אויב דו ווילסט שרייען פוי האסטו שוין געוואונען. אבער אויב ווילסטו אביסל הערן דברים של טעם לייג צו קאפ צו וואס איך זאג.
די שלטי הגיבורים ברענגט אראפ די מהר"ם (שטייט נישט מהר"ם מרוטנבורג) לגבי א נושא וואס דארט רעדט מען פון א געהעריגע ביאה. אויב אזוי קען זיין אז באמת האט די מהר"ם געזאגט ביידע, סיי אז עס איז נישט קיין פראבלעם ווייל עס איז נישטא קיין ביאה, און סיי ווייל עס איז נאר הולד פגום. אבער די שלטי הגיבורים האט נאר אראפגעברענגט די חלק וואס איז נוגע צו זיין שמועס.
און א ראי' לדברי איז פון א הגה"ה בכת"י אויפן מרדכי קטן וואס ברענגט די רבינו פרץ און לייגט אויך צו די נקודה.
ראיתי תשוב' מרפ"א (=מורנו רבנו פרץ [בן] אליהו) ז"ל על מה שנהגו העולם להקפיד לאשה לשכב בסדיני איש אחר דלאו בעלה ובימי נדות' אינ' מקפדת מלשכב בסדיני' ששכב בעלה, כי אפי' תתעבר אי' כאן ביאת אסור, ל"ש מבעלה בימי נדות' ול"ש מאיש אחר, אפי' תקלוט הזרע מן הסדיני' לתוך מעיה, דהא לא אתא עליה, וביאה לחוד אסורה בימי נדה או באש' איש. והיינו דנזהרת מאיש אחר שמא תתעבר ויהיה ספק של מי הולד ואסו' משו' הבחנת זרע, אבל בסדיני בעלה מה בכך, כיון דאין ביאת אסור והולד כשר, ד
הכל מודי' דבן הנדה אינו ממזר. עכ"ל
געוויסע טענה'ן אפילו אז "שנשאל להר"ם" איז א טעות סופר און עס דארף שטיין "שנשאל להר"פ" און דאס איז טאקע די באקאנטע רבינו פרץ. זעה
דעם מאמר פאר אן אריכות אויף רבינו פרץ.
איך האב נישט קיין איינונג וואס דו פרובירסט דא פריש ארום ספינען. (איך האף אז די האסט יא..)
דאס איז קלאר אז דער שואל האט האט געהאלטן אז די סיבה פארוואס ביי אשת איש איז מען נזהר איז וועגן חשש הולדת ממזר, ממילא האט ער געוואלט וויסן פארוואס ביי נדה איז מען נישט חושש וועגן חשש הולדת בן הנדה. ווייל אנדערש איז דאך נישט צו פארשטיין וואס זיין שאלה איז דא בכלל געווען. האט ער דען נישט געוויסט אז דער חשש פון שמא ישא אח את אחותו איז נאר שייך ביי א''א און נישט ביי א נדה? יעצט ווען דער מהר''ם ענפערט איהם אז ביי נדה בין איך נישט חושש, ווייל אפילו סוועט נולד ווערן א בן הנדה, איז ער אבער כשר לבוא בקהל. משא''כ ביי אשת איש איז וואס? יעצט לאמיר זעהן וואס קיין בכלל זיין דער משא''כ אויספיר, אויסער דאס אז דארט ביי א''א בין איך יא חושש פאר התעברות ווייל הולד ממזר. לאמיר פרובירן: אז משא''כ ביי א''א בין איך יא חושש לישכב על הסדין. פארוואס? ווייל הבחנה שמא ישא אח את אחותו, ץ דבמשא''כ ביי נדה איז נישט דא דער טעם. דאס איז דען געווען זיין שאלה? דעם חילוק האט ער דען אליין נישט געוויסט?
