זיצענדיג אויפן פליגער וואס שניידט דורך די הימל, די מוזיק פליסט אריין פונעם קלוגע טעלעפאן גראד אריין אין די אויערן דורך די פארגעשריטענע עירפאונס, די שכן ארבעט אריין פלייסיג אין זיין לעפטאפ, די ערקאדישען בלאזט א לייכטע (קוים מערקבארע) ווינטל, און פון אונטער מיך שפרייט זיך אויס א לעמפלדיגע שטאט מיט הויעכ-שטאקיגע וואלקענקראצערס, מאדערנע געביידעס און פילצאליגע קארס, טראכט איך צו מיך: וואלה, די מאנקיס, א שיינע פארשריט האבן זיי געמאכט זייט זיי זענען געקראכן אויף אלע פיר. נישט אוועקצומאכן בכלל. כל הכבוד!