- זיך איינגעשריבן
- מאי 17, 2024
- מעסעדזשעס
- 1,487
- רעאקציע ראטע
- 5,565
- פונקטן
- 943
איך זעה נישט דארט קיין איין ווארט אז די זרע האשה איז גורם די יצירת הולד, אין מורה נבוכים ח"ב פי"ז שרייבט ער "כי טבע זרע הנקבה והוא דם בכיסיו"
הלכהדיגע שאלה בענין השתלת שחלות - Ovarian Transplant
- Thread starter עבד ה'
- Start date
יישר כח פאר די הערה , עס איז מיר נישט גיוועהן
באוואוסטזיניג אז דער משיב ״בינה ודעת״ איז אזוי
אהנגישטרענגט דא, ממש ווי אין די מקוה , און ער
איז נאר דא לשם כבוד השם יתברך שמו ,ציזיין א
שומר אויף טהרת ישראל , איך קען דאך עהם נישט
נאר זיין שרייבעריי דא.
כבודו במקומו מונח , אם תלמיד חכם הוא וודאי
עשה תשובה , זאגט דאך די וועלט א תלמיד חכם
האט שוין מסתם געשריבן א תשובה להיתר , כוחא
דהתירא איז דאך חשוב.
אבער דא איז דאך להיפך , חשוב׳ע תלמידי חכמים
זענען נוטה להקל און זענען קלאהר להלכה למעשה
אז עס איז דבר גדול מתיר ציזיין
מען דארף נישט זיין מונה והולך , נאר דערמאנען
עטליכע
בעל אגלי דבש
בעל מכלול יופי
מהר״א ט״ב
רבי מנדל שפראן
הגאון דיין טאהש
קומט ער - דער בינה ודעת- און ער ווילדעוועט
מיט לשונות בוטות כמדקרות חרב , און בתנופת
יד גיט ער מאך אוועק די מתירים , וואס זיי זענין
נישט קיין קטלא קניא באגמא ,
און ער ברענגט צוזיים שלא מענינא ,ווי אזוי די דעוועלאפמענט פון א וולד גישעהט , און דער
אמת איז ,אז עס איז בכלל נישט נוגע להלכה.
די הלכה איז דן ,אויב די שחלה ווערט אהנגינומען
אז עס באלאנגט צי רחל, וואס האט עס באקריגן
במתנה , מען האט עס אין איהר איינגיפלאנצט
און עס איהר שחלה , דעטס איט
שחלה הנשתלת , נעשית אבר מאבריה
כידה ורגלה , וכן כל הדנ״א שנכלל עם השחלה
ואין כלל בית מיחוש .
״בינה ודעת ״זאל זיך בארוהיגן , כלל ישראל האט
מורי הוראה , והרוצה לסמוך יש לו על מי ,
די הלכה ווערט נישט דעסיידעד מיט לאנגע
העתקות פון וויקיפדיה .
אויסער אויב דער ״בינה ודעת ״ האט א פערסאנעל
אגענדע קעגן איינעם פון די מתירים , זאל ער
ווייטער אהנגיין און אהנפילען דעם קרעמל
מיר וועלן אי״ה ממשיך זיין איפה מול איפה .
בינה ודעת
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- נאוו. 28, 2024
- מעסעדזשעס
- 196
- רעאקציע ראטע
- 275
- פונקטן
- 63
וואס זאל איך טוהן? איך מוז מודה זיין בפה מלא אז כ'האב שטארק הנאה פון די תגובה. יישר כח.
- זיך איינגעשריבן
- מאי 20, 2024
- מעסעדזשעס
- 102
- רעאקציע ראטע
- 1,076
- פונקטן
- 223
אל מעלת כבוד הניק החשוב @בינה ודעת.
צום ערשט וויל איך אנפאנגען מיט דעם אז איך באוואונדער אייער בקיאות אין דער סוגיה, איך נעם עס נישט אן לייכטזיניג.
און יעצט צום עצם זאך
איך פראג נישט אויף חז״ל און נישט אויף דער היינטיגע וויסנשאפט. איך זאג נאר אז דאס וואס איר ברענגט נאך פון די גמרא איבער אביו מזריע הלובן וכ״ו, איז נישט סייענטיפיש אויסגעהאלטן. איר האט צוגעברענגט דער גמרא צו ווייזן אז דער עיבור ווערט באשאפן פון ביידע צוגלייך, דאס איז טאקע ריכטיג. איך וויל בלויז ארויסברענגען אז אין חז״ל איז גענוג אז די מאמע זאל ביישטייערן איר רחם און דערמיט ווערט זי באטיטלט ״מאמע״ אנדערש צו וואס איר ווילט זאגן אינעם לשון הגמרא אז זי דארף שענקען איר גענעטישע אינפארמאציע דערפאר.
איך פרוביר ח״ו נישט אוועק צומאכן חז״ל אויף סיי וועלכע אופן, אבער זיי זענען אין קעגנזאץ צו וואס מיר ווייסן פאקטיש. אין דער צייט וואס חז״ל צעטיילן ווער עס געבט וואס, ווייסן מיר היינט אז ביידע געבן אלעס און נאכדעם וואס די גענעס פארגלייכן זיך איינער מיטן אנדערן, ווערט באשלאסן ווער עס וועט דאמינירן.
