איך רעד נישט פון חסיד'ישע ווארימקייט, איך רעד פון די אמונה אין מופתים והמסתעף. איך קען נישט קאמענטן אויף יעדן פערעזנליך אבער ארטור גרין גלייב איך אז ער גלייבט נישט דערין (מסתם
@יששכר כץ אויך נישט)
"אמונה" אין "מופתים" איז בולשיט.
אמונה מיינט בכלל נישט "איך גלייב", ווייל נישט גאט און נישט צדיקים ווערן גרויס פון הבטחות, און אוודאי איז דאס נישט זייער מעלה, און אויב יא זענען זיי אויך ווערדלאז. א גאט וואס דארף "הבטחות" איז קיין גאט נישט. אזוי אויך אמונת צדיקים, ס'מיינט נישט pledge of allegiance, ווייל אויב יא איז ער גאר ווייניג א געטליכער מאן, און זיין גאט נאך ווייניגער געטליך.
אמונה מיינט קאנעקשאן, וויפיל א מענטש וויל עקספיריענסן די עצם געטליכקייט, און וואס אמת'ע געטליכקייט מיינט פאר אים, ווי נאנט ער וויל זיין צו דעם, דאס איז אמונה, אזוי ווי ביי משה שטייט בכל ביתי "נאמן" הוא, דאס מיינט א נאנטקייט דורך זיך טשאטשקענען מיט די געטליכע געדאנק, פונקט ווי ס'שטייט ויהי "אומן" את הדסה. אזוי אויך אמן וואס מ'ענפערט מאך את ברכה, איז נישט קיין סטעמפל פון אפראוועל, ס'איז מער אזא איך הער, אל מלך נאמן, איך טראכט דערפון. אזא טייטש פון אמונה איז די איינציגסטע זאך נוגע ווען מ'וויל אינפיוז'ען ספיריטואליטי אין מאטעריאליזם.
ווען מ'האט א פראבלעם און מ'גייט צום רבי'ן, אז מ'קומט צו איינקויפן magic, וועט עס אייביג זיין א פראבלעם מיט ריעליטי. האסט אמאל געהערט ווען א צדיק בעהט אויס א חולה צום לעבן, זאל יענער בלייבן לעבן אויף אייביג? און אז די ברכה לעסט נאר א האלבע יאר און דערנאך פאקט די חולה פעק, הייסטעס אז די צדיק'ס magic איז אויסגעלאפן די ליעס? און אז די קוויטלער וועט שרייען העכער, וועט דער חולה לעבן פאר נאך פינף יאר וועגן אזוי גערופענע "אמונת" צדיקים? דאס איז ריין מאטעריאליזם, אזא אמונה ענדיגט זיך זייער שנעל, ווייל שקר אין לו רגלים.
נאר "מופתים" פון צדיקים ענדיגט זיך נישט מיט די "מופת". אז ס'דא א התעוררות פון בטחון אין באשעפער, מ'דערקענט מער ספיריטואליטי אלס מציאות, הייבט מען אן מיט עפעס, און וואס בעסער אלס מער. די "מופת" גרעניצט זיך מיט דער מענטש, ס'האט גארנישט מיט די תוצאות, ווייל בטחון איז מצד די בוטח נישט מצד דער מבטיח. די "אזוי גערופענע מופתים" איז גוט פאר מעשה ביכלעך. אז דער צדיק איז אין real life אן אפגעהיטענער מויל, אן אפגעהיטענער מח, טראכט נישט און רעדט נישט קיין שמוץ אויף קיינעם, איז וויליג זיך אפגעבן מיט צובראכענע יודן, איז ער די אדרעס פאר געטליכע awareness, און פון דארט און ווייטער איז הכל ריוח.
יעצט אז מ'נוצט גלייבן מיט מופתים אין די ריכטיגע וועג, קען זיין אז ארטור גרין'ס גלייבן אסאך מער ווי סתם בלינדע אמונה. אז ער טשאטשקעט זיך מיט טיפע געדאנקען איז זיין געדאנקנעגאנג מער ריין ווי מופתים בולשיט, אוודאי גלייבט ער נישט אין מופתים בעלאוני, ער שטודירט כאטש חסידות בעצם. וואס ער טוט אין פריוואטע לעבן איז זיין אייגענע דורכגאנג און נישט אונזער מעסטער, ס'קען גאר זיין אז ער איז דער עכטער מאמין לפי האמת. די זעלבע מיט הרב
@יששכר כץ. אז מ'בולשיט נישט איז דער מענטש מער קאנעקטעד, אפשר פלאציר די אמונת מופתים דארט, ווער ווייסט אפשר ארבעט זייער וויי פיי בעסער, נאך אלעם האבן זיי גוטע "קאנעקשן", און "ווארימקייט" בלייבט טאקע די גרעסטע מופת.
