ח) רעדט באריכות פון השתלת ביצית, נישט פון השתלת שחלה, און ער איז נוטה להתיר, נאר צום סוף פירט ער אויס, אז וויבאלד ער הערט אז אנדערע גדולי ישראל וויל נישט מתיר זיין, דערפאר איז ער אויך נישט מתיר. אבער ער רעדט נישט פון השתלת שחלה, וואס דארט קען זיין בעסער, כפי דעת המתירים. (אין די בריוו פון ר' מיכל שטיינמעטץ שרייבט נאר אז "דיברתי עם הגאון הגדול ר' נתן געשטעטנער בעל שו"ת להורות נתן זצ"ל בענין שאלות כאלו", וואס דאס איז בכלל נישט קלאר אז ער האט גערעדט פון השתלת שחלה, בפשטות האט ער נאר גערעדט פון תרומת ביצית, און דארט האט ער טאקע געזאגט אז "אין להקל בדברים שגדולי פוסקי הדור אסרום", אזויווי ער שרייבט אין זיין תשובה.

הגאון ר' ישראל יעקב פישער זצ"ל - די בריוו וואס מען איז מפרסם רעדט קלאר נאר פון תרומת ביצית, נישט פון השתלת שחלה. בנו הגאון ר' יהודה שרייבט צו זיין אייגענע דעת תורה, אז הוא הדין ביי השתלת שחלה, אבער קיין קלארע פסק פון זיין טאטען איז נישטא.

הגאון ר' יחזקאל ראטה זצ"ל - קוק אריין אין די בריוון פון בנו ר' משה, פון זיין בית הוראה, פון אב"ד וואלקאן, וועסטו זעהן אז קיינער האט נישט קיין בפירושע פסק בשמו, זיי זענען נאר משער אז ער וואלט אוודאי נישט מתיר געווען. וואס דארף מען מער, אב"ד וואלקאן זאגט ביי זיין דרשה אז ער האט לכתחלה אויך נוטה געווען להיתר, ביז ער האט געהערט פון א גרויסען רבי וצדיק אז דאס איז א הארבע שאלה. נו, וויאזוי קען זיין אז איינער וואס איז געווען יד ימינו פון הגאון ר' יחזקאל 40 יאר, האט נוטה געווען להיתר, אויב וואלט געווען א בפירושע פסק לאיסור????

הגאון ר' ניסים קרליץ זצ"ל
- די צעטל פון זיינע 3 תלמידים, ר' שריאל ראזנבערג, ר' יהודא סילמאן, ר' מנחם מנדל לובין, רעדן בפירוש נאר פון תרומת ביצית, נישט פון השתלת שחלה. און אויך זאגן זיי נישט בשמו פון ר' נסים זצ"ל, נאר "הורו רבותינו".

הגאון ר' מאיר בראנדסדארפער זצ"ל - זיינע 2 קינדער ר' משה און ר' שמואל, ביידע ברענגן נישט קיין בפירושע פסק פון אים נאר אויף תרומת ביצית, זיי האלטן נאר אז לפי דבריו איז נישט קיין חילוק. (ר' שמואל שרייבט נאר אז ער האט געהערט פון א ת"ח אין אמעריקא, אז זיין טאטע האט אויך געאסרט השתלת שחלה, נאך וואס ער האט עס מברר געווען מיט הגאון ר' יקותיאל פארקאש, אבער ער אליינס האט קיינמאל פון זיין טאטע נישט געהערט, און אויך נישט זיין ברודער ר' משה. ובדרך אגב, אין די בירור הלכה פון ר' יקותיאל פארקאש וואס מ'האט מפרסם געווען, זעהט אויס אז ער איז גאנץ שטארק נוטה להיתר, ער פירט אויס מיט א ספק, אבער נעמט זיכער נישט אן מיט א ברירות לאיסור).

ובזה יצאתי ידי חובתי בענין זה.

און דאס וואס דו שרייבסט אז עס איז דא שוחד ממון, כידוע לכל, בין איך נישט באקאנט, אבער כמדומה לי אז דאס איז א שקר גס וואס מען שמירט ארויף אויף די חשובע רבנים המתירים יראי הוראה, והמבזה ת"ח אין תרופה למכתו.
 
איך האב געלערנט איינמאל דעי שנירל, איך קען טאקע ניצן חזרה.

