גרושים

לפענ"ד הייסט דאס מסביר זיין אז אמאל איז נישט געוועהן גוט און פארוואס היינט יא
אפשר האב איך נישט ריכטיג פארשטאנען
יעדע מאוד האט מעלות און חסרונות יעדער אין זיין צייט און מ'קען עכט נישט זאגן אויף א געוויסע מאוד שלעכט צו גוט ווייל די מאודס זענען פשוט א מציאות, דהיינו נאך א וועלט מלחמה איז נישט שייך צו זאגן לעב לכתחילה, ווייל מ'קען פשוט נישט, מ'איז פארנומען זיך צו היילן פון די פרישע וואונדן און מ'לעבט אין שרעק פון פרישע וואונדן דערפאר לעבט מען אין סערווייוול מאוד. אבער איינמאל מ'האלט שוין ביים דריטן אדער פערטן דור נאכדעם און די וואונדן זענען נאר בכתב אין די ביכער און אין אלטע זיכרונות וואס מ'האט נאר נאכגעהערט פון עטליכע דורות צוריק, רעדט מען שוין נישט דערפון כמעט נאר אמאל ביי א יום הזיכרון אדער יום השואה וכדומה, אמאל אמאל ביי א מצוה טאנץ ווען מ'גראמט אויס דעם באבע'ן אדער דעם זיידע'ן, איז אטאמאטיש פארלאנג זיך די מציאות פון מענטשן צו לעבן לכתחילה
 
[איר קענט מסתמא די ווערטל; פאר'ן צווייטן איז עס אויך גוט...]
עס איז אויך דא מהלך פאר די מאן אין ווייב ווען ס'איז שוין צרות אפצומאכען אז אונז זענען יעצט צוזאמען און אונזער צווייטע זיווג [טשענס]
 
אונז האלטן מער ווייניגער די זעלבע אינעם מצב.
נאר איך זאג א נקודה וואס איז ווייטאגליך.
אז גענוג און נאך גיטין היינט האבן נאך א שטיק צייט חרטה, און ס'נישטא קיין וועג צוריק - ווייל איינער האט ''להכעיס'' שנעל געכאפט עפעס א צווייטע זאך [וואס ענדיגט זיך כמובן מיט נאך א גט... ווייל יעצט איז ער ''טאקע'' אריינגעפאלן... א ביטערע געלעכטער, אבער ס'איז ליידער מער און מער]

אמאל איז נישט געווען די היינטיגע העלפ, און ס'געווען מער פרעשור צו בלייבן, היינט איז דא העלפ, און ס'נישט אזוי זיכער אז אלע טערעפיסטן זענען לטובתך... כידוע

איך בין דאך באווייבט, און כ'קען זאגן זייער קלאר, אז לעבן אנע חילוקי דיעות איז נישט פארהאנען. א חילוקי דיעות ווען די עלטערן מישן זיך, איז א זיכערע גט.

און אמת טאקע אז ס'נישטא די סבלנות ליידער, ביז מ'קען פארשטיין אז לעבן קומט מיט בערגעלעך, און במציאות האבן אסאך חרטה, ווי מ'זאגט צו זיך; אלכה ואשיבה אל אישי הראשון...
[איר קענט מסתמא די ווערטל; פאר'ן צווייטן איז עס אויך גוט...]

וואלט מען געהאט די כוחות, און טועם געווען א עלטערע לעבן געדאנק, אז קיינער לעקט נישט קיין פולע לעבן. וואלט מען עס גענומען אלץ לעקציע.

מיינע אור-עלטערן האבן שוין 'דעמאלטס' געזאגט; א שאד אז די שכל קומט אזוי שפעט...
It's definitely true that some people fall into a problematic Shiduch the second time. What it means is that people should be careful when choosing a second Shiduch, but it doesn't mean that their decision to divorce was wrong.

Are you saying that many people divorce too fast before putting in the work? Every marriage consists of 2 people and there's usually one person who makes the decision to divorce, so your point could only be valid on that person. I know many divorced men and by most of them it was the wife's choice to divorce (that's also how it works in the outside world).
 
It's definitely true that some people fall into a problematic Shiduch the second time. What it means is that people should be careful when choosing a second Shiduch, but it doesn't mean that their decision to divorce was wrong.

Are you saying that many people divorce too fast before putting in the work? Every marriage consists of 2 people and there's usually one person who makes the decision to divorce, so your point could only be valid on that person. I know many divorced men and by most of them it was the wife's choice to divorce (that's also how it works in the outside world).
אמת! ס'טאקע איינער וואס מאכט דעם החלטה
און אז זי מאכט די החלטה איז טאקע שווערער צוריק צודרייען, ווייל זיי גייט שטארק מיט געפילן און וואס איך שפיר 'יעצט'.
דערפאר דארף די מאן - נישט אייביג - צומאל זיך מער בייגן, כדי אפצושטילן די מצב דערווייל, און צוביסלעך איבערקלערן, און אפילו מער לעקן און חנפ'נען - אפילו ס'פאסט אים נישט... ווייל דאס איז די שפראך צו באליידיגטע פרויען.

