הלכהדיגע שאלה בענין השתלת שחלות - Ovarian Transplant
- Thread starter עבד ה'
- Start date
יא , סאיז איבער 20 זייטן ער זאגט אז ער דארף עס נאך מגיה זיין
לעצט רעדאגירט:
- זיך איינגעשריבן
- אוג. 8, 2024
- מעסעדזשעס
- 264
- רעאקציע ראטע
- 983
- פונקטן
- 113
(אז דו רעדסט איבער מגיה זיין וועל איך דיר מגיה זיין אז מ'שרייבט 'מגיה' זיין און נישט 'מגיע' זיין...)
- זיך איינגעשריבן
- אוג. 22, 2024
- מעסעדזשעס
- 81
- רעאקציע ראטע
- 184
- פונקטן
- 28
פערצופאל גאנץ א גיטע תשובה, איך האב עקספעקטעד פלפולים ופתלתולים, אבער ניין, ס'איז פשוט אין צי די זאך
- זיך איינגעשריבן
- מאי 20, 2024
- מעסעדזשעס
- 628
- רעאקציע ראטע
- 4,046
- פונקטן
- 423
- זיך איינגעשריבן
- סעפ. 4, 2024
- מעסעדזשעס
- 744
- רעאקציע ראטע
- 2,149
- פונקטן
- 413
דא שטייט אז דאס איז פריטויותדיגע היתר און עס איז נישט פאר א פאבליק היתר...
Yiddishkind
אלטגעזעסענער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- דעצ. 22, 2024
- מעסעדזשעס
- 77
- רעאקציע ראטע
- 85
- פונקטן
- 18
ס' איז דא א תשובה פון 17 עמודים להיתר אויב איינער האט עס זאל ער ס' ארויפלייגן
הערש מיילעך
פרישער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- יולי 30, 2024
- מעסעדזשעס
- 22
- רעאקציע ראטע
- 62
- פונקטן
- 13
פון וועמען?
לויט די היינטיגע קענטעניס איז די טייטש
אשה כי תזריע , ווען זי טוט רעליסן די ביצית
פון די שחלה , און עס ווערט ראוי לקלוט זרע
הבעל , להיעשות עובר .
דאס גישעהט פונקט אזוי ביי איינע וואס האט
השתלת שחלה , לויט דעם איז פשוט להתירא
ווייל איהר גוף רעליסט די ביצית , איז זי אז די מזרעת
און עס ווערט ראוי לקלוט זרע מבעלה בביאה מותרת ואין כאן שום פקפוק,
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 659
- רעאקציע ראטע
- 1,770
- פונקטן
- 223
איך קען נאך מסכים זײן מיט דיר אז מען קען אפדעיטן די טײטש פון אשה כי תזריע. אבל שתי תשובות בדבר. אײנס, אשה כי תזריע זאגט נישט װער עס איז די מאמע אדער לגבי צו ס'איז עריות. ס'זאגט װען זי װערט טמא.
צװײ, מען דארף אױך אפדעיטן אז אשה כי תזריע איז נאר "אַטײל" פון דעם בילד. ד.ה. ס'איז דא מער װי אײן פאזע פון מזריע זײן. אױב װיל מען עס אײנטײלן אין מײלסטאונס, קען מען זאגן: 1) דאס מאכן די ביצה װען זי איז די מאמע'ס בױך נאך, 2) װען זי װערט געבױרן, 3) װען דאס װערט רעאקטיװיזירט בײ 12 יאר אדער אין די צענערלינג יארן - דורך די FHS הארמאן, 4) די רעליעס פון די ביצה אין די פעלאפיען אדער יוטעריטעריען טיוב, 5) די רגע װען די ספערם דרינגט אין איר ארײן, 6) און פײנעלי װען די עמבּריאו װערט רעליעסט צו די רחם. פּיק יור טשױס.. אױב װיל מען גײן מיט פֿרױד אױכעט איז דא מסתמא א פעריאד װען דאס קינד איז צװײ אדער דרײ יאר אלט װאס מען קען נעמען אין באטראכט אלס א באזונדערע פאזע פאר זיך.
אדער קען עס מײנען בלוט, ליחות, דם חמוד און די אלע אנדערע זאכן פונװאס די אלע פוסקים רעדן.
