- זיך איינגעשריבן
- אוג. 11, 2024
- מעסעדזשעס
- 189
- רעאקציע ראטע
- 590
הגיגים איבער די פארברענגן "לאמיר זינגען" חוה"מ פסח תשפ"ה לונדון הבירה
די פענע איז צו ארעם צו שילדערען די מעמד אדיר און די אטמאספערע וואס איז געווען אין זאל ווען א ריזיגער ציבור פון איבער 1000 אידן האבן זיך צוזאמען גענומען צו זינגען ניגונים פון די אלטע היים מיט געשמאק און ווארימקייט.
דער עולם האט אנגעהויבן צו שטראמען אין די יסודי התורה זאללן ארום אכט פופצן ביינאכט ווי מאנכע האבן נאך בשעת מעשה געקויפט טיקעטס אריינצוגיין, די זאל איז געווען אויסגעשטעלט מיט הונדרעטע בענקלעך און יעדע האט זיך געטראפן זיין פלאץ מיט זיינע באקאנטע און זיך באקוועם געמאכט.
די זאל איז געווען טונקל - אביסל ווי שלש סעודות- צו ערמעגליכן די שעמעדיגע עולם צו זינגען אן א שטער- איך קען נישט אראפשרייבן פונקטליך די זייגער ווען מען האט געזינגען וואס ווייל מען האט ניטאמאל באמערקט ווי די צייט פליט אדורך.
די זאל האט אנגעהויבן ווערן באלאכטן מיט פארשידענע קאלירטע לייטונג און די נגינה קווייער בראשות רבי שמאי שווארץ זענען ארויף אויפן סטעידזש,
צום ערשט האט מען געהערט א רעקארדירטע מעסעדזש וואס האט מייסטערהאפטיג בארגריסט די עולם און באדאנקט די ספאנסערס פון די עיווענט. דערנאך האט די קווייער אנגעהויבן מיט א מארש און א סעריא פון אלטע ניגונים. רבי ישראל שטערן איז ארויף געקומען און באגריסט די עולם מיט טרעפליכע און בליציגע געדאנקן ארום די כח הנגינה און די כח הרבים און ארויס געברענגט אז יעדע איינער איז וויכטיג און אריינגעברענגט די עולם און די מצב פון זינגען, רבי שמאי האט צוגעלייגט אז בעצם איז כאילו מזינגט אינדערהיים מיט די משפחה נאר אויף א גרעסער פארנעם און אזוי האט מען אנגעהויבן זינגען צוזאמען, א ניגון פון בני יששכר, תפארת שלמה די ריזינער ניגון, אדון עולם און די עולם האט ווארים מיטגעזינגן, רבי שמאי האט אריינגעברענגט די עולם ביים זינגען די ד' בבות כפי המושר בחב"ד. מען האט געזינגן די קדושת לוי'ס ניגון און די אפטער רב לאמיר דעציילן די מעלות פון יודישע קינדער.
דערנאך האט רבי ישראל שטערן ווייטער גערעדט איבער די ניגונים פון די ת"ר יארן ארויסגעברענגט אז בשנת ת"ר איז ארפגעקומען א גרויסע אור אויף די וועלט און דערנאך האט מען ממשיך געווען מיט ניגוני קודש,
רבי שמאי האט מייסטערהאפטיש אריינגענוצען די גאנצע עולם ביים באקאנטע ניגון "חד גדיא" און צוטיילט די עולם און דריי ווען יעדע קבוצה באקומט א אנדערע חלק הארמאני צי זינגען וינועו אמות הסיפים.
דערנאך האט מען געהערט פון רבי ישראל שטערן איבער די ניגונים פון די מלחמה יארן און מען האט געזינגען די בקאנטע אני מאמין מיט גרויסע התעוררות. רבי ישראל שטערן האט פארציילט איבער די ניגון יודע בגויים ווען און ווי די סקולענע רבי האט דאב מחבר געווען און מען האט דאס געזינגען מיט גרויס געשמאק.
דערנאך האט מען געזינגען די מודזיצע בצאת ישראל ווי רבי שמאי האט ווידער מיסטערהאפטיש אריינגענומען די גאנצע עולם און צוטיילט הארמני פאר יעדע קבוצה וכל העם רואים את הקולות בקול נעים גילת ורנן.
די מעמד דערנענטערט זיך צו ענדע ווי רבי ישראל באדאנקט אלע עוזרים ומסייעים און בליציש ארויס געברענגט אז לעתיד לבוא וועט זיין די הלכה ווי שמאי... דערנאך איז געווען א מחרוזת פון אלקא דיליה און פרוק ית ענך און מען איז ארויס מיט פייערדיגע טענץ צוענדיגן מיט בנה ביתך כבתחילה וכונן מקדשך על מכונו!