אבער די קענטעניסן פון די עולם דא איז געוואלדיג, ווי אזוי זאגט חיימאו? איך האב די זכיה צי לעבן מיט ענק אין איין דור!

פיין, געקאמפלימענט, יעצט קען איך פרעגן אפאר שאלות פשוט בעסער צי פארשטיין:

  1. פארוואס האט די מעסעדזש פון @בינה ודעת נישט אזא 50 לייקס מינומום? ס'גיסט זיך קלארקייט דערפון.
  2. וואס איז למעשה די הלכה'דיגע שאלה דא? לעטס סעי ס'הייסט די קינד פון תורם, וואס באדערט מיר עס הלכה'דיג, חוץ האלטן טרעק אז דאס קינד וואס געבוירט אזוי זאל נישט חתונה האבן מיט די עריות פונעם תורם,
  3. אם תמצה לומר ס'קען זיין א פראבלעים, אויף וועם ליגט די בורגען צי עס אויפווייזן? ווען איינער וויל עס טון דארף ברענגן א ראיה אז ס'איז מותר? אדער אויב איינער וויל אים אסר'ן דארף ער ברענגן א ריאה ס'אסור?
  4. איך דארף פארשטיין @קץ דוחק'ס מעסעדזש דא אין ארדער צי פארשטיין די הלכה'דיגע שאלה? אדער ס'איז דזשאסט א געשמאקע שטיקל סייענס?
קודם א יישר כח פאר אייער קאמפלימענט, האמת אגיד אז כ'האב שטארק הנאה דערפון.

שאלה 1. בין איך פולי מיט אייך, און איך האב נאך נישט קיין תשובה אויף דעם לעת עתה...

שאלה 2. אויב נעם איך אן אז דאס קינד'ס מאמע איז די תורמת, וואס זי איז דאך אסור באיסור אשת איש אויף די אב המזריע, איז דער פשט אז דאס קינד וואס איז צוזאמגעשטעלט פון אזא הזרעה, איז ל''ע א ממזר גמור ה' ישמרנו!!
און דאס איז אפילו לדעת הגר''מ פיינשטיין ז''ל וואס האט געהאלטן ביי הזרעה מלאכתית אז וויבאלד די זרע האב איז אריין אין די פרוי אן א מעשה ביאה בפועל, אין אין הוולד ממזר. אבער דא אז ס'איז יא דא א מעשה ביאה בפועל, איז אפילו לדעתו הוולד ממזר רח''ל.

יעצט אויב דאס קינד האט נאכדעם חתונה אפילו מיט א כשרע פרוי, איז די הלכה אז הוולד הולך אחר הפגום שבשניהם, און אלע קינדער וואס ווערן געבוירן, זענען אויך ממזירים גמורים און אזוי ווייטער עד סוף כל הדורות, רחמנא ליצלן! און די זעלבע איז ווען ס'ווערט געבוירן א מיידל א ממזרת איז אויך די הלכה די זעלבע.
אלע קרובים פון די תורמת ווי אחותיה, בניה ובנותיה זענען אסור על הוולד. איר זאגט מ'זאל האלטן טרעק, אבער זיי זאגן פאר זייערע מקשיבים אז מ'דארף נישט אויסזאגן.

יעדע ביאה עקסטער איז מען עובר אויף אן איסור אשת איש פון ''ואל אשת עמיתך לא תיתן שכבתך לזרע'' וואס דער עונש אויף דעם איז כרת! לא עלינו ה''י.

דאס איז אלעס ווען די תורמת איז א ישראלית.
אויב איז זי א נכרית, זענען די קינדער גוים גמורים! אזוי ווי די הלכה איז אז ישראל הבא על נכרית זענען די קינדער נכרים. שחיטתם איז נבילה מדאורייתא, זייערע תפילין ומזוזות זענען אזוי ווי פלעין פאפיר.
נאר דא איז דא אן עצה אז דאס קינד זאל זיך מגייר זיין, אבער אפילו דעמאלטס אויב איז עס א מיידל איז זי אסור מן התורה חתונה צו האבן מיט א כהן
על פי מסקנת הסוגיה, יבמות ס''א, שאין הלכה כרשב"י, ולכן כהן אסור לישא גיורת אפילו פחות מבת שלוש שנים שאינה ראויה לביאה, וכך פסקו הרי''ף ,והרא"ש (יבמות פרק שישי סי' ו) והרמב"ם איסורי ביאה פי"ח, ה"ג) און אזוי ווער אפגעפסקענט להלכה אין שו"ע (אהע"ז סי' ו, סיעף א').