דא וויל איך זאגן אז דער חילוק וואס איר האט געמאכט צווישן גענעטיקס מיט נערונג, דאס הייסט אז כדי צו ערהאלטן עלטערנשאפט פאדערט זיך אז דאס קינד זאל פארמאגן די גענעטיקס פון די עלעטרן אין די בלויזע נערונג וועלכע די מוטער שענקט איז נישט גענוג, איז נישט אזוי אויסגעהאלטן. איר ווילט זאגן אז דאס קינד באציעט זיך צו זיין מוטער בלויז צוליב די די. ען. עיי., אבער עס קוקט נישט אויס אזוי. דאס אז די מאמע געבט איהם פלאץ זיך צו נערן און וואקסן איז נישט בלויז א דרך אגב, דאס איז, לויט ווי איך וויל זאגן, דער אייגענטליכע תנאי אין מוטערשאפט.
ר' טוביה כהן רעדט אייגענטליך איבער די אוועריעס אבער אז מען קוקט נאך וואו ער שרייבט דערוועגן, זעט זיך קלאר אז ער האט נישט געוויסט איבער ווי אזוי די זרע האישה ווערן ארויסגעלאזט און וויאזוי זיי ביישטייערן צו דאס באשאפונג פון דעם עיבור. עס איז אייגענטליך נישט געווען מעגליך פאר איהם צו וויסן בלויז דערפאר וואס די אייער-צעל, ווען עס ווערט ארויסגעלאזט, איז דאס קלענער פון א פיפטל מילימעטער אין גרויסקייט.
אט האט איר זיינע ראיות צו דעם אז א פרוי האט זרע:
דער חתם סופר באציעט זיך בכלל נישט צו דער באשאפונג און אנטוויקלונג פון דעם עיבור, ממילא זע איך נישט וואס עס האט אהער. אבער אז איר דערמאנט עס שוין, איז אפשר אינטערעסאנט צוצוברענגען פון פראפעסאר יהודה לוי וואס ער שרייבט איבער דער טעמע אין וועלכע ער וויל גענצליך ערקלערן פון פריש דאס משל וואס די חכמים געבן צו די אנאטאמיע פון א פרוי:
משל משלו חכמים באשה… – מבנה איברי ההולדה ע"פ התלמוד לפי פירוש רש"י – ספריית אסיף
צום ערשט וויל איך אנפאנגען מיט דעם אז איך באוואונדער אייער בקיאות אין דער סוגיה, איך נעם עס נישט אן לייכטזיניג.
און יעצט צום עצם זאך
איך פראג נישט אויף חז״ל און נישט אויף דער היינטיגע וויסנשאפט. איך זאג נאר אז דאס וואס איר ברענגט נאך פון די גמרא איבער אביו מזריע הלובן וכ״ו, איז נישט סייענטיפיש אויסגעהאלטן. איר האט צוגעברענגט דער גמרא צו ווייזן אז דער עיבור ווערט באשאפן פון ביידע צוגלייך, דאס איז טאקע ריכטיג. איך וויל בלויז ארויסברענגען אז אין חז״ל איז גענוג אז די מאמע זאל ביישטייערן איר רחם און דערמיט ווערט זי באטיטלט ״מאמע״ אנדערש צו וואס איר ווילט זאגן אינעם לשון הגמרא אז זי דארף שענקען איר גענעטישע אינפארמאציע דערפאר.
איך פרוביר ח״ו נישט אוועק צומאכן חז״ל אויף סיי וועלכע אופן, אבער זיי זענען אין קעגנזאץ צו וואס מיר ווייסן פאקטיש. אין דער צייט וואס חז״ל צעטיילן ווער עס געבט וואס, ווייסן מיר היינט אז ביידע געבן אלעס און נאכדעם וואס די גענעס פארגלייכן זיך איינער מיטן אנדערן, ווערט באשלאסן ווער עס וועט דאמינירן.
דא וויל איך זאגן אז דער חילוק וואס איר האט געמאכט צווישן גענעטיקס מיט נערונג, דאס הייסט אז כדי צו ערהאלטן עלטערנשאפט פאדערט זיך אז דאס קינד זאל פארמאגן די גענעטיקס פון די עלעטרן אין די בלויזע נערונג וועלכע די מוטער שענקט איז נישט גענוג, איז נישט אזוי אויסגעהאלטן. איר ווילט זאגן אז דאס קינד באציעט זיך צו זיין מוטער בלויז צוליב די די. ען. עיי., אבער עס קוקט נישט אויס אזוי. דאס אז די מאמע געבט איהם פלאץ זיך צו נערן און וואקסן איז נישט בלויז א דרך אגב, דאס איז, לויט ווי איך וויל זאגן, דער אייגענטליכע תנאי אין מוטערשאפט.
פון די ראשונים וואס לערנען אז דער טאטע געבט גארנישט צו פאר דער חומר הוולד זעסטו קליפ און קלאר אז עלטערנשאפט האט נישט מיט די. ען. עיי.
ר' טוביה כהן רעדט אייגענטליך איבער די אוועריעס אבער אז מען קוקט נאך וואו ער שרייבט דערוועגן, זעט זיך קלאר אז ער האט נישט געוויסט איבער ווי אזוי די זרע האישה ווערן ארויסגעלאזט און וויאזוי זיי ביישטייערן צו דאס באשאפונג פון דעם עיבור. עס איז אייגענטליך נישט געווען מעגליך פאר איהם צו וויסן בלויז דערפאר וואס די אייער-צעל, ווען עס ווערט ארויסגעלאזט, איז דאס קלענער פון א פיפטל מילימעטער אין גרויסקייט.