ומי שלא ראה פארברענגן זו לא ראה פארברענגן מימיו.
די פענע איז צו ארעם צו שילדערען די מעמד אדיר און די אטמאספערע וואס איז געווען אין זאל ווען א ריזיגער ציבור פון איבער 1000 אידן האבן זיך צוזאמען גענומען צו זינגען ניגונים פון די אלטע היים מיט געשמאק און ווארימקייט.
דער עולם האט אנגעהויבן צו שטראמען אין די יסודי התורה זאללן ארום אכט פופצן ביינאכט ווי מאנכע האבן נאך בשעת מעשה געקויפט טיקעטס אריינצוגיין, די זאל איז געווען אויסגעשטעלט מיט הונדרעטע בענקלעך און יעדע האט זיך געטראפן זיין פלאץ מיט זיינע באקאנטע און זיך באקוועם געמאכט.
די זאל איז געווען טונקל - אביסל ווי שלש סעודות- צו ערמעגליכן די שעמעדיגע עולם צו זינגען אן א שטער- איך קען נישט אראפשרייבן פונקטליך די זייגער ווען מען האט געזינגען וואס ווייל מען האט ניטאמאל באמערקט ווי די צייט פליט אדורך.
די זאל האט אנגעהויבן ווערן באלאכטן מיט פארשידענע קאלירטע לייטונג און די נגינה קווייער בראשות רבי שמאי שווארץ זענען ארויף אויפן סטעידזש,
צום ערשט האט מען געהערט א רעקארדירטע מעסעדזש וואס האט מייסטערהאפטיג בארגריסט די עולם און באדאנקט די ספאנסערס פון די עיווענט. דערנאך האט די קווייער אנגעהויבן מיט א מארש און א סעריא פון אלטע ניגונים. רבי ישראל שטערן איז ארויף געקומען און באגריסט די עולם מיט טרעפליכע און בליציגע געדאנקן ארום די כח הנגינה און די כח הרבים און ארויס געברענגט אז יעדע איינער איז וויכטיג און אריינגעברענגט די עולם און די מצב פון זינגען, רבי שמאי האט צוגעלייגט אז בעצם איז כאילו מזינגט אינדערהיים מיט די משפחה נאר אויף א גרעסער פארנעם און אזוי האט מען אנגעהויבן זינגען צוזאמען, א ניגון פון בני יששכר, תפארת שלמה די ריזינער ניגון, אדון עולם און די עולם האט ווארים מיטגעזינגן, רבי שמאי האט אריינגעברענגט די עולם ביים זינגען די ד' בבות כפי המושר בחב"ד. מען האט געזינגן די קדושת לוי'ס ניגון און די אפטער רב לאמיר דעציילן די מעלות פון יודישע קינדער.
דערנאך האט רבי ישראל שטערן ווייטער גערעדט איבער די ניגונים פון די ת"ר יארן ארויסגעברענגט אז בשנת ת"ר איז ארפגעקומען א גרויסע אור אויף די וועלט און דערנאך האט מען ממשיך געווען מיט ניגוני קודש,
רבי שמאי האט מייסטערהאפטיש אריינגענוצען די גאנצע עולם ביים באקאנטע ניגון "חד גדיא" און צוטיילט די עולם און דריי ווען יעדע קבוצה באקומט א אנדערע חלק הארמאני צי זינגען וינועו אמות הסיפים.
דערנאך האט מען געהערט פון רבי ישראל שטערן איבער די ניגונים פון די מלחמה יארן און מען האט געזינגען די בקאנטע אני מאמין מיט גרויסע התעוררות. רבי ישראל שטערן האט פארציילט איבער די ניגון יודע בגויים ווען און ווי די סקולענע רבי האט דאב מחבר געווען און מען האט דאס געזינגען מיט גרויס געשמאק.
דערנאך האט מען געזינגען די מודזיצע בצאת ישראל ווי רבי שמאי האט ווידער מיסטערהאפטיש אריינגענומען די גאנצע עולם און צוטיילט הארמני פאר יעדע קבוצה וכל העם רואים את הקולות בקול נעים גילת ורנן.
די מעמד דערנענטערט זיך צו ענדע ווי רבי ישראל באדאנקט אלע עוזרים ומסייעים און בליציש ארויס געברענגט אז לעתיד לבוא וועט זיין די הלכה ווי שמאי... דערנאך איז געווען א מחרוזת פון אלקא דיליה און פרוק ית ענך און מען איז ארויס מיט פייערדיגע טענץ צוענדיגן מיט בנה ביתך כבתחילה וכונן מקדשך על מכונו!
ומי שלא ראה פארברענגן זו לא ראה פארברענגן מימיו.