אבער דעמאלטס זענען די קינדער נישט קיין ממזירים, ווייל ס'איז נאר פון די חייבי לאוין און נישט פון די חייבי כריתות.

שאלה 3. האט מען שוין דא מאריך געווען כמה וכמה פעמים און איך מיין אז יעדער ווייסט די ענפער.

שאלה 4. אודאי דארף מען עס פארשטיין צו פארשטיין וואס די הלכה זאגט בכהאי גוונא, אין א פאר תגובות ארופציר בין איך מסביר דעם תמצית דבריו.

ס'איז ממש נישט צו גלייבן וואספארא שרעקליכע אחריות די מתירים האבן דא גענומען אויף זיך, אפילו לפי שיטתם איז דאך אבער דא גענוג א גרויסער טייל פון כלל ישראל וואס נעמען אן די פסקי הרבנים אז דאס איז א שפיל מיט פייער ממש. ממילא ווי אזוי האבן נישט מורא פאר אזא שרעקעדיגע זאך? געוואלד! דער פלעק וועט דאך פארבלייבן לדורות!
ה' ירחם על עמו ישראל במהרה.
 
שאלה 1. בין איך פולי מיט אייך, און איך האב נאך נישט קיין תשובה אויף דעם לעת עתה...
איך האב יא, צוליב דיין וועג פון שרייבן (איך האב שוין געלייקט געוויסע פון דיינע תגובות, אבער גאר אסאך קען איך פשוט נישט לייקן)
און דאס איז אפילו לדעת הגר''מ פיינשטיין ז''ל וואס האט געהאלטן ביי הזרעה מלאכתית אז וויבאלד די זרע האב איז אריין אין די פרוי אן א מעשה ביאה בפועל, אין אין הוולד ממזר. אבער דא אז ס'איז יא דא א מעשה ביאה בפועל, איז אפילו לדעתו הוולד ממזר רח''ל.
קלאר אז נישט, די עצם איסור פון די ביאה הייבט זיך נאר אן אויב דיין פראבלעם איז תערובת זרע, אויב תערובת זרע איז נישט קיין פראבלעם איז זי מותר.
יעצט אויב דאס קינד האט נאכדעם חתונה אפילו מיט א כשרע פרוי, איז די הלכה אז הוולד הולך אחר הפגום שבשניהם, און אלע קינדער וואס ווערן געבוירן, זענען אויך ממזירים גמורים און אזוי ווייטער עד סוף כל הדורות, רחמנא ליצלן! און די זעלבע איז ווען ס'ווערט געבוירן א מיידל א ממזרת איז אויך די הלכה די זעלבע.
אלע קרובים פון די תורמת ווי אחותיה, בניה ובנותיה זענען אסור על הוולד. איר זאגט מ'זאל האלטן טרעק, אבער זיי זאגן פאר זייערע מקשיבים אז מ'דארף נישט אויסזאגן.
איך בין דיר מבטיח אז אונז אלע האמיר ערגעץ וואו א זיידע/באבע וואס איז געווען א ממזר! נאר מיר זענען אלע כשר צוליב די הלכה פון משפחה שנטמעה נטמעה
 
די כוחא דהיתרא פון די גרויסע פוסקים להיתר
וואס בויען אויף דברי ראשונים , איז כדאי לסמוך פאר דער וואס האט א פראבלעם לא עלינו , און דאס איז זיין וועג פון אויפשטעלן דורות מיט זיין זיווג.
קען קומען א איש בליעל , מחוסר בינה ודעת , און
איבער דרייען די וועלט , און זאגן ניין ! ,דו טארסט
נישט , גיי זיך גט׳ן , אדער שטארב אהנע קינדער!
עפעס א מין אכזריות אז עס ווילט זיך זאגן אשר לא
מזרע ישראל המה ,
די זענען נישט מתלמידיו של אברהם אבינו
און נישט מזרע אהרן אוהב שלום ורודף שלום .
הרב מסאטמאר זצ''ל ואיתו עמו רוב גדולי ישראל וואס האבן געאסרט הזרעה מלאכית בתוקף, זענען אויך אוודאי זוכה צו אייערע שיינע טיטלען רחמנא ליצלן מהאי דעתא! איך האב אליין געהערט פון א תלמיד פון הרב מסאטמאר זצ''ל וואס האט עס אליין געהערט מפה קדשו, אז ווען מ'איז געקומען טענה'ן מיט איהם אז דער פולמוס קען אנקומען צו די יונגווארג און ס'קען זיין א פראבלעם, האט ער זיך צופייערט און געזאגט: ''איך וויל אז יעדעס קינד אין חדר זאל וויסן אז הוולד ממזר''!!

