הלכהדיגע שאלה בענין השתלת שחלות - Ovarian Transplant

[Dna]

איינער קען דא ארויפלייגן די תשובות פון ר' שלמה מילער און ר' בנימין כהן שליט"א?

 

[גם אני מצטרף]

די רעקארדינג פון יצחק שטערן איז פאלש!!! נישט אז ער איז צדיק אבער דעיס איז א סקעם
ס'שוין די צווייטע זאך אין די לעצטע פאר טעג וואס די חברה געבן ארויס פאלטשע זאכן צו באשמוצן די אוסרים, נאכדעם וואס זיי האבן ארויסגעגעבן א פאלטשע בריוו כאילו ר' זושא אויש זאגט זיך אפ פון זיין דיינית אין סאטמאר, זיי שטעלן זיך נישט אפ פאר גארנישט איך האלט נישט לצד האוסרים נאר איך מיט נאך אפאר פון מיינע חבירים האבן לעצטנס אויפגעמערקט די טעראר און אבנארמאלע זאכן וואס קומט ארויס פון יענע זייט

 

[שגור]

איך האב געהערט אין שוהל היינט אז ר' בנימין לאנדא גייט ארויסקומען אין די קומענדיגע טאג צוויי מיט א בריוו וואס וועט מסביר זיין די מציאות הדברים, ער גייט נישט שרייבן די הלכה חלק נאר די מציאות חלק.

Click to shrink...

איך האב היינט געהערט אין שול, (אפשר ביים צד שכנגד) אז ר׳ בנימין לאנדא גייט ארויס געבן אין די קומענדיגע טעג א לענגערע תשובה פון 45 זייטן ווי ער וועט מיט א ברייטקייט אויסשמועסן די צד ההיתר מיט הלכה׳דיגע הסברים,

ווי צווישן אנדערע סברות זאגט ער אז ס׳איז דא א הלכה אז א אבר מן החי איז מטמא באוהל, און מ׳זעט נישט אז א איד וואס האט באקומען א ניר/לעבער פון א צווייטן איז מטמא באוהל, אידאך פשט אז ס׳ווערט א חלק פונעם מקבל בפועל ממש, והוא הדין בנידן דידן,

 

[שגור]

איך האב היינט געהערט אין שול, (אפשר ביים צד שכנגד) אז ר׳ בנימין לאנדא גייט ארויס געבן אין די קומענדיגע טעג א לענגערע תשובה פון 45 זייטן ווי ער וועט מיט א ברייטקייט אויסשמועסן די צד ההיתר מיט הלכה׳דיגע הסברים,

ווי צווישן אנדערע סברות זאגט ער אז ס׳איז דא א הלכה אז א אבר מן החי איז מטמא באוהל, און מ׳זעט נישט אז א איד וואס האט באקומען א ניר/לעבער פון א צווייטן איז מטמא באוהל, אידאך פשט אז ס׳ווערט א חלק פונעם מקבל בפועל ממש, והוא הדין בנידן דידן,

Click to shrink...

ווי אויך האט מען ביים זעלבן קופקע גע׳טענה׳ט אז ר׳ חיים דוד כ’ץ מיטן גאלאנטער האלטן בעצם אז מן הדין קען זיין אז עס איז טאקע מותר, אבער זיי האלטן אז מצד ההשקפה קען מען עס נישט מתיר זיין,

 

[פנים יפות]

די רעקארדינג פון יצחק שטערן איז פאלש!!! נישט אז ער איז צדיק אבער דעיס איז א סקעם
ס'שוין די צווייטע זאך אין די לעצטע פאר טעג וואס די חברה געבן ארויס פאלטשע זאכן צו באשמוצן די אוסרים, נאכדעם וואס זיי האבן ארויסגעגעבן א פאלטשע בריוו כאילו ר' זושא אויש זאגט זיך אפ פון זיין דיינית אין סאטמאר, זיי שטעלן זיך נישט אפ פאר גארנישט איך האלט נישט לצד האוסרים נאר איך מיט נאך אפאר פון מיינע חבירים האבן לעצטנס אויפגעמערקט די טעראר און אבנארמאלע זאכן וואס קומט ארויס פון יענע זייט

Click to shrink...