צװײ, מען דארף אױך אפדעיטן אז אשה כי תזריע איז נאר "אַטײל" פון דעם בילד. ד.ה. ס'איז דא מער װי אײן פאזע פון מזריע זײן. אױב װיל מען עס אײנטײלן אין מײלסטאונס, קען מען זאגן: 1) דאס מאכן די ביצה װען זי איז די מאמע'ס בױך נאך, 2) װען זי װערט געבױרן, 3) װען דאס װערט רעאקטיװיזירט בײ 12 יאר אדער אין די צענערלינג יארן - דורך די FHS הארמאן, 4) די רעליעס פון די ביצה אין די פעלאפיען אדער יוטעריטעריען טיוב, 5) די רגע װען די ספערם דרינגט אין איר ארײן, 6) און פײנעלי װען די עמבּריאו װערט רעליעסט צו די רחם. פּיק יור טשױס.. אױב װיל מען גײן מיט פֿרױד אױכעט איז דא מסתמא א פעריאד װען דאס קינד איז צװײ אדער דרײ יאר אלט װאס מען קען נעמען אין באטראכט אלס א באזונדערע פאזע פאר זיך.
אדער קען עס מײנען בלוט, ליחות, דם חמוד און די אלע אנדערע זאכן פונװאס די אלע פוסקים רעדן.
לעצט רעדאגירט:
לפי דעתי מישט די אויס זאכן וואס האבן נישט
קיין שייכות צום ענין.
כל הש״ס מלא ״ אמו טמאה לידה״
איז פשוט ווער עס איז טמאה לידה איז אמו .
די ווארט תזריע , מאכט די מאוסט סענס
צו טייטשן ווען זי רעליסט די ביצית .
אפשר קען מען נאכקוקן וואס דער חומש כפשוטו
טייטשט
נו אזא א שאלה איז אלץ פרטיותדיג
דאס איז נישט א פאבליק היתר
דאס איז פשוט
אז ער האט אונטער גישריבן און נאכדעם
לייקנט ער , מיינט גארנישט
סתם ער וויל נישט פרעשור .
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 659
- רעאקציע ראטע
- 1,770
- פונקטן
- 223
איך האלט נאך אלס אינמיטן זײן תשובה. כ'האף מגיב צוזײן װען איך ענדיג. נאר שנעל האב איך געװאלט זאגן אז זײן סטײל איז אן אינטרעסאנטער: ס'דערמאנט מיך די דברי יואל שטיקלעך װאס איך פלעג לערנען אמאל אלס בחור. ער האט כנראה עדאָפּטעד זײן רעבין'ס סטײל לגבי הלכה אױכעט. ער בױעט אױף, ברענגט א באנטש מיט מקורות און דומיים, פרעגט קשיות אױף יעדן און פון אײנע אױפ'ן צװײטן, פרובירט פארענטפערן יעדן אײנעם און ביסלעכװײז בױעט אױף א קעיס.
כמובן אז ער טוהט שטארק אדורך די ענין פון אױב ס'דארף זײן א 'ביאת איסור' כדי דאס קינד זאל זײן א ממזר אדער פסול, אדער אן 'עירבוב זרע' אדער 'יחוס אחרי האב' אלײנס, װי ער רופט עס, איז גענוג? ער ברענגט ראשונים לכאן ולכאן און אחרונים, װיאזױ זײ האבן די ראשונים פארטײטשט און פארשטאנען. כ'מוז זאגן, ס'איז דענס! ס'איז א שװערע ריעד.
און ער איז זיך אסאך מאל מורה היתר צו אינטרודוסן דקות'דיגע חילוקים װאס פרענקלי זענען נישט אלעמאל אינטעלעקטשולי האָנעסט. ער קװעטשט אביסל. איך װעל שפעטער ברענגען עקזעמפלס אבער אײנס װאס איך קען שױן זאגן לפום ריהטא װי די חברה האבן ליב זיך אױסצודרוקן, איז לדוגמא דער חילוק װאס ער מאכט צופארענטפערן דעם בני אהובה'ס װינדער אױפ'ן משנה למלך: אז ס'איז א חילוק צװישן א פרױ װאס במזיד גײט ארײן אין אן אמבטי אדער לײגט זיך אױף א סדין אװאו עס געפינט זיך זרע של איש אחר און זי װײסט דערפון, צו װען ס'איז בשוגג און זי װײסט נישט (אדער אפ' מתעסק). כ'װײס נישט פון װאו ער נעמט די ליװֿעי װי מ'זאגט אין ענגליש, ארײנצושטופן אזא אפטײטש. ס'איז קלאר פון די מקורות אז איבעראל רעדט מען בשיודעת (פשט זי װײסט פון די מעגליכקײט װי למשל באמבטי של חמותה, פון דעם בעמח"ס זכר לחגיגה, דארט בײ אביו שאנס כלתו אין פרק 'טו נשים פורטות').