דער בוכ''ע זאל בקרוב אויפרעכטן אלע חשוכי בנים, אבער דאס איז נישט קיין שום תירוץ מתיר צו זיין אזעלכע איסורים חמורים. און בעיקר דער עוון פלילי ופשע בל יכופר פון נישט אויסזאגן, און ארויפצווינגן אויף מענטשן אן איסור אשת איש און ממזירות לפי דעת רבותיהם ומוריהם.

האט איינער דא א הו''א שבעולם אז הגר''מ פיינשטיין ז''ל, זאל ווען מתיר זיין פאר א איינעם וואס האט געהאט א קינד מיט הזרעה מלאכתית, אז ער זאל מעגן משדך זיין דאס קינד מיט א סאטמארן איד און עם נישט אויסזאגן??
דאס ווייזט נאר קלאר וואספארא כח הקליפה ס'ליגט אונטער דעם גאנצן היתר.
ווייל וופיל אפאר חברה דא זאלן זיך נאר טרייען צו מאכן טעמיש, איז דאס אבער פארט א דבר ידוע פאר די גאנצע שטאט, אז דער נגיד הידוע צוזאמען מיט זיינע פארבינדונגען צו איינער פון די שני חצירות.. י.ב.ט. זענען דער בריח התיכון און דער כח המעמיד פונעם גאנצן היתר דא. ליידער ליידער.

אוי לאותה בושה אוי לאותה כלימה!

ה' ירחם על עמו ישראל במהרה.
 
און דאס וואס דו שרייבסט אז עס איז דא שוחד ממון, כידוע לכל, בין איך נישט באקאנט, אבער כמדומה לי אז דאס איז א שקר גס וואס מען שמירט ארויף אויף די חשובע רבנים המתירים יראי הוראה, והמבזה ת"ח אין תרופה למכתו.
ועוד,
אפי' ס'איז אפשר דא אזעלכע, קלאר אז נישט אלע!

ס'איז קלאר ביי מיך אז געוויסע מתירים וואלט זיי געווען סאך גרינגער און באקוועמער צו אסר'ן, און זיי האבן מתיר געווען ווייל זיי האלטן אזוי איז דער דין!

איך לעצמי ווייס נישט די דין, און איך ווייס נישט אויב זיי זענען גערעכט, אבער ס'איז זיכער אז זיי מעגן זאגן זייער מיינונג להלכה, אפי' אויב ס'שטימט נישט פונקטליך מיט די מורא הוראות פון די לעצטע דור
 
@בינה ודעת רוב פוסקים האבן מסכים געווען צו ר' משה פיינשטיין מיט די פרט אז די קינד איז נישט קיין ממזר, אריינגערעכנט היימישע ווי די חלקת יעקב, משנת יעקב מ'קאפיש, הרב וואזנער ועוד. וכ"ש וק"ו דא. אלזא דריי נישט איבער קיין וועלט אז מ'רעדט דא פון ממזרות, מ'דארף זייער שטארק קוועטשן צו טרעפן דא די חשש ממזרות
 
אויב נעם איך אן אז דאס קינד'ס מאמע איז די תורמת, וואס זי איז דאך אסור באיסור אשת איש אויף די אב המזריע
נאר אויב איז חתונה געהאט

אבער אויב נעמט מען פון א נישט חתונה געהאטע נישט
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
מלאכתית אז וויבאלד די זרע האב איז אריין אין די פרוי אן א מעשה ביאה בפועל, אין אין הוולד ממזר. אבער דא אז ס'איז יא דא א מעשה ביאה בפועל, איז אפילו לדעתו הוולד ממזר רח''ל.
במחילת כבודך הגדול

אבער די מעשה ביאה דא איז דאך זיכער בהיתר!