אויסער אויב זי איז אזא סארט מורדת און דאמינענט אים ווי א טיראן
יעדע פון זיי האט א אנדערע סארט עבודה, אבער סקיינמאל נישט אויסגעשלאסן זיך ווייטער צו לעבן, אויסער אז 'ער' כאפט כמעט א בראך פונעם מצב, דאן איז חייך קודמין
 
סקיינמאל נישט אויסגעשלאסן זיך ווייטער צו לעבן, אויסער אז 'ער' כאפט כמעט א בראך פונעם מצב, דאן איז חייך קודמין
Are you saying that one is Mechuyev to stay in a miserable marriage as long as he can survive without a breakdown? For which reason? Was the Mitzva of Gittin written only for people who'd get a breakdown? It's a choice of a person to decide how much misery they are ready to tolerate (especially is there's no kids).
 
Are you saying that one is Mechuyev to stay in a miserable marriage as long as he can survive without a breakdown? For which reason? Was the Mitzva of Gittin written only for people who'd get a breakdown? It's a choice of a person to decide how much misery they are ready to tolerate (especially is there's no kids).
גערעכט איך האב איבערגעצויגן דעם חיוב, וואס מיינע ווערטער זענען לפנים משורת הדין
נישט יעדער איז אומשטאנד צו דארפן ווארטן ביז אזא פאל.
דאס יא, אויב ער האט איר באמת פיינט, און האט באמת נישט די כח אויסצוהאלטן - נאכ'ן פראבירן א משך זיין 'אלעס' איר ליב צו האבן כאטש טיילווייז, דאן איז גאר א מצוה צו געבן א גט, ווייל אז נישט איז מען עובר בשאט נפש אויף לא תשנא

אבער כ'מיין אז ליבשאפט קומט מיט די עסן, אז מ'וויל נישט עסן, אפילו מ'איז נישט הונגעריג אבער מ'וויל אויף קיין שום וועג נישט טועם זיין נאך,
וועט מען נישט וויסן אויב מ'האט אפשר יא ליב געהאט, נאר איך האב מיך פשוט הארט פאר'עקשנ'ט, און אזוי ארום מיך אליינס אנגעמאכט עפעס וואס וואלט בעסער געווען נישט צו טון.
 
גוט פאר זיי! די גרושים מעגן אויך לאכן אביסל, און ס'זיי נישטא וואס מקנא צוזיין אינעם יאר רונדע.
אפשר וועט דאס העלפן אנדערע שטיצן דעם אירגון החשוב וואס נויטיגט זיך אין היבשע פאנד'ס
רוב גיטין פאסירן פון זיין סעלפיש
פארוואס זאל איך שטיצן א ארג. וואס מאכט סעלפיש מענטשן לאכן?
 
פארוואס זאל איך שטיצן א ארג. וואס מאכט סעלפיש מענטשן לאכן?
מ'קען נישט זאגן אלע זענען סעלפיש, א טייל זענען שארקס...

כ'מאך א ווערטל; אבער א טייל זענען דאך נישט שולדיג, און זענען באמת ווערד א שמייכל. און ווער ס'מאכט זיי שמייכלען איז דאך די זכות אזוי חשוב
 
כ'האב געהערט א שילדערונג פון א גרוש, וויאזוי ס'גייט צו א שבתון

ס'קומען זיך צוזאמען פון אלע מינים, איז ביז שבת צופרי ביי די קאווע, זעט מען שוין קלאר ווער ס'האט גורם געווען דעם גט...

די נארמאלע זיצן און טשילען און געבן זיך אפ איינער מיט'ן צווייטן ווי כאילו זיי קענען זיך שוין פון יארן, ממש אחים לצרה.
אבער די שמחה איז נישט ממש גאנץ, ווייל...

די חלק וואס זענען נעבך צעקראצט... קלעבן געפערליך, און מאכן זיכער אז מ'פרעגט זיך נאך זייער גאנצע בעקראוינד, און אוודאי זאגן זיי נישט גערן... כדרכם.
און פונקט פון זיי האט מען אוועקגעכאפט די פלאץ, און נאר זיי האט מען אויסגעשפילט.
ס'קען זיך דוכטן אז זיי מיינען אז מיר זענען זייערע ווייבער, און מ'קען קריכן אויף די רויע נערווען מיט בלאטיגע שיך...

ס'איז צומאל צום לאכן, צומאל צום וויינען, אבער ס'דערקענט זיך לבסוף קלאר, למי ולמי...
 
It's definitely true that some people fall into a problematic Shiduch the second time. What it means is that people should be careful when choosing a second Shiduch, but it doesn't mean that their decision to divorce was wrong.