נאך א דוגמא איז װי ער זאגט: "והנראה אף דליכא כרת כל היכא שלא באה ע"י ביאה, מ"מ נקרא איסור כרת," מײנט ער מסתמא די עקזעמפל װאס דער רמבם גיבט װען אײנער איז בועל בלא קישוי (כ'האב נישט קײן אהנונג װי-אזױ מען טוהט דאס
אבער אז שמואל איז געװען בקי בהטײה איז אפשר פארדעם אױך דא א טשעמפיען ערגעץ 
). מ'דארף זײן א בריסקער דאס מחלק צוזײן.חוץ מזה װאס א גרױס חלק פון זײן תשובה בױעט זיך אױף א רמ"ע מפאנו אז דער מאן'ס זרע װערט נסרח פאר ס'װערט ראוי צומאכן א קינד משא"כ די פרױ'ס; ספעציעל אױב איז עס פון א גױ. סאױ אױב װיל מען זאגן אז ס'זאל שטימען מיט סײענס און ער זאל מײנען דאס װאס די מאן'ס זרע'ס קראמאזאנס זענען האלב? איז שװער, די פרױ'ס קראמאזאנס, אפי' זי איז לכתחילה גאנץ, װערט דאך אױך האלב? בכלל צו בױען אזױפיהל אױפ'ן רמ"ע מפאנו װאס קוקט אױס מער װי אזא קבלה שטיקל, בחינת ואם מדע היא נקבל, בשעת װען, האבענדיג געלײענט האלב פון זײן תשובה, זעה איך כלל נישט קײן השקפה דערמאנט וכדומה (נישט װי הרב זארגער), װאלט איך געזאגט איז אזא בנין שטײט אױף שװאכע יסודות. אױך איז ער זײער נישט סיסטעמאטיש. ער מישט, ער שפרונגט, ער דרשנט. דערפאר קומט ער אהן צו 36! בלאט און דערפאר מסתמא קוקט קײנער נישט אהן זײן תשובה. אבער עכ"ז, פאר װער ס'װיל אן ערגענצטע בילד פון מסתמא אלע סוגיות אין ש"ס (ספציעל 'גידולי איסור'
) װאס מ'קען מדמה זײן צו די נושא - איז דאס א מאָסט ריעד!דא איז דער רמ"ע מפאנו פאר װער ס'װיל:
לעצט רעדאגירט:
- זיך איינגעשריבן
- מאי 20, 2024
- מעסעדזשעס
- 628
- רעאקציע ראטע
- 4,046
- פונקטן
- 423
איך האב א חבר א אינגערמאן מיט אסאך נאלעזש און א גוטע פעדער, זיינע ארומיגע האבן אים געפרעגט וואס איז די שאלה פון די שחלות, האט ער דעסיידעט עס אפצושרייבן, מיט אלע דעטאלן מיט שיינע הסברים אלע צדדים, ס'איז אויסגעקומען א שיינע לאנגע דאקומענט, ער האט צוגעענדיגט אז ער נעמט נישט קיין צד, מי אני להכניס את ראשי בין ההרים הגדולים וכו'.
ער האט עס נישט געשיקט צו די פובליק, ס'האט נישט געדארפט אנקומען צו די פובליק בכלל.
א שטיק צייט שפעטער זעהט ער אז איינער האט אפגעשניטן דעם אונטערשטן שטיקל פון די דאקומענט, און צוגעשריבן החותם בעילום שם מחמת אימת המציק יענקלע כהן ושותפו יצחק בנימין שטערן, דאס האט געדארפט זיין עפעס א שטיקל ליצנות אויף זיי.