דארט ווערט די קינד געבוירן אהן א מעשה ביאה בכלל, איז דא א סברה צו זאגן אז ס'איז ממזרת, ווייל למעשה איז די קינד געבוירן געווארן דורך אן צווייטע מאן

אבער דא, די יצירת הוולד ווערט דורך א ביאה כשירה פון די מאן צו זיין פרוי
איז וויאזוי איז דא א ממזר?
 
דאס איז זיכער אז דער הלכה איז גארנישט אזוי גלאטיג ווי די מאכסט עס! עס איז דא גרויסע רבנים (וואס לעבן נאך יעצט!) וואס קענען נאך אזוי גוט לערנען ווי דיך און זיי שרייען אז עס איז אסור! מען ווערט נישט קיין איש בליעל אכזר אז מ׳האלט דער הלכה איז אנדרעש ווי די טראכסט.
מען מעג שרייבן אז מען איז מחולק
מען טאר נישט אראפרייסן די מתירים
די אלע , אלע , מחמירים ווען עס טרעפט
זיי אהן די פראבלעם ווערן זיי נוטה להקל
אז מען זאגט אויף רבנים מורי הוראה, אז
זייער פסק איז פאר קבלת שוחד און ממון
איז עס אזוי ווי די גמרא זאגט איזהו אפיקורוס
דקאמר מאי אהני לן רבנן…. רחמנא לישזבן
לא מהם ולא מהמהם ולא מהמונם
 
נאר יעצט לאמיר זעהן וואס דעת חז''ל איז אויף דעם. איר שרייבט וועגן אריסטו, אז דאס קינד פארמירט זיך פון די בלוט פון דער מאמע׳ס ווסת וועלכע איז מזריע דאס קינד און געבט איהם די נויטיגע ליחות.
איז באמת דער רמב''ן און די זעלבע דער רבינו בחיי ווילן טאקע זאגן בערך אזוי, דער רמב''ן זאגט אז די אשה גיט די ''דם הרחם שמתקבץ בשעת מעשה'' און דער רשב''ץ אין זיין ספר מגן אבות לייגט צו, אז ''כי הוא אריסטו לדקות שכלו הגיע למה שקבלו חז''ל''. נאר וואס דען? איר ווייסט וואס נאך זיי זאגן? אז ס'איז בכלל נישט דא אזא זאך ווי זרע האשה!! דער רמב''ן גראדע זאגט עס נאר אלץ ספק אבער עכ''פ. און וואס נאך זאגט דער אבן עזרא מיט די רבינו בחיי? אז דער עיבור ווערט נאר נוצר מדם האשה, און די זרע האיש האט גארנישט קיין שייכות מיטן חומר הוולד נאר דאס אז ס'איז מקפיא דעם דם האשה אז ס'זאל קענען ווערן דערפון אן עיבור! וואס דאס אלעס זענען זאכן וואס ווי אונז ווייס מיר אלע, אז דער קלארער מציאות איז גענצליך אנדערש.
און נאך מער, דער רמב''ם אין הלכות איסורי ביאה פרק ה' הלכה ד' זאגט קלאר נישט ווי זיי, נאר לייגט אראפ דאס מציאות ווי מיר ווייסן דאס היינט. און רבי מאיר אבן אלדבי אן אייניקל פונעם רא''ש אין זיין ספר שבילי אמונה הנתיב הרביעי השביל השני ד"ה הרחם, זאגט אויך זייער קלאר אזוי ווי מיר ווייסן עס היינט צוטאג, וזה לשונו: וסמוך לרחם הם שני ביצי האשה שהם מקום זרע לאשה, ומהם ישפך זרע האשה לחלל הרחם דרך גרונו, וכאשר יוצק זרע הזכר ברחם, יצא גם כן זרע מאותם ביצי האשה, וישתתף עם הזרע ההוא של הזכר ואז יולד מהם מה שנולד.
און אויך אין ספר מעשה טוביה (גן נעול פ''א) פון איינעם פון די קדמונים זאגט ער אויך קלאר נישט ווי זיי, ער הייבט דארט אן אזוי: רופאים האחרונים מבעלי הדתיות והמודים בתורתינו הקדושה הכו על קדקדו (של אריסטו בעבור סברתו שאין לאשה זרע כלל) והביאו ראיות אחרות הסותרות ראיותיו הכזביות, וקצתן אזכירה וכו' עיין שם ההמשך.

