- זיך איינגעשריבן
- יולי 23, 2025
- מעסעדזשעס
- 154
- רעאקציע ראטע
- 804
- פונקטן
- 113
יעדער קען די ווארט פון די קאצקער, אויף די פסוק, 'ואנשי קודש תהיון לי', דער אייבערשטער זאגט כ'דארף הייליגע 'מענטשען', זיי הייליג, אבער זיי 'א מענטש'.
פאר סיי וועלכע סיבה, שטעלט זיך ארויס אז אונזער היינטיגע 'פארפרומ'טע וועלט (פרו"ם, פיל רשעות ווייניג מצוות: ראפשיצער רב זי"ע) איז זייער געשלאגן מיט דעהם, און כמה וכמה אספעקטן, און איך הייב אן מיט #1
קאמיוניקירן מיט פרויען אויף א 'נארמאלע' וועג:
דערציילט מיר מיין חבר אז ער גייט אוועקפארן פאר שבת ציזאמען מיט זיין אינגערע ברודער, מיט וועם ער איז גאר נאנט, ער קוקט ארויס אויף א נעקסט לעוועל געט אוועי!
טרעף איך איהם נאך שבת, "נא, יענקל וויאזוי איז געווען? הנאה געהאט?"
"פרעג בעסער נישט.... ס'געווען חורבן....." א שאד געווען יעדע דאלער..... אזא מין אפקומעניש געווען.....
"וואס הייסט?!" הייב איך ברעמען.
מיין ברודער קומט אן פרייטאג, כ'האב קוים געקענט ווארטן איהם צי זעהן, כ'בין געווען אזוי עקסיידעט! ער קומט אריין, כ'וויל צילויפן צי איהם ----עה עה עה באמס!, זיין ווייב -מיין שוועגערין שטייט דארט מיט איהם מיט די גארמענט בעג אין די הענט..... און..... די גאנצע באלאן האט געקראכט, כ'האב געמורמעלט צי מיין ברידער, א גוטן... העלא... מיט א שעמעדיגע מינע.... און די רעסט איז היסטערי..... פון דא איז די גאנצע שבת טאן געווען אזוי אונטער די נאז.... (איינער פארשטייט דא וואס איך מיין?...) די קאנווערסעשאנ'ס אזוי פארמאל....
ווער רעדט נאך ווען איך האב אריינגעבאמט (נישט ממש, נאר געקומען אקעגן....) אין מיין שוועגערין אין די האלוועי....... אוי איך וויל מיך נאך יעצט באגראבן.....
די גולת הכותרת איז געווען ביי די סעודה ווען זי ריפט זיך אן צי מיין ברידער "מושי, פרעג יענקי אויב ער דארף.....) און איך זיץ דאך צוויי אינטשעס אוועק.....
באשעפער זיסע פארוואס קענען אונז נישט האבן א נארמאלע קאמיוניקעישאן, מ'האט אונז אריינגעלייגט פשוט פאטעטעס אין קאפ!!!!! אונז זענען פשוט דעמעדשט!!!
א צווייטער פארציילט מיר אז ער איז אוועקגעגאנגען צי זיין שוואגער (שווער'ס איידעם) אויף שבת, ער האט אים געגעבן זיין הויז, ער קומט אן דאנערשטאג נאכט, און זיין שוועגערין עפענט די טיר... ער שלעפט זיך אריין זיין זעק און פעק, אן א ווארט פאר די בעלת הבית.... א גוטן, ש'כח.... גארנישט, אפי' נישט אוועקקוקנדיג
"כ'האב מיך געפילט ווי אזא פערד..... זיי געבן מיר אוועק די הויז אויף שבת, אבער איך דארף אריינקומען כאדם העושה בתוך שלו, נישט קיין דאנק, גארנישט, ווייל עס גייט קעגן אונזער פראטאקאלן......"
פארשטייט זיך כל אחד כפום שעורא דילי', אבער אונז זענען אלע געשלאגן מיט דעהם, און דאס דארף זיך טוישן!!!! ס'דאכט זיך מיר אז די עלטערע דור, האט געהעריג פארברענגט מיט זייערע שוועגערינס, עס איז א איינגעגסענע זאך פון אונזער דור....