אט האט איר זיינע ראיות צו דעם אז א פרוי האט זרע:
דער חתם סופר באציעט זיך בכלל נישט צו דער באשאפונג און אנטוויקלונג פון דעם עיבור, ממילא זע איך נישט וואס עס האט אהער. אבער אז איר דערמאנט עס שוין, איז אפשר אינטערעסאנט צוצוברענגען פון פראפעסאר יהודה לוי וואס ער שרייבט איבער דער טעמע אין וועלכע ער וויל גענצליך ערקלערן פון פריש דאס משל וואס די חכמים געבן צו די אנאטאמיע פון א פרוי:
משל משלו חכמים באשה… – מבנה איברי ההולדה ע"פ התלמוד לפי פירוש רש"י – ספריית אסיף
בינה ודעת
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- נאוו. 28, 2024
- מעסעדזשעס
- 196
- רעאקציע ראטע
- 275
- פונקטן
- 63
עס איז אינטערעסאנט אז בעל שבט הלוי ז״ל
שרייבט אז לויט די היינטיגע פארגישריטענע
ידיעות פון אנאטאמיע איז דוקא די ציור פון רש״י
מער פונקטליכער ווי די פון דעם רמב״ם .
דער רמב״ם האט גיבעיסט אויף די ווערטער
פון גאלינוס , וואס זיינע מסקנות זענען גיוועהן
ווי גאספעל, און דער מיטלטאלטער יאהרן .
די גמרא וואס טיילט איין שחור שבעין און לבן שבעין
און צווישען עצם און בשר ,לגבי חלק האב , און חלק
האם , איז נישט דן לגבי יחוס ,
עס איז סתם אן ערקלערונג אז ביידע האבן א חלק
לאפוקי פון די פילוסופים - ווערט גיברענגט און רמב״ן , אז די מאמע איז דער חומר , טאטע געט
די צורה , לויט זייער צוטהיילונג פון חומר צורה פועל תכלית ,
זאגט די גמרא אז ביידע אב ואם , האבן א
אינפוט אין חומר וצורה , אבער עס האט נישט שייכות ,צי ענין יחוס.
און צווישען עצם און בשר ,לגבי חלק האב , און חלק
האם , איז נישט דן לגבי יחוס ,
עס איז סתם אן ערקלערונג אז ביידע האבן א חלק
לאפוקי פון די פילוסופים - ווערט גיברענגט און רמב״ן , אז די מאמע איז דער חומר , טאטע געט
די צורה , לויט זייער צוטהיילונג פון חומר צורה פועל תכלית ,
זאגט די גמרא אז ביידע אב ואם , האבן א
אינפוט אין חומר וצורה , אבער עס האט נישט שייכות ,צי ענין יחוס.
בינה ודעת
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- נאוו. 28, 2024
- מעסעדזשעס
- 196
- רעאקציע ראטע
- 275
- פונקטן
- 63
קודם א יישר כח נאכאמאל פאר אייערע ווערטער. יעצט לעצם הענין.
חלק א' שרייבט איר ''איך וויל בלויז ארויסברענגען אז אין חז״ל איז גענוג אז די מאמע זאל ביישטייערן איר רחם און דערמיט ווערט זי באטיטלט ״מאמע״.
פארשטיי איך נישט ווי זעהט איר דאס אין חז''ל? על זה גופא איז דאך אנו דנין, אז וויבאלד די גמרא זאגט דאס לשון אמו ''מזריע'' אודם שממנו וכו' בדומה צום לשון פון אביו ''מזריע'' לובן. וואס אויב איך זאל אננעמען אז די חלק האם בהוולד איז איר ביישטייערן איר רחם, ווי קומט אהער ''מזריע''? אכילה ושתיה חיות והזנה איז מען מזריע..? און גאר ניין חדשים איז זי מזריע...? ''מזריע'' איז קלאר משמע אז חז''ל רעדן פון די רגע שעת הביאה, נאר דער רמב''ן ודעימיה לערנען אז דאס מיינט נישט די ביצי האשה, נאר דם, וואס ווי אונז ווייס מיר איז דאס מציאות קלאר נישט אזוי, וואס אויף דעם האב איך געברעגט דעם חת''ס אז במקום וואס די ראשונים זענען מפרש א פירוש בדברי חז''ל היפוך המציאות הידוע, נעמט מען נישט אן ווי דעם פירוש נאר מ'גייט מיטן מציאות.
און בדרך אגב איז דאס אויך שוין א תירוץ אויף אייער אנדערע קשיא, אז דער חת''ס רעדט דארט פון אן אנדערן ענין. האב איך דען געברעגט דעם חת''ס לגבי דעם ענין? ער רעדט דאך פון אינגאנצן עפעס אנדערש? דעם חת''ס האב איך נאר געברענגט לגבי די נקודה פון פירושי הראשונים נגד המציאות הידוע, וואס דאס איז איז דאך א יסוד בכל התורה כולה.
און דאס וואס איר שרייבט: ''דאס אז די מאמע געבט איהם פלאץ זיך צו נערן און וואקסן איז נישט בלויז א דרך אגב, דאס איז, לויט ווי איך וויל זאגן, דער אייגענטליכע תנאי אין מוטערשאפט''.
לא זכיתי להבין, ווי איך האלט אין איין ערווענען דאס, אז דאס איז דאך א זאך וואס אפילו קיינער פון די מתירים האלטן נישט, ווייל ווען יא איז דאך התרמת ביצה מותר לכתחילה.
און בכלל דאס צו זאגן אז טראץ וואס דער גאנצער חומר ומהות התינוק קומט פון די בעלת השחלה, זאל איך זיך נישט וויסענדיג מאכן פון דעם, נאר גיין בתר די בעלת הרחם, בלויז צוליב דעם וואס זי גיבט נערונג? דאס איז א סברא שאין בו שום טעם וריח לומר כן - מילד גערעדט - ובפרט להתיר דבר חמור כזה.