וויאזוי קען מען וויסן אויב עס איז קראנט אדער פאלש?

 

[ריבי]

איך האב היינט געהערט אין שול, (אפשר ביים צד שכנגד) אז ר׳ בנימין לאנדא גייט ארויס געבן אין די קומענדיגע טעג א לענגערע תשובה פון 45 זייטן ווי ער וועט מיט א ברייטקייט אויסשמועסן די צד ההיתר מיט הלכה׳דיגע הסברים,

ווי צווישן אנדערע סברות זאגט ער אז ס׳איז דא א הלכה אז א אבר מן החי איז מטמא באוהל, און מ׳זעט נישט אז א איד וואס האט באקומען א ניר/לעבער פון א צווייטן איז מטמא באוהל, אידאך פשט אז ס׳ווערט א חלק פונעם מקבל בפועל ממש, והוא הדין בנידן דידן,

Click to shrink...

הג״ה
נישט דוקא אבר מן החי , ביי א כוליא , למשל
ווייל אבר מן החי איז נאר אויב עס איז ״ בשר גיד ועצם ״ וואס איז נישט דא ביי א ניר
די ראיה וועט ענדערש זיין ביי הארץ טרענפלענט
אדער א לונג , וואס דאס קומט מן המת . און א
כזית בשר מו המת איז מטמא באוהל , און כהנים
זענען מצווה לפרוש , און מען הערט נישט , אזא
זאך , אז אויב א מענטש וואס האט א הארץ טרענספלענט , קומט אריין ערגעץ , זאל מען זאגן
כהנים ארויס ,
באמת איז נאר כעין ראיה ,
איינס , ווייל לא ראינו אינו ראיה , אפשר דארפן
כהנים ארויס גיין על פי הלכה .
צוויי. ווייל דיני טומאה לחוד , אז עס ווערט מחובר
לחי , מחובר לטהור , איז עס טהור ,
די שחלה אז ער ווערט מחובר לטהור איז טהור
אבער לגבי די בעלות פון די DNA עדיין יש לדון

מכל מקום. ווי לאנג עס איז נישט דא ראיה להיפך
איז וודאי מסתבר אז די פרוי האט קונה גיוועהן
די שחלה וכל המסתעף , עס איז איהרס , כמו שנולדה עם זאת .
וועגן השקפה חלק , פון גאלאנטער רב , און רח״ד
קען מען נישט פארמיידן א פארפאלק פון אויפשטעלן
דורות , ווייל יש להם על מי לסמוך ,
און אוודאי דארף מען נישט זיין משועבד צי זייער פילינג פון השקפה ,

 

[mikva yid]

שמעתי אז ר' טודרוס זילבער האט געזאגט פאר א איד אז ער האט איבערגעקוקט זיין ברודער'ס תשובה און ער זעהט נישט פארוואס עס זאל זיין אסור, ער זאגט אז ער איז נישט קיין מורה הוראה, אבער ער זעט נישט קיין שום איסור לכאורה איז עס מותר

 

[בינה ודעת]

איך האב היינט געהערט אין שול, (אפשר ביים צד שכנגד) אז ר׳ בנימין לאנדא גייט ארויס געבן אין די קומענדיגע טעג א לענגערע תשובה פון 45 זייטן ווי ער וועט מיט א ברייטקייט אויסשמועסן די צד ההיתר מיט הלכה׳דיגע הסברים,

ווי צווישן אנדערע סברות זאגט ער אז ס׳איז דא א הלכה אז א אבר מן החי איז מטמא באוהל, און מ׳זעט נישט אז א איד וואס האט באקומען א ניר/לעבער פון א צווייטן איז מטמא באוהל, אידאך פשט אז ס׳ווערט א חלק פונעם מקבל בפועל ממש, והוא הדין בנידן דידן,

Click to shrink...

