- זיך איינגעשריבן
- מאי 4, 2024
- מעסעדזשעס
- 1,098
- רעאקציע ראטע
- 5,314
די גמ' אין מס חגיגה סוף פונעם צווייטן פרק און דעם גאנצן לעצטן פרק ארבייט די גמ' אריין איבער הלכות טומאה וטהרה און ווי ס'מאכט אויס צב"ש לגבי תרומה און קדשים און ווי אויך לגבי אנדערע זאכן ווי למשל מי חטאת וכו' אויך ארבייט די גמרא אריין דארט איבער חברים ווס. עמי הארצים וואס מ'האט אלץ גוזר געווען אלץ טומאת עם הארץ, פארוואס און ווי ווייט ס'גייט, אבער נאך אלע טראסט אישוס וואס איז געווען פון די חברים קעגן די עמי הארצים איז געווען אבער געוויסע זמנים וואס דאס איז געווען די דריי ימים טובים, פסח, שבועות, און סוכות, וואס דאן זענען אלע אידן ארויף געגאנגן קיין ירושלים צום בית המקדש עולה רגל זיין, וואס די חברים האבן יא געטראסט די עמי הארצים און האבן נישט געהאט קיין שום פראבלעם זיך צו מישן סיי מיט די כלים און סיי דירעקטלי מיט עסן וואס די עמי הארצים האבן צוגעשטעלט, וואס אגאנץ יאר איז עס געווען בבל יראה ובבל ימצא אז אויב איז עס געמאכט געווארן דורך אן עם הארץ האט עס דער חבר נישט געגעסן מער אדער נישט געניצט די כלים.
אבער אזוי ווי ס'בוכאשעם אכשר דרא, און וואס א דור גייט אריבער ווערן מיר אלץ מער פרומער איז שוין היינט צו טאגס פארהאן א מורא'דיגע פרומקייט ביי די היינטיגע סטייל חברים/חסידישע אידן וואס ווערן לכאורה פאררעכענט פאר די היינטיגע סטייל חברים, זיך נישט צו מישן איינער מיטן צווייטענס עסן אדער כלים פאר כמעט אגאנץ יו"ט פסח, "אונז מישן זיך נישט" גייט דער סלאגן אדער "ביי אונז האט מען זיך נישט געמישט" פארוואס? ווייל יענעמס קולות/חומרות זענען דאך נישט מיינע, אמער, איך בין דאך א גרעסערער מחמיר ווי מיין שכן/חבר, דערפאר, פאר זיבן טאג רופן מיר אויס אז מיר זענען אלע קאנסידערט ווי חברים און עמי הארצים איינער צום צווייטן אבער דעם אכטן טאג אחרון של פסח דאן ווערן כל החסידים חברים.
אין די תורה זעהט מען אויך ביים קרבן פסח ווי גאט זאגט ואם ימעט הבית מהיות משה ולקח הוא "ושכינו" די תורה האט בכלל נישט געהאט דעם פראבלעם פון זיך מישן איינער מיטן צווייטן אום פסח אבער מיר ברויכן דאך שטענדיג זיין פרומער פון גאט. אינטערעסאנט איז אז בזמן שבהמ"ק היה קיים האבן די חברים מורא געהאט פון דאורייתא'ס לגבי טומאה וטהרה האבן חז"ל פון יענע צייט אוועק געשטעלט גזירות און הרחקות אבער מיט דעם אלעם האבן זיי נאכאלץ געפונען געוויסע צייטן אין יאר אין אין דעם זעלבן פלאץ וואו זיי האבן אגאנץ יאר מורא געהאט ס'זאל נישט צוקומען צו מכשולות פארט יא געטראסט יעדן איד און זיך מאחד געווען מיט אלע אידן אבער מיר פרומע חסידישע אידן קענען נישט געפונען דעם פלאץ פאר כמעט גאנץ יו"ט פסח.
אבער אזוי ווי ס'בוכאשעם אכשר דרא, און וואס א דור גייט אריבער ווערן מיר אלץ מער פרומער איז שוין היינט צו טאגס פארהאן א מורא'דיגע פרומקייט ביי די היינטיגע סטייל חברים/חסידישע אידן וואס ווערן לכאורה פאררעכענט פאר די היינטיגע סטייל חברים, זיך נישט צו מישן איינער מיטן צווייטענס עסן אדער כלים פאר כמעט אגאנץ יו"ט פסח, "אונז מישן זיך נישט" גייט דער סלאגן אדער "ביי אונז האט מען זיך נישט געמישט" פארוואס? ווייל יענעמס קולות/חומרות זענען דאך נישט מיינע, אמער, איך בין דאך א גרעסערער מחמיר ווי מיין שכן/חבר, דערפאר, פאר זיבן טאג רופן מיר אויס אז מיר זענען אלע קאנסידערט ווי חברים און עמי הארצים איינער צום צווייטן אבער דעם אכטן טאג אחרון של פסח דאן ווערן כל החסידים חברים.
אין די תורה זעהט מען אויך ביים קרבן פסח ווי גאט זאגט ואם ימעט הבית מהיות משה ולקח הוא "ושכינו" די תורה האט בכלל נישט געהאט דעם פראבלעם פון זיך מישן איינער מיטן צווייטן אום פסח אבער מיר ברויכן דאך שטענדיג זיין פרומער פון גאט. אינטערעסאנט איז אז בזמן שבהמ"ק היה קיים האבן די חברים מורא געהאט פון דאורייתא'ס לגבי טומאה וטהרה האבן חז"ל פון יענע צייט אוועק געשטעלט גזירות און הרחקות אבער מיט דעם אלעם האבן זיי נאכאלץ געפונען געוויסע צייטן אין יאר אין אין דעם זעלבן פלאץ וואו זיי האבן אגאנץ יאר מורא געהאט ס'זאל נישט צוקומען צו מכשולות פארט יא געטראסט יעדן איד און זיך מאחד געווען מיט אלע אידן אבער מיר פרומע חסידישע אידן קענען נישט געפונען דעם פלאץ פאר כמעט גאנץ יו"ט פסח.
