שכח פאר מיר באקאנט מאכן, איז די יוצאים לשינוי עולם מער א וועג פון זיך "טרעפן" אינעווייניג? (ווי למשל אין אמעריקע מענטשן וואס ווילן נישט פונקט איינהאלטן שלא שינו את לבושם, פרויען דרייוון, וכו)
דאס רופט מען דא
חסידיש-לייט
די לטאים אדער מאדערנע וואס לאכן אפ פון חסידים רופן זיי טונא בייגל, איך האלט גראדע ס'איז אפענסיוו און סטיריאטיפיקל, ס'איז אזא חוזק פון די יונגערמאן וואס וויל שוין נישט האלטן און גייט שוין מיט די באשם און די קאלירטע קליידער אבער זאגט נאך פארן געשעפטסמאן "בייגל" אויף די חסידיש-אידישע אקצענט
די בעלזע פארשטיי איך אלס אן אמעריקאנער איז נישט אפיציעל קיין גאנצע ארגענאזאציע נאר א פלאץ ווי זיי זאלן זיך קענען דרייען צו האלטן א קשר, דאס איז נישט ווי פוטסטעפס דאהי אדער הלל לויט ווי איך פארשטיי. פון פוטסטעפס קען איך אליין רעדן זייענדיג אנגעשלאסן, ס'איז א אנגייענדע סביבה מיט א גאנצע סדר היום וואך צו וואך.
בעלז האט דאס?