איך האב באמת נאך וואס מעיר צו זיין איבער אייערע ווערטער, אבער ס'ווערט צו א גרויסער אריכות, ועוד חזון למועד.
לעצט רעדאגירט:
בינה ודעת
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- נאוו. 28, 2024
- מעסעדזשעס
- 196
- רעאקציע ראטע
- 275
- פונקטן
- 63
און איך וויל ארויסברענגן נאך זייער א וויכטיגע נקודה.
די משנה אין יבמות פ''א ברענגט א מחלוקת צווישן ב''ש און ב''ה צו א צרת ערווה איז מחיוב ביבום.
דהיינו, ווי יעדער ווייסט זאגט די תורה אין פרשת כי תצא, אז אויב ראובן למשל שטארבט אן קינדער, דארף זיין ברודער שמעון מייבם זיין זיין ווייב, כאטשיג נארמאל איז דאך אשת אחיו אסור עליו באיסור ערווה? אבער דא במקום יבום האט עס די תורה מתיר געווען.
דאס איז אבער נאר במקום איסור ערוות אשת אחיו, אבער טאמער איז אשת ראובן אסור אויף שמעון אויך מיט נאך אן איסור ערווה, למשל ראובן'ס ווייב איז שמעון'ס טאכטער, דעמאלטס האט די תורה נישט מתיר געווען יבום, ווייל די היתר התורה לייבם, איז נאר געזאגט להתיר די איסור פון אשת אח, אבער נישט קיין אנדערע איסורי עריות.
יעצט ווי העט זיין אז טאמער ראובן האט געהאט אויסער שמעון'ס טאכטער נאך פיר ווייבער, וואס די זענען דאך נישט אסור על שמעון נאר באיסור אשת אח, דעמאלטס זאגן די ב''ש אז שמעון איז מחיוב מייבם זיין איינער פון די פיר, און ביז ער איז נישט מייבם איינער פון זיי, זענען זיי אלע זקוקים לא, און זענען אסור לכל העולם.
ווידער די ב''ה וואס הלכה כמותם האלטן פונקט פארקערט, אז וויבאלד די איינע טאכטער פון שמעון איז אסור ביבום לו, זענען אלע פיר אויך פטור פון יבום, און אז זיי זענען פטור, זענען זיי אטאמאטיש אסור על שמעון באיסור ערוות אשת אח, וואס איז פון די חייבי כריתות וואס די הלכה איז דערביי אז הוולד ממזר.
פירט אבער די משנה אויס, ''אף על פי שאלו אוסרין ואלו מתירין, לא נמנעו ב''ש מלישא נשים מב''ה, ולא ב''ה מב''ש''. פרעגט די גמרא דארט אין דף י''ד ע''א, ווי אזוי? לויט די ב''ה איז דאך הוולד ממזר? און די זעלבע לויט די ב''ש אז זיי האבן חתונה צו א פרעמדן בלא חליצה, איז דאך עס אסור עכ''פ בחייבי לאוין? ענפערט די גמרא, ''משום דמודעי להו ופרשי'', דאס הייסט זיי האבן זיך מודיע געווען פאר א שידוך אז דאס איז פון אזא פאל, און דאן האבן זיי טאקע נישט זיך משדך געווען צווישן זיך.
יעצט שטעלט זיך די הארבע שאלה אויף די מתירים. מיט וואספארא רשעות און חוצפה שאין כמוהו זאגן זיי פאר זייערע מענטשן אז מ'דארף אפילו נישט אויסזאגן? מילא די האלטסט אז ס'איז מותר, פיין. אבער זענען די רבנים האוסרים וואס האלטן אז מ'שפילט זיך זיך דא מיט ספק איסור אשת איש, און מיט ספק ממזר, נישט גענוג חשוב אז מ'זאל מודיע זיין פאר די וואס גייען בהוראתם די אמת'ע פאקטן?? הישמע רשעות כזאת, ארויף צו צווינגען אן איסור ממזירות כפי הוראת פילע צענדליגער גדולי הרבנים פון א ריזיגן חלק פון כלל ישראל??
נאר ס'איז קלאר אז ווען זיי זאלן ווען זיין זיכער ביי זיך מיט די יסודות פונעם היתר, וואלטן זיי ווען נישט זיך געפירט אזוי פארברעכעריש קעגן די הלכה און קעגן מענטשהייט, נאר זיי וואלטן געפילט גענוג קאנפידענט צו זאגן פאר זייערע מקשיבים אז מ'מוז אוודאי אויסזאגן, און היות דאס איז מותר בהיתר גמור לפי דעתם, וועטס עטס רואיג עפעס טרעפן מההולכים בשיטתם זה,
נאר דאס איז נאך א קלארע הוכחה אז זיי אליין ווייסן זייער גוט ביי זיך אז דער גאנצער היתר שטייט געבויעט אויף א משענת קנה רצוץ, און ממילא וועלן רוב בני ישראל הכשרים נישט עקסעפטן דעם נארישן היתר, און ממילא איז דאך אלעס בטל ומבוטל, ממילא מוז מען זיך פירן אזוי פארברעכעריש קעגן די הלכה און קעגן מענטשהייט.
אוי לדור שכך עלתה בימיו.
מהרסיך ומחריביך ממך יצאו.
נבואיך חזו לך שוא ותפל, ולא גילו על עוונך להשיב שבותך.
די משנה אין יבמות פ''א ברענגט א מחלוקת צווישן ב''ש און ב''ה צו א צרת ערווה איז מחיוב ביבום.
