תשובה בענין הדפסת תמונות נשים - וועקער 15

[מי אני]

ווי אראפגעברענגט פריער, טענה׳ט הרב דר. חנינא בן-מנחם אז אט די געדאנק פון מעטא-הלכה ורוחה, הלכה והלכה למעשה, ליגט אליינס בתוך מוסד ההלכה גופא ושיקוליה. בין לחומרא ובין לקולא. און ווי צוגעברענגט פון הרב דר. אליעזר ברקוביץ, האט מען נישט צו ווערן קיינע ״קראים של תושבע״פ״ אויך נישט, אויף נאכצוגיין די הארטע רידזשיד קביעות ההלכה (וואס דערפאר האט טאקע אזוי געבאדערט פאר חז״ל מעיקרא אז דברים שבע״פ אי אתה רשאי לאומרם בכתב בגיטין ס:, וויבאלד דאס׳ן דאס אראפשרייבן ברענגט דערצו אז עס ווערט גאר שטארק רידזשיד כמו שכתוב). בין לקולא ובין לחומרא.

ואגב, דר. אריה אדרעי טענה׳ט אז הגרש״ז אוירבאך האט זיך טאקע געדינגען מיט די גישה מעטא-הלכית פונעם חזו״א לגבי חשמל בשבת.

***

דר. בנימין ברוין ברענגט צו פונעם חזו״א:

ער ברענגט אויך צו דער חזו״א׳ס איגרת וויאזוי מ׳זאל זיך פירן מיט א ווייב, און ווי דאס איז געווען א התנגדות צו די תקנות בגור פונעם בית ישראל:

 

[מי אני]

לגבי די געדאנק פון הלכה און מעטא-הלכה דערין איז מיר פארגעקומען א געדאנק לגבי די גמרא בסנהדרין עה. א"ר יצחק מיום שחרב בית המקדש ניטלה טעם ביאה וניתנה לעוברי עבירה שנאמר (משלי ט יז) מים גנובים ימתקו ולחם סתרים ינעם. ופירש״י:

מיום שחרב בית המקדש - כשל הכח מדאגות רבות ואין רוח קמה באיש להיות תאב לאשתו לפיכך ניטל טעם ביאה:

וניתן לעוברי עבירה - שיצר הרע תוקפן ומרבה תאותן

Click to shrink...

והיינו, אז חז״ל האבן אָנגענומען אז מ׳האט נישט קיין געהעריגע פּעשאנעט סעקשואלע תענוג פונעם אייגענעם ווייב, וויבאלד דאס איז נישט איליסיט ובעבירה. ולכן, דאס צו קעגנשטעלן, פעהלט אויס אראפצושטעלן אז מיט די אייגענע ווייב זאל אויך זיין א סוג פון ״אסור׳ע איליסיט״ סעקס כדי אז מ׳זאל אט דאס, פּאראדאקסיש, האבן בדרך היתר. ולכן טוהט ״אפיציעל״ הלכה אויסערליך פראַוּנען אויף ווילדערע מער קינקי סעקס מיט די ווייב, אבער בעצם, אזוי ווי דער רמב״ם איז מגלה בהל׳ איסורי ביאה (פכ״א ה״ט) איז כל מה שאדם רוצה לעשות עם אשתו בבעילה עושה ע״ש. והיינו, אז הלכה קען דאס נישט בפירוש מתיר זיין, ווייל דעמאלטס דיפיעט דאס דאך די פּוּרפּאס! מיינענדיג, הלכה ״וויל״ אז דאס זאל בלייבן אויסערליך ״אסור״ און אַן ״עבירה״ פאר׳ן מציית להלכה, הגם אז עס איז באמת מותר, כדי אז מ׳זאל האבן אט די ״איליסיט״ הנאה מיט די אייגענע ווייב - מ׳זאל ״טשיטן״ און האבן ״אסור׳ע״ מים גנובים מיט די אייגענע ווייב. דאס איז וואס די הלכה וויל, און עס קען נאר צושטאנד קומען ווען עס איז (כמו) אפיציעל ״אסור״.

איך האב דאס געזאגט פאר מיין ווייב און זי איז מסכים צום פשט און געדאנק.

 

[מר שושני]

איך האב דאס געזאגט פאר מיין ווייב און זי איז מסכים צום פשט און געדאנק

Click to shrink...

זי איז מסכים, ווילאנג דו וועסט למעשה דעליווערן.