עכ''פ האמיר דא אזוי: מ'האמיר א לשון הגמרא וואס לויט ווי טייל ראשונים לערנען פשט אין די גמרא איז דאס קעגן דעם פשוט'ן מציאות, און לויט ווי אנדערע ראשונים לערנען איז דאס גאר א ראיה צום פשוט'ן מציאות.

איז די שאלה אזוי: צו דאס הייסט אויך ווי א פאל וואס חז''ל זאגן אנדערש ווי א מציאות וואס דעמאלטס גייט מען בלינדערהייט ווי חז''ל? אדער זאג איך אז חז''ל אליין שטימען זייער גוט מיטן מציאות, ס'איז נאר די ראשונים וואס זייער פירוש אין די גמרא שטימט נישט מיטן מציאות, איז אויף אזא פאל זאג איך יא אז איך נעם נישט אן דעם פירוש, ווייל די ראשונים האבן נאר אזוי מפרש געווען לפי זייער דעמאלטס'דיגער ידיעה אינעם מציאות, אבער היינט אז מזעהט קלאר אז דער מציאות איז אנדערש, גייט מען יא פשט אין די גמרא לויטן היינטיגען מציאות, ובפרט אז געוויסע ראשונים זענען שוין אויך אזוי מפרש.

אויף דעם זאגט דער הייליגער חתם סופר זייער קלארע ווערטער. קודם אין חידושי חת''ס אויף נדה י''ח ע''א וזה לשונו:
''כאן כשנמצא בקרקע פרוזדור. מהו פרוזדור וחדר וגג וקרקע ועליה. אחרי החקירה מפי ספרים וסופרים וחכמי הניתוח אי אפשר לנו להכחיש המציאות שאינו כפירוש רש''י ותוספות וציור מהר''ם לובלין ואין לנו אלא מה שכתב הרמב''ם בחיבורו איסו''ב פ''ה ה''ג ובפירוש המשנה. אלא ששם בפירוש המשנה יש איזה גמגום בסופו עיין שם. ותמצא הציור הנכון בספר מעשה טוביה ובספר שבילי אמונה וכו', ולכן לא הטרחתי כלל בביאור דברי רש''י ותוס' בשמעתין, כי אי אפשר להולמן לפי המציאות האמיתי, ואתה דע לך''. עכ''ל.

און אין תשובות חתם סופר יו''ד סימן קס''ו זאגט ער אזא לשון:
האמת שלפמ"ש תוס' נדה מ"ב ע"ב ד"ה שהוציא, משמע דבית החיצון שהשמש דש שם הוא חוץ לפרוזדור, וא"כ דברי נב"י נכונים, כיון דבבשרה היינו חוץ לפרוזדור ה"ה ההרגשה נמי שם הוא והיינו זיבת דבר לח. אבל באמת כל זה כתבו תוס' לפי הבנתם, וכן רש"י ז"ל פי' סוגיא דפרוזדור (י"ז ע"ב) לפי מה שצייר מהר"ם לובלין, הכל לפי שכלם, אבל אחר בקשת המחילה מרבותינו הקדושים לא צדקו דבריהם בזה, כי האמת עם הרמב"ם כאשר יעיד הנסיון ע"פ חכמי וספרי הניתוח אשר לפנינו מספרי בני ישראל כמו מעשה טוביה וספר שבילי אמונה, ושם במעשה טוביה יש טעות קצת בציור הלול, ויש לפני עוד ספרים מדויקים מרופאים מומחים אשר לא מבני ישראל המה, בכמה וכמה ציורים כולם יעידון ויגידון כהרמב"ם ז"ל, ומיניי לא נזוע. גם שאלתי רופאים וכך אמרו לי. עכ''ל

זעהט מען דאך שפתותיו הקדושים ברור מללו אז בכי האי גווני גייט מען פשט אין חז''ל לויט ווי דער אמת'דיגער מציאות איז. במילא ווי נאריש און פאלטש איז צו קומען על סמך זה מקיל צו זיין אין אזעלכע דברים חמורים קעגן דעם טרוקענעם הארטען מציאות? ובפרט ווי איך האב שוין אזויפיל מאל ערווענט אז לפי די סברא וואלט פונקט אזוי מותר געווען תרומת ביצה, אזאך וואס די מתירים אליין האבן בעבר עס געאסרט בתוקף. קומט מען אויף מיט חילוקים של הבל געבויעט אויף סייענס וואס איז ווייטער קעגן מציאות וואס ווייזט קלאר און דייטליך נישט אזוי, ענפערט מען אז מ'גייט מיט חז''ל.. וחוזר חלילה...