אזוי זעהן אויס די אלע שמועות.. רחמנא ליצלן פון אזא עם הארצות!
הלכה רווחת בכל הש''ס און אזוי ווערט קלאר אפגעפסקענט אין רמב''ם בכמה מקומות, אז: טומאה בלועה אינה מטמאה!! נישט דעם מענטש וואס די טומאה ליגט אין איהם, און אפילו נישט דעם מענטש וואס רירט אן אין דעם במקום בליעתה.

און איך וועל דא צוצייכענען די מראה מקומות פאר ווער עס וויל זעהן אינעווייניג:

טומאה בלועה אינה מטמאה (חולין עא א-ב, ושם עב א; נדה מב א-ב; רמב"ם טומאת מת א ח, ושם כ ב, וכלים יד ד, ומקואות ב ח) - לא את מי שהטומאה בלועה בו (חולין עא ב, ורש"י ד"ה מי ונדה שם, ורמב"ם טומאת מת שם), ולא את האדם הנוגע בה במקום בליעתה (ראה חולין עב א).
כיצד, אדם שבלע טבעת טמאת מת, וטבל לטומאתו, והיא בתוך מעיו - אינו נטמא ממנה (ראה מקואות י ח, וחולין עא ב ורש"י), וכן אם בלע כזית מן המת, ונכנס לבי - הבית טהור (תוספתא אהלות יב, ומקואות ח; רמב"ם טומאת מת כ ב). וכן נבילה שבמעיו אינה מטמאתו (ראה חולין שם א), וכן שאר טומאות שהיו בלועות, כגון שרץ, ודם היולדת בימי טומאתה, ומשקה טמא של זב וזבה.

 

[Dna]

אזוי זעהן אויס די אלע שמועות.. רחמנא ליצלן פון אזא עם הארצות!
הלכה רווחת בכל הש''ס און אזוי ווערט קלאר אפגעפסקענט אין רמב''ם בכמה מקומות, אז: טומאה בלועה אינה מטמאה!! נישט דעם מענטש וואס די טומאה ליגט אין איהם, און אפילו נישט דעם מענטש וואס רירט אן אין דעם במקום בליעתה.

און איך וועל דא צוצייכענען די מראה מקומות פאר ווער עס וויל זעהן אינעווייניג:

טומאה בלועה אינה מטמאה (חולין עא א-ב, ושם עב א; נדה מב א-ב; רמב"ם טומאת מת א ח, ושם כ ב, וכלים יד ד, ומקואות ב ח) - לא את מי שהטומאה בלועה בו (חולין עא ב, ורש"י ד"ה מי ונדה שם, ורמב"ם טומאת מת שם), ולא את האדם הנוגע בה במקום בליעתה (ראה חולין עב א).
כיצד, אדם שבלע טבעת טמאת מת, וטבל לטומאתו, והיא בתוך מעיו - אינו נטמא ממנה (ראה מקואות י ח, וחולין עא ב ורש"י), וכן אם בלע כזית מן המת, ונכנס לבי - הבית טהור (תוספתא אהלות יב, ומקואות ח; רמב"ם טומאת מת כ ב). וכן נבילה שבמעיו אינה מטמאתו (ראה חולין שם א), וכן שאר טומאות שהיו בלועות, כגון שרץ, ודם היולדת בימי טומאתה, ומשקה טמא של זב וזבה.

Click to shrink...

What about a finger?

 

[ריבי]

אזוי זעהן אויס די אלע שמועות.. רחמנא ליצלן פון אזא עם הארצות!
הלכה רווחת בכל הש''ס און אזוי ווערט קלאר אפגעפסקענט אין רמב''ם בכמה מקומות, אז: טומאה בלועה אינה מטמאה!! נישט דעם מענטש וואס די טומאה ליגט אין איהם, און אפילו נישט דעם מענטש וואס רירט אן אין דעם במקום בליעתה.