Are you saying that many people divorce too fast before putting in the work? Every marriage consists of 2 people and there's usually one person who makes the decision to divorce, so your point could only be valid on that person. I know many divorced men and by most of them it was the wife's choice to divorce (that's also how it works in the outside world).
View: https://youtu.be/8EhzjQ0HxI8?feature=shared
 
מיין חבר איז א גרוש, וואס ממש עס עסט מיר דאס געזונט וויאזוי ער לעבט.

ער האט גארנישט געטוישט, ער גייט אן מיט די זעלבע לעבן, אינעם זעלבן סיסטעם, זעלבע שעות, זעלבע לאקאלע בית מדרש, זעלבע היט, זעלבע שיך-בענדל-גאַרטל ביי מערב, זעלבע קעמל אינעם בראכסאוני העמד, זעלבע נסיעה צו קערעסטיר מיט זייט טאטע, זעלבע סדר נאכט, זעלבע מארלבעראו-לייטס א פישקע אין דריי טעג, זעלבע "באַדי קאונט", זעלבע הושענות ווארפן צום זעלבן ארון קודש. זעלבע קפרה סענטער, זעלבע קפרה הינדל און אזוי קען מען דערציילן און דערציילן.

ממש א שאד, כ'ווייס אים נישט וויאזוי צו אויפקלערן, אז ער זאל אנהייבן ענדזויען די פרייקייט. זעהט אפילו נישט אויס ווי עס באדערד אים עפעס.(אדער איז ער נעבעך אזוי צעקלאפט אז ער האט נישט די ענערגיע צו הנאה האבן).

ער האט זייער ליב די סיסטעם, איז ממש א שאד ער האט זיך גע'גט
אדער איז ער צוריק געווארן א בחור זיין טאטע רייט אויף אים
 
כ'האב געהערט א שילדערונג פון א גרוש, וויאזוי ס'גייט צו א שבתון

ס'קומען זיך צוזאמען פון אלע מינים, איז ביז שבת צופרי ביי די קאווע, זעט מען שוין קלאר ווער ס'האט גורם געווען דעם גט...

די נארמאלע זיצן און טשילען און געבן זיך אפ איינער מיט'ן צווייטן ווי כאילו זיי קענען זיך שוין פון יארן, ממש אחים לצרה.
אבער די שמחה איז נישט ממש גאנץ, ווייל...

די חלק וואס זענען נעבך צעקראצט... קלעבן געפערליך, און מאכן זיכער אז מ'פרעגט זיך נאך זייער גאנצע בעקראוינד, און אוודאי זאגן זיי נישט גערן... כדרכם.
און פונקט פון זיי האט מען אוועקגעכאפט די פלאץ, און נאר זיי האט מען אויסגעשפילט.
ס'קען זיך דוכטן אז זיי מיינען אז מיר זענען זייערע ווייבער, און מ'קען קריכן אויף די רויע נערווען מיט בלאטיגע שיך...

ס'איז צומאל צום לאכן, צומאל צום וויינען, אבער ס'דערקענט זיך לבסוף קלאר, למי ולמי...
Well written! As someone who attends those Shabbatons I want to share that there are indeed people like that but very little; perhaps 5 percent or 10 percent of the Yungerleit are like that.
 
לאמיר זאגן אז ביי האלב קעיסעס איז דער מאן שילדיג און האלב קעיסעס דער פרוי, גייט אטעמאטיש זיין פיפציג פראצענט אינטרעסאנטע מענטשן ביי דער שבת
Well written! As someone who attends those Shabbatons I want to share that there are indeed people like that but very little; perhaps 5 percent or 10 percent of the Yungerleit are like that.
לויט ווי אזוי די שרייבסט איז עס נאר פינעף צו צען פראצענט
 
לאמיר זאגן אז ביי האלב קעיסעס איז דער מאן שילדיג און האלב קעיסעס דער פרוי, גייט אטעמאטיש זיין פיפציג פראצענט אינטרעסאנטע מענטשן ביי דער שבת
I don't agree that there must be "a guilty person" in a case of divorce, and I also don't think that if someone was guilty it means that he's an "interesting person". All of us are guilty of doing some wrong stuff in our lives, the world is not divided by normal people and not normal ones -it's often grey.

Every marriage consists of 2 people and every person brings to the table strength and weaknesses. In successful marriages they're able to deal with the weaknesses which impacts the relationship by using the strength which they have. In some marriages, the weaknesses which both bring to the table clash and it doesn't work out.

Many people struggle with anger issues but by most of them it doesn't end in divorce. Many people struggle with watching porn, but by most of them it doesn't end in divorce. Many Chasidishe Yungerleit don't put Tefilin but by most of them it doesn't end in divorce.... The list can go on and on.... So what makes that some people should divorce because of anger/porn/Yiddishkeit while others stay married? The answer is that there are many factors in "both spouses" which all together bring that the marriage should end. (Obviously, I agree that in some cases it's black and white, but usually it's more complicated and both people are "normal" or at least as normal as many others who are married.)
 
Back
Top