דהיינו, ווי יעדער ווייסט זאגט די תורה אין פרשת כי תצא, אז אויב ראובן למשל שטארבט אן קינדער, דארף זיין ברודער שמעון מייבם זיין זיין ווייב, כאטשיג נארמאל איז דאך אשת אחיו אסור עליו באיסור ערווה? אבער דא במקום יבום האט עס די תורה מתיר געווען.
דאס איז אבער נאר במקום איסור ערוות אשת אחיו, אבער טאמער איז אשת ראובן אסור אויף שמעון אויך מיט נאך אן איסור ערווה, למשל ראובן'ס ווייב איז שמעון'ס טאכטער, דעמאלטס האט די תורה נישט מתיר געווען יבום, ווייל די היתר התורה לייבם, איז נאר געזאגט להתיר די איסור פון אשת אח, אבער נישט קיין אנדערע איסורי עריות.
יעצט ווי העט זיין אז טאמער ראובן האט געהאט אויסער שמעון'ס טאכטער נאך פיר ווייבער, וואס די זענען דאך נישט אסור על שמעון נאר באיסור אשת אח, דעמאלטס זאגן די ב''ש אז שמעון איז מחיוב מייבם זיין איינער פון די פיר, און ביז ער איז נישט מייבם איינער פון זיי, זענען זיי אלע זקוקים לא, און זענען אסור לכל העולם.
ווידער די ב''ה וואס הלכה כמותם האלטן פונקט פארקערט, אז וויבאלד די איינע טאכטער פון שמעון איז אסור ביבום לו, זענען אלע פיר אויך פטור פון יבום, און אז זיי זענען פטור, זענען זיי אטאמאטיש אסור על שמעון באיסור ערוות אשת אח, וואס איז פון די חייבי כריתות וואס די הלכה איז דערביי אז הוולד ממזר.
פירט אבער די משנה אויס, ''אף על פי שאלו אוסרין ואלו מתירין, לא נמנעו ב''ש מלישא נשים מב''ה, ולא ב''ה מב''ש''. פרעגט די גמרא דארט אין דף י''ד ע''א, ווי אזוי? לויט די ב''ה איז דאך הוולד ממזר? און די זעלבע לויט די ב''ש אז זיי האבן חתונה צו א פרעמדן בלא חליצה, איז דאך עס אסור עכ''פ בחייבי לאוין? ענפערט די גמרא, ''משום דמודעי להו ופרשי'', דאס הייסט זיי האבן זיך מודיע געווען פאר א שידוך אז דאס איז פון אזא פאל, און דאן האבן זיי טאקע נישט זיך משדך געווען צווישן זיך.
יעצט שטעלט זיך די הארבע שאלה אויף די מתירים. מיט וואספארא רשעות און חוצפה שאין כמוהו זאגן זיי פאר זייערע מענטשן אז מ'דארף אפילו נישט אויסזאגן? מילא די האלטסט אז ס'איז מותר, פיין. אבער זענען די רבנים האוסרים וואס האלטן אז מ'שפילט זיך זיך דא מיט ספק איסור אשת איש, און מיט ספק ממזר, נישט גענוג חשוב אז מ'זאל מודיע זיין פאר די וואס גייען בהוראתם די אמת'ע פאקטן?? הישמע רשעות כזאת, ארויף צו צווינגען אן איסור ממזירות כפי הוראת פילע צענדליגער גדולי הרבנים פון א ריזיגן חלק פון כלל ישראל??
נאר ס'איז קלאר אז ווען זיי זאלן ווען זיין זיכער ביי זיך מיט די יסודות פונעם היתר, וואלטן זיי ווען נישט זיך געפירט אזוי פארברעכעריש קעגן די הלכה און קעגן מענטשהייט, נאר זיי וואלטן געפילט גענוג קאנפידענט צו זאגן פאר זייערע מקשיבים אז מ'מוז אוודאי אויסזאגן, און היות דאס איז מותר בהיתר גמור לפי דעתם, וועטס עטס רואיג עפעס טרעפן מההולכים בשיטתם זה,
נאר דאס איז נאך א קלארע הוכחה אז זיי אליין ווייסן זייער גוט ביי זיך אז דער גאנצער היתר שטייט געבויעט אויף א משענת קנה רצוץ, און ממילא וועלן רוב בני ישראל הכשרים נישט עקסעפטן דעם נארישן היתר, און ממילא איז דאך אלעס בטל ומבוטל, ממילא מוז מען זיך פירן אזוי פארברעכעריש קעגן די הלכה און קעגן מענטשהייט.
אוי לדור שכך עלתה בימיו.
מהרסיך ומחריביך ממך יצאו.
נבואיך חזו לך שוא ותפל, ולא גילו על עוונך להשיב שבותך.
לעצט רעדאגירט:
- זיך איינגעשריבן
- יולי 30, 2024
- מעסעדזשעס
- 104
- רעאקציע ראטע
- 249
- פונקטן
- 48
עס איז נישט די ערשטע שערורי' ביי כלל ישראל, אפגערעדט אז בוני עולם אין די ערשטע תקופה איז אויך געווען זייער מפוקפק ביי כמה רבנים, און קיינער האט נישט גע'פסקנ'ט אז מען דארף מאכן א מסירת מודעה איידער א שידוך.
פילע שאלות מאכן זיך ביי גיטין, און די רבנים וועלכע זענען מסדר די גט פסקנען לפי ראות עיניהם, אפילו זיי ווייסן אז עס זענען פארהאן חולקים אויף זיי, און קיינער שרייט נישט אז מען מוז מוסר מודעה זיין פונקטליך אויף וועלכע היתירים עס איז געבויעט.