און איך וועל דא צוצייכענען די מראה מקומות פאר ווער עס וויל זעהן אינעווייניג:

טומאה בלועה אינה מטמאה (חולין עא א-ב, ושם עב א; נדה מב א-ב; רמב"ם טומאת מת א ח, ושם כ ב, וכלים יד ד, ומקואות ב ח) - לא את מי שהטומאה בלועה בו (חולין עא ב, ורש"י ד"ה מי ונדה שם, ורמב"ם טומאת מת שם), ולא את האדם הנוגע בה במקום בליעתה (ראה חולין עב א).
כיצד, אדם שבלע טבעת טמאת מת, וטבל לטומאתו, והיא בתוך מעיו - אינו נטמא ממנה (ראה מקואות י ח, וחולין עא ב ורש"י), וכן אם בלע כזית מן המת, ונכנס לבי - הבית טהור (תוספתא אהלות יב, ומקואות ח; רמב"ם טומאת מת כ ב). וכן נבילה שבמעיו אינה מטמאתו (ראה חולין שם א), וכן שאר טומאות שהיו בלועות, כגון שרץ, ודם היולדת בימי טומאתה, ומשקה טמא של זב וזבה.

Click to shrink...

מען קען זאגן אז טומאה בלועה איז שייך דוקא
דרך בליעה , ווייל עס איז אין די סיסטעם פון דרך
עיכול ,אבער אז עס איז אריינגילייכט אויף אן אנדערן
אופן - השתלה-איז עס טומאה טמונה , און עס איז בוקעת ועולה אדער הטומאה מתפשטת
וועט מען מוזען ציקומען אז ער ווערט בטל.

אבער לפי האמור לעיל , איז בכלל דיני טומאה לחוד
ואין למידין. העמער ווארטן ביז עס קומט ארויס לאור
עולם ותחזינה עינינו

 

[בינה ודעת]

מען קען זאגן אז טומאה בלועה איז שייך דוקא
דרך בליעה , ווייל עס איז אין די סיסטעם פון דרך
עיכול ,אבער אז עס איז אריינגילייכט אויף אן אנדערן
אופן - השתלה-איז עס טומאה טמונה , און עס איז בוקעת ועולה אדער הטומאה מתפשטת
וועט מען מוזען ציקומען אז ער ווערט בטל.

אבער לפי האמור לעיל , איז בכלל דיני טומאה לחוד
ואין למידין. העמער ווארטן ביז עס קומט ארויס לאור
עולם ותחזינה עינינו

Click to shrink...

איינער פון די מראה מקומות וואס כ'האב צוגעצייכענט איז א משנה אין מקוואות פ''י מ''ח וואס דארט שטייט מפורש אז: חץ שהוא תחוב באדם - כגון שנכנס לו חץ בירכו או בידו או ברגלו רשב''א - טובל ואוכל בתרומה. ווייל ס'איז א טומאה בלועה שאינה מטמאה.

און די זעלבע אין תוספתא מקואות פרק ח' שטייט: נכנס לו חץ ביריכו, וקרם עליו עור מלמעלה, הרי הוא ככל הבלועים שהם טהורים

 

[Dna]

איינער פון די מראה מקומות וואס כ'האב צוגעצייכענט איז א משנה אין מקוואות פ''י מ''ח וואס דארט שטייט מפורש אז: חץ שהוא תחוב באדם - כגון שנכנס לו חץ בירכו או בידו או ברגלו רשב''א - אוכל בתרומה. ווייל ס'איז א טומאה בלועה שאינה מטמאה.

און די זעלבע אין תוספתא מקואות פרק ח' שטייט: נכנס לו חץ ביריכו, וקרם עליו עור מלמעלה, הרי הוא ככל הבלועים שהם טהורים

Click to shrink...

וואס איז די הלכה מיט א פינגער?

 

[בינה ודעת]

וואס איז די הלכה מיט א פינגער?