דאן איז געקומען איינער און געשריבן א גאנצע מענה אויף דעם צעטל, אנגעהויבן מיט די ווערטער לכבוד הכותב המעלים שמו, און ער שרייבט פול מיט טענות און מענות, און דאן ענדיגט ער צו ובעוה“ר הגענו למצב מה שאמרו חז“ ל חגיגה י “ד ע “א ירהבו הנער בזקן, ונראה לפרש שהנערים מן החכמה ירהבו, שנתקיים בהם מה שאמרו זקן זה שקנה חכמה, ובעוה“ר נתקיים במר מה שאמרו ז“ל גמרא גמור זמורתא תהא )ביצה כ“ד ע“א( ועכשיו משבשתא כיון דעל על, והגם כי ידעתיו מימי נעוריו, לא אפרש שמו, רק אסיים בברכת שלום שלום אמר ה‘ לרחוק ולקרוב ״ורפאתיו״ וד“ל, ואין כאן לא אימה ולא מציק.
ער ווארפט אזוי אריין אז ער קען די כותב מימי נעוריו, די כותב פרובירט נאך צו כאפן ווער דאס איז, ווייל ער האט געשריבן א ענטפער אויפן ענטפער אבער ער ווייסט נישט ווער דאס איז.
סאו איך ברענג דא אלע דאקומענטן, ס'איז אינטערסאנט.
ער האט עס נישט געשיקט צו די פובליק, ס'האט נישט געדארפט אנקומען צו די פובליק בכלל.
א שטיק צייט שפעטער זעהט ער אז איינער האט אפגעשניטן דעם אונטערשטן שטיקל פון די דאקומענט, און צוגעשריבן החותם בעילום שם מחמת אימת המציק יענקלע כהן ושותפו יצחק בנימין שטערן, דאס האט געדארפט זיין עפעס א שטיקל ליצנות אויף זיי.
דאן איז געקומען איינער און געשריבן א גאנצע מענה אויף דעם צעטל, אנגעהויבן מיט די ווערטער לכבוד הכותב המעלים שמו, און ער שרייבט פול מיט טענות און מענות, און דאן ענדיגט ער צו ובעוה“ר הגענו למצב מה שאמרו חז“ ל חגיגה י “ד ע “א ירהבו הנער בזקן, ונראה לפרש שהנערים מן החכמה ירהבו, שנתקיים בהם מה שאמרו זקן זה שקנה חכמה, ובעוה“ר נתקיים במר מה שאמרו ז“ל גמרא גמור זמורתא תהא )ביצה כ“ד ע“א( ועכשיו משבשתא כיון דעל על, והגם כי ידעתיו מימי נעוריו, לא אפרש שמו, רק אסיים בברכת שלום שלום אמר ה‘ לרחוק ולקרוב ״ורפאתיו״ וד“ל, ואין כאן לא אימה ולא מציק.
ער ווארפט אזוי אריין אז ער קען די כותב מימי נעוריו, די כותב פרובירט נאך צו כאפן ווער דאס איז, ווייל ער האט געשריבן א ענטפער אויפן ענטפער אבער ער ווייסט נישט ווער דאס איז.
סאו איך ברענג דא אלע דאקומענטן, ס'איז אינטערסאנט.
- זיך איינגעשריבן
- יולי 12, 2024
- מעסעדזשעס
- 560
- רעאקציע ראטע
- 1,788
- פונקטן
- 223
דער האט חוץ צוגעשריבן צום סוף, אויכט ארויסגענומען עטליכע חלקים, זעה אז זיינס איז עטליכע בלעטער קערצער
עכ''פ, ס'איז באמת א שיינע ארבעט, כ'האלט נאך אינמיטן
אנהייב איז ער שיין מסביר די מציאות, איין זאך נאר, ער ברענגט נישט ארויס קלאר, אלע סעלס דאפלען זיך, און נאכדעם יעדע פון די זעלבע דאפלען זיך ווייטער און אזוי ווייטער
משא''כ ביי די בילד פון די ביצים פון די פרוי דאפעלט זיך עס נאר איין מאל?
