ווי אפט גייט דיר דורך אין די ביינער דער רגש של אהבה

[אין הכי טאקע]

און אהבה מיין איך נישט זאגן איי לאוו און אנדערע קרעב, נאר דער ערהאבענער באדייט, אזא וואס שניידט אריין טיף אין די אדערן.

איידער איך גיי ווייטער בין איך זיך מתנצל פאר די אומ׳סדר אין מיינע דיבורים, איך האף מיינע ווערטער וועלן זיין פארשטענדליך.

אלזא, מיט אהבה מיין איך נישט א קראש, נאר ליבע וואס זיצט גוט, וואס מען באזיצט. איך בין געקומען צו דעם גלייבונג אז א מענטש קען נישט לעבן אן דאס געפיל פון באדייטפולע ליבשאפט.

וויפיל מאל א וואך אין דורך שניט שניידט אין דיר דורך אדער נעמט דיר ארום דאס טיפע געפיל פון קשר און אהבה. זאל עס זיין ליבשאפט צו דיין ווייב, צו דיין קינד, צו דיין שטאט, דיין הויז, דיין גאס, דיין קאמיוניטי, דיין רב, דיין פאלק, דער אייבישטער, אפילו דיינע צרות אם תרצה, אבער ליבי אבער ליבע אז ס׳גיסט ארויס.

פעלט אונז דאס פעלט אונז אלעס, ליבע קומט נישט פון זיך נארן (פרעטענדינ״ג בלע״ז). עס קומט נישט פון א ווילדע מאמענט, ליבע איז ריע״ל, א פארפלייצונג פון הארמאנישער שלימות, ליבע איז פון תחת רגלי הכסא הכבוד, דאס איז דער סאמע מענטש, ליבע איז די סאמע קדושה העכער מאטאיאל, ליבע איז די אמת׳ע מתנה וואס שוועבט אין מענטשהייט ווי פארע וואס ווערט וואלקנס וואס ברענגט גשמי ברכה, מען דארף זיי נאר צאמנעמען, נישט זיין קיין נאר, און זיי אקטיוויזירן כדבעי. ווייל אן דעם, פארוואס לעבט מען אויף דער וועלט.

ווען איך קען ווען מאך איך דא אן אייגענער סערוועי טשארט. איך וואלט געמאכט א קאלום פון ווי אפט, און א קאלום פון ווי שטארק:

1. כאטש עטליכע מאל א חודש אויף א רעגלמעסיג פאראויסזעהנדער שטייגער

2. ווען ס׳רעגנט דאן גיסט (חדשים אן גארנישט פלוצלינג א פארפלייצונג פון ליבע).

3. ימים טובים און חתונות

4. א מאמענט כולי האי ואולי איינמאל א יובל

וואו טיף און ארום נעמענד איז די הרגשת אהבה?

1. פון איינס ביז דריי (מייכע טייסע)

2. פון פיר ביז זעקס (נישט שלעכט אז איך טראכט אריין)

3. פון זיבן ביז ניין (ברוך השם, איך שפיר עס אין מיינע ביינער הודו לשם כי טוב)

4. צעהן (איך קען דאס נישט מסביר זיין, עס צושמעלצט זיך מיין הארץ, עס שוועבט מיין נשמה אין די ספערן מגודל אהבה.

 

[מרחשון]

פראביר נאר פראביר, אריינלייגן א געפיל, סיי וועלכע, אין טעכנישע ווערטער, פראבירן קאמוניקירן מיט אנדערע וויאזוי אןן 'אימאושן' שפירט...
ס'איז סוביעקטיוו, ווי ווייט עס קען נאר זיין. איך שפיר אהבה ביים אויפהייבן די הענטעלעך הויך הויך, זיך צוזינגען א פסוק שיר השירים און אויסגיין אין דעם אויבערשטן'ס ארעמס. אני חבצלת השרון!

 

[מרחשון]

סארי. ס'איז פאעטיש געשטימט. וואס ווילסטו? האסט באוויזן מיר אויפצואוועקן...

 

[ריבי]

פאר אזא חשוב מאמר , פאסט זיך צו מאכן א הקדמה פון לשון הרמב״ם הלכות תשובה י.ג. ער דעסקרייבט , וכיצד הוא האהבה, … שיאהב .. אהבה גדולה יתירה עזה מאוד, עד שתהא נפשו קשורה באהבת ה׳ ,והוא שוגה בה תמיד, כאילו הוא חולה חולי האהבה ,שאין דעתו פנויה מאהבת אותה אשה , בין בשבתו בין בקומו , בין בשעה שהוא אוכל ושותה …ער לייגט אראפ וואס אהבה זעהט אויס ווען עס איז סבבונו באשישות , רפדונו בתפוחים , כי חולת אהבה אני.
אין חובת הלבבות שער אהבת ה׳ , איז נאכמער עקספליסיט , צו דעסקרייבן אהבה .

 

[אין הכי טאקע]

@ריבי ברענגסט גאלדענע סחורה