Click to shrink...

דו האסט שוין געזעהן א איד מיט א פינגער אדער הענט טרענספלענט?

און בכלל דאס עצם גיין מדמה זיין דיני יוחסין צו דיני ביטול אדער צו אנדערע גדרי הלכה איז אן עם הארצות שאין כמוהו!

למשל ביי בן פקועה אז מ'שעכט א בהמה און מ'טרעפט אפילו א לעבעדיגן עיבור אינעם ניינטן חודש איז די הלכה אז ס'איז ניתר בשחיטת אמו, ווייל לגבי שחיטה הייסט ער איינס מיט די מאמע.
וועט איינער א שוטה קומען טענה'ן א ראיה מפורשת אז א עיבור איז נישט קיין מענטש און מ'מעג חלילה הרגענען אן עיבור...
רחמנא ליצלן! מה ענין שמיטה אצל הר סיני? דא רעדט מען פון יוחסין און דא רעדט מען פון דיני טומאה אדער דיני נבילות.

מ'הערט פון מענטשן אזעלכע עם הארצישע סברות ווי מ'טוט צוגלייכן דינים אין ש''ס וואס האט נישט קיין שום שייכות נישט איינס צום צווייטען אז די האר פון קאפ שטעלט זיך אויף פון אזעלכע וויסטע נארישקייטן, און משרייט נאך נאכדעם: קוק איך האב א מפורש'ער היתר..

דאס איז וואס די גמרא זאגט אין גיטין: וכי מפני שאנו מדמין נעשה מעשה?
נאר זעהט אויס אז זיי לערנען דאס בלשון ניחותא.. מ'גייט און מבויעט סברות כרסיות, און מ'מאכט א לאקשן קוגעל פון גאנץ ש''ס מיט סוגיות און גדרי הלכה וואס האבן נישט קיין שום שייכות זו לזו, און אזוי וויל מען מתיר זיין ממזירות והתבללות בישראל. רחמנא ליצלן מהאי דעתא !!

 

[ריבי]

איינער פון די מראה מקומות וואס כ'האב צוגעצייכענט איז א משנה אין מקוואות פ''י מ''ח וואס דארט שטייט מפורש אז: חץ שהוא תחוב באדם - כגון שנכנס לו חץ בירכו או בידו או ברגלו רשב''א - אוכל בתרומה. ווייל ס'איז א טומאה בלועה שאינה מטמאה.

און די זעלבע אין תוספתא מקואות פרק ח' שטייט: נכנס לו חץ ביריכו, וקרם עליו עור מלמעלה, הרי הוא ככל הבלועים שהם טהורים

Click to shrink...

אמת , אבער דארטן רעדט מען נישט פון טומאת
מת וואס איז מטמא באוהל , און עס איז דא א דין
קבר סתום , אדער בוקעת ועולה , אדער טומאה
מתפשטת , וואס די זענען באזונדערע הלכות
און עס איז נישט די זעלבע ווי טומאת שרץ ,
צריך עיון

 

[בינה ודעת]

אמת , אבער דארטן רעדט מען נישט פון טומאת
מת וואס איז מטמא באוהל , און עס איז דא א דין
קבר סתום , אדער בוקעת ועולה , אדער טומאה
מתפשטת , וואס די זענען באזונדערע הלכות
און עס איז נישט די זעלבע ווי טומאת שרץ ,
צריך עיון

Click to shrink...

אין די אלע מראה מקומות שטייט עטליכע מאל: אז טומאה בלועה איז ביי א כזית מן המת. די זעלבע ביי טבעת טמאה רעדט מען שנטמא מן המת. און די זעלבע ביי חץ טמא רעדט מען מפורש שנטמא מן המת, ווייל ביי נטמא מן השרץ איז נישט שייך צו זאגן טובל ווייל אין אדם נטמא אלא מאב הטומאה ולא מראשון, כמו שכתבו המפרשים שם. קומסטו און דו זאגסט פארקערט ווי חז''ל. איך הער..