פילפולים של שקר עד אין שיעור קען מען מאכן אויף יעדע זאך, ואין קץ לדברי רוח, אבער ווער ס'טוט דורך דעם ענין אן קיין נגיעות, דער זעהט גאנץ גוט דעם ריינעם אמת אז דער היתר איז געבויט אויף הויל שקר וכזב, דברי הבל ורעות רוח. ובפרט ווי ס'איז א סוד פאר גאנץ בראד אז נאר געלט שטייט דא אונטער די גאנצע מערכה, און מ'לייגט אן קיין בושה שרעקליכע טעראר אויף די רבנים מ'זאל נישט משמיע זיין דעם דעת תורה האמיתי בענין חמור כזה און נאכדעם שרייט מען נאך וואס ווילסטו? ס'איז דא רבנים המתירים? רחמנא ליצלן! דאס הייסט א דעת תורה? אז לא די מ'מאכט אסיפות און מ'איגנארירט גענצליך די דעת האוסרים, נאר מ'האט נאך די חוצפא ועזות מצח צו לייגן טעראר אויף רבנים נישט צו משמיע דעם דעת תורה האמיתי בראש כל חצות אין לך חוכא וטלולא מהתורה גדול מזה!
פאר אביסל געלד און טעראר פארקויפט מען די תורה הקדושה מיטן כלל ישראל ?

ומכאן הקריאה יוצאת לכל רבנים המתירים בשם כל יראי השם הנאמנים לה' ולתורתו הקדושה:
אל נא אחי תרעו גורם צו זיין חלילה אזא שרעקליכן פגם חמור בקדושת היחס של זרע ישראל עם קודש ולהרבות ממזירים בישראל רחמנא ליצלן ולגרום על ידי זה הסתלקות השכינה מישראל חס מלהזכיר,
להיות לך לאלקים ולזרעך אחריך, דאין השכינה שורה אלא על המיוחסים שבישראל. אדרבה קומטס ארויס בריש גלי מיטן אמת אן קיין פחד ומורא מיטן אמת'ן דעת תורה וואס עטס ווייסט גאנץ גוט אליין דעם אמת, ולהעמיד קדושת עם ישראל על מכונו וטהרתו, און דורך דעם מקרב זיין די גאולה בב''א.
לאמיר מאכן א סך הכל פון אייער בירור אמת דער רמב"ן און רבינו בחיי אבן עזרא דער תשבץ ועוד האלטן אז די זרע האשה איז די דם נדות וואס סאיז נתקבץ בהרחם בגמר ביאה אבער דער רמב״ם איז חולק עליהם און האלט אז די זרע קומט פון די אוועריס און היות די מציאות איז אזוי ווי די רמב״ם האמיר שוין א פסק פונעם חת"ס אז להכריע גייט מען מיטן מציאות, הערליך האסט שיין נאכגזאגט וואס די כותבים לאיסור ווילן זיך א עצה געבן מיטן רמב"ן (איין נקודה וואס זיי לייגן צו וואס סאיז פשוט א סילוף אז די גאצע יסוד איז גיבויעט אויף די רופאים בזמנו דעיס האסטו נישט מעתיק גיווען)

אבער מען דארף גידענקען אז דער חת"ס רעדט פון א מאמר חז"ל וואס סאיז א מחלוקה אינעם פשט אבער טאמיר די חז"ל קען נאר שטימען מיט די ראשונים וואס קוקן אויס נגד המציאות אין לנו אלא דברי חז"ל