לויטן רבינו פרץ ענפערט ער איהם זייער גוט. אז נישט ווי די האסט געמיינט אז ער איז א בן הנדה, ניין! ער איז נישט קיין בן הנדה. איי דעמאלטס פארוואס ביי א''א בין איך יא חושש? וועגן הבחנה. אבער לויטן מהר''ם האט ער דאך איהם ממש גארנישט געענפערט? חוץ מזה וואס די עצם סברא צו זאגן אז ביי נדה וואס שטייט נאר שכיבה איז ער א בן הנדה, און ביי אשת איש וואס שטייט לזרע איז ער נישט קיין ממזר, איז דאך א דבר שאין לו שחר בכלל לומר כן. אלא מאי איז פשוט נישט מעגליך צו לערנען אנדערש אין מהר''ם.
יעצט ווילסטו דרייען א קאפ מיט א פרישן נוסח וואס גייט אבער ווייטער אלעס מיטן שיטת רבינו פרץ אז דער עיקר תירוץ איז, אז שלא כדעת השואל אז דאס קינד איז א בן הנדה, נאר ער איז נישט קיין בן הנדה. אבער דאס קומט בכלל נישט אהער להר''ם וואס בלייבט קלאר בתירוצו כדעת השואל אז הוולד בן הנדה, און ממילא איז פשוט נישט דא קיין אנדערן אויספיר, נאר אז משא''כ ביי א''א איז ער יא א ממזר.
ווילסט קומען מיט פרישע חקירות אז באמת איז ביידע דער רבינו פרץ, נאר נפל שיבושים בהם? אבער דאס איז קלאר אז די צוויי נסחאות זענען טאטאל אנדערש! ער האלט נישט בן הנדה. און ער האלט אז יא. ממילא צו קומען פארדרייען א קאפ בדברי המהר''ם אויסגעמישט מיט ווערטער פון רבינו פרץ, איז כמעט אזא גוטער ספינעריי ווי דער גאנצער היתר אויף שחלות..
וואס דער תשובות והנהגות וויל מעמיס זיין בדבריו, איז אויסער וואס דאס איז ממש א דוחק גמור ווי איך האב פריער געזאגט, אז לפי זה איז אין כן קשיא ותירוץ בכלל. זאגט ער אינגאנצן צוויי עמודים צוריק פונקט א פארקערטע סברא. ער זאגט דאס לשון: ''אבל בעריות אפילו נדה שטמאה, כשדנין עלה באיסור בעילה, דנין רק בגדרי איסור ולא טומאה''. און חוץ מזה איז כנזכר לעיל, קיין שום סברא נישט צו זאגן אז ביי נדה וואס שטייט נאר שכיבה איז ער יא א בן הנדה, און ביי אשת איש וואס שטייט לזרע נישט? אויב עפעס איז פונקט פארקערט. ולא זכיתי להבין דבריו כלל. און דו אויך נישט..
אבער איך שיהיה, סיי ווער אנדערש ס'ברענגט דעם מהר''ם האט אויך עפעס אנדערש נישט געזעהן דא. ווי דער דברי יואל און דער ציץ אליעזר וואס זאגן דאס לשון, אז דאס איז ''מבואר להדיא'' בדבריו. און די זעלבע דער מנחת יצחק וואס איך האב פריער געברענגט, זאגט אויך אז דאס איז פשטות דבריו.
נאר ס'געפעלט מיר נאר, ווי דא ווען ס'דאכט זיך דיר עפעס א ראיה לדבריך (איך האב נאך נישט קיין איינונג פון וואס...) מאכסטו א גאנץ עסק פון עפעס לעצטענ'ס געטראפענע כתבי יד. אבער ווען דער חיד''א ברענגט וואס ער האט געטראפן א כתב יד על קלף מתשובות הראשונים למהר''ר שלמה מלונדון, וואס אין שם הגדולים שרייבט ער, אז דער רשב''א אין די תשובות ברענגט אים צו. און דער מנחת יצחק אין די פריער דערמאנטע תשובה ברענגט דעם חיד''א, און זאגט דאס לשון: ''וש''מ דהיה אחד מן הראשונים, וצריכים להתחשב עם שיטתו בכובד ראש''. שרייבסטו אבער מיט זלזול: ''זייט ווען איז א כתב יד וואס דער חיד"א האט געטראפן בשם איינע פון די ווייניג באקאנטע מזמן הראשונים מאסגעבנד קעגן די דעת פון רבינו פרץ וואס ווערט אראפגעברענגט אין די פוסקים''
איך בין נאר נייעגריג ווי מאסגעבענד עס וואלט געווען, ווען ס'איז ווען דא דארט נאר אפילו א שמץ ראיה לדבריך..