עס איז דא א נארמאלע וועג פון רעדן, פון קאמיונעקירן, מיט פרויען..... און אונז האבן דאס נישט!
דאס איז א קלאסישע דוגמא, פון זיין הייליג און זיין אן אומ-מענטש!!!!
המשך יבא
פאר סיי וועלכע סיבה, שטעלט זיך ארויס אז אונזער היינטיגע 'פארפרומ'טע וועלט (פרו"ם, פיל רשעות ווייניג מצוות: ראפשיצער רב זי"ע) איז זייער געשלאגן מיט דעהם, און כמה וכמה אספעקטן, און איך הייב אן מיט #1
קאמיוניקירן מיט פרויען אויף א 'נארמאלע' וועג:
דערציילט מיר מיין חבר אז ער גייט אוועקפארן פאר שבת ציזאמען מיט זיין אינגערע ברודער, מיט וועם ער איז גאר נאנט, ער קוקט ארויס אויף א נעקסט לעוועל געט אוועי!
טרעף איך איהם נאך שבת, "נא, יענקל וויאזוי איז געווען? הנאה געהאט?"
"פרעג בעסער נישט.... ס'געווען חורבן....." א שאד געווען יעדע דאלער..... אזא מין אפקומעניש געווען.....
"וואס הייסט?!" הייב איך ברעמען.
מיין ברודער קומט אן פרייטאג, כ'האב קוים געקענט ווארטן איהם צי זעהן, כ'בין געווען אזוי עקסיידעט! ער קומט אריין, כ'וויל צילויפן צי איהם ----עה עה עה באמס!, זיין ווייב -מיין שוועגערין שטייט דארט מיט איהם מיט די גארמענט בעג אין די הענט..... און..... די גאנצע באלאן האט געקראכט, כ'האב געמורמעלט צי מיין ברידער, א גוטן... העלא... מיט א שעמעדיגע מינע.... און די רעסט איז היסטערי..... פון דא איז די גאנצע שבת טאן געווען אזוי אונטער די נאז.... (איינער פארשטייט דא וואס איך מיין?...) די קאנווערסעשאנ'ס אזוי פארמאל....
ווער רעדט נאך ווען איך האב אריינגעבאמט (נישט ממש, נאר געקומען אקעגן....) אין מיין שוועגערין אין די האלוועי....... אוי איך וויל מיך נאך יעצט באגראבן.....
די גולת הכותרת איז געווען ביי די סעודה ווען זי ריפט זיך אן צי מיין ברידער "מושי, פרעג יענקי אויב ער דארף.....) און איך זיץ דאך צוויי אינטשעס אוועק.....
באשעפער זיסע פארוואס קענען אונז נישט האבן א נארמאלע קאמיוניקעישאן, מ'האט אונז אריינגעלייגט פשוט פאטעטעס אין קאפ!!!!! אונז זענען פשוט דעמעדשט!!!
א צווייטער פארציילט מיר אז ער איז אוועקגעגאנגען צי זיין שוואגער (שווער'ס איידעם) אויף שבת, ער האט אים געגעבן זיין הויז, ער קומט אן דאנערשטאג נאכט, און זיין שוועגערין עפענט די טיר... ער שלעפט זיך אריין זיין זעק און פעק, אן א ווארט פאר די בעלת הבית.... א גוטן, ש'כח.... גארנישט, אפי' נישט אוועקקוקנדיג
"כ'האב מיך געפילט ווי אזא פערד..... זיי געבן מיר אוועק די הויז אויף שבת, אבער איך דארף אריינקומען כאדם העושה בתוך שלו, נישט קיין דאנק, גארנישט, ווייל עס גייט קעגן אונזער פראטאקאלן......"
פארשטייט זיך כל אחד כפום שעורא דילי', אבער אונז זענען אלע געשלאגן מיט דעהם, און דאס דארף זיך טוישן!!!! ס'דאכט זיך מיר אז די עלטערע דור, האט געהעריג פארברענגט מיט זייערע שוועגערינס, עס איז א איינגעגסענע זאך פון אונזער דור....
עס איז דא א נארמאלע וועג פון רעדן, פון קאמיונעקירן, מיט פרויען..... און אונז האבן דאס נישט!
דאס איז א קלאסישע דוגמא, פון זיין הייליג און זיין אן אומ-מענטש!!!!
המשך יבא