יעצט לאמיר זען אויף וואס בויעט דער רמב"ן אז די זרע איז די דם ווייל די חז"ל זאגען אמו מזרעת תחילה יולדות זכר וכו' און דעיס גישעט בשעת ביאה אויב אזוי קען מען דאך נישט זאגען אז די זרע איז פון די שחלה האב איך דיך נאר צוויי ברירות אדער צו זאגען אז די צויי ביצים וואס ליגען אויפן דאך פונעם ווערטשיינע (און ער רעדט בכלל נישט פון די אוועריס)גיט ארויס א לחלוחית וואס אין דעים איז דא א מחלוקה פון די פילוסופין און די רופאים אדער סמיינט די דם און היות היות יענע לחלוחית גיט גארנישט צו צום קונד איז ער מכריע אז מרעדט פונעם דם אבער צו זאגען אז סגייט ארויף אויף די ביצים וואס קומען פון די אוועריס שטומט נישט מיט די חז"ל ממילא קומט בכלל נישט אריין דע חת"ס
בעזה"י וועלן מיר נאך מאריך זיין אינעם דעת הרמב"ם וואס מוועט זען קליפ און קלאר אז די רמב״ם האלט נישט אנדערש
איך ווייס אז איר גייט שפרינגן אבער פאר איר שפרינגט טרייכט אריין גוט צו איך זאג עפעס
קודם א יישר כח נאכאמאל פאר אייערע ווערטער. יעצט לעצם הענין.

חלק א' שרייבט איר ''איך וויל בלויז ארויסברענגען אז אין חז״ל איז גענוג אז די מאמע זאל ביישטייערן איר רחם און דערמיט ווערט זי באטיטלט ״מאמע״.
פארשטיי איך נישט ווי זעהט איר דאס אין חז''ל? על זה גופא איז דאך אנו דנין, אז וויבאלד די גמרא זאגט דאס לשון אמו ''מזריע'' אודם שממנו וכו' בדומה צום לשון פון אביו ''מזריע'' לובן. וואס אויב איך זאל אננעמען אז די חלק האם בהוולד איז איר ביישטייערן איר רחם, ווי קומט אהער ''מזריע''? אכילה ושתיה חיות והזנה איז מען מזריע..? און גאר ניין חדשים איז זי מזריע...? ''מזריע'' איז קלאר משמע אז חז''ל רעדן פון די רגע שעת הביאה, נאר דער רמב''ן ודעימיה לערנען אז דאס מיינט נישט די ביצי האשה, נאר דם, וואס ווי אונז ווייס מיר איז דאס מציאות קלאר נישט אזוי, וואס אויף דעם האב איך געברעגט דעם חת''ס אז במקום וואס די ראשונים זענען מפרש א פירוש בדברי חז''ל היפוך המציאות הידוע, נעמט מען נישט אן ווי דעם פירוש נאר מ'גייט מיטן מציאות.

און בדרך אגב איז דאס אויך שוין א תירוץ אויף אייער אנדערע קשיא, אז דער חת''ס רעדט דארט פון אן אנדערן ענין. האב איך דען געברעגט דעם חת''ס לגבי דעם ענין? ער רעדט דאך פון אינגאנצן עפעס אנדערש? דעם חת''ס האב איך נאר געברענגט לגבי די נקודה פון פירושי הראשונים נגד המציאות הידוע, וואס דאס איז איז דאך א יסוד בכל התורה כולה.

און דאס וואס איר שרייבט: ''דאס אז די מאמע געבט איהם פלאץ זיך צו נערן און וואקסן איז נישט בלויז א דרך אגב, דאס איז, לויט ווי איך וויל זאגן, דער אייגענטליכע תנאי אין מוטערשאפט''.

לא זכיתי להבין, ווי איך האלט אין איין ערווענען דאס, אז דאס איז דאך א זאך וואס אפילו קיינער פון די מתירים האלטן נישט, ווייל ווען יא איז דאך התרמת ביצה מותר לכתחילה.
און בכלל דאס צו זאגן אז טראץ וואס דער גאנצער חומר ומהות התינוק קומט פון די בעלת השחלה, זאל איך זיך נישט וויסענדיג מאכן פון דעם, נאר גיין בתר די בעלת הרחם, בלויז צוליב דעם וואס זי גיבט נערונג? דאס איז א סברא שאין בו שום טעם וריח לומר כן - מילד גערעדט - ובפרט להתיר דבר חמור כזה.
איך האב באמת נאך וואס מעיר צו זיין איבער אייערע ווערטער, אבער ס'ווערט צו א גרויסער אריכות, ועוד חזון למועד.
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
Back
Top