אזוי זעהט נעבעך אויס דער גאנצער היתר..

 

[פנים יפות]

אזוי זעהן אויס די אלע שמועות.. רחמנא ליצלן פון אזא עם הארצות!
הלכה רווחת בכל הש''ס און אזוי ווערט קלאר אפגעפסקענט אין רמב''ם בכמה מקומות, אז: טומאה בלועה אינה מטמאה!! נישט דעם מענטש וואס די טומאה ליגט אין איהם, און אפילו נישט דעם מענטש וואס רירט אן אין דעם במקום בליעתה.

און איך וועל דא צוצייכענען די מראה מקומות פאר ווער עס וויל זעהן אינעווייניג:

טומאה בלועה אינה מטמאה (חולין עא א-ב, ושם עב א; נדה מב א-ב; רמב"ם טומאת מת א ח, ושם כ ב, וכלים יד ד, ומקואות ב ח) - לא את מי שהטומאה בלועה בו (חולין עא ב, ורש"י ד"ה מי ונדה שם, ורמב"ם טומאת מת שם), ולא את האדם הנוגע בה במקום בליעתה (ראה חולין עב א).
כיצד, אדם שבלע טבעת טמאת מת, וטבל לטומאתו, והיא בתוך מעיו - אינו נטמא ממנה (ראה מקואות י ח, וחולין עא ב ורש"י), וכן אם בלע כזית מן המת, ונכנס לבי - הבית טהור (תוספתא אהלות יב, ומקואות ח; רמב"ם טומאת מת כ ב). וכן נבילה שבמעיו אינה מטמאתו (ראה חולין שם א), וכן שאר טומאות שהיו בלועות, כגון שרץ, ודם היולדת בימי טומאתה, ומשקה טמא של זב וזבה.

Click to shrink...

קוק אריין אין אגרות משה יו"ד ח"א סי' ר"ל, בנוגע טומאת כהנים ביי א טרענספלענט, ווי ער שרייבט אז טומאה בלועה איז נישט מטמא וויבאלד עס ווערט בטל צום גוף, אויב אזוי איז דאך א ראיה פון די אלע פלעצער אז א זאך וואס גייט אריין אין גוף פונעם מענטש ווערט בטל צום מענטש. און אויב א חץ קען בטל ווערן, איז דאך כל שכן א אבר פנימי.

(חוץ פון דעם זאגט ער דארטן (ענף ח') אז די אבר ווערט מחובר צום גוף, ווערט עס צוריק לעבעדיג און עס איז נישט מטמא עיי"ש, און דאס איז דאך פשוט אז עס לעבט נאר דורך די נייע גוף).
די סברא שטייט אויך אין ספר תורת מיכאל (סי' נ"ז) פון הגאון הגדול ר' מיכאל פארשלעגער זצ"ל, תלמיד האבני נזר. [בשו"ת דברי יואל או"ח סי' ח', נכתב לו תשובה, ומתארו "הרב הגאון החסיד האמיתי"], דארט רעדט ער בנוגע א טרענספלענט פון א הייטל פון די אויג, פון א מת, און ער איז מוכיח אז איינמאל עס ווערט מחובר צום נייעם גוף, הייסט מער נישט מת, כאטשיג עס איז א נייע חיות.
דאס זעלבע זאגט הגרש"ז אויערבאך זצ"ל אין א תשובה צו הרב אונטערמאן (שבט מיהודה ח"ג עמ' ת"ג), עיי"ש.
[ווייזט אויס אז זיי האבן זיך נישט גערעכנט מיט די טענה אז מען דארף נעמען מעדעצינען, אז נישט וועט עס די גוף אויסשפייען].

 

[ריבי]

דו האסט שוין געזעהן א איד מיט א פינגער אדער הענט טרענספלענט?

און בכלל דאס עצם גיין מדמה זיין דיני יוחסין צו דיני ביטול אדער צו אנדערע גדרי הלכה איז אן עם הארצות שאין כמוהו!

