שמועסן איבער מנהגים פון די ימים נוראים

[ריבי]

מען קען אויך מדייק זיין פון די משנה 'מה מקוה מטהר את הטמאים, וואס זענען לכאורה איבריגע ווערטער, אז אפילו די וואס בלייבן טמא נאכ'ן מקוה מיט טומאת מת, ווערן פארט ריין פון טומאת קרי.
אף הקב"ה מטהר את ישראל, אפילו די אידן וואס בלייבן טמא. ודו"ק.

צום ענין, האב איך א קבלה אז יעדע מנהג וואס האט מער ווי איין טעם, מוז בעל כרחך זיין אז איינס פון זיי איז שקר. ווייל דער וואס האט איינגעפירט דעם מנהג האט דאך לכאורה נישט געווארט ביז ער האט צוויי טעמים דערויף, אזוי אז איינס פון זיי איז זיכער צוגעלייגט געווארן שפעטער. נו, אויב צוגעלייגט, קען איך דאך אויך צולייגן. וואספארא ווערד האט עס?

Click to shrink...

דער דיוק איז מתוק לשמוע וחך אוכל יטעם ,
לגבי די קבלה, אז ביי צוויי טעמים איז איינס שקר איז בכלל נישט מוכרח , ווייל עס איז ידוע אז א מנהג וואס האט זיך איינגעפירט, פאר וואט עווער ריזן, זענען געקומען שפעטער, די מסדרי המנהגים אין זייערע חיבורים, ווי צום ביישפיל, רבי אברהם קלויזנער, און רבי אייזיק פון טירנא, און זיי האבן בוחר געוועהן וועלכע מנהגים אריינצוברענגען אין זייער קאדעקס, עס זאל ווערן א נחלת כלל ישראל, אדער וועלכע צו איגנארירן, און זיי און זייערס גלייכן האבן געזאגט טעמים, וואס מיט דעם האבן זיי שוקל געוועהן צו עס איז כדאי צו פאלאוען דעם מנהג,און זיי אליינס האבן אפט מחדש געוועהן, און צוגעלייגט טעמים ונימוקים, אויף יעדע מנהג און עס איז טאקע דא מכח דעם מערערע טעמים אויף איין מנהג.

 

[אפענער]

דער דיוק איז מתוק לשמוע וחך אוכל יטעם ,
לגבי די קבלה, אז ביי צוויי טעמים איז איינס שקר איז בכלל נישט מוכרח , ווייל עס איז ידוע אז א מנהג וואס האט זיך איינגעפירט, פאר וואט עווער ריזן, זענען געקומען שפעטער, די מסדרי המנהגים אין זייערע חיבורים, ווי צום ביישפיל, רבי אברהם קלויזנער, און רבי אייזיק פון טירנא, און זיי האבן בוחר געוועהן וועלכע מנהגים אריינצוברענגען אין זייער קאדעקס, עס זאל ווערן א נחלת כלל ישראל, אדער וועלכע צו איגנארירן, און זיי און זייערס גלייכן האבן געזאגט טעמים, וואס מיט דעם האבן זיי שוקל געוועהן צו עס איז כדאי צו פאלאוען דעם מנהג,און זיי אליינס האבן אפט מחדש געוועהן, און צוגעלייגט טעמים ונימוקים, אויף יעדע מנהג און עס איז טאקע דא מכח דעם מערערע טעמים אויף איין מנהג.

Click to shrink...

און די צוגעלייגטע טעם איז אין א געוויסן אופן שקר ווייל דאס איז נישט די סיבה פארוואס מ'האט דאס געטוהן

 

[ריבי]

און די צוגעלייגטע טעם איז אין א געוויסן אופן שקר ווייל דאס איז נישט די סיבה פארוואס מ'האט דאס געטוהן

Click to shrink...

וועלן מיר איבער זאגן די כוונה פון די ווערטער
דער טעם וואס אונז האבן אויף א מנהג, מוז בכלל נישט זיין דער טעם פארוואס דער מנהג איז געווארן, דער טעם זאגט אונז פארוואס לדוגמא רב עמרם גאון האט אהנגענומען דעם מנהג, און עס אריין געלייגט אין זיין (דער ערשטער סידור) סידור סדר רב עמרם, למשל עס קען זיין (פאר א משל) מען איז גיגאנגען עטליכע יאהר אין פומבדיתא, זיך טובל׳ן ערב יום כפור להקר, ווייל עס האט גיהערשט אומדערטרעגיכלע היצן, איז גיווארן א מנהג צו גיין טבילה, ווען רב עמרם האט שוקל גיוועהן,צצו דער מנהג באלאנגט אין זיין סידור, האט ער מחדש גיוועהן צוויי טעמים, איינס וועגן א דמיון צו גרות, און צווייטנס, וועגן טהרה, וואס כאטש אין תלמוד איז נקבע די הלכה אז בטלא לטבילותא, און אזוי איז די הלכה אין רי״ף און רמב״ם, זאגט דער רמב״ם אויך זיך עדות, אז ער האט קיינמאהל פאר זיך פערזענליך מבטל גיוועהן די טבילה , האט רב עמרם דעסיידעד אז עס איז דא צוויי ריזענס קובע צו זיין די טבילה אין זיין סידור לדורות, פון ווי דער טור אורח חיים איז עס מעתיק.
אזוי איז גיווארן א מנהג מיט צוויי טעמים, זאגן דאך חז״ל שבעים פנים לתורה , אלו ואלו מודים אשרי מי שלא חטא ,אבער איז דען דא אזוינס?דער עיקר עס זאל נישט זיין טובל ושרץ בידו .