איך האב שוין געשריבן אביסל וועגן מיין דשורני מיט די נושא אין א צווייטע שנירל, דא וויל אביסל מסכם זיין ווי ס'האלט ביי מיר.
מיין ווייב האט זיך אפגערעדט אז זי האט נישט ליב וויאזוי זי קוקט אויס מיט האר.
איך האב איר מגלה געווען אז עס האט נישט קיין שום מקור.
זי וואונדערט זיך וואס איז פשט אז יעדער טוט עס אן א מקור. (גיי זיי מסביר די גאנצע סיסטעם פון בראשית)
איך האב קלארגעשטעלט אז אויב זי איז ביכולת זאל זי נישט שערן, פון מיין און איר זייט.
אונז האבן קלארגעשטעלט אז זי שערט זיך פשוט אלס 'סעסייעטי' און 'פחד פון איר מאמע', גארנישט מיט די תורה איינגעלייגט.
זי וויל איך זאל פרעגן מיין דעת תורה. געפרעגט און די תשובה איז: נישט קיין שום פראבלעם, מ'דארף נאר אפשר התרת נדרים, נעם אין אכט אז די גייסט יעצט לעבן מיט עפעס וואס די באהאלטסט.....
איך האב איר געשיקט די לינק פון די עמעזאן קעפ, אז מיט דעם זעט מען גארנישט.
אזוי ווי אונז האבן ביידע א שוואכקייט צי מאכן הארטע החלטות בכלליות (עניוואן? מיט העלפ אויף די נושא) איז עס מער ווייניגער געבליבן סטאטוס-קווא, שב ואל תעשה, היות עס איז נישט געווען א מקווה דאן האט זי נישט געשוירן......
זי טענה'ט איר חבר'טעס וואס וואקסן צוריק זעט מען קלאר אן,
איר חבר'טע זאגט זי גייט קיינמאל א בענדענא ביי די מאמע אדער שוויגער, נאר שייטל, צוליב דעם (מיין ווייב יא, למשל קאנטרי...)
מיין ווייב זארגט וואס גייט זיין זי גייט נישט קענען שווימען ביי איר מאמע אין קאנטרי (הגם זי איז אפשר איין מאל געגאנגען שווימען...)
זי טענה'ט עס קראצט איר.
מ'זעט ביי די זייטן אז זי האט שוין לאנג נישט געשוירן.
זי הייבט אן ליינען איים עי מאטטער ,דעי נושא, זי איז אבסעסט מיט די פרויען וואס שרייבן זיי האבן צוריק אנגעהויבן שערן ווייל ס'געווען צי שווער....
זי זארגט וועגן מקווה.
איין שיינע טאג האט זי געזאגט אז זי מיינט זי גייט עס אפשערן עס איז שוין צי שווער פאר איר...... מיט א שווער הארץ.... אין א קימענדיגע געלעגנהייט.....
און דא האלט מיר....
...........
עס איז ביי מיר ברור אז זי האט מורא פון איר מאמע, די אלע זאכן אז עס קראצט איר וכו' איז פשוט ווייל זי האט נאכנישט די אומץ (אין הארץ) צי טון עפעס וואס איר מאמע גייט זיין ברוגז... זי איז עטטעטשד צי איר מאמע און א געוויסע וועג מער ווי צי מיר....

איךבין נאכנישט חתונה געהאט פאר אסאך יאר, איך האף אז זי גייט אליין ארויסקריכן (אן טערעפי) פון די מאמע'ס שירצל.
יעצט אין די ווינטער גייט מען גיין פאר נאך א טשענס....
(איך האב איר נעכטן געזאגט אז יענע שנירל וועגן די האר אויף אייוועלט (

) איז צוריק אויפגעפרישט...