איך האב לעצטנס געוואַטשד די מאָווי טאקע צוליב וואס די געדאנק דערפון איז מיר געפאלן; נישט אוועקצומאכן די גוטע חלקים דערפון ווי די הומאר און די אבסורדיטי פון דעם אז די גאנצע וועלט האלט מיט און איז אנגעהוּקט אינעם שאו, איז עס אבער אין מיין האָמבל אפיניאן גאנץ אנדערוועלמינג אין טערמס פון די דראמא ארום די געדאנק, עס האט מיך נישט מצליח געווען אריינצושלעפן אין די כאראקטערס און אינעם מצב..די צווייטע איז (1998) The Truman Show.
וואס רעדט זיך פון א גאנצן שטעטל (און אפילו וועלט) וואס איז געווארן אויפגעשטעלט ארום א מענטש, וואס איז אומבאוואוסט צום פאקט, אז ער איז דער מעין אקטאר פון די גרעסטע שאו פון די וועלט. א שאו וואס האלט אן פון זיין געבורטס אן, ביז ער כאפט וואס טוט זיך, און פארלאזט די פלאץ זוכנדיג אהבת לבו.
די מעשה פאר זיך איז גוט משוגע, אבער די חלק פון די גאנצע וועלט האלט מיט וואס דו טוסט, אן דו זאלסט וויסן, קען גוט פארדרייען די קאפ.