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 659
- רעאקציע ראטע
- 1,770
- פונקטן
- 223
דער װארפט צאַם א געװאלד. ער ברענגט די רמ"ע מפאנו װעגן דזרע האב נסרח מקודם ואח"כ לובש צורה (אגב אײנער װײסט װאס ס'מײנט 'אין כח באם לאהדורי לעובר אמילתא קמײתא'?) און שפעטער װעגן גלית הפלשתי בר מאה פפי וחדא נאנאי
יעצט זעה איך פון רב יצחק שילת ווי ער נוצט דעם רמ"ע מפאנו זיך פושט צוזיין אויב א קינד וואס מען מאכט פון קלאונען די מאמע (נאר פון אירע סעלס; אהן א טאטע בכלל) האט לדינא א טאטע? ער פרעגט אפשר איז עס די מאמע'ס טאטע און דאס קינד איז א ברודער פון זיין מאמע? צום סוף זאגט ער אז לפי הרמ"ע האט נישט דאס קינד א מאמע.
אגב איך זעה שוין וואס דער רמע מיינט מיט: וגוף האם לא חזי לאהדורי לעובר אמילתא קמייתא. דאס איז ווי הרב יצחק שרייבט: ואינו מוחזר ע"י האם אל צורת האב. בּאָט ווייסט איינער וויאזוי דאס ארבעט טעקניקלי? איז דאס ריעל בּייאלידזשי?
פון דעם רמ״ע מפאנו , קען מען ארויס נעמען קלאהר אז הלכה האט א אייגענע מהלך , און
עס איז דוקא נישט פארבינדן מיט סייענס אדער מיט דנ״א , ווייל ער איז מייסד זיינע ווערטער אויף
אויסדרוקן אין די גמרא וואס ער אליינס האט
זיכער געוויסט אז עס שטימט נישט מיט די חכמת
הרפואה ,
- זיך איינגעשריבן
- מאי 16, 2024
- מעסעדזשעס
- 659
- רעאקציע ראטע
- 1,770
- פונקטן
- 223
װאס איז אינטרעסאנט און א פלא איז אז ס'איז דא א אנדערע רמ"ע מפאנו (װאס מײזלס זעלבסט ברענגט צו) װי דער רמע זאגט אז בײ א פײגל-נקיבה װערט די ביצה אױכעט קודם פארשמילט פאר ס'איז ראױ להװלד ממנה.
ממילא װאס איז שװער איז אזױ: ס'איז משמע פונדעם אז דער רמ"ע האט נישט געװיסט אז בײ א מענטשליכע נקיבה איז אױך דא א ביצה װײל דעמאלס װאלט ער מסתמא געזאגט אז בײ א מענטש [פרױ] װערט די ביצה אױך נסרח מקודם. און מײזלס' גאנצע בנין װאלט צעפאלן. (הגם ס'איז נישט מסתבר ער האט נישט געזעהן דעם רמבם (און מסתמא אנדערע) װאס איז פיהל פריער געװען, אבער ס'איז ייתכן אז גִיװען דאס בײ א מענטש-פרױ בלײבט עס אינװײניג, האט ער עס מסתמא אנגעקוקט װי א גאנץ אנדערע ענטעטי. אבער אױב אזױ, אױב בײ אן עוף, בײ װעמען מ'זעהט עס בחוש, אינדרױסן, זאגט ער אױך אז ס'װערט קודם נסרח װאלט ער אל אחת כמה, הערשט געדארפט זאגן אז בײ א מענטש-פרױ װערט עס זיכער נסרח מקודם.
נאכמער, מײזלס לײגט (זעה די בילד) צו אז די ביצת העוף איז דעד (מת) משא"כ בײ א מענטש-פרױ איז די ביצה 'חיה'. כ'װײס נישט פון װאנעט ער נעמט עס, (מ'רעדט דאך נישט דא פון די 'ספנא מארע' סארט ביצים װאס געבױרן נישט) אפשר פון 'וההוא שעתה עפרא בעלמא הוא', משא"כ בײ ביצת האדם-פרױ זאגט מײזלס אז ס'איז נישט נאר 'חיה' נאר ס'איז גאר א בריה חשובה. לכאורה, אױב די ביצה איז עתיד ארױסצוגעבן א קינד ברױך עס אײביג זײן חיה?!
דאס איז נאך אן עקזעמפל װי, קאָנסידערינג מײזלס לאנגע און טיפע תשובה, קען נישט זײן אז מײזלס האט נישט געטראכט פון דעם, נאר היות ער האט שױן מחליט געװען פון פריער װאס זײן ענטפער װעט זײן, טשוּזד ער װאספארא תורה'לעך צומאכן, װען?: