איך האב היינט געהערט אין שול, (אפשר ביים צד שכנגד) אז ר׳ בנימין לאנדא גייט ארויס געבן אין די קומענדיגע טעג א לענגערע תשובה פון 45 זייטן ווי ער וועט מיט א ברייטקייט אויסשמועסן די צד ההיתר מיט הלכה׳דיגע הסברים,
ווי צווישן אנדערע סברות זאגט ער אז ס׳איז דא א הלכה אז א אבר מן החי איז מטמא באוהל, און מ׳זעט נישט אז א איד וואס האט באקומען א ניר/לעבער פון א צווייטן איז מטמא באוהל, אידאך פשט אז ס׳ווערט א חלק פונעם מקבל בפועל ממש, והוא הדין בנידן דידן,
הג״ה
נישט דוקא אבר מן החי , ביי א כוליא , למשל
ווייל אבר מן החי איז נאר אויב עס איז ״ בשר גיד ועצם ״ וואס איז נישט דא ביי א ניר
די ראיה וועט ענדערש זיין ביי הארץ טרענפלענט
אדער א לונג , וואס דאס קומט מן המת . און א
כזית בשר מו המת איז מטמא באוהל , און כהנים
זענען מצווה לפרוש , און מען הערט נישט , אזא
זאך , אז אויב א מענטש וואס האט א הארץ טרענספלענט , קומט אריין ערגעץ , זאל מען זאגן
כהנים ארויס ,
באמת איז נאר כעין ראיה ,
איינס , ווייל לא ראינו אינו ראיה , אפשר דארפן
כהנים ארויס גיין על פי הלכה .
צוויי. ווייל דיני טומאה לחוד , אז עס ווערט מחובר
לחי , מחובר לטהור , איז עס טהור ,
די שחלה אז ער ווערט מחובר לטהור איז טהור
אבער לגבי די בעלות פון די DNA עדיין יש לדון
מכל מקום. ווי לאנג עס איז נישט דא ראיה להיפך
איז וודאי מסתבר אז די פרוי האט קונה גיוועהן
די שחלה וכל המסתעף , עס איז איהרס , כמו שנולדה עם זאת .
וועגן השקפה חלק , פון גאלאנטער רב , און רח״ד
קען מען נישט פארמיידן א פארפאלק פון אויפשטעלן
דורות , ווייל יש להם על מי לסמוך ,
און אוודאי דארף מען נישט זיין משועבד צי זייער פילינג פון השקפה ,