למשל ביי בן פקועה אז מ'שעכט א בהמה און מ'טרעפט אפילו א לעבעדיגן עיבור אינעם ניינטן חודש איז די הלכה אז ס'איז ניתר בשחיטת אמו, ווייל לגבי שחיטה הייסט ער איינס מיט די מאמע.
וועט איינער א שוטה קומען טענה'ן א ראיה מפורשת אז א עיבור איז נישט קיין מענטש און מ'מעג חלילה הרגענען אן עיבור...
רחמנא ליצלן! מה ענין שמיטה אצל הר סיני? דא רעדט מען פון יוחסין און דא רעדט מען פון דיני טומאה אדער דיני נבילות.

מ'הערט פון מענטשן אזעלכע עם הארצישע סברות ווי מ'טוט צוגלייכן דינים אין ש''ס וואס האט נישט קיין שום שייכות נישט איינס צום צווייטען אז די האר פון קאפ שטעלט זיך אויף פון אזעלכע וויסטע נארישקייטן, און משרייט נאך נאכדעם: קוק איך האב א מפורש'ער היתר..

דאס איז וואס די גמרא זאגט אין גיטין: וכי מפני שאנו מדמין נעשה מעשה?
נאר זעהט אויס אז זיי לערנען דאס בלשון ניחותא.. מ'גייט און מבויעט סברות כרסיות, און מ'מאכט א לאקשן קוגעל פון גאנץ ש''ס מיט סוגיות און גדרי הלכה וואס האבן נישט קיין שום שייכות זו לזו, און אזוי וויל מען מתיר זיין ממזירות והתבללות בישראל. רחמנא ליצלן מהאי דעתא !!

Click to shrink...

אין די אלע מראה מקומות שטייט עטליכע מאל: אז טומאה בלועה איז ביי א כזית מן המת. די זעלבע ביי טבעת טמאה רעדט מען שנטמא מן המת. און די זעלבע ביי חץ טמא רעדט מען מפורש שנטמא מן המת, ווייל ביי נטמא מן השרץ איז נישט שייך צו זאגן טובל ווייל אין אדם נטמא אלא מאב הטומאה ולא מראשון, כמו שכתבו המפרשים שם. קומסטו און דו זאגסט פארקערט ווי חז''ל. איך הער..

אזוי זעהט נעבעך אויס דער גאנצער היתר..

Click to shrink...

בכלל לא פשוט
ווען עס איז דרך בלועה שטייט טומאת מת
ווייל עס איז דא דרך עיכול
ביי די דין פון חץ שטייט אינו חוצץ - עס איז נישט
א חציצה , ואוכל בתרומה
מען רעדט נישט פון טומאת מת
כנלענ״ד
דער היתר איז סיי ווי נישט מיוסד אויף דעם .

 

[בינה ודעת]

בכלל לא פשוט
ווען עס איז דרך בלועה שטייט טומאת מת
ווייל עס איז דא דרך עיכול
ביי די דין פון חץ שטייט אינו חוצץ - עס איז נישט
א חציצה , ואוכל בתרומה
מען רעדט נישט פון טומאת מת
כנלענ״ד
דער היתר איז סיי ווי נישט מיוסד אויף דעם .

Click to shrink...

כן נראה לעניות דעתך? איך הער.. אבער ביי טבעת און ביי חץ שטייט קלאר אין די משנה אז די טבילה פונעם מענטש העלפט נישט פארן טבעת וחץ, אבער דעסטוועגן איז אוכל בתרומה ווייל ס'איז א טומאה בלועה.

אז איר ווילט נוצן אייער עניות דעתך צו אויפבאבלען אייגענע פשטים, איז איין זאך. אבער ביטע נוצט נישט אייער עניות הדעת צו זאגן מפורש להיפך פון דברי חז''ל.

און דער היתר איז אפשר נישט מיוסד אויף דעם, אבער יא אויף אזאלכע סברות כרסיות כיוצא בו..