צענדליגער און הונדערטער שאלות מאכט זיך ביי השגחות, און דער רב המכשיר זאגט בתום לבו אז עס איז כשר למהדרין מן המהדרין, און ווילאנג עס קומט נישט עפעס א רודערער און איז מגלה טפח אז עס געבויעט אויף צירופי היתרים פון ביטול וכו' וכו', וועט קיינער נישט וויסן.
וקצרה היריעה מהכיל וויפיהל אזעלכע זאכן מאכן זיך כסדר ביי כלל ישראל, און מען האט קיינמאל נישט געהערט אז די מתירים מוזן מפרסם זיין טאג טעגליך אז דאס איז געבויעט אויף דעם און דעם היתר.
Grow_a_helmet
פרישער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- אוג. 7, 2024
- מעסעדזשעס
- 3
- רעאקציע ראטע
- 11
- פונקטן
- 13
עס קומט פון די צווייטע פרוי פונקט אזוי ווי מיינע איבעריגע פונטען וואס איך האב לעצטנס צוגענומען קומען פון די קאקאש קעיק וואס איך האב געגעסן.
די צווייטע פרוי באשטייערט די נויטיגע כוחות פארן קינד צו וואקסן, אבער דאס קינד איז נישט קיין תולדה פון איר. דאס קינד (די צעלן מיט די ניי געבוירענע ד.נ.א.) אליין וואקסט - נישט די האוסט באשאפט.
דער איינציגער מעטריקס צום מושג פון א קינד איז די פאקט אז דער קינד איז א תולדה פונעם ביאלאגישע מאמע - עס איז באשאפן געווארן פון איר מציאות ממש.
דיסקלעימער: איך בין ווארשיינליך נישט אזוי באהאווענט און געלערנט ווי אייך אלע דא וועלכע טוען שוין דורך די נושא בעומק פאר א וויילע. און איך ישוב מיר צו איך בין ראוי להכניס ראשי בין ההרים. אבער איך האב דאך געשפירט פאר וויכטיג זיך אנצורופען דא. אדרבה, אויב איך בין זיך טועה, בין איך גרייט אנצונעמען דעם אמת.
בינה ודעת
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- נאוו. 28, 2024
- מעסעדזשעס
- 196
- רעאקציע ראטע
- 275
- פונקטן
- 63
איך הייב נישט אן צו פארשטיין וואס איר טענה'ט דא? איינער האט דען עפעס געזאגט אז סיי וועלכער פסק הלכה זאל זיין ווי הארב עס זאל נאר זיין דארף עפעס דער דיין אדער בי''ד וואס האט געפסק'נט די הלכה מפרסם זיין זיין פסק? ער איז נסמך געווארן להוראה כדת וכדין און ער האט א רעכט און א חזקת כשרות אז אלע זיינע פסקים זענען אויסגעהאלטן עפ''י תורה ועפ''י שו''ע ''פאר אלע אידן'' ווייל אלע אידן האבן איין תורה. אין יעדע זאך קען מען טרעפן כמה וכמה שיטות לכאן ולכאן, אבער דאס איז פונקט ווי איך מעג אריין גיין צו סיי וועלכן כשרן איד און עסן אין זיין קאך אן קיין שאלה, ווייל יעדער איד האט א חזקת כשרות.
אבער רבונא דעלמא ווי קומט דאס דא אהער? דא רעדט מען דען אז זיי זאלן דאס דארפן מודיע זיין צוליב ווייל איך בין מפקפק אויף זייער כשרות וצדקות? דא רעדט מען דאך פון א נייע מין שאלה וואס איז נתעורר געווארן ביי כלל ישראל, און וואס צענדליגער פראמינענטע גדולי הפוסקים האבן מפרסם געווען דעתם אז דא האנדעלט זיך פון חמור שבחמורות, וואס ביי אזא פאל איז קלאר אז ליידער איז נעשה תורה כשתי תורות. איז צו טענה'ן אז מ'דארף עס נישט מפרסם זיין, איז אזוי ווי למשל איך זאל פארקויפן פלייש פון א בית השחיטה וואס איז נישט מקפיד אויף בדיקת צומות הגידין, פאר מענטשן וואס זענען יא מקפיד און איך וועל זיי נישט אויסזאגן, ווייל מיין רב האט געפאסקנט להיתר... אדער פשוט פארקויפן עסן מיט א געוויסן הכשר פאר מענטשן וואס זענען מקפיד נישט צו עסן פון דעם הכשר, און איך וועל זיי נישט אויסזאגן, ווייל מיין רב האט געפאסקנט להיתר...
און אז איינער וועט טאקע אזאנס טוהן, קען ער גיין זיצן אין תפיסה פאר דעם.
און פארוואס טאקע פארשטייט נישט די גמרא וויאזוי זיי האבן זיך משדך געווען ביז די גמרא קומט צו אז זיי האבן מודיע געווען איינער פארן אנדערן? און שטעל דיך פאר ווען זיי טוען א שידוך און זענען טאקע נישט מודיע....
איר טענה'ט פון רבנים מסדרי גיטין וואס ס'איז דא חולקים אויף זיי. איז נאכאמאל ווי געזאגט פריער, סעיף קטן'ס מיט כל מיני שיטות מחמירים איז דא אין יעדע הלכה, הייסט עס אז דאס קומט איר מדמה זיין צו א ברייט פארשפרייטע מחלוקה וואס צענדליגער רבנים האבן מפרסם געווען ברבים דעתם לאיסור חמור? איר האלט אפשר אז הגר''מ פיינשטיין ז''ל וואלט געהאלטן אז איינער וואס האט געהאט א קינד דורך הזרעה מלאכתית זאל מעגן דאס קינד משדך זיין מיט א סאטמארן איד און איהם נישט דאס אויסזאגן?