 

[מי אני]

דאס קען זיין א רמז בהמשך בהמשנה (סוטה ג ד). והיינו, אז צוערשט ברענגט מען אראפ שיטת רבי אליעזר אז כל המלמד את בתו תורה, כאלו מלמדה תפלות, ופי׳ הרע״ב עפ״י הגמרא בסוטה כא: דהיא מפני דכיון שנכנסה חכמה באדם נכנסה עמו ערמומית, וואס אט דאס איז דאך די געדאנק פון פארשטיין די לעגאלע חכמה פון וואס די רוח ההלכה וויל דא וכנ״ל, אז דו זאלסט האבן אט די ״אסור׳ע שמוציגע״ סארט קינקי סעקס וכו׳ מיט די ווייב. און דערנאך איז די משנה ממשיך בשיטת רבי יהושע אז רוצה אשה בקב ותפלות מתשעה קבין ופרישות, ווייל ווען זי פארשטייט דאס איז דאס טאקע וואס זי וויל: ״אסור׳ע״ סעקס אבער למעשה מותר.

און די רמז פון די קב אחד נגד ט׳ קבין בזה, קען זיין א רמז צו דאס וואס מ׳טרעפט בקידושין מט: אז ט׳ א קבין פון גסות ועניות בתורה האט עילם גענומען נגד דעם קב אחד של כל העולם כולו ע״ש. והיינו, אז ווען זי פארשטייט דרך התורה וההלכה, זי געבט אויף אויף די ט׳ קבין פון עניות דתורה אין פארשטייט יא דאס לערנען און זי האט דעם קב אחת של כל העולם כולו, דאן פארשטייט זי צו האבן דעם ריכטיגן תשמיש - אזוי ווי א טשיִטיִנג סוטה נאר מיט׳ן מאן.
(און טאקע אין עילם וואו דאס איז נישט געווען, איז טאקע אסתר קרקע עולם היתה בשעת תשמיש כדאיתא בסנהדרין עד:…)

ובדרך רמז עוד יותר קען מען זאגן אז ביבמות קיב: זאגט די גמרא אז מ׳האט נישט מתקן געווען קיין נישואין מדרבנן ביי א שוטה ושוטה, וויבאלד עס איז נישטא קיין שלום ביניהן ואין אדם דר עם נחש בכפיפה ע״ש. און מ׳טרעפט בנדה ל: אז ר׳ ישמעאל האט מכנה געווען קליאופטרא אלס א ״שוטה״ ע״ש. און עס איז ידוע (עפ״י דער רוימישער היסטאריקער אָרעליאוס וויקטאר און אנדערע) אז מ׳האט געהאלטן אז קליאופטרא איז א שטארקע סעדאָקטרעס און ליגט אין משגל (ול״ד אז דאס איז היסטאריש אמת, אבער דאס איז די אימעדזש מ׳האט געהאט). און מ׳טרעפט ביים נחש הקדמוני אז ער האט אריינגעכאפט חוה (שנתאוה לשמש עמה בב״ר חי ו, ובא עליה בשבת קמו. וביבמות קג ע״ב) ביים עץ הדעת מיט דעם וואס זי האט נישט אפגעטיילט צווישן נגיעה בהעץ, וועלכעס איז נאר א גזירה, ואכילתו כדאיתא בסנהדרין כט. און די רמז קען זיין אז ווען מ׳וויל זיין אזעלכע ״שוטים״ בנישואין ווי קליאופטרא בענין סעקס, דאן דארף מען זיכער מאכן אז מ׳איז נישט דר מיט׳ן ווייב בתשמיש ווי ביים ״נחש״ בעץ הדעת, וואו דארט האט מען נישט פארשטאנען די חילוק בסוגי הלכה ווי גזירה, מדת חסידות וכו׳.

 

[מי אני]

לגבי די געדאנק פון פילגשות, ברענגט ויקיפדיה צו פון דר. משה דוד הר:

בניגוד לתפישת הנישואים אצל הרומאים ובעקבותיהם אצל הנוצרים, שלהם הנישואים הם תכלית בפני עצמה ודבר קדוש, בעל ערך בלתי תלוי, שהוא יסוד חשוב של המדינה, החברה והדת, לפי תפיסתה של ההלכה הנישואים אינם, בעיקרו של דבר, תכלית אלא אמצעי טוב להגן על האישה, החלשה מבחינה סוציו-אקונומית, ומכאן בעקיפין גם על הילדים. הר מנתח טקסטים הלכתיים המוכיחים זאת. בין השאר הוא מראה שאם אמצעי זה מאבד את תועלתו והופך להיות מפריע או מזיק, מעדיפה ההלכה חיים משותפים של איש ואישה בלא נישואים.

Click to shrink...