נאר וואס דען? דיין גאנצע תגובה בכלליות איז איין שטיק ספינעריי!
ווייל דאס גאנצע וואס איך האב מעתיק געווען די דערמאנטע ראשונים איז, ווייל איינער האט דא געשריבן אז ''רוב פוסקים'' האבן נישט געהאלטן וולד ממזר, האב איך איהם אהער געברענגט עטליכע פוסקים, חסידישע, ליטווישע, און ספרדישע, וואס האלטן קלאר אז וולד ממזר, און אז דאס איז גערעכנט ווי א ביאת איסור ונאסרת לבעלה. נאר אלץ אן הקדמה צו האבן א קלארקייט אין די סוגיא, האב איך מקדים געווען צוצוברענגען די הויפט שיטת הראשונים וואס די אוסרים און מתירים בויען אויף דעם, לכל מר כדאית ליה.
קומסטו און די נעמסט דיך צו מאכן פלפולים אין די דברי הראשונים אז די פשט איז נישט ווי די אוסרים האבן געלערנט.. כאילו אז דאס איז דער גאנצער נידון דא.
מיט וועם ווילסטו יעצט דא מפלפל זיין? מיט מיר אדער מיט זיי...?
נאר דאס איז על הכלל כלו יצא אז די ביסט בכלל נישט נחית דא לברר את האמת, נאר צו ווארפן זאמד אין די אויגן מיט אלט באקאנטע שקרנישע טאקטיקן צו באווארפן דעם בר פלוגתא מיט גיבובי דברים און מיט דברי סרק באגלייט מיט דיוקים און ספינערייען אלעס צו געבן דעם אימעדש פאר די תמימי לב אז ווי נישט ווי עפעס זאגט ער דאך דא... אבער ווער ס'איז זיך מתבונן בדבריו דער זעהט קלאר אז דאס איז אלעס צוזאמגעשטעלט פון בלויז זאכן וואס דער שרייבער אליין ווייסט אויך אז ס'איז בלויז שקר געבויט אויף סברות של שטות והבל.
גענוי ווי די עצם הויל לופטיגער חילוק בין תרומת ביצה לשחלה, וואס מגייט און מבויעט אויף א סברא וואס איז פשוט היפוך המציאות, וואס אויסער עס האלטן אין איין איבערקייען נאכאמאל און נאכאמאל, האט נאך קיינער דא נישט עס געהעריג מסביר געווען פארוואס און מיט וואס פונקטליך דאס זאל אויסמאכן להלכה. ווי איך האב עס מסביר געווען באריכות אין א פריערדיגע תגובה, וואס אויסער א ידיד נפש ניגון האסטו אויף דעם גארנישט געענפערט, ווייל ס'נעבעך נישטא וואס צו ענפערן.. אויך א גוט באקאנטער שקרנישער טאקטיק אז ווען מ'האט נישט וואס צו ענפערן, נוצט מען אביסל סארקאזעם און ערלעדיגט..
נאר וואס דען? אזוי ווי דער דברי יואל שרייבט: ''ותמה אני האיך יעלה על הדעת להקל באיסורים נוראים כאלו של אשת איש וממזירות בפטומי מילי כאלה שאין בהם ממש כלל''.