רח''ל ווי מ'קען אזעלכע נארישע טענות און סברות איבערזאגן בכלל.
און ס'איז טאקע דא אסאך אידן וואס טענה'ן אז די אלע גרויסע רבנים האוסרים זאלן זיך צוזאמנעמען און אריינגעבן א קלאגע אין געריכט אז היות לפי דעתם פון אזויפיל פראמינענטע רבנים איז דאס לפי די תורה אן איסור חמור זאלן זיי דאס מוזן אויסזאגן, פונקט ווי מ'מוז אויסזאגן אין כשרות.
און אסאך לעגאלע עקספערטן האלטן אז ס'איז דא זייער שטארקע סטענדינג פאר אזא קעיס.
די מתירים מיינען אז דאס איז עס, טעות גדולה טעו בזה. מ'וועט זיך נישט לאזן בשום אין אופן פון דעם בייזוויליגן טעראר און פארברעכערישקייט פון די כת המתירים, וואס ווילן ארויף צווינגן זייערע שקצ'ערייען אויפן גאנצן כלל ישראל, נאר מ'וועט מיט זיי פייטן מיט ציין און נעגל בכל הכח, ובשם השם נעשה ונצליח.
לעצט רעדאגירט:
- זיך איינגעשריבן
- יולי 30, 2024
- מעסעדזשעס
- 104
- רעאקציע ראטע
- 249
- פונקטן
- 48
אהובי ידידי, עפעס נעמסטו דעם ענין זייער פערזענליך, איך גלייב נישט אז אורייתא קא מרתחי ביה, ווייל טאמער יא איז דיין פלאץ נישט אויף דעם פארום, אלא מאי עפעס אנדערש ברענט אין דיר, ואין אתנו יודע על מה ולמה.
איך האב נישט קיין פערזענליכע מיינונג אין דעם, איך בין נישט קיין רב און נישט קיין דאקטער. איך קוק עס אן ווי א געהעריגע מחלוקה אין הלכה, וואס גדולי הרבנים זענען בארעכטיגט צו האבן חילוקי דיעות, קיינער ווערט נישט קיין שייגעץ פארן האלטן אז מען מעג, עס איז ב"ה דא חשובע רבנים יראי הוראה וועלכע זענען מתיר, לעומת זה זענען דא חשובע רבנים וועלכע אסרן, און איך קען נישט מכריע זיין צווישן זיי, און הלואי זאל עס מיר קיינמאל נישט נוגע זיין די שאלה.
אבער שרייען און פארפירן אז דא קומט פאר טעראר, שקאצעריי, פארברעכערישקייט פון די מתירים וועלכע ווילן גאר ארויפצווינגען זייער שקאצעריי אויף גאנץ כלל ישראל, דאס איז זינלאזע ווערטער, און קומט נישט אריין ווען מען רעדט אין א הלכה'דיגע פאלעמיק.
און טאקע מיט די ווערטער וואס דו שרייבסט אז "מ'וועט מיט זיי פייטן מיט ציין און נעגל בכל הכח", און מען וויל שוין אריינגעבן גאר א קלאגע אין געריכט קעגן די רבנים, גיבט עס מיר דעם געפיהל אז דאס איז נישט קיין מערכה אויף הלכה, נאר גאר עפעס אנדערש, ואין רצוני להאריך במילי דמשתמע כזילותא דבי דינא.
איך האב נישט קיין פערזענליכע מיינונג אין דעם, איך בין נישט קיין רב און נישט קיין דאקטער. איך קוק עס אן ווי א געהעריגע מחלוקה אין הלכה, וואס גדולי הרבנים זענען בארעכטיגט צו האבן חילוקי דיעות, קיינער ווערט נישט קיין שייגעץ פארן האלטן אז מען מעג, עס איז ב"ה דא חשובע רבנים יראי הוראה וועלכע זענען מתיר, לעומת זה זענען דא חשובע רבנים וועלכע אסרן, און איך קען נישט מכריע זיין צווישן זיי, און הלואי זאל עס מיר קיינמאל נישט נוגע זיין די שאלה.
אבער שרייען און פארפירן אז דא קומט פאר טעראר, שקאצעריי, פארברעכערישקייט פון די מתירים וועלכע ווילן גאר ארויפצווינגען זייער שקאצעריי אויף גאנץ כלל ישראל, דאס איז זינלאזע ווערטער, און קומט נישט אריין ווען מען רעדט אין א הלכה'דיגע פאלעמיק.
און טאקע מיט די ווערטער וואס דו שרייבסט אז "מ'וועט מיט זיי פייטן מיט ציין און נעגל בכל הכח", און מען וויל שוין אריינגעבן גאר א קלאגע אין געריכט קעגן די רבנים, גיבט עס מיר דעם געפיהל אז דאס איז נישט קיין מערכה אויף הלכה, נאר גאר עפעס אנדערש, ואין רצוני להאריך במילי דמשתמע כזילותא דבי דינא.
כדי להרחיב הדיבור והבנת הענין על פי הלכה
במשנה נדה כא. המפלת מין חיה ועוף …אם זכר תשב לזכר , ואם נקבה תשב לנקבה …
שטעלט זיך א קשיא , ווי אזוי קען דאס זיין אז צי
א פרוי ווערט גיבוירן א מין חיה , די דנ״אDNA שטימט דאך נישט ,
די איינציגע וועג ציפארשטיין , וואס די משנה
רעדט , איז אז מען האט שותל גיוועהן אן עמבריא
פון א חיה עובר , און עס האט זיך אנטוויקלט
אין די רחם פון די פרוי , interspecies surrogacy , און די משנה זאגט ,״אמו״ טמאה
לידה , ווייל די הלכה קוקט אויף די אנטוויקלונג
אין לידה , מען רעכנט זיך נישט מיט DNA
הוא אשר דברנו , אז די הלכה אנערקענט נישט
DNA.