 

[ריבי]

קוק אריין אין אגרות משה יו"ד ח"א סי' ר"ל, בנוגע טומאת כהנים ביי א טרענספלענט, ווי ער שרייבט אז טומאה בלועה איז נישט מטמא וויבאלד עס ווערט בטל צום גוף, אויב אזוי איז דאך א ראיה פון די אלע פלעצער אז א זאך וואס גייט אריין אין גוף פונעם מענטש ווערט בטל צום מענטש. און אויב א חץ קען בטל ווערן, איז דאך כל שכן א אבר פנימי.

(חוץ פון דעם זאגט ער דארטן (ענף ח') אז די אבר ווערט מחובר צום גוף, ווערט עס צוריק לעבעדיג און עס איז נישט מטמא עיי"ש, און דאס איז דאך פשוט אז עס לעבט נאר דורך די נייע גוף).
די סברא שטייט אויך אין ספר תורת מיכאל (סי' נ"ז) פון הגאון הגדול ר' מיכאל פארשלעגער זצ"ל, תלמיד האבני נזר. [בשו"ת דברי יואל או"ח סי' ח', נכתב לו תשובה, ומתארו "הרב הגאון החסיד האמיתי"], דארט רעדט ער בנוגע א טרענספלענט פון א הייטל פון די אויג, פון א מת, און ער איז מוכיח אז איינמאל עס ווערט מחובר צום נייעם גוף, הייסט מער נישט מת, כאטשיג עס איז א נייע חיות.
דאס זעלבע זאגט הגרש"ז אויערבאך זצ"ל אין א תשובה צו הרב אונטערמאן (שבט מיהודה ח"ג עמ' ת"ג), עיי"ש.
[ווייזט אויס אז זיי האבן זיך נישט גערעכנט מיט די טענה אז מען דארף נעמען מעדעצינען, אז נישט וועט עס די גוף אויסשפייען].

Click to shrink...

לויט דעם , איז דאס די הסבר פון טומאה בלועה
ווייל עס ווערט בטל צו דעם גוף
אבל לא משמע הכי
עס איז דא א לימוד מיוחד ,עיין תוס׳ יו״ט
דכתיב והאוכל מנבלתה יכבס בגדיו מי לא עסקינן
דאכל סמוך לשקיעת החמה ,
זעהט אויס אז עס איז נישט מכח ביטול
ווייל אויף טהרה דארף איך א סעפערעיט פסוק
זעהט אז לא ילפינן ביטול , דא״כ קרא למה לי
- תרי קראי למה לי .
די פוסקים האבן אבער אהנגינומען אז א חיבור
לחי איז מטהר .
עס איז נישט ממש דער דין פון בעלות אויפן אבר,
מען קען זאגן הוא הדין .

 

[ריבי]

כן נראה לעניות דעתך? איך הער.. אבער ביי טבעת און ביי חץ שטייט קלאר אין די משנה אז די טבילה פונעם מענטש העלפט נישט פארן טבעת וחץ, אבער דעסטוועגן איז אוכל בתרומה ווייל ס'איז א טומאה בלועה.

אז איר ווילט נוצן אייער עניות דעתך צו אויפבאבלען אייגענע פשטים, איז איין זאך. אבער ביטע נוצט נישט אייער עניות הדעת צו זאגן מפורש להיפך פון דברי חז''ל.

און דער היתר איז אפשר נישט מיוסד אויף דעם, אבער יא אויף אזאלכע סברות כרסיות כיוצא בו..

Click to shrink...

עה ! די מישט , די טבילה נוצט נישט ווייל עס איז
נישט ראוי לביאת מים , און עס האט די דין ווי בין הסתרים
וואס דארף זיין ״ ראוי לביאת מים״
על כל פנים די זענען מילי סיטראי , זייטיגע ענינים
עס איז נישט דער ענין פון בעלות אויפן אבר הנשתל.