און ווי כ'האב פריער געשריבן, אז אפילו לויט די וואס האלטן נישט ביי הזרעה מלאכותית אז וולד ממזר ווייל ס'איז נישט דא קיין מעשה ביאה. אבער דא אז ס'איז יא דא א מעשה ביאה איז שטארק מסתבר אז דא וועלן זיי מודה זיין אז ס'איז וולד ממזר. אבל באמת לאו כל כך פשוט הוא, ויש מקום לפלפל בזה.
אבער לויט די אוסרים אז דער הויפט יסוד פון איסור אשת איש איז עירוב ובילבול הזרע און אפילו בלא ביאת איסור איז האשה נאסרת על בעלה והוולד ממזר. ווי דער דברי יואל שרייבט: ''נמצא דלדינא המביאים זרע של איש אחר לתוך אשת איש, עוברים על איסורי עריות של איסורי כריתות ר''ל והאשה נאסרת על בעלה, והוולד ממזר''. נאך שרייבט ער: ''והרי לך בפירוש מבואר בדברי חז''ל שגם בממזר גמור טעם העונש שהחמירה התוה''ק בזה כ''כ הוא בשביל שיוכל להיות לפעמים שאינו מכיר אביו ואמו, והוא כדברי הראשונים ז''ל שטעם האיסור בשביל הזרע'' נאך שרייבט ער: ''אמר ר''א מאי ממזר מום זר. ומבואר בפירוש שזהו המכוון בענין ממזירות ר''ל שנולדים מאיש זר '''יהיה באיזה אופן שיהיה''' ולא יכחיש זה אלא החולק על האמת'' עכ''ל. איז דאך אוודאי און אוודאי אז דא ביי שחלות וואס דער בילבול הזרע איז פונקט אזוי דא, ווי דער קלארער הארטער מציאות ווייזט טאקע. איז דאך אוודאי אז המשתילים שחלה של אשת איש לתוך אשתו של אדם, עוברים על איסורי עריות של איסורי כריתות ר''ל והאשה נאסרת על בעלה, והוולד ממזר.
''ולא יכחיש זה אלא החולק על האמת''' שרייבט ער. שטעלט זיך ארויס ליידער אז דווקא רבנים און דיינים וואס רופן זיך מיטן נאמען סאטמער זענען פון די חברה חולקים על האמת.
בושה תכסה פניהם!!
דער חלקת יעקב וואס קריגט אויפן סאטמאר רב שרייבט: ''אבל לכתחילה לעשות מעשה הנבלה הלזו לקבל זרע מאחר, חוץ מכל החששות והאיסורים שיש בזה, ''יש להתחשב הרבה עם דעת הרבנים הגאונים שדעתם בהחלט שהולד ממזר והיא נאסרה על בעלה'',
אבער די אייגענע תלמידים פונעם סאטמאר רב פילן נישט פאר וויכטיג להתחשב הרבה עם דעת הרבנים הגאונים שדעתם בהחלט שהולד ממזר והיא נאסרה על בעלה?
און ניטאמאל מיט זייער אייגענעם רבי'ן פילן זיי פאר וויכטיג להתחשב עם דעתו??
חרפה ובושה תכסה פניהם!!
נאר וואס דען? אזוי ווי דער סאטמאר רב ענדיגט צו: ''טרחתי קצת להוציא מלב הטועים, אבל אי אפשר להשיב על כל דברי הבלים שאין להם סוף, וכל אשר עינים לו ומבקש האמת, בלבבו יבין במה שכתבתי בזה. ולמי שאין לו לב מבין או שאינו מבקש האמת, לא יועילו לו כל אילי נביות''
און ער ענדיגט: ''השי''ת ירחם על עמו ישראל שישתקע הדבר ולא יעלה על לב אדם מישראל לדבר מתועב כזה להרבות טומאה וממזירות, וערבוביא כל כך בישראל. וברוב רחמיו וחסדיו יתב''ש יצילינו ממכשולות נוראות כאלה ר''ל''
רבני ודייני סאטמאר: אביסל רעספעקט און דרך ארץ פאר ענקער הייליגן רבי'ן!!!