במשנה נדה כא. המפלת מין חיה ועוף …אם זכר תשב לזכר , ואם נקבה תשב לנקבה …
שטעלט זיך א קשיא , ווי אזוי קען דאס זיין אז צי
א פרוי ווערט גיבוירן א מין חיה , די דנ״אDNA שטימט דאך נישט ,
די איינציגע וועג ציפארשטיין , וואס די משנה
רעדט , איז אז מען האט שותל גיוועהן אן עמבריא
פון א חיה עובר , און עס האט זיך אנטוויקלט
אין די רחם פון די פרוי , interspecies surrogacy , און די משנה זאגט ,״אמו״ טמאה
לידה , ווייל די הלכה קוקט אויף די אנטוויקלונג
אין לידה , מען רעכנט זיך נישט מיט DNA
הוא אשר דברנו , אז די הלכה אנערקענט נישט
DNA.
וועלן אונז מוסיף נאך א קלארע הלכה , וואס איז אהנגינומען ביי כלל ישראל אלץ הלכה פסוקה .
אשת איש שזינתה , ונתעברה וילדה הולד כשר,
הלכה קובעת רוב בעילות אחר הבעל , ווולד הוא
מהבעל , והוא ישראל כשר.
ונקטינן זה לוודאי , שהוא כשר .
ואפילו בזמנינו אם יעשו בחינה- טעסט- על הדנ״א
DNA ויתברר שהאב הוא המזנה , הוא נשאר כשר
ואין חוששין לזרע DNA ונשאר הקביעות שיש לו
דין בן הבעל , אפילו לירש עם אחיו , בירושת אביו .
להלכה הוא לכל דינים בן הבעל , כן הוא הלכה,
והוא ראיה ברורה לדעת הגאונים המתירים.
ותן לחכם ויחכם , ולב כסיל לשמאלו .
אשת איש שזינתה , ונתעברה וילדה הולד כשר,
הלכה קובעת רוב בעילות אחר הבעל , ווולד הוא
מהבעל , והוא ישראל כשר.
ונקטינן זה לוודאי , שהוא כשר .
ואפילו בזמנינו אם יעשו בחינה- טעסט- על הדנ״א
DNA ויתברר שהאב הוא המזנה , הוא נשאר כשר
ואין חוששין לזרע DNA ונשאר הקביעות שיש לו
דין בן הבעל , אפילו לירש עם אחיו , בירושת אביו .
להלכה הוא לכל דינים בן הבעל , כן הוא הלכה,
והוא ראיה ברורה לדעת הגאונים המתירים.
ותן לחכם ויחכם , ולב כסיל לשמאלו .
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 883
- רעאקציע ראטע
- 2,388
- פונקטן
- 423
יענקל מילר פארצײלט אױף זײן קאסעטע אז װײערלעס טעלעפאנען האט מען שױן אױסגעפונען אסאך פריער װי קעיבל. פון װאנעט װײסט מען?
װײל מען האט געגראבן אין מעסעטשוּסעטס אין די 70s און מ'האט געטראפן טעלעפאן װײערס; אבער מען האט געגראבן ערגעץ אנדערש אין די 30s און מ'האט "גארנישט" געטראפן.
נאך פאר יענקל’ה מיללער , האט שוין אונזער עלטער זיידי ישראל סבא- די אריגינעלע יעקב-
גיזאגט טענו את בעירכם
די דערמאנסט יענעם ראש הקהל וואז זאגט
אהה! אז די ווייסט יא אז מען לייענט פרשת זכור
פרשת כי תזריע וילדה זכר , ביסט דאך א תלמיד
חכם , באלאנגסטו נישט דא,
גיזאגט טענו את בעירכם
די דערמאנסט יענעם ראש הקהל וואז זאגט
אהה! אז די ווייסט יא אז מען לייענט פרשת זכור
פרשת כי תזריע וילדה זכר , ביסט דאך א תלמיד
חכם , באלאנגסטו נישט דא,
פון ווי נעמסטו אז די הלכה איז אזוי?
בד״וו סאיז דא א מדרש וואס זאגט אז ווען א פרוי איז וואס איז מעוברת איז מזנה טוישט זיך די צורה פון די קינד צו זיין ענליך צו דער בועל, ממילא קען זיין אז וועגן דעם גייט מען נישט דארט נאך dna, עפעס אזוי האב איך אמאל געזעהן שטיין ערגעץ.
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 883
- רעאקציע ראטע
- 2,388
- פונקטן
- 423
אבער דער אמת איז אז ר' ישעי' זילברשטײן מ'װײטצען בעמח"ס משנה למלך על הרמבם דערמאנט שױן עפעס ענליך אין אײנע פון די תל תלפיות קובצים, פון װעלכעס כתב עת, ער איז אױך געװען ראש הװעדה הרוחנית פאר לצד פון ר' דוד צבי קצבורג (קובץ תל תלפיות שנת תרסח - פונקט דיע טרעף איך נאר דעם דעקל דערפון אױף היברו בוקס. איך האב עס געזעהן פון רב א א מײזלס װי ער ברענגט עס אין זײן תשובה. הגם ער רב מײזלס פרעג אים אפ זײן, ר' זילברשטײן'ס, הוכחה און זאגט אז מ'קען נישט צוגלײכן נידון דידן צו איסור נדות):